5/ 5

<h2><strong>Kulikhara, Kokilaksah-zaden (Asteracantha longifolia)</strong></h2> <h2><span style="color: #f80000;"><strong>Prijs voor een pakket van 450 (1g) zaden.</strong></span></h2> Asteracantha longifolia is een kruidachtige, medicinale plant uit de acanthusfamilie die op moerassige plaatsen groeit en inheems is in tropisch Azië en Afrika. In India is het algemeen bekend als kokilaksha of gokulakanta, in Sri Lanka als neeramulli. In Kerala heet het vayalchulli (വയൽച്ചുളളി). In het Tamil wordt het Neermulli (நீர்முள்ளி) genoemd.<br><br>Kulikhara, Kokilaksah, Long Leaves Barleria (Asteracantha longifolia) Nees, Acanthaceae, is een bron van het ayurvedische medicijn 'Kokilaaksha' en het Unani-medicijn, Talimakhana. De zaden zijn scherp, bitter, afrodisiacum, tonicum, kalmerend middel, gebruikt voor bloedziekten. Het is bekend dat de plant antitumor, hypoglycemische, afrodisiacum, antibacteriële, vrije radicalen en lipideperoxidatie, hepatoprotectieve en hematopoëtische activiteit bezit. Het bevat lupeol, stigmasterol, bulletin, vetzuren en alkaloïden. Het huidige overzichtsartikel is gericht op fytochemische, farmacologische en andere belangrijke aspecten van Talimakhana<br><br>Toepassingen: Wortels zijn zoet, zuur, bitter, koelmiddel, diureticum, ontstekingsremmend, pijnstillend, hemopoëtisch, hepatoprotectief en tonic. Het is nuttig bij ontstekingen, hyperdipsie, vreemdgaan, geelzucht en blaasstenen. Het wordt ook gebruikt bij winderigheid en dysenterie. Bladeren zijn hemopoëtisch, hepatoprotectief, ontstekingsremmend, antioxidant, pijnstillend, antidiabetisch, maag, oogheelkundig, diureticum en levertonicum. Het wordt gebruikt bij leverobstructie, geelzucht, artritis, reuma en ziekten van het urinewegstelsel. Het is nuttig bij winderigheid en andere maaggerelateerde ziekten. Het is nuttig bij bloedarmoede en voor de behandeling van bloedziekten. Het wordt gebruikt om de bloedsuikerspiegel te verlagen. Zaden zijn gelatineus, koortsverdrijvend, verjongend en zenuwversterkend. Het wordt gebruikt bij een branderig gevoel, koorts en hoofdpijn. Het wordt ook gebruikt bij diarree en dysenterie. Een pasta van de zaden gemengd met karnemelk of wei wordt gegeven voor diarree. Een afkooksel van de wortels wordt gebruikt als diureticum en voor de behandeling van reuma, gonorroe en andere ziekten van het urogenitale kanaal, geelzucht en anasarca.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 207 (1g)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Orchideeënboom zaden (Bauhinia variegata)</strong></h2> <h2><span style="color: #f80000;"><strong>Prijs voor Pakket van 5 zaden.</strong></span></h2> De Orchideeënboom in Hong Kong, in het Latijn bekend als Bauhinia Blakeana, is een van de meer onderscheidende vaste planten die we zo laat in een tuincentrum tegen kunnen komen. In gematigde klimaten wordt het voornamelijk in potten binnenshuis gekweekt. De Hong Kong Orchid Tree heeft grote bloemen die tot 10 centimeter groot kunnen worden. De prachtige bloemen lijken duidelijk op een orchidee. Ze hebben een intensieve roze kleur en hebben een uitzonderlijk aangename geur.<br><br>Hoe is het ontkiemd?<br>Gemakkelijk. Zaai de zaden, die je 24 uur in vers water op kamertemperatuur hebt bewaard, in vochtige, met tof gevulde potten 3 keer dieper dan het zaad en geef ze water. Wacht tot het ontkiemt door de grond vochtig te houden in een warme omgeving zonder directe zon tot ontkieming optreedt. Onder de juiste omstandigheden zal de kieming zeker binnen 21-30 dagen plaatsvinden. De kiemtemperatuur ligt tussen de 18-22 graden. Vermijd hogere of lagere temperaturen.<br><br>* Het maken van een klein gaatje in de schil door een inkeping aan één kant van het zaadje te maken zodat het zaadje tijdens het wachten in het water gemakkelijk water kan opnemen, gaat sneller en makkelijker.<br><br>Zorg en andere informatie<br>Het kan zich gemakkelijk aanpassen aan veel grondsoorten. Het wordt geplant van volle zon tot halfschaduw, afhankelijk van de regio. Het kan groeien op klei- en kalkrijke bodems. Het ontwikkelt zich in bodems met een pH die bijna neutraal is, die verandert van zuur naar alkalisch, idealiter bij 6-8 Ph.<br><br>Waar wordt het gekweekt?<br>Lichte vorsttolerante buitenplant. Geschikt voor bonsai toepassingen. Het vertoont een matige groei. <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

T 91 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Smalle weegbree zaden (Plantago lanceolata)</strong></h2> <h2><span style="color: #f80000;" class=""><strong>Prijs voor Pakket van 560 (1g) zaden.</strong></span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;"><b>Smalle weegbree</b><span>&nbsp;</span>(<i>Plantago lanceolata</i>) is een<span>&nbsp;</span>vaste plant.&nbsp;</p> <p>De grootte van de plant kan sterk verschillen, maar ze wordt maximaal 0,5 m hoog. De soort begint in<span>&nbsp;</span>West-Europa<span>&nbsp;</span>in de voorzomer te bloeien en er zijn tot in de herfst bloeiende exemplaren te vinden. De<span>&nbsp;</span>bladeren<span>&nbsp;</span>staan allemaal in een<span>&nbsp;</span>bladrozet. Ze zijn<span>&nbsp;</span>lancetvormig<span>&nbsp;</span>en in voedselrijke omstandigheden staan ze opgericht. Onder schrale omstandigheden zijn ze kleiner, ronder van vorm en liggen ze plat tegen de grond. De<span>&nbsp;</span>aar<span>&nbsp;</span>staat op een gegroefde steel en is wat groen-bruinig van kleur. De bloei is van beneden naar boven waarbij eerst de stampers (protogynisch) en daarna de meeldraden zichtbaar zijn. De witte<span>&nbsp;</span>helmknoppen, die op de<span>&nbsp;</span>helmdraden<span>&nbsp;</span>relatief ver buiten de aar staan, steken hiertegen af. De<span>&nbsp;</span>bloempjes<span>&nbsp;</span>hebben doorschijnende<span>&nbsp;</span>kroonslipjes<span>&nbsp;</span>met een bruine streep. De bloempjes produceren drie<span>&nbsp;</span>zaden. De aar is bij planten in voedselarme omstandigheden korter en boller van vorm.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Verspreiding">Verspreiding</span></h2> <p>In West-Europa is het in het wild een zeer algemene plant. De plant komt veel voor in allerlei<span>&nbsp;</span>graslanden, zowel voedselrijke als voedselarme. Ze is ook te vinden in de voegen tussen stoeptegels en andere vormen van bestrating. Uit<span>&nbsp;</span>pollenanalyse<span>&nbsp;</span>is gebleken dat rond 3000 v.Chr. in de gebieden waar tegenwoordig Nederland ligt smalle weegbree sterk in aantal toenam. Dit wordt verklaard door toenemende landbouwactiviteiten, waardoor meer voor de plant geschikte grassige vestigingsplaatsen ontstonden.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Gebruik">Gebruik</span></h2> <p>De smalle weegbree is niet giftig en kan als voedsel worden gegeven aan<span>&nbsp;</span>knaagdieren<span>&nbsp;</span>en<span>&nbsp;</span>konijnen. In de kruidengeneeskunde wordt een aftreksel van de zaden wel voorgeschreven tegen lichte<span>&nbsp;</span>diarree.<sup id="cite_ref-Furlenmeier_1-0" class="reference">[1]</sup><span>&nbsp;</span>Een extract van de smalle weegbree wordt soms gebruikt voor de verzorging van de oren.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Ecologie">Ecologie</span></h2> <p>Smalle weegbree is<span>&nbsp;</span>waardplant<span>&nbsp;</span>voor de dagvlinders<span>&nbsp;</span>veldparelmoervlinder,<span>&nbsp;</span>bosparelmoervlinder,<span>&nbsp;</span>tweekleurige parelmoervlinder,<span>&nbsp;</span>westelijke parelmoervlinder, de<span>&nbsp;</span>weegbreebeer<span>&nbsp;</span>en de microvlinders<span>&nbsp;</span><i>Homoeosoma sinuella</i>,<span>&nbsp;</span><i>Celypha striana</i><span>&nbsp;</span>en<span>&nbsp;</span><i>Cacoecimorpha pronubana</i>.</p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 216 (1g)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Echte heemst zaden (Althaea officinalis)</strong></h2> <h3><span style="color: #f80000;" class=""><strong>Prijs voor pakket van 350 (1g) zaden.</strong></span></h3> <p style="color: #202122; font-size: 14px;"><b>Echte heemst</b><span> </span>(<i>Althaea officinalis</i>) is een plant uit de<span> </span>kaasjeskruidfamilie<span> </span>(<i>Malvaceae</i>). Deze plant is door menselijk toedoen over de hele wereld verspreid naar gebieden waar grondsoort, vochtigheid en klimaat gunstig zijn. De soort staat op de<span> </span>Nederlandse Rode lijst van planten<span> </span>als vrij zeldzaam en matig afgenomen.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De plant wordt 90–200 cm hoog en is fluweelachtig behaard. Ook de deelvruchten<span> </span>zijn behaard. Heemst bloeit van juli tot september met bleekroze<span> </span>bloemen.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Heemst komt voornamelijk voor in<span> </span>brak water<span> </span>in<span> </span>rietmoerassen, in slootkanten en verruigde gebieden. Komt ook langs het IJsselmeer voor.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Kweek">Kweek</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Voor de kweek van heemst is veel zonlicht nodig (zo'n zeven uur per dag). Heemst heeft veel behoefte aan vocht en de grond dient voedselrijk te zijn. Er zijn zowel enkelbloemige als dubbelbloemige<span> </span>cultivars<span> </span>in de kleuren rood, roze, paars, geel en wit. Heemst bloeit van juli tot en met september.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Gebruik">Gebruik</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Het zetmeel met eiwitachtige stoffen dat wordt gevonden in de wortel, werd vroeger gebruikt tijdens het bereiden van het snoepgoed<span> </span>marshmallows en spekken. De bladeren van deze plant zijn gekookt eetbaar, de bloemen worden rauw gebruikt in salades.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Medicinaal heeft heemstwortel een verzachtende werking op de luchtwegen. Het wordt gebruikt in hoestdrank.</p> <br /> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 219 (1g)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2 class="">Sea kale, Sea cole, Seakale Seeds (Crambe maritima)</h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Price for Package of 20 seeds.</strong></span></h2> <p>Crambe maritima (common name sea kale, seakale or crambe) is a species of halophytic flowering plant in the genus Crambe of the family Brassicaceae (Cruciferae), that grows wild along the coasts of Europe, from the North Atlantic to the Black Sea.</p> <p><strong>Description</strong></p> <p>Growing to 75 cm (30 in) tall by 60 cm (24 in) wide, it is a mound-forming, spreading perennial. It has large fleshy glaucous collard-like leaves and abundant white flowers. The seeds come one each in globular pods.</p> <p><strong>Distribution</strong></p> <p>Very rare in Northern Ireland, recorded from Counties Down and Antrim and from a number of seaside counties of Ireland.</p> <p><strong>Culinary use</strong></p> <p>The plant is cultivated as a vegetable, related to the cabbage.</p> <p>Along the coast of England, where it is commonly found above high tide mark on shingle beaches, local people heaped loose shingle around the naturally occurring root crowns in springtime, thus blanching the emerging shoots. By the early eighteenth century, it had become established as a garden vegetable, but its height of popularity was the early nineteenth century when sea kale appeared in Thomas Jefferson's Garden Book of 1809. It was also served at the Royal Pavilion in Brighton, when Prince Regent George IV of the United Kingdom (1762–1830) used it as a seaside retreat.</p> <p>The shoots are served like asparagus: steamed, with either a béchamel sauce or melted butter, salt and pepper. It is apt to get bruised or damaged in transport and should be eaten very soon after cutting, this may explain its subsequent decline in popularity. However, given a rich, deep and sandy soil, it is easy to propagate and grow on from root cuttings available from specialist nurseries. Blanching may be achieved by covering it with opaque material or using a deep, loose and dry mulch.</p> <p><strong>As an ornamental plant</strong></p> <p>As an ornamental garden plant, C. maritima has gained the Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit.</p> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 188 (20 S)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2><strong>Grote klaproos zaden (Papaver rhoeas)</strong></h2> <h2><span style="color: #f80000;"><strong>Prijs voor Pakket van 100 zaden.</strong></span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Papaver rhoeas, met gemeenschappelijke namen, waaronder gewone papaver, maïspapaver, maïsroos, veldpapaver, Vlaamse papaver en rode papaver, is een jaarlijkse kruidachtige soort bloeiende plant in de papaverfamilie Papaveraceae. Het is opmerkelijk als landbouwonkruid (vandaar de gemeenschappelijke namen met inbegrip van "maïs" en "veld"). Vooral in het Verenigd Koninkrijk wordt het gebruikt als een symbool van herdenking van de gevallen soldaten en een ander leger, tijdens de Eerste Wereldoorlog en daarna.<br /><br />Papaver rhoeas is een variabele, rechtopstaande eenjarige en vormt een langlevende bodemzaadbank die kan ontkiemen wanneer de grond wordt verstoord. Op het noordelijk halfrond bloeit hij over het algemeen in het late voorjaar (tussen mei en oktober in het VK), maar als het weer warm genoeg is, verschijnen er vaak andere bloemen aan het begin van de herfst. Het groeit tot ongeveer 70 cm (28 inch) hoog. De stengels bevatten enkele bloemen, die groot en opzichtig zijn, 5-10 cm (2-4 inch) breed, met vier bloemblaadjes die levendig rood zijn, meestal met een zwarte vlek aan de basis. De bloembladen overlappen elkaar enigszins. De plant kan in een warm seizoen tot 400 bloemen produceren, die maar één dag duren. De bloemsteel is meestal bedekt met grove haren die haaks op het oppervlak worden gehouden, waardoor het onderscheid wordt gemaakt van Papaver dubium, waarbij de haartjes meestal worden aangedrukt (d.w.z. dicht bij de stengel gehouden). De capsules zijn haarloos, omgekeerd eivormig, minder dan twee keer zo hoog als breed, met een stigma dat minstens zo breed is als de capsule. Net als veel andere soorten Papaver, straalt de plant witte tot geelachtige latex uit wanneer de weefsels worden gebroken.<br /><br />Niet alle in de handel verkrijgbare klaprozen hebben rode bloemen. Selectieve veredeling heeft geresulteerd in cultivars in geel, oranje, roze en wit. De Shirley-papaver is een bekende cultivar. Een zeer bleek gespikkelde variëteit, afgeleid van de Shirley, is ook beschikbaar.<br /><br />Een bijna zwartbloeiende hybride, bekend als 'Evelina', werd eind jaren negentig in Italië gekweekt met P. dubium, maar lijkt niet in de handel verkrijgbaar te zijn.<br /><br />fytochemie<br /><br />Papaver rhoeas bevat de alkaloïde rhoeadine, een licht kalmerend middel. Ook rhoeadic acid, papaveric acid en rhoeagenine komen voor in deze plant.<br /><br />Toepassingen<br /><br />De veel voorkomende tuindecoratie Shirley-papaver is een cultivar van deze plant.<br /><br />De zwarte zaden zijn eetbaar en kunnen zowel op zichzelf als als ingrediënt in brood worden gegeten. Olie gemaakt van het zaad staat hoog aangeschreven in Frankrijk.<br /><br />De bloembladen bevatten een rode kleurstof die in sommige medicijnen en wijnen wordt gebruikt; ook de gedroogde bloemblaadjes worden af ​​en toe gebruikt om potpourri's kleur te geven.<br /><br />In de traditionele volksgeneeskunde werd het gebruikt voor jicht, pijntjes en kwalen. De bloemblaadjes werden gebruikt om een ​​siroop te maken die aan kinderen werd gevoerd om hen te helpen slapen.</p> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 43 PR (100 S)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Wisselbloem Zaden (Lantana camara)</strong></h2> <h2><span style="color: #f80000;"><strong>Prijs voor Pakket van 10 zaden</strong></span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De<span>&nbsp;</span><b>wisselbloem</b><span>&nbsp;</span>(<i>Lantana camara</i>) is een plant uit de<span>&nbsp;</span>ijzerhardfamilie<span>&nbsp;</span>(<i>Verbenaceae</i>). De wetenschappelijke naam kreeg de soort in 1753 van<span>&nbsp;</span>Linnaeus.<sup id="cite_ref-1" class="reference">[1]</sup><span>&nbsp;</span>De naam<span>&nbsp;</span><i>camara</i><span>&nbsp;</span>nam hij over van<span>&nbsp;</span>Charles Plumier, die die naam als geslachtsnaam gaf aan enkele soorten,<sup id="cite_ref-2" class="reference">[2]</sup><span>&nbsp;</span>waarvan Linnaeus er een,<span>&nbsp;</span><i>"Camara trifolia, purpurascente flore"</i>, als<span>&nbsp;</span><i>Lantana trifolia</i>, overnam. Voor de naam "Camara" verwijst Plumier op zijn beurt naar<span>&nbsp;</span>Georg Markgraf, die vermeldde dat 'camara' de lokale naam in<span>&nbsp;</span>Brazilië<span>&nbsp;</span>was.<sup id="cite_ref-3" class="reference"></sup></p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Kenmerken">Kenmerken</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Het is een weinig verhoute, tot 3 m hoge<span>&nbsp;</span>halfheester<span>&nbsp;</span>die op sommige plekken met kromme stekels is bezet. De<span>&nbsp;</span>twijgen<span>&nbsp;</span>zijn vierkantig. De tegenoverstaande, iets gerimpelde<span>&nbsp;</span>bladeren<span>&nbsp;</span>zijn eirond, gezaagd, ruwharig<span>&nbsp;</span>en 4-10 cm lang. Bij kneuzing hebben de bladeren een sterke, door sommigen als onaangenaam ervaren geur.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De<span>&nbsp;</span>bloemen<span>&nbsp;</span>groeien in 3-5 cm brede, meerkleurige<span>&nbsp;</span>bloemhoofdjes. De buitenste bloemen zijn roze, oranje of rood. Ze hebben een tot 2 cm lange kroonbuis en een 0,8-1 cm brede zoom van vijf ongelijke kroonslippen. De middelste bloemen zijn meestal geel, kleiner en regelmatiger van vorm. De vruchten zijn bolvormige, zwarte, 5-7 mm grote<span>&nbsp;</span>steenvruchten</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De wisselbloem trekt veel<span>&nbsp;</span>vlinders<span>&nbsp;</span>aan, maar is voor andere<span>&nbsp;</span>dieren<span>&nbsp;</span>te<span>&nbsp;</span>giftig. De plant is op veel plaatsen als sierplant ingevoerd, en vormt na verwildering een agressief<span>&nbsp;</span>onkruid, dat alleen met de natuurlijke<span>&nbsp;</span>plaaginsecten<span>&nbsp;</span>is te bestrijden.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Verspreiding">Verspreiding</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De wisselbloem komt van nature voor van<span>&nbsp;</span>Zuid-Amerika<span>&nbsp;</span>tot<span>&nbsp;</span>Texas. De soort is van daaruit in andere gebieden ingevoerd, en komt nu wereldwijd in de (sub)tropen<span>&nbsp;</span>voor.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Teelt_als_sierplant">Teelt als sierplant</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">In België en Nederland kan de wisselbloem als<span>&nbsp;</span>kuipplant<span>&nbsp;</span>'s zomers buiten worden gehouden. 's Winters kan de wisselbloem het beste in een koel vertrek in huis, in de<span>&nbsp;</span>oranjerie<span>&nbsp;</span>of in de<span>&nbsp;</span>koude kas<span>&nbsp;</span>worden gehouden.</p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 59 (10 S)

5/ 5

<h2><strong>Purgeernoot of schijtnoot zaden (Jatropha curcas)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0a0a;"><strong>Prijs voor een pakket van 3 zaden.</strong></span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De<span>&nbsp;</span><b>purgeernoot</b><span>&nbsp;</span>of<span>&nbsp;</span><b>schijtnoot</b><span>&nbsp;</span>(<i>Jatropha curcas</i>) is een giftige<span>&nbsp;</span>struik<span>&nbsp;</span>die behoort tot de familie van de<span>&nbsp;</span>wolfsmelkachtigen<span>&nbsp;</span>(<i>Euphorbiaceae</i>). De zaden van de plant leveren<span>&nbsp;</span>jatrophaolie, die als<span>&nbsp;</span>biobrandstof<span>&nbsp;</span>gebruikt kan worden.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De struik is gemiddeld 5 m hoog en kan een maximale hoogte van 8 m bereiken. De plant heeft groen tot vaalgroene bladeren. De plant heeft zaden die circa 27-40% olie<sup id="cite_ref-1" class="reference">[1]</sup><span>&nbsp;</span>(gemiddeld: 34,4%<sup id="cite_ref-2" class="reference">[2]</sup>) bevatten. De zaden zijn rijp op het moment van verkleuren van groen naar geel. De zaden groeien uit tot vruchten, die meestal in de winter rijp zijn. In sommige gebieden zijn meerdere oogsten per jaar mogelijk.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De purgeernoot is van oorsprong afkomstig uit<span>&nbsp;</span>Midden-Amerika. De plant wordt echter in andere gebieden met een<span>&nbsp;</span>(sub)tropisch klimaat<span>&nbsp;</span>aangeplant. Dit aanplanten gebeurt in delen van<span>&nbsp;</span>Afrika,<span>&nbsp;</span>India<span>&nbsp;</span>en<span>&nbsp;</span>Midden-Amerika. De plant groeit goed op<span>&nbsp;</span>arme grond, wat het aanplanten in veel gebieden mogelijk maakt.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Gebruik">Gebruik</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De plant werd in het verleden voor medicinale toepassingen gebruikt. De Nederlandse naam is afgeleid van<span>&nbsp;</span>purgeren, wat een synoniem is van laxeren. Vroeger werd van de plant een<span>&nbsp;</span>laxeermiddel<span>&nbsp;</span>gemaakt, maar door de hoge giftigheid wordt dat nu niet meer gedaan.<sup id="cite_ref-3" class="reference">[3]</sup><span>&nbsp;</span>Olie van deze plant is giftig en is niet geschikt voor menselijke consumptie.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De plant kan ook worden gebruikt om<span>&nbsp;</span>vis<span>&nbsp;</span>mee te vergiftigen. Het gif zit in de wortels, vooral verse kleine wortels werken goed. Het gif is dan ongevaarlijk voor de mens, dus vissen die hiermee gevangen worden, zijn eetbaar.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Sinds enkele jaren worden de<span>&nbsp;</span>zaden<span>&nbsp;</span>van deze plant gebruikt voor de productie van<span>&nbsp;</span>jatrophaolie, een<span>&nbsp;</span>plantaardige olie. Jatrophaolie kan direct in een<span>&nbsp;</span>motor<span>&nbsp;</span>gebruikt worden of er kan door<span>&nbsp;</span>verestering<span>&nbsp;</span>biodiesel<span>&nbsp;</span>van gemaakt worden.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">In verschillende subtropische landen zijn programma's gestart om de teelt van<span>&nbsp;</span><i>Jatropha curcas</i><span>&nbsp;</span>te bevorderen. Voorbeelden hiervan zijn<span>&nbsp;</span>India, de<span>&nbsp;</span>Filipijnen,<span>&nbsp;</span>Indonesië,<span>&nbsp;</span>Ethiopië<span>&nbsp;</span>en<span>&nbsp;</span>Tanzania. De plant levert na ongeveer 9 maanden zijn eerste zaden. De struik groeit ook op arme en zeer droge grond en hoeft daarmee geen concurrent te zijn van voedselgewassen.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Na persing van de purgeernoot blijft er een koek (cake) achter. Deze bevat nog veel olie, ongeveer 50-65%. Deze koek kan weer gebruikt worden als bemesting voor een purgeernootplantage. Het voordeel is dat er geen dure en vaak chemische meststoffen hoeven te worden gebruikt. Het grootste voordeel is dat de vaak dorre bodem, waar absoluut geen gewassen voor menselijke of dierlijke consumptie kunnen groeien, door deze bemesting na 6 tot 9 jaar weer vruchtbaar is. Dus hier geldt niet alleen de "<i>food versus fuel</i>"discussie, maar er wordt juist nieuw<span>&nbsp;</span>akkerbouwland<span>&nbsp;</span>gecreëerd.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Toekomstige_vervanger_voor_kerosine">Toekomstige vervanger voor kerosine</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">"<i>Olie van de purgeernoot blijkt technisch zelfs beter dan kerosine: hij levert meer energie en is beter bestand tegen kou</i>", aldus Billy Glover van vliegtuigbouwer<span>&nbsp;</span>Boeing. In zijn visie zouden binnen drie à vijf jaar vliegtuigen olie van de purgeernoot kunnen tanken. De biobrandstof is al commercieel aantrekkelijk als de ruwe olie 70 à 80 dollar per vat kost. Inmiddels zijn er in de Verenigde Staten al meerdere testvluchten gedaan met Boeings op olie van de purgeernoot. Die bleken een succes.</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

T 92 (5 S)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Rode zonnehoed zaden (Echinacea purpurea)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Prijs voor een pakket van 20 zaden.</strong></span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">De<span>&nbsp;</span><b>rode zonnehoed</b><span>&nbsp;</span>(<i>Echinacea purpurea</i>) is een<span>&nbsp;</span>vaste plant. De plant is afkomstig uit<span>&nbsp;</span>Noord-Amerika<span>&nbsp;</span>en behoort tot de familie<span>&nbsp;</span><i>Asteraceae</i>.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Op een plek in de zon wordt de plant 70 tot 120 cm hoog en vormt<span>&nbsp;</span>wortelstokken. Het<span>&nbsp;</span>blad<span>&nbsp;</span>is licht<span>&nbsp;</span>behaard. De onderste bladeren zijn<span>&nbsp;</span>eirond. De rode zonnehoed bloeit in juli en augustus met ongeveer 10 cm grote bloemen, die een roestbruin bloemhoofd<span>&nbsp;</span>en een stralenkrans van purperkleurige lintbloemen hebben. De vrucht is een<span>&nbsp;</span>nootje. De plant heeft een vochthoudende, voedselrijke,<span>&nbsp;</span>zavel- of<span>&nbsp;</span>kleigrond<span>&nbsp;</span>nodig.</p> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;"><span class="mw-headline" id="Pink_Double_Delight">Pink Double Delight</span></h3> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Pink Double Delight is ontwikkeld door veredelaars in<span>&nbsp;</span>Nederland. Deze<span>&nbsp;</span>cultivar<span>&nbsp;</span>bloeit zeer rijk met roze, volledig gevulde pompon-achtige bloemen. De kegel van de bloemen bestaat volledig uit<span>&nbsp;</span>lintbloemen, die echter korter zijn dan de lintbloemen van de bij rode zonnehoed normaal aanwezige onderste krans. Zoals bij elke rode zonnehoed verbloeit de kegel van onder naar boven, totdat ten slotte alle lintbloemen zijn uitgegroeid en de bloem een gevuld, pompon-achtig uiterlijk heeft dat doet denken aan een<span>&nbsp;</span><i>Dahlia</i>. De plant stoelt zeer goed uit en produceert veel en goed vertakkende bloemstengels, waarmee een zeer rijke bloei bereikt wordt. Deze bloemstengels zijn kort en bereiken een hoogte van ongeveer 65 cm. De bloei begint vroeg, half juni, en gaat door tot september.</p> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;"><span class="mw-headline" id="Coconut_Lime">Coconut Lime</span></h3> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Coconut Lime is tevens ontwikkeld door veredelaars in Nederland en bloeit zeer rijk met volledig gevulde pompon-achtige bloemen. De zacht-limegroene kleur van de kegel steekt af bij de witte bloembladen van de onderste krans. De overige kenmerken zijn gelijk aan die van 'Pink Double Delight'.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Medicinale_eigenschappen">Medicinale eigenschappen</span></h2> <p>Bereidingen van de bovengrondse delen van <i>Echinacea purpurea</i>&nbsp;worden voorgeschreven bij&nbsp;griep&nbsp;en&nbsp;verkoudheid, maar de werking is twijfelachtig, aangezien een aantal toonaangevende studies naar&nbsp;<i>Echinacea purpurea</i>&nbsp;geen werkzaamheid konden ontdekken.De plant is een soort uit het geslacht<span>&nbsp;</span><i>Echinacea</i>, waaraan medicinale eigenschappen worden toegeschreven. Er bestaat echter onvoldoende bewijs voor de doeltreffendheid en veiligheid van echinacea. Het gebruik van echinacea bij luchtweginfecties is slechts geïndiceerd voor de symptomatische behandeling na de uitsluiting van elke ernstige aandoening.</p> <p><sup id="cite_ref-PMID14657066_2-0" class="reference"></sup></p> <p>Dr. Jack M. Gwaltney, Jr. vergeleek in 2005 negen studies naar de effectiviteit van<span>&nbsp;</span><i>Echinacea purpurea</i><span>&nbsp;</span>als weerstandsverhogend middel.<sup id="cite_ref-PMID15736012_3-0" class="reference">[3]</sup><span>&nbsp;</span>Slechts twee onderzoeken waren correct opgezet, en wezen uit dat er geen weerstandsverhoging optrad.</p> <p>Een gezaghebbend wetenschappelijk overzichtsartikel (Cochrane meta-analyse) concludeerde echter in 2006<sup id="cite_ref-PMID16437427_4-0" class="reference">[4]</sup><span>&nbsp;</span>dat bereidingen van de bovengrondse delen van<span>&nbsp;</span><i>Echinacea purpurea</i><span>&nbsp;</span>mogelijk effectief zijn voor de behandeling van<span>&nbsp;</span>verkoudheid<span>&nbsp;</span>bij volwassenen, mits toegediend in een vroeg stadium. Dat soms geen werkzaamheid wordt gevonden in onderzoek zou verklaard kunnen worden door het feit dat de in wetenschappelijk onderzoek gebruikte<span>&nbsp;</span><i>Echinacea</i>-bereidingen in samenstelling onderling sterk kunnen verschillen. Goed opgezet wetenschappelijk onderzoek zou hier uitsluitsel moeten bieden.</p> <p>In 2007 werd in<span>&nbsp;</span>The Lancet<span>&nbsp;</span>een meta-analyse gepubliceerd, waarin aangetoond werd dat het risico op verkoudheid verminderde met 58% en de duur van de verkoudheid met 1,4 dagen werd verkort bij het preventieve gebruik van dagelijkse Echinacea supplementen.<sup id="cite_ref-PMID_17597571_5-0" class="reference">[5]</sup>.</p> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;"><span class="mw-headline" id="Bijwerkingen">Bijwerkingen</span></h3> <p>Bereidingen van<span>&nbsp;</span><i>Echinacea purpure</i>a kunnen allergische reacties uitlokken. Ernstige reacties als<span>&nbsp;</span>syndroom van Stevens-Johnson,<span>&nbsp;</span>angio-oedeem,<span>&nbsp;</span>bronchospasme<span>&nbsp;</span>en<span>&nbsp;</span>anafylactische shock<span>&nbsp;</span>zijn beschreven maar zeldzaam. Deze reacties komen voornamelijk voor bij<span>&nbsp;</span>kinderen. Daarom wordt onder meer door de Britse Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency het gebruik van<span>&nbsp;</span><i>Echinacea</i><span>&nbsp;</span>afgeraden onder de 12 jaar.</p> <p>Bij langdurig gebruik van Echinacea-extracten (8 weken) kan er leververstoring of leverschade optreden.<sup id="cite_ref-PMID9818800_6-0" class="reference"></sup></p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 75 (0.1 g)

5/ 5

<div class="&quot;rte&quot;"> <h2><strong>Juffertje-in-het-groen zaden (Nigella damascena)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Prijs voor Pakket van 50 zaden.</strong></span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;"><b>Juffertje-in-het-groen</b><span> </span>(<i>Nigella damascena</i>) is een<span> </span>eenjarige plant<span> </span>van het plantengeslacht<span> </span>Nigelle<span> </span>(<i>Nigella</i>) uit de<span> </span>ranonkelfamilie<span> </span>(<i>Ranunculaceae</i>). De soort wordt in tuinen als sierplant toegepast.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Beschrijving">Beschrijving</span></h2> <p>Juffertje-in-het-groen wordt 20-45 cm hoog.<sup id="cite_ref-1" class="reference">[1]</sup><span> </span>De sterk gereduceerde<span> </span>bladeren<span> </span>zijn<span> </span>veerdelig.</p> <p>De wilde plant bloeit van juni tot augustus met kleine, helderblauwe<span> </span>bloemen, die omgeven zijn met een krans (omwindsel) van veerdelige<span> </span>schutbladeren. De<span> </span>kelkbladen<span> </span>zijn blauw gekleurd, terwijl de<span> </span>kroonbladen<span> </span>gereduceerd zijn en aan de voet van de meeldraden zitten. De bloem heeft<span> </span>honingklieren, waarmee<span> </span>hommels<span> </span>en<span> </span>bijen<span> </span>gelokt worden voor de bestuiving.</p> <p>De plant is<span> </span>protandrisch, wat wil zeggen dat de<span> </span>meeldraden<span> </span>eerder rijp zijn dan de<span> </span>stempels. Bij de rijpe meeldraden zijn de<span> </span>helmhokjes<span> </span>naar onderen gebogen, waardoor het stuifmeel op de rug van een nectar opzuigend insect terechtkomt. De<span> </span>stampers<span> </span>staan dan nog rechtop, waardoor deze op dat moment niet bestoven kunnen worden. Als alle helmhokjes leeg zijn krommen de stampers zo ver naar onderen dat bezoekende insecten met hun rug tegen de stempels komen en de bloem bestuiven.</p> <p>De vrucht is een 3 cm lange<span> </span>doosvrucht. De rijpe doosvrucht heeft bovenaan vijf, ongeveer 7 mm lange spleten, waardoor de<span> </span>zaden<span> </span>kunnen ontsnappen. De zwarte zaden zijn gerimpeld en worden door de wind en dieren verspreid.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Voorkomen">Voorkomen</span></h2> <p>De plant komt in Nederland van nature niet voor, maar is lokaal verwilderd. De plant komt oorspronkelijk uit het<span> </span>Middellandse Zeegebied<span> </span>en de<span> </span>Canarische Eilanden. Daar groeit de plant op akkerland en braakliggende terreinen. De plant komt reeds voor in Engelse<span> </span>cottage gardens<span> </span>vanaf de 16de eeuw. De meest voorkomende variëteit is 'Miss Jekyll', die blauwe bloemen heeft, maar de recentere 'Persian Jewels' is een mix van wit, roze, lavendel en blauwe bloemen. 'Persian Rose' is lichtroze. Andere soorten zijn 'Albion', 'Blue Midget', 'Cambridge Blue', 'Mulberry Rose', en 'Oxford Blue'. De 'Dwarf Moody Blue' is 15 à 20 cm lang.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Toepassingen">Toepassingen</span></h2> <p>Zowel de bloemen als de<span> </span>zaaddozen<span> </span>kunnen gedroogd worden. De zaaddozen hebben een gecompliceerde, decoratieve vorm, die door velen aantrekkelijk gevonden wordt in<span> </span>droogboeketten. Zowel de bloemen als de zaden zijn eetbaar. De smaak van de bloem neigt naar muskaat, ook wel oregano of majoraan. De zaden lijken qua vorm en smaak op komijnzaad en worden in Duitsland ook wel als 'zwarte komijn' aangeduid.</p> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 162 (50 S)

5/ 5

<h2><strong>Gotu kola zaden (Centella asiatica)</strong></h2> <h2><span style="color: #fd0000;"><strong>Prijs voor een pakket van 20 zaden.</strong></span></h2> Beroemde, traditioneel medische en in veel gerechten gebruikte plant uit Zuid Azië, Oost-Afrika en Australië. Planten houden van veel vocht, houd de grond dus met mulch bedekt. Ze groeien zelfs in ondiepe vijvertjes. Het blad wordt vaak rauw gegeten in salades of bij “inrol”-gerechten en heeft een aangename, kruidige smaak.<br><br>Medisch wordt o.a. wondheling en remming van ontstekingen toegedicht aan deze plant. Maar ook prachtige resultaten in het seksleven en andere vitaliteiten staan op het menu! Het leuke, ronde blad groeit aan lange uitlopers (navels), de plant blijft laag en gaat in een pot sierlijk hangen. De kleine roze bloemetjes rijpen tot paarsrode vruchtjes.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 78

5/ 5

<h2><strong>Fuzzyfruit nightshade zaden (Solanum candidum)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Prijs voor Pakket van 5 zaden.</strong></span></h2> <p>Een kruidige struik tot 3 m hoog met grote, gelobde bladeren en harige, abrikoos grote, eetbare vruchten. Solanum candidum wordt wijd verspreid in bossen en verstoorde gebieden van het zuiden van Mexico, langs de Andes tot aan Peru.</p> <p>Solanum candidum is een soort van groenblijvende struik afkomstig uit Zuid-Amerika en af ​​en toe gekweekt voor zijn eetbare vruchten.</p> <p>Niet gedomesticeerd en zeer zeldzaam in de teelt, staat het bekend als fuzzyfruit nachtschade, naranjilla Silvestre of chichilegua. De vrucht lijkt enigszins op de verwante Cocona (Solanum sessiliflorum), en Solanum candidum zal blijkbaar hybridiseren met een aantal naaste verwanten, waaronder cocona, naranjilla en pseudolulo. Een opmerkelijk verschil zijn de extreem behaarde vruchten, die - in tegenstelling tot de meeste van zijn verwanten - niet gemakkelijk loslaten bij volledige rijping, wat een belemmering vormt voor het eten van de rijpe vrucht. Desalniettemin is S. candidum nauw verwant aan andere nachtschades die worden gekweekt voor hun eetbare vruchten, waaronder de tomaat (S. lycopersicum), de naranjilla (S. quitoense) en de aubergine (S. melongena). Zijn relatief sterke weerstand tegen plagen en ziekten (in vergelijking met zijn meer smakelijke verwanten) heeft enige belangstelling van de landbouw getrokken.</p> <p>Wetenschappelijk gezien is S. candidum van extra belang, aangezien het de naaste verwant en mogelijke voorouder lijkt te zijn van Aziatische leden van dezelfde botanische clade, met name Solanum lasiocarpum, die inheems is in India maar wordt gekweekt vanwege zijn naranjilla-achtige vruchten, en zal eveneens gemakkelijk hybridiseren met S. candidum.</p> <p>Solanum candidum wordt verondersteld inheems te zijn in de gematigde Andes-regio's van Colombia, Peru en Chili. Net als de cocona, naranjilla en Indiase nachtschade, kan S. candidium binnen 1 of 2 jaar na zaad vrucht dragen. Een vaste plant met een korte levensduur, de fruitproductie vereist een vrij lang groeiseizoen, wat het landbouwpotentieel in meer gematigde klimaten beperkt. Net als de naranjilla en cocona is S. candidum het best aangepast aan subtropische klimaten van nevelwouden, waar vorst onbekend is, maar extreme hitte eveneens zeer zeldzaam of onbekend is. De vruchten zijn ronde bessen, zelfs wanneer ze rijp zijn, bedekt met een aanhoudende vacht, tot 2 cm groot, die geel of rood rijpen.</p>

V 124 (5 S)