5/ 5

<h2><strong>Yuzu tohumlar -20°C (Citrus junos)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>2 veya 4 tohumların Paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Meyve biraz dengesiz cilde sahip küçük bir greyfurt gibi görünür ve olgunluk derecesine bağlı olarak sarı veya yeşil olabilir. -20C'ye kadar soğuk dayanıklıdır.</p> <p>Önemli özelliklerinden biri besin maddelerini iyi absorbe edebilmesidir. Yaprak rengi diğer turunçgillerden daha koyudur. Bunun nedeni yapraklarındaki demir (Fe) düzeyinin daha yüksek olmasıdır. Kalsiyum (Ca) alımı az olduğundan kireçli topraklarda iyi performans gösterebilir. Derin toprakları sever, kuru topraklara adapte olabilir. Phytophthora ve soğuklara dayanıklıdır. Tristeza, Exocortis, Psorosis’e toleranttır. Bor (B) ve sodyum (Na) alımı yüksek olduğundan tuzlu koşullarda kullanımı sakıncalıdır. Çöğürleri yavaş gelişir. Yuzu  üzerine aşılı ağaçlar daha geç meyveye yatarlar.</p> <p>Yuzu, ortalama 5-10 santimetre çapında küçük ve orta büyüklüktedir ve yuvarlak, yassı, hafifçe lopsludur. Kabuk kalın, çakıllı, pürüzlü, birçok önemli yağ bezi ve gözenekleri ile kaplıdır ve koyu yeşilden altın sarısına olgunlaşır. Kabuğun altında, sarı et minimaldir, beyaz zarlarla 9-10 parçaya bölünür, biraz meyve suyu içerir ve birçok büyük, yenmeyen krem rengi tohumla doldurulur.</p> <p>Yuzu son derece aromatiktir ve kabuk, meyvenin yüzeyi çizildiğinde veya kesildiğinde açığa çıkan uçucu yağlar açısından zengindir. Meyve suyu ve lezzet ayrıca kireç, greyfurt, mandalina notaları ile ekşi, tart ve baharatlı lezzetlerin eşsiz, asidik bir karışımına sahiptir.</p> <p>Botanik olarak Narenciye junos olarak sınıflandırılan Yuzu kireçleri, beş metre yüksekliğe ulaşabilen ve Rutaceae familyasına ait yaprak dökmeyen bir ağaç veya çalı üzerinde bulunan yavaş büyüyen narenciye. Satsuma mandarin ve Yichang papeda arasında bir melez olduğuna inanılan Yuzu kireçleri botanik olarak bir kireç değildir, ancak benzer şekilde hazırlandıkları ve kullanıldıkları için ünvanı kazanmışlardır. Yuzu limes çoğunlukla Çin, Japonya ve Kore'de yetiştirilir ve tart ve baharatlı meyve suyu ve lezzetlerinden dolayı tercih edilir. Ayrıca güçlü kokuları için de değerlidir ve Japonya'da kozmetik, mum, temizlik malzemeleri ve banyo ürünleri için kullanılan en popüler kokulardan biridir. Asya'da popüler olmasına rağmen, Yuzu limes Batı dünyasında hala bilinmemektedir, ancak eşsiz lezzetlerini öven ve kullanan ünlü şefler aracılığıyla farkındalık kazanmaktadırlar.</p> <p>Japonya'da, Yuzu en popüler kokulardan biridir ve kış gündönümü banyosunda kullanımı ile bilinir. Her yıl kış gündönümü sırasında, kamu hamamları meyveleri ikiye böler ve sıcak suda yüzer, aromatik bir deneyim yaratır. Bu banyo uygulaması 18. yüzyıla kadar uzanır ve Yuzu suyuna batırmanın grip ve soğuk algınlığı gibi hastalıkların önlenmesine yardımcı olduğuna ve uçucu yağların ve C vitamininin cildi yumuşatmaya ve ağrıyı hafifletmeye yardımcı olduğuna inanılmaktadır. Banyoya ek olarak, Yuzu kokusu Yuzu Tama veya Yuzu yumurta üretiminde de kullanılmaktadır. Japonya'nın Shikoku adasında çiftçiler, doğal olarak Yuzu kireçinin lezzet ve kokusuna sahip bir yumurta oluşturmak için tavuklarına Yuzu kabuğu, susam tohumu, mısır ve lahana karışımı veriyorlar. Bu yumurtalar premium fiyata satılır ve geleneksel olarak karıştırılmış çiğ yumurta ile pirinç pişirilmiş tamago kake gohan için kullanılır.</p> <p>Yuzu kireçlerinin kökenleri bilim adamları arasında bir şekilde tartışılmaktadır, ancak bilim adamlarının çoğu meyvenin kökenlerinin Çin'deki Yangtze Nehri'nin üst bölgelerinde olduğu ve eski çağlardan beri büyüdüğü sonucuna varmaktadır. Yuzu limes daha sonra 710 CE'de Japonya'ya tanıtıldı ve hafif kokuları için giderek daha popüler hale geldi. 1914'te Meyer limonunu keşfeden Frank Meyer, Çin'i ziyaret etti ve Yuzu meyvesinden tohumları Amerika Birleşik Devletleri'ne geri getirdi. Meyvenin tanımına dahil edildiğinde, Hubei Provence'tan tohumları Yangtze Nehri'nin üst yamaçlarında 4.000 fit yükseklikte tedarik ettiğini belirtti. Bu bölgede sıcaklıklar donma noktasının altına düşer ve bölgenin yakınında büyüyen başka narenciye çeşitleri yoktur. Bugün Yuzu limesleri ağırlıklı olarak Asya'daki yerel pazarlarda mevcuttur, ancak Amerika Birleşik Devletleri'nde, meyveleri ticari olarak yetiştiren ve çiftçi pazarlarında ve özel marketlerde satan birkaç çiftlik de vardır.</p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 118 Y (2 S)

5/ 5

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h2><strong>Maypop, Mor Çarkıfelek Tohumları (Passiflora incarnata)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>5 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Passiflora incarnata, çarkıfelekgiller (Passifloraceae) familyasından çarkıfelek cinsinin en kuzeyde yetişen türüdür.</p> <p>Çarkıfelek adıyla bilinen tavuk yumurtası büyüklüğünde ve şeklindeki sarımsı meyveleri (İngilizce: maypop) insanlarca tüketildiği için Güneydoğu ABD'de ziraati yapılır. Bitki, asma sülüğü gibi helezonik tutmaçlarla tutunarak hızlı büyür. Yaprakları üç lopludur. Passiflora cinsi içinde Sarı çarkıfelekten sonra soğuğa en dayanıklı tür olup <strong>-20</strong> dereceye kadar kökleri dayanabilmekte ve kışın ölen bitki bu sayede yazın tekrar hayata dönebilmektedir. ABD'nin güneydoğusunda subtropikal ve soğuk iklim bölgelerine bu sayede yayılabilmiştir.</p> <p>Bitkiden ayrıca ilaç sanayinde de yararlanılmaktadır. "Passiflora" adlı bir ilacın üretiminde bu bitki ve meyveleri kullanılmaktadır.</p> <p>Genellikle maypop, mor çarkıfelek, gerçek çarkıfelek, yabani kayısı ve vahşi tutku asma olarak bilinen Passiflora incarnata, tırmanma veya sondaki saplarla hızlı büyüyen çok yıllık bir asmadır. Çarkıfelek cinsi Passiflora'nın bir üyesi olan maypop, belirgin stilleri ve organlarındaki büyük, karmaşık çiçeklere sahiptir. Çarkıfelek türünün en sert türlerinden biri olan güney Amerika'da yaygın bir kır çiçeği. Tennessee bölgesindeki Cherokee buna ocoee adını verdi; Ocoee Nehri ve vadisi, Tennessee eyalet kır çiçeği olan bu bitkinin adını almıştır. Bu ve diğer çarkıfelekleri, Körfez fritillary için özel larva konakçı bitkilerdir ve alacalı fritiller kelebekler için münhasır değildir.</p> <p>Sapları pürüzsüz veya tüylü olabilir; uzun ve takipçidirler, birçok dalları vardır. Yapraklar alternatif ve palmately 3 loblu ve bazen 5 loblu, 6-15 santimetre (2.4-5.9 inç) ölçülerindedir. Yaprak sapındaki bıçağın tabanında iki karakteristik bezleri vardır. Çiçeklerin beş mavimsi-beyaz yaprakları vardır. Yaprakları ve organlarındaki ince uzantıların bir yapısı olan beyaz ve mor bir korona sergilerler. Büyük çiçek tipik olarak yaprakları ve sepalsın üstünde bir halkada düzenlenir. Bombus arıları ve marangoz arılar gibi böcekler tarafından tozlaşırlar ve kendiliğinden sterildirler. Çiçek normalde Temmuz ayında çiçek açar.</p> <p>Maypop olarak da adlandırılan etli meyve, bir tavuk yumurtası büyüklüğünde oval sarımsı bir meyvedir; ilk başta yeşil, ama olgunlaştıkça turuncu olur. Diğer passifloralarda olduğu gibi, zebra longwing ve Gulf fritillary dahil olmak üzere bir dizi kelebek türünün larva gıdasıdır. Birçok durumda, meyvesi yaban hayatı ile çok popülerdir. Yumurta şeklindeki yeşil meyveler üzerine basıldığında 'patlayabilir'. Bu fenomen P. incarnata'ya ortak adını verir.</p> <p>Maypop çalılıklar, rahatsız alanlarda, nehir kıyılarının yakınında ve biçilmemiş meraların, yol kenarlarının ve demiryollarının yakınında meydana gelir. Güneş ışığının bol olduğu alanlarda büyür. Bir orman gölgelik altındaki gölgeli alanlarda bulunmaz.</p> <p>Mutfak kullanımı</p> <p>Yemek pişirmede, bu çeşitliliğin meyvesi bazen reçel ve jöleler için veya ticari olarak yetiştirilen Güney Amerika nispi Passiflora edulis'in yerine kullanılır - meyve karşılaştırılabilir boyut ve meyve suyu verimine sahiptir, bu nedenle soğutulmuş maypop suyu sıcak yaz aylarında lezzetli bir muameledir. hava. Meyveler elden yenebilir ve tarihsel olarak Güney ve Yerli Amerikalıların sömürge yerleşimcilerinin gözdesi oldu. Bugün, bu amaç için Amerikan Güneydoğu'daki bahçelerde ve Orta Atlantik'in bazı bölümlerinde ve gösterişli menekşe çiçeklerinde yetişen çok yaygın bir bitkidir [17] ve hala adı ile kanıtlandığı gibi Cajuns'un gözdesi bitki: liane de el bombası veya "nar asma".</p> <p>Tıbbi kullanım</p> <p>Etki</p> <p>Bir derlemede anksiyete bozukluklarında P. incarnata'ya destek bulundu. Diğer gözden geçirmeler, kanıtların sağlık etkileri hakkında herhangi bir iddiada bulunmak için yetersiz olduğunu bulmuştur.</p> <p>Etkileşimler</p> <p>Aşağıdaki ilaçlarla olası etkileşimler:</p> <p>Sakinleştirici</p> <p>Antiplateletler ve antikoagülanlar</p> <p>Monoamin oksidaz inhibitörleri (MAOI'ler)</p> <p>P. incarnata, yukarıda listelenen ilaçların ana etkilerini veya yan etkilerini artırabilir.</p> <p>Hamile veya emziren kadınlar P. incarnata kullanmamalıdır. Bitki bileşiklerinin üreme veya doğmamış çocuk üzerindeki etkileri henüz test edilmemiştir. Bu tesisin tüketimi, araç ve makine kullanma yeteneğine zarar verebilir.</p> <p>Tarihsel kullanımlar ve halk hekimliği</p> <p>Tarihsel olarak, bitki sinir kaygısı ve uykusuzluk tedavisinde bitkisel ilaç olarak kullanılmıştır. Kuru, öğütülmüş bitki, Avrupa'da bir çay kaşığı çay içerek sıklıkla kullanılır. Sakinleştirici niteliklere ve plasebodan başka tıbbi faydalara rağmen, sakinleştirici bir sakız bile üretilmiştir.</p> <p>Hipertansiyonu azaltmak için P. incarnata kullanılmıştır. Yapraklardan metanol ekstraksiyonlarının farelerde etkili bir antitussif olduğu bildirilmiştir.</p> <p>Avrupa'ya getirildikten sonra, zihinsel stres, anksiyete sinirlilik, kabızlık, hazımsızlık, hafif enfeksiyonlar ve uykusuzluk gibi hafif semptomların hafifletilmesi için doğal bir ilaç olarak herbolojide popüler bir ilaç haline geldi. "Bugün, çarkıfelek resmi olarak Fransa, Almanya ve İsviçre'nin ulusal farmakopelerinde yer alıyor ve aynı zamanda İngiliz Bitkisel Farmakopesi ve İngiliz Bitkisel Özeti, ESCOP monografları, EMA'nın Topluluk Bitkisel Monografları, Alman Standart Lisansları, Alman Homoeopatik Farmakopesi, Amerika Birleşik Devletleri Homoeopatik Farmakopesi ve Mısır Farmakopesi.Polonya'da histeri ve nevrasteni gibi bozuklukları tedavi etmek için reçete edilmiştir.Şu anda P. incarnata yaygın olarak fitoterapide hafif bir yatıştırıcı olarak kullanılmaktadır ve Mevcut Avrupa ve İngiliz Farmakopesine dahil edilen botanik ilaçlar bitkinin kurutulmuş hava kısımlarıdır ".</p> <p>Kuzey Amerika'da ishal, adet öncesi sendromu, dismenore, nevralji, yanıklar, hemoroidler, uykusuzluk, kas krampları, histeri, nevralji ve çeşitli durumlar için ağrı kesici olarak kullanılır. P. incarnata hala Yerli Amerikalılar tarafından kullanılmaktadır, örneğin, Cherokees bitkinin kökünü topikal antienflamatuar ilaç olarak kullanır. Köklerden yapılan çay, karaciğer ve cilt kaynatmaları için tonik olarak kullanılır. P. incarnata özleri ayrıca sinirlilik, karın krampları ve anksiyetenin giderilmesi için de kullanıldı.</p> <p>Dünyanın diğer bölgelerinde, P. incarnata kısmen farklı hastalıkların tedavisinde kullanılır. Örneğin, Arjantin ve Meksika'da sakinleştirici etkileri için tüketilirken, Brezilya'da analjezik, antispazmodik, anti-astımlı, cinayet ve yatıştırıcı olarak kullanılır. Bununla birlikte Hindistan'da morfin bağımlılığını tedavi etmek için kullanılmıştır, ancak Vietnam'da uykusuzluk, kaygı ve yüksek tansiyon bu bitkiden elde edilen ekstraktlarla tedavi edilmiştir. Orta Doğu'da P. incarnata'nın biraz farklı uygulamaları vardır, örneğin Türkiye'de dismenore, epilepsi, uykusuzluk, nevroz ve nevralji P. incarnata ile tedavi edilir. Ancak Irak'ta sakinleştirici ve narkotik bir ilaç olarak da kullanılmıştır. "Ruanda, Kenya ve Kongo'nun Afrika ülkelerinde P. incarnata, sakinleştirici, sinir, anti-spazmodik ve analjezik etkileri için bitki uzmanları ve doğal sağlık uygulayıcıları tarafından halk ilacı olarak kullanılmaktadır. Avustralya'da, genellikle sakinleştirici ve anksiyolitik ilaç.</p> <p>maddeler</p> <p>P. incarnata'daki bazı önemli maddeler flavonoidlerdir, ancak aynı zamanda alkaloidler ve diğer fito-bileşenler de bulunabilir.</p> <p>Flavonoidler P. incarnata'nın ana bileşenidir. Toplam içeriğin% 2,5'ine kadar ulaşabilirler. Flavonoidlerin en büyük konsantrasyonunun yapraklarda olduğu bildirilmiştir. P. incarnata'da aşağıdaki flavonoidler bulunabilir: chrysin, apigenin, luteolin, quercetin, kaempferol ve isovitexin. [14] Flavonoid chrysinin, P. incarnata'nın yatıştırıcı etkisinden sorumlu ana madde olduğu düşünülmektedir. Anksiyete azaltıcı özelliğe chrysinin GABA-Benzodiazepinreseptörlere bağlanması neden olmaktadır. [15] P. incarnata'da az miktarda alkaloid bildirilmiştir (&lt;% 0.005). Alkaloitlere örnekler: harmol, harmin, harmalol. [14] P. incarnata'da bulunan diğer maddeler arasında mono- ve polisakkaritler, amino asitler ve uçucu yağlar bulunur.</p> <p>yetiştirme</p> <p>Weediness</p> <p>P. incarnata potansiyel olarak tarımsal bir ot haline gelebilir. Passiflora'nın tarımsal amaçlarla tanıttığı cinsiyet, dünyanın bazı bölgelerinde önemli bir ot olarak rapor edilmiştir. Bu bitki, şu iki yetkili kaynağa göre Amerika Birleşik Devletleri Tarım Bakanlığı tarafından invaziv olarak listelenmiştir: Kentucky Weeds ve bitişik eyaletler: bir alan kılavuzu [20] ve Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada Weeds.</p> <p>Maypop'un yayılmasını önlemek için emicilerin düzenli olarak çıkarılması olarak mekanik kontrol tavsiye edilir. Ayrıca yaylanmayı sınırlandırmak için sarmaşıkların kafes ve çitler üzerine eğitilmesi tavsiye edilir.</p> <p>Diğer potansiyel kullanım</p> <p>P. incarnata ekstreleri UV ışınlarına karşı koruyucu bir savunma ile organik güneş kremleri üretmek için potansiyel olarak kullanılabilir. Bu bitki bileşiklerinin kullanımı, güneşten koruyuculardaki sentetik UV filtrelerinin konsantrasyonunu azaltacaktır.</p>

V 18 PI

5/ 5

<h2><strong>Ornamental Pink Pampas Grass Seeds (Cortaderia Selloana)</strong></h2><h2><span style="color: #ff0000;" data-mce-style="color: #ff0000;"><strong>Price for Package of 15 seeds.</strong></span></h2><div><div>Tall, pink-flushed, feathery plumes in late summer above large mounds of sharp-edged, mid-green leaves. This unusual pink form of pampas grass looks wonderful planted by water or set in the middle of a sunny, well-drained lawn. They generally bloom a week or two earlier than the white variety.</div><div>The real show starts in midsummer when the flowers, spectacular 30cm (12in) tall plumes, suddenly erupt above the foliage. The show continues well into winter as the feathery plumes persist and the foliage turns golden brown when touched by frost and cold weather.</div><div>Impressive size, graceful aspect, durable toughness, and spectacular flowers all combine to make pampas grass one of the most recognized plants in the landscape. The leaves are narrow and arranged in dense fountain like clumps.</div><div>Female plants have wider, fuller flowers - the males' are thinner, more elongated and not as full. This garden beauty commands attention wherever it is used.</div><div>Aftercare:</div><div>Fertilizing ornamental grasses can result in over-lush growth and unmanageability. Don't be disappointed if your young plant does not have plumes for the first two or three years. When established plants do not form plumes, it is usually because they have been over watered or fed too heavily, which would tend to stimulate foliage growth instead of plumes.</div><div>&nbsp;</div><div>Cultivation:</div><div>Pampas grass grows well on a range of soil types but thrives in a fertile, well-drained soil in full sun. After time the tussocks can become very large and congested with old, dead foliage. Cutting back and combing regularly in late winter or spring should minimise the dead foliage and keep the tussock compact. Because of its sharp leaf margins pampas grass was commonly burnt in its native habitat to control its spread, but in the garden burning can be dangerous not only for the gardener but because pampas grass is a favorite place for hedgehogs to hibernate.</div><div>Drying:</div><div>Pampas Grass can be dried and make interesting focal or secondary flowers in dried arrangements. To dry, cut the flower at the height of bloom and hang upside down in a cool, dark place to dry.</div><div>Plant Uses: &nbsp;</div><div>Architectural, Cottage/Informal Garden, Drought Resistant, Flower Arranging, Flowers Borders and Beds, Low Maintenance or Mediterranean.</div><div>Hardy Perennial.</div><div>oliage: &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; Strap like, 2cm (3/4in) wide, to 1m (3ft) long.</div><div>Flowers: &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; Pale pink plumes up to 2.5m (8ft)</div><div>Plant Height: &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;1m (36in)</div><div>Plant Spread: &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;1m (36in)</div><div>Position: &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;Full Sun to light shade</div><div>Soil: &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; Prefers fertile well-drained loamy soils</div></div><div><table class="mce-item-table" cellspacing="0" cellpadding="0" border="0"><tbody><tr><td class="bucket normal"><div class="content"><ul><li><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">BLOOM TIME: Late Summer</span></li><li><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">HARDINESS ZONE: 7 - 10</span></li><li><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">PLANT HEIGHT: 96 - 144" . . . PLANT SPACING: 24 - 36"</span></li><li><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">LIGHT REQUIREMENTS: Sun - Part Shade . . . SOIL / WATER: Average - Dry</span></li></ul></div></td></tr></tbody></table></div><div>&nbsp;</div><table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"><tbody><tr><td colspan="2" width="100%" valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">Seeds</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">0</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">0</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">all year round</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">20 - 25 ° C</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">until it germinates&nbsp;</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p></td><td valign="top"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p></td></tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"><p><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><strong>&nbsp;</strong></span></p></td><td valign="top"><p><br><span style="color: #008000;" data-mce-style="color: #008000;"><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em><em>All Rights Reserved.</em></span></p></td></tr></tbody></table>

UT 6 P

5/ 5

<h2><strong>Dev Soğan Tohumları - Globemaster (Allium Giganteum)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>5 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Bu çiçekler kesinlikle çok büyük! Geniş bir 6 - 8 "genişliğindedirler! Bu Allium çeşidi mükemmel bir kuru çiçek yapar. Ayrıca arıların da favorisidir.</p> <p>Wikipedia:</p> <p>Dev Soğan olarak da bilinen Allium giganteum, soğan cinsinin çok yıllık soğanlı bir bitkisidir, çiçekli bir bahçe bitkisi olarak kullanılır ve 2 metreye kadar büyür. Ortak uygulamada en uzun süs Allium'dur. Yaz ortalarının başlarında, yoğun mor çiçek başlarının (umbels) küçük küreleri, ardından çekici tohum başları görülür. Popüler bir çeşit olan 'Globemaster' daha kısadır (80 santimetre), ancak çok daha büyük, derin mor, çiçek başları (15-20 santimetre) üretir. Her iki çeşide de Kraliyet Bahçe Bitkileri Derneği Bahçe Liyakati Ödülü verilmiştir.</p> <p>İSİM: Dev Allium "Globemaster"</p> <p>BİLİMSEL AD: Allium Giganteum</p> <p>RENK: Mor 6-8 ”yuvarlak çiçek başları</p> <p>BLOOM ZAMANI: İlkbahar Sonu - Yaz Ortası</p> <p>SERTLİK BÖLGE: 4-9</p> <p>Yayılma:</p> <p>Her zaman steril ekilen toprak kullanın.</p> <p>Dikim ortamını nemlendirin, ince tohumları toprağa yerleştirin ve hafifçe örtün.</p> <p>Tencereyi plastik bir torbaya yakl. 5 ° C.</p> <p>3-4 hafta sonra, tencereyi çimlenme sıcaklığına, yakl. 15 ° C.</p> <p>1- içinde? aylar tohumlar çimlenir, çimlenme çok yavaş olabilir.</p>

MHS 31

5/ 5

<h2><strong>Tamarind Seeds (Tamarindus indica)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Price for Package of 5 seeds.</strong></span></h2> <div>The tamarind is a long-lived, medium-growth, bushy tree which attains a maximum crown height of 12.1 to 18.3 metres (40 to 60 feet). The crown has an irregular, vase-shaped outline of dense foliage. The tree grows well in full sun in clay, loam, sandy, and acidic soil types, with high drought and aerosol salt (wind-borne salt as found in the coastal area) resistance.</div> <div>Leaves are evergreen, bright green in colour, an elliptical ovular, arrangement is alternate, of the pinnately compound type, with pinnate venation and less than 5 cm (2 inches) in length. The branches droop from a single, central trunk as the tree matures and is often pruned in human agriculture to optimize tree density and ease of fruit harvest. At night, the leaflets close up.</div> <div>The tamarind does flower, though inconspicuously, with red and yellow elongated flowers. Flowers are 2.5 cm wide (one inch), five-petalled, borne in small racemes, and yellow with orange or red streaks. Buds are pink as the four sepals are pink and are lost when the flower blooms.</div> <div>The fruit is an indehiscent legume, sometimes called a pod, 12 to 15 cm (3 to 6 inches) in length, with a hard, brown shell.The fruit has a fleshy, juicy, acidulous pulp. It is mature when the flesh is coloured brown or reddish-brown. The tamarinds of Asia have longer pods containing six to 12 seeds, whereas African and West Indian varieties have short pods containing one to six seeds. The seeds are somewhat flattened, and glossy brown.</div> <div>The tamarind is best described as sweet and sour in taste, and is high in acid, sugar, B vitamins and, interestingly for a fruit, calcium.</div> <div>As a tropical species, it is frost sensitive. The pinnate leaves with opposite leaflets give a billowing effect in the wind. Tamarind timber consists of hard, dark red heartwood and softer, yellowish sapwood.</div> <div>Tamarind is harvested by pulling the pod from its stalk. A mature tree may be capable of producing up to 175 kg (350 lb) of fruit per year</div> <div>Care:</div> <div>Soil:</div> <div>The tree tolerates clay, silt, sand, and acid soils with high drought and salt air.</div> <div>Exposure:</div> <div>Full sun.</div> <div>Water:</div> <div>Water regularly. Although the tree is drought resistant, it will drop its leaves after a prolonged drought.</div> <div>Fertilizer:</div> <div>Young trees: every 2-3 months with 6-6-3 NPK.</div> <div>Older, fruit-bearing trees: 3-4 times per year with 8-3-9 NPK</div> <div>Propagation:</div> <div>From seed. Only the large brown seeds from fresh, ripe pods are viable. The seeds maintain their viability 3-4 years on condition that they kept are in a dry box.</div> <div>Sowing instructions:</div> <div>scarify the seeds or boil them for 30 minutes in water at 100 °C and plunge them in a cold bath to stop the heating. Both procedures provide better water absorption by the seed and increase the germination rate to about 95% by breaking down the hard shell.</div> <div>plant the seeds in a light mix, in high containers (a deep taproot develops early on)</div> <div>mist the substrate so that it is damp, not wet</div> <div>cover the pots to prevent evaporation</div> <div>20-25 °C (68-77 °F)</div> <div>germination time: 7-10 days</div> <div>protect the seedlings from direct sunlight until they are at least 30 cm (1′) high</div> <div>be careful when transplanting, the roots do not tolerate damage</div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">pour hot water + soak about 24-48 hrs</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">1 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">25-28 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">2-4 Weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span style="color: #008000;"><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em><em></em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> <div><span style="color: #008000;">Winter: Older specimens light at about 5-10 ° C, and only so much water that the root ball does not dry out completely. Freezing temperatures can be tolerated for a short time!</span></div>

V 62 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Pitaya tohumu</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0a0a;"><strong>20 veya 100 tohumların Paketi için fiyat.</strong></span></h2> <div> <p style="color: #202122; font-size: 14px;"><b>Pitaya</b>, bilimsel anlamda<span> </span><i>Hylocereus</i><span> </span>cinsi çeşitli<span> </span>kaktüs<span> </span>türlerinin (<b>tatlı pitaya</b>) olarak adlandırılan meyvesidir. En önemlisi ve yaygın olanı da<span> </span><i>Hylocereus</i><span> </span>cinsinden olanlardır.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;" class="">Ancak bu cinsin yanında dünyada çeşitli halklarca<span> </span><i>Stenocereus</i><span> </span>(<b>ekşi pitaya</b>) cinsinden kaktüs<span> </span>türlerinin<span> </span>meyvesi de bu adla bilinmekte ve çeşitli ülkelerde bu türün meyveleride kültür olarak yetiştirilmektedir.Dahası bir kısım bilim insanları Hylocereus cinsinin bağımsız bir cins olarak değil,<span> </span><i>Stenocereus</i><span> </span>ailesi içerisinde göstermektedir. Buna ilaveten Perulularca (Cereeae) cinsi nadir bulunan Peru elma kaktüsü (<i>Cereus repandus</i>), da pitaya adıyla tanınmaktadır.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">İngilizcede<span> </span><b>ejder meyvesi</b><span> </span>(İngilizce: "dragon fruit") olarak da adlandırılır. İngilizcedeki bu ad Asya dillerindeki adlarının tercümesidir.<span> </span>Çince<span> </span><b>huǒ lóng guǒ</b><span> </span>火龍果/火龙果 "ateş ejderhası meyvesi" ve<span> </span><b>lóng zhū guǒ</b><span> </span>"ejderha mücevheri meyvesi",<span> </span>Vietnamca<span> </span><b>thanh long</b><span> </span>(<i>yeşil ejderha</i>),<span> </span>Endonezce<span> </span><b>buah naga</b><span> </span>"ejderha meyvesi" olarak da adlandırılır.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Bunun yanında çeşitli toplumlarca<span> </span><b>çilek armudu<span> </span></b>gibi adlarla anılmaktadır.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Dağılımı">Dağılımı</span></h2> <p><i>Hylocereus</i><span> </span>türü pitaya üreten kaktüslerin anavatanı<span> </span>Meksika,<span> </span>Orta Amerika<span> </span>ve<span> </span>Güney Amerika<span> </span>dır. Ayrıca<span> </span>Asya'da<span> </span>Endonezya, Güney Cava, Tayvan,<span> </span>Vietnam,<span> </span>Tayland,<span> </span>Filipinler,<span> </span>Sri Lanka,<span> </span>Malezya, yeni olarak<span> </span>Bangladeş<span> </span>'de üretimi yapılmakta ve kültür türleri yetiştirilmektedir.<sup id="cite_ref-1" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[1]</sup><span> </span>Ayrıca<span> </span>Okinawa,<span> </span>Hawai,<span> </span>İsrail, kuzey<span> </span>Avustralya<span> </span>ve Güney<span> </span>Çin'de de yetiştirilmektedir. Son yıllarda Türkiye'nin Adana ve Mersin illerinde üretilmeye başlamıştır.<sup id="cite_ref-2" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[2]</sup></p> <p><i>Hylocereus</i><span> </span>sadece geceleri çiçek açar. Büyük beyaz kokulu çiçekleri tipik şeklinden ötürü<span> </span><b>ay çiçeği</b><span> </span>veya<span> </span><b>gecenin kraliçesi</b><span> </span>olarak da anılır. Tatlı pitayalar krem gibi bir etli kısma ve lezzetli bir tada sahiptir. Ayrıca, bahçe bitkisi olarak dışarıda, salon çiçeği olarak da evlerde yetiştirilmektedir.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span id="T.C3.BCrleri"></span><span class="mw-headline" id="Türleri">Türleri</span></h2> <p><i>Stenocereus</i><span> </span>(<b>Ekşi pitaya</b>), Amerika'nın kurak bölgelerinde yenen ve ihraç edilen bir türdür. Tadı çok ekşi ve ferahlatıcıdır. Doğa yürüyüşçülerininde gözdesidir. Bilinen<span> </span><b>Ekşi Pitaya</b><span> </span>ya da<span> </span><i><b>pitaya agria</b></i><span> </span>(<i>S. gummosus</i>)<sup id="cite_ref-3" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[3]</sup><span> </span>Sonora Çölünde<span> </span>Kızılderililerin<span> </span>önemli bir besin kaynağıdır. Kuzeybatı Meksika'da<span> </span>Seri halkı<span> </span>hâla büyük özen gösterdikleri bu meyveyi hasat etmektedirler<span> </span><sup id="cite_ref-4" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[4]</sup><span> </span>bu bitkiyi<span> </span><i><b>ziix is ccapxl</b></i><span> </span>– "ekşi meyveye sahip şey" diye adlandırırlar. Bu tür meyveye sahip türler<span> </span><i>S. queretaroensis</i><span> </span>ve Hançer kaktüsü (<i>S. griseus</i>),<sup id="cite_ref-5" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[5]</sup><span> </span>önemli bir besin kaynağıdır. Tatlı tipte meyveler üreten ve tatlı pitaya diye adlandırılan ve pitaya ile karıştırılan<span> </span>Org borulu kaktüs<span> </span>(<i>S. thurberi</i>) meyvesi(<i><b>ool</b></i><span> </span>diye Serilerce adlandırılır) ise bu bölgedeki yerlilerce fazla büyük miktarlarda yetiştirilmez. Bu cinsin meyvesi<span> </span><i>Hylocereus</i><span> </span>meyvelerinden daha tatlı<span> </span>kavun<span> </span>tadı gibidir ve bunun yanında<span> </span>geleneksel tıpta<span> </span>kullanılmaktadır.</p> <p>(Cereeae) cinsi nadir bulunan Peru elma kaktüsü (<i>Cereus repandus</i>), Perulularca pitaya adıyla tanınmaktadır.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span id=".C3.9Cretimi"></span><span class="mw-headline" id="Üretimi">Üretimi</span></h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/45/Pitaya_in_Israel.jpg/250px-Pitaya_in_Israel.jpg" decoding="async" width="250" height="333" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/45/Pitaya_in_Israel.jpg/375px-Pitaya_in_Israel.jpg 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/45/Pitaya_in_Israel.jpg/500px-Pitaya_in_Israel.jpg 2x" data-file-width="1920" data-file-height="2560" /> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> <span style="color: grey;">pitaya ile birlikte<span> </span><i>Cereus repandus</i><span> </span>bitkisi<span> </span>Sde Nitzan, Israil</span></div> </div> </div> <p>Meyve etinden ayrılan tohumlar kurutulup depolanır, ideal olan kusuru olmayan ve olgunlaşmış meyvelerdir.</p> <p>Tohumlar kompost ya da karışım toprakta eğer salon bitkisi olarak yetiştirilecekse iyi büyütülürler - sık ekimden genelde yaklaşık 11 ile 14 gün aradı bir sürede bitkiler çimlenir. Kaktüs oldukları zaman boyunca aşırı sulamadan kaçınılması gerekir. Gelişimleri devam ettikçe bu tırmanıcı bitki tırmanacak bir yerler aramakta bazal kökleri yanında yan yardımcı kökler oluşturmaktadır. Bitki 4,5 kilogram gibi bir ağırlığa ulaştığında çiçeklerini görmeye başlayabilirsiniz.</p> <p>Pitaya kaktüsleri geceleri çiçek açıp, çiekleri sabahleyin solar.<span> </span>Yarasa<span> </span>veya<span> </span>güve<span> </span>gibi yaratıkları bitki diğer bir pittaya ile tozlaşma için kullanmaktadır. Kendi kendine tozlaşma, meyve üretimine neden olmaz bu durum evde bu kaktüsleri yetiştirenleri zorlamaktadır. Zira meyve için bir değil 2 tane bitkiye gereksinim vardır.</p> <p>Bununla birlikte bitki gerekli büyüme ortamında 3 ila 6 kez çiçek açabilir.En önemlisi diğer kaktüsler gibi eğer sağlıklı bir gövde, sap kısmı bitkiden kopup toprağa gömülürse bu durumda bu gövde köklenip ayrı bir bitki oluşturabilir. Bu da üreme ve meyve için kestirme bir yoldur.</p> <p>Bitki 40 dereceye kadar sıcakları ve çok kısa süreli soğukları kaldırabilir. Ancak uzun süreli dondurucu soğukları kaldıramaz. USDA cinsinden soğuğa dayanıklılık haritasında 10-11. bölgelerde yaşayabilir bununla birlikte 9a ve 9b bölgelerinde dışarıda bitkinin yaşayabilmesi ihtimali vardır.<sup id="cite_ref-6" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[6]</sup><sup id="cite_ref-7" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[7]</sup><sup id="cite_ref-8" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[8]</sup></p> <p><i>Hylocereus</i><span> </span>ortalama yağış alan kuru tropikal iklimlerde yaşamaya adapte olmuştur. Ejder meyveleri çiçeklenmeden 30 ila 50 gün sonra kaktüs gibi ağaçlarda oluşur. Yılda 5-6 ürün bu bitkiden alınabilir.Vietnam'da her yıl<span> </span>hektar<span> </span>başına 30 ton ürün alan çiftlikler bulunmaktadır.<sup id="cite_ref-9" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[9]</sup></p> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;"><span id="Zararl.C4.B1lar_ve_hastal.C4.B1klar"></span><span class="mw-headline" id="Zararlılar_ve_hastalıklar">Zararlılar ve hastalıklar</span></h3> <p>Aşırı sulama ve yağış bitkinin çiçeklerinin düşmesine, meyvelerinin çürümesine sebep olur. Kuşlar da sıkıntı yaratabilir. Ayrıca<span> </span>bakteri<span> </span>olarak<span> </span><i>Xanthomonas campestris</i><span> </span>saplarında çürümeye sebep olabilir.<span> </span><i>Dothiorella</i><span> </span>Fungisi<span> </span>meyvelerde kahverengi noktalara neden olabilir ama bu pek sık rastlananbir durum değildir.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Meyvesi">Meyvesi</span></h2> <p><b>Tatlı pitayalar</b><span> </span>kösele gibi,hafif lifli bir kabuğa sahip olup 3 türe ayrılmıştır.</p> <ul> <li><i>Hylocereus undatus</i><span> </span>(<b>kırmızı pitaya</b>) Beyaz etli kısma,kırmızı kabuğa sahiptir. En sık rastlanan "ejder meyve"lerini üreten türdür.</li> <li><i>Hylocereus costaricensis</i><span> </span>(<b>Kosta Rika pitayası</b>, sıklıklada<span> </span><i>H. polyrhizus</i>olarak da adlandırılır) Kırmızı kabuk ve kırmızı etli kısma sahiptir.</li> <li><i>Hylocereus megalanthus</i><span> </span>(<b>sarı pitaya</b>,<span> </span><i>Selenicereus</i>cinsi içinde sıklıkla değerlendirilebilmektedir.) Beyaz deri sarı kabuğa sahiptir.</li> </ul> <p>Kolombiya<span> </span>'dan<span> </span>Avustralya'ya yapılan ilk ihracatlar<span> </span><i>Hylocereus ocampensis</i><span> </span>(tahmini olarak kırmızı meyveli) ve<span> </span><i>Cereus triangularis</i><span> </span>(tahminen sarı meyveli) idi.<sup id="cite_ref-gf2008_10-0" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[10]</sup><span> </span>Ancak yine de tam olarak bu durum bilinmemektedir.</p> <p>Meyvelerinin ağırlığı 150 ile 600 gram arasındadır ancak bazen 1 kilograma varan meyvelerede rastlanabilmektedir.<sup id="cite_ref-gg2006_11-0" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[11]</sup><span> </span>Meyveler toplandıktan sonra 7 °C de %80 - %90 nemde muhafaza edilmelidir.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span id="T.C3.BCketimi"></span><span class="mw-headline" id="Tüketimi">Tüketimi</span></h2> <p>Tüketimi için pitaya kesilir ve etli yüzey açığa çıkarılır.<sup id="cite_ref-gg2006_11-1" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[11]</sup><span> </span>Meyve dokusu siyah ve çıtır tohumlarının varlığı nedeniyle<span> </span>kiviye<span> </span>benzetilir.<sup id="cite_ref-gg2006_11-2" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[11]</sup><span> </span>Etli kısım çiğ olarak yenebilir ve hafif bir tatlılık verir<span> </span>kalori<span> </span>yönüde azdır.<sup id="cite_ref-gg2006_11-3" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[11]</sup></p> <p>Pitayanın damak temizleme haricinde güçlü tad içeren meyvelerle birlikte yenmemesi tavsiye edilir.<sup class="noprint Inline-Template" style="font-size: 11.2px;">[<i><span title="(January 2010)">kaynak belirtilmeli</span></i>]</sup><span> </span>Tohumları etli kısımla birlikte yenir, çıtır, fındık gibi bir tad verir.<span> </span>Lipidler<span> </span>yönünden zengindir,<sup id="cite_ref-ariffinetal2008_12-0" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[12]</sup><span> </span>fakat ancak çiğnenirse hazmedilebilir.</p> <p>Pitaya<span> </span>meyve suyu<span> </span>ya da<span> </span>şarap<span> </span>yapımında ya da diğer içecekleri tadlandırma, tad sağlamak için kullanılabilir.Çiçekleri<span> </span>yenilebilir veya<span> </span>çayı<span> </span>yapılabilir. Meyvenin kabuğu kesinlikle yenmez ve eğer çiftliklerde üretilmişse<span> </span>pestisitlerle<span> </span>kirletilmiş bile olabilir.</p> <p>Kosta Rika'da çok fazla kırmızı etli pitaya yemenin<span> </span>pseudohematuriaya<span> </span>(yalancı idrarda kanamayı düşündüren kırmızı renk oluşumu) neden olduğu tespit edilmiştir.<sup id="cite_ref-13" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[13]</sup></p> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;"><span class="mw-headline" id="Besin_Bilgileri">Besin Bilgileri</span></h3> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/Fruto_de_Stenocereus_queretaroensis.jpg/250px-Fruto_de_Stenocereus_queretaroensis.jpg" decoding="async" width="250" height="188" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/Fruto_de_Stenocereus_queretaroensis.jpg/375px-Fruto_de_Stenocereus_queretaroensis.jpg 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/Fruto_de_Stenocereus_queretaroensis.jpg/500px-Fruto_de_Stenocereus_queretaroensis.jpg 2x" data-file-width="2304" data-file-height="1728" /> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> <span style="color: grey;">Yemek için hazırlanan ejder meyvesi (<i>Stenocereus queretaroensis</i><span> </span>)</span></div> </div> </div> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Dragonfruit028.JPG/250px-Dragonfruit028.JPG" decoding="async" width="250" height="227" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Dragonfruit028.JPG/375px-Dragonfruit028.JPG 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Dragonfruit028.JPG/500px-Dragonfruit028.JPG 2x" data-file-width="648" data-file-height="588" /> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> <span style="color: grey;">Tayland'da satılan ejder meyvesi suyu</span></div> </div> </div> <p>100 g olgun pitaya'nın (bunun 55 gramı yenebilir)günlük besin değerleri aşağıdadır :</p> <ul> <li>Su 80-90 g</li> <li>Karbonhidrat<span> </span>9-14 g</li> <li>Protein<span> </span>0.15-0.5 g</li> <li>Yağ<span> </span>0.1-0.6 g</li> <li>Lif 0.3-0.9 g</li> <li>Kül 0.4-0.7 g</li> <li>Kalori: 35-50</li> <li>Kalsiyum<span> </span>6–10 mg</li> <li>Demir<span> </span>0.3-0.7 mg</li> <li>Fosfor<span> </span>16 – 36 mg</li> <li>Karoten<span> </span>(Vitamin A) traces</li> <li>Tiyamin<span> </span>(Vitamin B<sub style="font-size: 11.2px;">1</sub>) traces</li> <li>Riboflavin<span> </span>(Vitamin B<sub style="font-size: 11.2px;">2</sub>) traces</li> <li>Niasin<span> </span>(Vitamin B<sub style="font-size: 11.2px;">3</sub>) 0.2-0.45 mg</li> <li>Askorbik asit<span> </span>(Vitamin C) 4–25 mg</li> </ul> <p>-Bu değerler kültür cinsleri,türleri ve yetiştirme şartlarına göre değişiklik gösterebilir..-</p> <p>2 pitaya tohum yağının içerdikleri değerlerde aşağıdadır:<sup id="cite_ref-ariffinetal2008_12-1" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[12]</sup></p> <table class="wikitable"> <tbody> <tr> <th></th> <th><i>Hylocereus polyrhizus</i><br />(<b>Kosta Rika pitayası</b>)</th> <th><i>Hylocereus undatus</i><br />(<b>Kırmızı pitaya</b>)</th> </tr> <tr> <td>Miristik asit</td> <td>0.2%</td> <td>0.3%</td> </tr> <tr> <td>Palmitik asit</td> <td>17.9%</td> <td>17.1%</td> </tr> <tr> <td>Stearik asit</td> <td>5.49%</td> <td>4.37%</td> </tr> <tr> <td>Palmitoleik asit</td> <td>0.91%</td> <td>0.61%</td> </tr> <tr> <td>Oleik asit</td> <td>21.6%</td> <td>23.8%</td> </tr> <tr> <td>Cis-vassenik asit</td> <td>3.14%</td> <td>2.81%</td> </tr> <tr> <td>Linoleik asit</td> <td>49.6%</td> <td>50.1%</td> </tr> <tr> <td>Linolenik asit</td> <td>1.21%</td> <td>0.98%</td> </tr> </tbody> </table> <ul> <li>Genelde kırmızı kabuklu pitayalar<span> </span>C vitamini<span> </span>kaynağıdır.<sup id="cite_ref-asgf2008_14-0" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[14]</sup></li> <li>Pitayalar lif ve mineral yönünden zengindir, örneğin fosfor ve kalsiyum. Genelde kırmızı pitayalar bu yönden zengin olarak bilinir, sarılar bunun arkasındadır.<sup id="cite_ref-asgf2008_14-1" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[14]</sup></li> <li>Tohumlar çoklu doymamış<span> </span>yağ asidi<span> </span>yönünden zengindir ve genelde kırmızı ejder meyveleri çok az doymuş yağ asidi içerir.<sup id="cite_ref-ariffinetal2008_12-2" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[12]</sup></li> <li>Pitayalar ayrıca önemli miktarda<span> </span>fitoalbumin,<span> </span>antioksidan, kanseri önleyici<span> </span>serbest radikaller<span> </span>içerir.<sup id="cite_ref-15" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[15]</sup></li> <li>Tayvan'da,<span> </span>diyabetikler<span> </span>bu meyveyi yüksek<span> </span>diyet lifi<span> </span>içermesi nedeniyle pirinç yerine kullanırlar.<sup id="cite_ref-gf2008_10-1" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[10]</sup></li> <li>Pitaya vücuttan<span> </span>Ağır metal<span> </span>toksin atılımını hızlandırdığı ve<span> </span>kolesterol<span> </span>ile<span> </span>tansiyonu<span> </span>düşürdüğü iddia edilmektedir. Düzenli yemenin kronik<span> </span>solumum yolu rahatsızlıklarına<span> </span>iyi geldiği iddia edilmektedir.<sup id="cite_ref-gf2008_10-2" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[10]</sup></li> </ul> </div> <div> <p></p> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Seeds / Cuttings</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Light germinator! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;"> about 25-28 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;"> 2-4 Weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span style="color: #008000;">Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. All Rights Reserved.</span></p> </td> </tr> </tbody> </table> <p></p> <p></p> <p></p> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 12 W (20 S)

5/ 5

<h2><strong>Bayağı papav tohumlar (Asimina triloba)</strong></h2> <h2><span style="color: #fe0000;"><strong>3 tohumluk bir paket fiyatı. </strong></span></h2> <p style="margin: 0.5em 0px; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;"><strong>Bayağı papav</strong> (<em>Asimina triloba</em>), en yaygın ve bilinen papav türüdür. ABD'nin doğusundan, Kanada'nın Ontario eyaleti,Newyork,Doğudan batıya Nebraska, Florida,Teksas'ın kuzeyinde yetiştirilmektedir.</p> <p style="margin: 0.5em 0px; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Diğer papav türlerine göre daha büyük meyve vermesi ve -25 derece soğuğa dayanması ile bilinir.Bu türün özelliği yaprak döken bir bitki olmasıdır. Ağacın boyu 11 metreyi bulabilmekle birlikte nadiren de olsa 14 metreyi bulan ağaçlara rastlanmaktadır.</p> <p style="margin: 0.5em 0px; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Fideleri 12–25 cm. yerden itibaren yoğun yaprakli dallı konik sekilde gelişerek bir tropik bitki görüntüsü alir.Çiçekleri 2–4 cm çapinda olup 3 dış 3 iç taç yaprak ve 3 çanak yapraktan oluşur. Çiçekler yapraklardan önce açar ayrica karpeller genellikle birden çok ovum içerir bu sebeple tek çiçekte birden çok meyve oluşabilir.</p> <p style="margin: 0.5em 0px; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Papav çiçekleri erkek ve dişi yapıları aynı çiçekte taşımasına rağmen kendine verimsiz kabul edilmektedir. Bunun muhtemel sebebi ise, polenler dökülmeye basladığiında stigma polen kabul etmemektedir.Bu sebepten bayağı papavlar, iyi bir meyve verimi elde edebilmek için, karşı tozlanmaya ihtiyaç duyarlar.Dolayısıyla klon olmayan en az iki ağaç yetiştirmek gerekecektir.Hatta meyve şansı bakımından yetiştirilen cinslerin 2 ayrı kültür cinsinden olması tercih edilir. Bununla beraber bazı kendine verimli varyeteler de olduğu söylenmektedir.Örneğin "sunflower" kültür cinsinin kendi kendini tozladığı iddia edilmektedir; ancak bu henüz tam olarak ispatlanamamıştır.</p> <p style="margin: 0.5em 0px; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Kahverengi renkli çiçekleri, kötü kokusuyla ters orantılı olduğu için arılar çiçeklerine pek ilgi göstermezler. Zira ağacın bugünkü anlamda arıların ortaya çıkmasından, çok önce oluştuğu tahmin edilmektedir. Bitki bu kötü kokuyu daha çok sinek ve böcekleri çekmek için kullanmaktadır. Bu sebeple tozlaşma işinde böcekler ve sinekler görev yapar.Bu kötü koku sebebiyle bitki evlerden uzak bahçelerde yetiştirilir. Bununla birlikte bitkinin erken bahar aylarında çiçek açması ve bu mevsimde sinek ve böcek popülasyonunun düşüklüğü sebebi ile yetiştirilir. Sinek ve böcekleri cezbedici çeşitli malzemeleri (çürümüş et gibi) ağaç çevrelerine yerleştirmekte veya çeşitli vasıtalar ile çiçekler arasındaki tozlaşmayı kendileri gerçekleştirmektedir.Papav derin, drenajı iyi olan, organik madde bakımından zengin, hafif asidik ve nemli topraklarda iyi yetişmektedir.</p> <p style="margin: 0.5em 0px; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Papav meyvesi botanikte "berry" (üzümsüler) olarak sınıflandrılır. Meyvesi yuvarlak,oval veya böbrek şeklinde olabilir. Meyve ağırlığı 50 ile 500 gram arasinda olabilmekle beraber ortalama 150-200 gramdır. Pawpaw ağaçları 5-7 yıl arasında meyve vermeye başlar. Meyvelerinin tadının muz,mango,ananas andıran çok güzel ve kuvvetli bir aromaya sahip olduğu ve olgunlaşınca yenmesi gerektiği ayrıca ağaçtan erken koparılmaması belirtilmektedir.Olgunlaşan meyveler sari-kahverengi,siyah renk almaktadir olgunlaşmış meyveler oda sıcaklığında 2-3 günde bozulmaktadır. Buzdolabında 3 hafta kadar saklanabilmektedir.Bu güzel tada sahip meyve vitamin, mineral ve antioksidanlar bakımından oldukça zengindir.</p> <p style="margin: 0.5em 0px; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Bununla birlikte ağaç kabukları içerdiği maddeler sayesinde pestisit olarak kullanıldığı gibi kanser tümörlerine karşı ilaç yapımında kullanılabilmektedir.<sup id="cite_ref-1" class="reference" style="line-height: 1; unicode-bidi: isolate; white-space: nowrap; font-size: 11.2px;">[1]</sup> Ayrıca bitki yapraklarında böceklerin ve kuşların kendisine zarar vermesini engelleyen maddelere rastlanmıştır.<sup id="cite_ref-2" class="reference" style="line-height: 1; unicode-bidi: isolate; white-space: nowrap; font-size: 11.2px;">[2]</sup> Bununla birlikte zebra çatal kelebeği bitki yapraklarını larvaları için kullanan kelebek türleri yanında,kuşlar ve rakunlar dahil pek çok hayvan ağacın meyvelerinden yararlanabilmektedir.</p>

V 48 (3 s)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Anahtar kireç tohumları (Citrus aurantiifolia)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>2 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Anahtar kireç (Citrus × aurantiifolia) 25–50 mm (1–2 inç) çapında küresel bir meyveye sahip bir turunçgil melezidir (C. hystrix x C. medica). Anahtar kireç genellikle hala yeşilken toplanır, ancak olgunlaştığında sarı olur.<br><br>Key misket limonu, İran kireçinden (Citrus × latifolia) daha küçük, daha duyarlı, daha yüksek asiditeye, daha güçlü aromaya ve daha ince kabuğa sahiptir. Karakteristik lezzeti ile değerlidir. İsim, en iyi Key lime turtasındaki tatlandırıcı bileşen olarak bilinen Florida Keys ile olan ilişkisinden geliyor. Aynı zamanda Batı Hint kireci, barmen kireci, Umman kireci veya Meksika kireç olarak da bilinir, sonuncusu daha kalın bir ten ve daha koyu yeşil renge sahip ayrı bir ırk olarak sınıflandırılır. Filipin çeşitlerinin dayap ve bilolo dahil olmak üzere çeşitli isimleri vardır.<br><br>Açıklama<br><br>C. aurantiifolia, 5 m'ye (16 ft) kadar birçok dikenli çalılık bir ağaçtır. Kış aylarında iç mekanlarda ve daha soğuk iklimlerde yetiştirilebilen cüce çeşitleri mevcuttur. Nadiren düz büyüyen gövdesinin birçok dalı vardır ve genellikle gövdenin oldukça aşağısında ortaya çıkarlar. Yapraklar ovaldir, 25–90 mm (1–3 1⁄2 inç) uzunluğundadır ve turuncu yapraklara benzer (bilimsel adı aurantiifolia, bu portakalın, Citrus aurantium yapraklarına benzerliği ifade eder). Çiçekler 25 mm (1 inç) çapında olup, kenarlarında açık mor bir belirti ile sarımsı beyazdır. Çiçekler ve meyveler yıl boyunca görülür, ancak en çok Mayıs'tan Eylül'e kadar Kuzey Yarımküre'de bulunur.<br><br>Ciltle teması bazen cildi özellikle ultraviyole ışığa duyarlı hale getiren fitofotodermatite neden olabilir.<br><br>Yetiştirme ve yayılma<br><br>Key limes yetiştiriciliğine yönelik çeşitli yaklaşımlar vardır. Bu turunçgil çeşidi tohumdan çoğaltılabilir ve ebeveyne doğru büyür.<br>Bitkiler tohumdan üretiliyorsa, tohumlar ekimden en az 5-6 ay önce saklanmalıdır.&nbsp;</p>

V 119 CAKL

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Shizuoka Crown Kavun Tohumları</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Paket Fiyatı 5, 10, 50 tohum.</strong></span></h2> <p>Shizuoka vilayetinin Fukuroi şehrinde yetiştirilen yüksek kaliteli kavun olan "Shizuoka Taç Kavun", sanatsal formun güzelliğine, misk kokusuna, bol meyve suyuna, yumuşak tada ve pürüzsüz dokuya sahiptir. Taç Kavun ”. "Shizuoka Taç Kavun", yetiştiricilerin sofistike teknikleriyle yetiştirilir ve kesinlikle seralarda yetiştirilir. Diğer bir deyişle, profesyonellerin üstün virtüözlüğünden doğan "Shizuoka Taç Kavun" un nihai tadı nesilden nesile devralındı.</p> <p>Kavun, Japon kraliyet ailesine uzun süredir sunulmakta ve Japonya'da zarif ve prestijli bir meyve olarak tanınmaktadır. Birçok VIP de Crown Melon'u sever. Birleşik Krallık kraliçesi Japonya'ya gelip Taç Kavunu yediğinde övgü dolu sözler aldık.</p> </body> </html>

V 2 SC (10S)

5/ 5

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h2><strong>Soğan Tohumları Kupusinski Jabucar (Elma soğan)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>250-300 (1g) tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Kupusinski jabučar eski Sırp çeşididir ve en sevilen eski çeşitlerden biridir Meyve soğanı elma şeklindedir (dolayısıyla Kupusinski jabučar adı), sağlam, iyi kapalı bir boynu vardır. Kılıf yaprakları koyu sarı renktedir. Bu çeşitlilik, tadı kaybetmeden uzun süre saklanabilir.</p> <p>"Kupusinski jabučar" İngilizce'ye çevrildi "Apple Onion aus Kupusina" (Kupusina Sırbistan'daki bir köydür).</p> <p>Orta-sıcak çeşit başarıyla tohumlardan yetiştirilir. Meyve soğanı ortalama kütlesi 80-120 g'dır.</p> <p>Kuru madde içeriği% 12-14'tür. Yaklaşık 300 mc / ha verir.</p> <p> <script type="text/javascript"></script> </p>

MHS 150 (100 S)

5/ 5

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h2><strong>Meksika Kişniş Tohumları (Eryngium foetidum)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>20 tohumluk paket fiyatı.</strong></span></h2> <p>Eryngium foetidum, apiaceae familyasında çok yıllık tropikal bir bitkidir. Yaygın isimler arasında culantro, recao, shadow beni, meksika kişnişi, bhandhania, uzun kişniş, testere dişi kişniş ve ngògai bulunur.</p> <p>Saksıda ve bahçede yetiştirmeye uygundur.</p> <p>Eryngium foetidum is a tropical perennial herb in the family Apiaceae. Common names include culantro , recao, shadow beni, Mexican coriander, bhandhania, long coriander, sawtooth coriander, and ngò gai. It is native to Mexico, the Caribbean, Central and South America, but is cultivated worldwide, sometimes being grown as an annual in temperate climates.</p> <p>In the United States, the common name culantro sometimes causes confusion with cilantro, a common name for the leaves of Coriandrum sativum (also in Apiaceae), of which culantro is said to taste like a stronger version.</p> <p><strong>Uses</strong></p> <p><strong>Culinary</strong></p> <ol> <li>foetidum is widely used in seasoning, marinating and garnishing in the Caribbean, particularly in Cuba, Dominican Republic, Puerto Rico, Trinidad and Tobago, Panama, Guyana, Suriname, and in Ecuador and Peru's Amazon regions. It is used extensively in Cambodia, Thailand, India, Vietnam, Laos,Myanmar and other parts of Asia as a culinary herb.[5] It dries well, retaining good color and flavor, making it valuable in the dried herb industry. It is sometimes used as a substitute for coriander, but it has a much stronger taste.</li> </ol> <p> </p> <p>In the United States, E. foetidum grows naturally in Florida, Georgia, Hawaii, Puerto Rico, and the Virgin Islands.</p> <p><strong>Traditional medicine</strong></p> <ol> <li>foetidum has been used in traditional medicine in tropical regions for burns, earache, fevers, hypertension, constipation, fits, asthma, stomachache, worms, infertility complications, snake bites, diarrhea, and malaria.</li> <li>foetidum is also known as E. antihystericum.[8] The specific name antihystericum reflects the fact that this plant has traditionally been used for epilepsy.[9] The plant is said to calm a person's 'spirit' and thus prevents epileptic 'fits', so is known by the common names spiritweed and fitweed. The anticonvulsant properties of this plant have been scientifically investigated.[10][medical citation needed] A decoction of the leaves has been shown to exhibit anti-inflammatory and analgesic effects in rats.</li> </ol> <p>Eryngial is a chemical compound isolated from E. foetidum.[12] The University of the West Indies at Mona, Jamaica, has investigated the use of enyngial as a treatment for human Strongyloides stercoralis infection (strongyloidiasis).</p> <p>It is used as an ethnomedicinal plant for the treatment of a number of ailments such as fevers, chills, vomiting, burns, fevers, hypertension, headache, earache, stomachache, asthma, arthritis, snake bites, scorpion stings, diarrhea, malaria and epilepsy.[medical citation needed] The main constituent of essential oil of the plant is eryngial (E-2-dodecenal). A pharmacological investigation claims to have demonstrated anthelmintic, anti-inflammatory, analgesic, anticonvulsant, anticlastogenic, anticarcinogenic, antidiabetic, and antibacterial activity.</p> <p> </p>

MHS 32 (20 S)

5/ 5

<h2><strong>Yaban mersini tohumlar (Vaccinium myrtillus)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>5 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p><strong>Yaban mersini</strong> (<em>Vaccinium myrtillus</em>), veya <strong>ayıüzümü</strong>^{[<em><span title="">kaynak belirtilmeli</span></em>]} fundagiller (Ericaceae) familyasından ılıman iklimlere adapte olmuş bir üzümsü meyve türü. Anavatanı Kuzey Yarımkürenin serin ve dağlık bölgelerinde yetişen birçok türü vardır.</p> <p>Genel olarak Kuzey Avrupa, Amerika'daki Rocky Dağları ve Türkiye'de, Karadeniz Bölgesi bölgesinin rakımca yüksek olan fundalık ve ormanlık bölgelerinde yabani formda değişik tipleri bulunmaktadır.</p> <p><em>Yaban mersini</em> özellikle 1906 yılında Amerika'da başlatılan ıslah çalışmaları sonucu doğadaki yabani formlarına göre kültüre alınan çeşitlerin, özellikleri (<em>meyve iriliği, tadı, olgunluğu vs.</em>) daha üstün niteliklere sahip olduğu görülmüştür.</p> <h2>Yöresel adlandırma</h2> <p>Ardahan'da Mosi, Rize'de Likapa, Trabzon'da Ligarba, Karakavuz'da Çalıçileği, Rize Pazar ilçesinde Kaskanaka, Rize Ardeşen ilçesinde Çera (Çela), Artvin'de Morsvi, Mahabak, Mesi; Giresun'da Çalı Çiçeği, Ordu'da Cırtlık Çileği, Yozgat'ta Köpek Üzümü, diğer bölgelerde ise Ayı Üzümü, Çay Üzümü veya Çoban Üzümü olarak isimlendirilen^{[<em><span title="">kaynak belirtilmeli</span></em>]} ve literatürümüze <em>Yaban Mersini</em> olarak giren bu üzümsü meyve puslu veya parlak mavi rengi ile <em>Mavi Altın (blue gold)</em> olarak nitelendirilmektedir. Sağlık meyvesi olarak tanınmaktadır.</p> <h2>Tarihte</h2> <h3>Amerika'da</h3> <p>Kültür yaban mersininin köken formları ilk olarak ABD'de elde edilmişlerdir. 1906 yılında <em>Dr. Coville</em> ve <em>Miss E. Whirete</em> yabani olarak yetişen <em>Vaccinium australe</em> türünden küçük meyveli rubel çeşidini selekte etmişlerdir. Sistematik olarak başlayan bu ıslah çalışmaları gittikçe artan bir hızla gelişmiş ve 1920 yılında yeni çeşitlerle <em>ABD'</em>de ilk ticari bahçeler kurulmuştur. Günümüzde kültür çeşitlerinin çoğu yapılan melezmeler sonucu ortaya cıkmıştır.^[2]</p> <h3>Avrupa'da</h3> <p>Orta Avrupa'da özellikle Almanya'da genis ıslah çalışmaları Alman ıslahçı Dr. Heermann tarafından yapılmıştır. Dr. Heermann araştırmaları sonucu ilk olarak <em>Blauewiss-Goldtrauble</em> ve <em>Blauweiss-Zuckertraube</em> isimli çeşitleri üretime kazandırmıştır.^[2]</p> <h3>Osmanlıda</h3> <p>1879 tarihli Osmanlıca bir belgede, henüz bugünkü çay bitkisinin yetiştirilmediği bir tarihte, Rize'deki ormanlarda, kırlarda ve halkın bazılarının bahçelerinde bol miktarda keşfedilen bir tür çay ağacından bahsedilmektedir. Bu belgeye göre yöre halkı bu bitkiyi, emek ve akça sarfederek terbiye edip yapraklarını kilosu on mecidiye karşılığında satmaktadır. O zamanın hükûmeti tarafından gümrük vergisi alınan bu çaya benzeyen bitkiden, ayrıca orman vergisi de alınmak istenmektedir. Rusya Hükûmeti bu bitkiden vergi namına bir şey almadığından bu çayların kaçak olarak yurt dışına çıkacağından endişe duyulmaktadır. Trabzon valiliğinin yazısı üzerine Osmanlı Hükûmeti bu bitkiden örnekler istiyor. Orman Bakanlığı'nın da kontrolünde olmak şartıyla bunun yararlı olup olmadığı araştırılıp ondan sonra tarımının yapılmasına ve yaygınlaştırılmasına teşebbüs edilmesi tavsiye olunmuştur.^[3]</p> <h3>Norveç'te</h3> <p>1950 yıllarında yaban mersininin gece karanlığında görme kabiliyetini arttırdığı zannedilir, bu yüzden Norveç'in karanlık kış mevsiminde askerlere bol bol yaban mersini marmelat veya reçeli yedirilir, ve bu bir askeri sır olarak gizli tutulurdu. Daha sonraki araştırmalar bu etkiyi yalanladı</p>

V 199