Najczęściej kupowane

Nasiona pietruszki...

1,95 € SKU: VE 24 (1,4g)

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<h2>Nasiona pietruszki berlińskiej (podwójne zastosowanie)</h2> <h2>Cena za Pakiet 1000+ (1,4g) nasion.</h2> Pietruszka zwyczajna (Petroselinum crispum) – gatunek rośliny dwuletniej z rodziny selerowatych. Dziko rośnie na półwyspie Apenińskim i Bałkanach, w północno-zachodniej Afryce i na Wyspach Kanaryjskich. Zdziczała w całej Europie, Ameryce, Afryce, Nowej Zelandii, Australii i Japonii. <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Morfologia</h2> <dl> <dt>Pokrój</dt> <dd>W pierwszym roku tworzy przyziemną rozetę liści i korzeń spichrzowy. W drugim roku wyrasta naga, rozgałęziona w górnej części łodyga o wysokości 50-90 cm.</dd> <dt>Liście</dt> <dd>Wszystkie liście połyskujące. Odziomkowe i rosnące na dole łodygi z ogonkiem, trójkątne, potrójnie lub podwójnie pierzaste. Odcinki ogonkowe mają ząbkowaną krawędź. Liście łodygowe górne są drobniejsze, pochwiaste.</dd> <dt>Kwiaty</dt> <dd>Drobne, w kolorze zielonożółtym, zebrane w baldach złożony o 10 do 20 szypułkach.</dd> <dt>Owoc</dt> <dd>Podługowato jajowata rozłupnia, barwy zielonkawobrunatnej, średnicy 2,5-3 mm.</dd> <dt>Korzeń</dt> <dd>Palowy, o funkcji spichrzowej, najczęściej barwy białej, o zwartym, twardym miąższu. Skład olejku eterycznego z korzeni jest prawie identyczny jak w przypadku liści. Korzeń jest jedną z części użytkowych rośliny.</dd> </dl> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Zastosowania</h2> <ul> <li>Roślina uprawna. Jest uprawiana jako warzywo (spożywany jest zarówno korzeń, jak i części zielone), a także dla olejku używanego w lecznictwie.</li> <li>Sztuka kulinarna. Użytkowana jest najczęściej jako składnik zup, wchodzi w skład tzw. włoszczyzny. Nać pietruszki zawiera bardzo dużo prowitaminy A. Korzystne jest także równoczesne występowanie żelaza i witaminy C. Zawiera dużo chlorofilu. Dużo związków mineralnych występuje w korzeniach, a jeszcze więcej w nasionach. Silnie pachnące liście pietruszki służą do przyprawiania wielu potraw np. do nadzień.</li> <li>Roślina lecznicza <ul> <li>Surowiec zielarski: Korzeń pietruszki korzeniowej – Radix Petroselini, owoc pietruszki – Fructus Petroselini, ziele pietruszki – Herba Petroselini. Przetwór: olejek pietruszkowy – Oleum Pertroselini z liści, który stanowi niewielki procent ich masy (0,01% u pietruszki korzeniowej, 0,04% u pietruszki naciowej) w większości zawiera: apiol, mirystycynę, limonen oraz 1,3,8-p-mentatrien (każdy w ilości 10-30%), pozostałe składniki to głównie mieszanina terpenów. Olejek pietruszki korzeniowej zawiera większy procent mirystycyny. Ponadto owoce zawierają flawonoidy takie jak: apiina, luteolino-apiozylglukozyd, do 22% oleju tłustego, śladowe ilości bergaptenu, fitosterol i sole mineralne[3]. Liście pietruszki zawierają aż 5,410 mg β-karotenu[4].</li> <li>Działanie: Jest rośliną o wielkich wartościach leczniczych. Zarówno korzenie, jak owoce pietruszki i ich przetwory zwiększają przesączanie w kłębkach nerkowych, a jednocześnie zwalniają zwrotną resorpcję w cewkach, dzięki czemu zwiększają ilość wydalanego moczu. Mają także własności antyseptyczne oraz zmniejszają napięcie mięśni gładkich jelit i dróg moczowych (działanie wiatropędne). Ponadto pobudzają w niewielkim stopniu wydzielanie śliny i soku żołądkowego, co ułatwia trawienie i przyswajanie pokarmów.</li> </ul> </li> </ul> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Systematyka i zmienność</h2> <dl style="color: #202122; font-size: 14px;"> <dt>Odmiany botaniczne[6]</dt> <dd></dd> </dl> <ul style="color: #202122; font-size: 14px;"> <li>Petroselinum crispum (Mill.) Fuss var. crispum (syn. Apium crispum Mill.)</li> <li>Petroselinum crispum (Mill.) Fuss var. neapolitanum Danert</li> <li>Petroselinum crispum (Mill.) Fuss var. tuberosum (Bernh.) Mart. Crov.</li> </ul> <dl style="color: #202122; font-size: 14px;"> <dt>Odmiany uprawne</dt> <dd></dd> </dl> <ul style="color: #202122; font-size: 14px;"> <li>pietruszka korzeniowa: ‘Cukrowa’, ‘Lenka’, ‘Berlińska’, ‘Vistula’, ‘Fakir’, ‘Eagle’.</li> <li>pietruszka naciowa: w pierwszym roku uprawy tworzy niejadalny korzeń i rozetę jadalnych liści. Korzeń spichrzowy w górnej części cylindryczny, gładki, niżej silnie się rozgałęzia; jest łykowaty. Liście są gładkie lub fryzowane, błyszczące, ciemnozielone, trójdzielne. Rozeta dobrze wyrośniętej rośliny składa się z 40-100 liści. Blaszki liściowe mogą być gładkie – wtedy liście są szerokie na krótkich ogonkach, liście mogą być też kędzierzawe (fo. crispum Fiori et Paol.) – szczególnie cenione przy dekorowaniu potraw. Formy o barwnych liściach są roślinami ozdobnymi. Kształt liści pietruszki naciowej nie jest cechą całkowicie ustaloną; przy rozmnażaniu z siewu mogą wystąpić dość znaczne różnice w kształcie liści. W uprawie spotykane są kultywary: ‘Non Plus Ultra’, ‘Perfection’, ‘Paramount’.</li> </ul> <dl style="color: #202122; font-size: 14px;"> <dt>Synonimy[6]</dt> <dd>Apium petroselinum L., Carum petroselinum (L.) Benth. & Hook. f., Petroselinum hortense auct., Petroselinum sativum Hoffm., nom. nud., Petroselinum vulgare Lag.</dd> </dl> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 24 (1,4g)

Szybki podgląd

Red Cabbage Seeds

1,85 € SKU: VE 23 (1g)

Szybki podgląd

Odmiana z Ameryki

Cauliflower Seeds SNOWBALL

1,85 € SKU: VE 21 (1g)

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2>Cauliflower Seeds SNOWBALL</h2> <h2>Price for Package of about 200 seeds.</h2> Snowball Cauliflowers have a pure white smooth crisp heads weighing 2-3 lbs and are well adapted to shorter growing seasons. Cauliflower is one of several vegetables in the species Brassica oleracea, in the family Brassicaceae. It is an annual plant that reproduces by seed. Typically, only the head (the white curd) is eaten. The cauliflower head is composed of a white inflorescence meristem. Cauliflower heads resemble those in broccoli, which differs in having flower buds. Its name is from Latin caulis (cabbage) and flower,. Brassica oleracea also includes cabbage, brussels sprouts, kale, broccoli, and collard greens, though they are of different cultivar groups. For such a highly modified plant, cauliflower has a long history. François Pierre La Varenne employed chouxfleurs in Le cuisinier françois. They had been introduced to France from Genoa in the 16th century, and are featured in Olivier de Serres' Théâtre de l'agriculture (1600), as cauli-fiori "as the Italians call it, which are still rather rare in France; they hold an honorable place in the garden because of their delicacy",[3] but they did not commonly appear on grand tables until the time of Louis XIV. Classification and identification Cauliflower on display in a supermarket in Melbourne, Australia Major groups There are four major groups of cauliflower. Italian Diverse in appearance, and biennial and annual in type, this group includes white, Romanesco, various green, purple, brown and yellow cultivars. This type is the ancestral form from which the others were derived. Northwest European biennial Used in Europe for winter and early spring harvest, this was developed in France in the 19th century, and includes the old cultivars Roscoff and Angers. Northern European annuals Used in Europe and North America for summer and fall harvest, it was developed in Germany in the 18th century, and includes old cultivars Erfurt and Snowball. Asian A tropical cauliflower used in China and India, it was developed in India during the 19th century from the now-abandoned Cornish type,[6] and includes old varieties Early Patna and Early Benaras. Varieties Orange cauliflower There are hundreds of historic and current commercial varieties used around the world. A comprehensive list of about 80 North American varieties is maintained at North Carolina State University. Colours Purple cauliflower White White cauliflower is the most common colour of cauliflower. Orange Orange cauliflower (B. oleracea L. var. botrytis) contains 25 times the level of vitamin A of white varieties. This trait came from a natural mutantfound in a cauliflower field in Canada.[8] Cultivars include 'Cheddar' and 'Orange Bouquet'. Green Green cauliflower, of the B. oleracea botrytis group, is sometimes called broccoflower. It is available both with the normal curd shape and a variant spiky curd called Romanesco broccoli. Both types have been commercially available in the U.S. and Europe since the early 1990s. Green-curded varieties include 'Alverda', 'Green Goddess' and 'Vorda'. Romanesco varieties include 'Minaret' and 'Veronica'. Purple Purple color in cauliflower is caused by the presence of the antioxidant group anthocyanins, which can also be found in red cabbage and red wine.[9] Varieties include 'Graffiti' and 'Purple Cape'. In Great Britain and southern Italy, a broccoli with tiny flower buds is sold as a vegetable under the name "purple cauliflower". It is not the same as standard cauliflower with a purple curd. Cauliflower is low in fat, low in carbohydrates but high in dietary fiber, folate, water, and vitamin C, possessing a high nutritional density. Cauliflower contains several phytochemicals, common in the cabbage family, that may be beneficial to human health. Sulforaphane, a compound released when cauliflower is chopped or chewed, may protect against cancer. Other glucosinolates Carotenoids Indole-3-carbinol, a chemical that enhances DNA repair, and acts as an estrogen antagonist, slowing the growth of cancer cells. Boiling reduces the levels of these compounds, with losses of 20–30% after five minutes, 40–50% after ten minutes, and 75% after thirty minutes. However, other preparation methods, such as steaming, microwaving, and stir frying, have no significant effect on the compounds. A high intake of cauliflower has been associated with reduced risk of aggressive prostate cancer. Cooking Aloo gobi, an Indian dish prepared with cauliflower and potato Cauliflower can be roasted, boiled, fried, steamed or eaten raw. Steaming or microwaving better preserves anticancer compounds than boiling.[14]When cooking, the outer leaves and thick stalks are removed, leaving only the florets. The leaves are also edible, but are most often discarded.[16] The florets should be broken into similar-sized pieces so they are cooked evenly. After eight minutes of steaming, or five minutes of boiling, the florets should be soft, but not mushy (depending on size). Stirring while cooking can break the florets into smaller, uneven pieces. Low carbohydrate dieters can use cauliflower as a reasonable substitute for potatoes; while they can produce a similar texture, or mouth feel, they lack the starch of potatoes. Fractal dimension Fractal pattern of Romanesco broccoli, a variant form of cauliflower Cauliflower has been noticed by mathematicians for its distinct fractal dimension,[17][18] predicted to be about 2.8. Start indoors in a warm, well-lighted area from early March through June for the earliest of crops. Sow seeds ¼" deep in good compost. Keep evenly moist. Seedlings emerge in 5-8 days at 70º F. They do best covered lightly with soil. Alternatively sow directly outside from early April. Transplant seedlings outside 2-3 weeks before your last frost date. They grow best at 55º to 65º F. Do not let seedling become more that 5 weeks old because older seedlings do not mature well transplanted. Set plants 18" apart in rows 24" apart. Transplant seedlings in late June through July for September through November head harvest. Water deeply once a week in dry weather. Cultivate or mulch to control weeds. High fertility and abundant supply of water throughout the growing season are important. </body> </html>

VE 21 (1g)

Szybki podgląd

Radish Seeds - Black...

1,45 € SKU: VE 18 (1g)

Szybki podgląd

Sweet Pepper Seeds...

1,95 € SKU: PP 51

Szybki podgląd

Ta roślina ma gigantyczne owoce

Nasiona selera olbrzymia Praga

1,25 € SKU: VE 16

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2>Nasiona selera olbrzymia Praga</h2> <h2>Cena za opakowanie 2000 (1g), 20000 (10g) nasion.</h2> Odmiana średnio wczesna, plenna, posiadająca małą rozetę liściową. Zgrubienie korzeniowe prawie kuliste, nieco spłaszczone. Miąższ ścisły, biały, jędrny, aromatyczny. Odmiana przeznaczona do bezpośredniego spożycia i do przechowywania. Seler można uprawiać w każdym klimacie jednak ważne, aby w odpowiednim czasie go zasadzić. Wzrost niektórych jego odmian może potrwać nawet do 4 miesięcy zatem należy wcześniej przeczytać informacje na etykiecie. Wszystkie odmiany selera nie lubią upalnego lata dlatego najlepiej jest je sadzić wczesną wiosną. Seler najlepiej rośnie na glebie żyznej zasobnej w składniki odżywcze. Nie udaje się na terenach podmokłych i glebach zakwaszonych. Dobrze jest jesienią użyźnić ziemię obornikiem lub innym nawozem organicznym. Najlepsze pH dla selera to 6.0-7.5. Gleba powinna być również zasobna w wapń. Seler najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym jednak bardzo odpowiada mu również półcień. Łatwiej jest kupić sadzonki niż uprawiać seler z nasion. Nasiona wysiewamy płytko od drugiej połowy lutego do początku marca do skrzynek na parapecie na mocno wilgotną ziemię i dociskamy je do podłoża deseczką (nie przysypywać ziemią). Należy utrzymywać ziemię stale wilgotną oraz temperaturę 21-24 stopnie C. Dobrze jest owinąć skrzynki folią, aby utrzymać odpowiednią wilgoć i często zraszać. Temperatura w nocy również powinna być dość wysoka zatem można na noc przestawiać skrzynki na taboret obok kaloryfera (na parapecie może być za zimno). Po około 2-3 tygodniach pikujemy do małych pojemniczków po jogurtach na taką samą głębokość a następnie wysadzamy również na taką samą głębokość od maja do początku czerwca w rozstawie 20 x 15 cm. Seler naciowy wysiewa się również w połowie lutego i przepikowuje po utworzeniu pierwszego liścia właściwego. Pod koniec kwietnia wysadza się go do gruntu po wcześniejszym zahartowaniu. Często podlewaj seler (najlepiej rano), tak, aby ziemia była stale wilgotna i regularnie pozbywaj się chwastów gdyż nie lubi on konkurencji. Podczas pielęgnacji, uważaj, aby nie przysypywać selera. Norma wysiewu: 0,1-0,2 kg/1ha Termin wysiewu: 2 dekada II-2 dekada III Termin sadzenia: 2 dekada V Rozstawa: 30x45 cm Odmiana średnio wczesna, plenna, posiadająca małą rozetę liściową. Zgrubienie korzeniowe prawie kuliste, nieco spłaszczone. Miąższ ścisły, biały, jędrny, aromatyczny. Odmiana przeznaczona do bezpośredniego spożycia i do przechowywania. Seler można uprawiać w każdym klimacie jednak ważne, aby w odpowiednim czasie go zasadzić. Wzrost niektórych jego odmian może potrwać nawet do 4 miesięcy zatem należy wcześniej przeczytać informacje na etykiecie. Wszystkie odmiany selera nie lubią upalnego lata dlatego najlepiej jest je sadzić wczesną wiosną. Seler najlepiej rośnie na glebie żyznej zasobnej w składniki odżywcze. Nie udaje się na terenach podmokłych i glebach zakwaszonych. Dobrze jest jesienią użyźnić ziemię obornikiem lub innym nawozem organicznym. Najlepsze pH dla selera to 6.0-7.5. Gleba powinna być również zasobna w wapń. Seler najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym jednak bardzo odpowiada mu również półcień. Łatwiej jest kupić sadzonki niż uprawiać seler z nasion. Nasiona wysiewamy płytko od drugiej połowy lutego do początku marca do skrzynek na parapecie na mocno wilgotną ziemię i dociskamy je do podłoża deseczką (nie przysypywać ziemią). Należy utrzymywać ziemię stale wilgotną oraz temperaturę 21-24 stopnie C. Dobrze jest owinąć skrzynki folią, aby utrzymać odpowiednią wilgoć i często zraszać. Temperatura w nocy również powinna być dość wysoka zatem można na noc przestawiać skrzynki na taboret obok kaloryfera (na parapecie może być za zimno). Po około 2-3 tygodniach pikujemy do małych pojemniczków po jogurtach na taką samą głębokość a następnie wysadzamy również na taką samą głębokość od maja do początku czerwca w rozstawie 20 x 15 cm. Seler naciowy wysiewa się również w połowie lutego i przepikowuje po utworzeniu pierwszego liścia właściwego. Pod koniec kwietnia wysadza się go do gruntu po wcześniejszym zahartowaniu. Często podlewaj seler (najlepiej rano), tak, aby ziemia była stale wilgotna i regularnie pozbywaj się chwastów gdyż nie lubi on konkurencji. Podczas pielęgnacji, uważaj, aby nie przysypywać selera. Norma wysiewu: 0,1-0,2 kg/1ha Termin wysiewu: 2 dekada II-2 dekada III Termin sadzenia: 2 dekada V Rozstawa: 30x45 cm </body> </html>

VE 16 (1g)

Szybki podgląd

Nasiona Karczoch zwyczajny...

1,95 € SKU: VE 217

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<h2>Nasiona Karczoch zwyczajny Green Globe</h2> <h2>Cena za pakiet +-20 (1g) nasion.</h2> <div> Karczoch zwyczajny (Cynara scolymus) – gatunek wieloletniej rośliny zielnej należący do rodziny astrowatych. Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, obecnie uprawiany w całej Europie i Ameryce Północnej. Według niektórych ujęć taksonomicznych jest to synonim karczocha hiszpańskiego (Cynara cardunculus). <dl> <dt>Łodyga</dt> <dd>Dorasta do około 2 m.</dd> <dt>Liście</dt> <dd>Szerokość do 30 cm i długość do 70 cm. Blaszka liściowa głęboko wcinana w górnej części po obu stronach aż do ogonka, który ma 1–2 cm długości. W dolnej części liść staje się pierzasty. Wszystkie odcinki liścia mają wyraźnie ząbkowane brzegi i zaostrzony szczyt. Kolców brak. Górna powierzchnia blaszki jest zielona, z drobnymi białawymi włoskami okrywowymi. Dolna powierzchnia jest jasnozielona lub biała i gęsto owłosiona długimi, splątanymi włoskami. Ogonek i główne nerwy są płaskie na górnej powierzchni. Na powierzchni dolnej są wyraźnie wypukłe i podłużnie prążkowane.</dd> <dt>Kwiaty</dt> <dd>Zebrane w kuliste kwiatostany, złożone z fioletowych kwiatów (przypominających kwiaty ostu) otoczonych łuskowatymi liśćmi o mięsistych nasadach.</dd> </dl> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Zastosowanie</h2> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Roślina lecznicza</h3> <dl> <dt>Surowiec zielarski</dt> <dd>Liść karczocha (Cynarae folium) – cały lub rozdrobniony, wysuszony liść. Surowiec powinien zawierać nie mniej niż 0,8% kwasu chlorogenowego.Zawiera liczne kwasy fenolowe, pochodne kwasu kawowego i chinowego, cynarynę. Charakteryzuje się dużą zawartością składników mineralnych (potasu, sodu i fosforu), witaminy C, błonnika, polifenoli, flawonów, inuliny i hydroksycynamonianów – pochodnych kwasu kawoilochinowego.</dd> <dt>Działanie</dt> <dd>Z karczochów produkuje się preparaty znajdujące szczególne zastosowanie w leczeniu i długotrwałej profilaktyce podwyższonego poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi[6]. Karczoch jest również źródłem flawonoidów (luteolina, apigenina). Ekstrakt z liści karczocha ma właściwości hepatoprotekcyjne, przeciwdrobnoustrojowe oraz redukujące poziom cholesterolu. Wykazano silne działanie przeciwutleniające ekstraktu z karczocha[7]. Działa także przeciw integrazie HIV. Posiada właściwości hipoglikemiczne, prebiotyczne i probiotyczne, wspomaga przepływ żółci w drogach żółciowych[5]. Polifenole i flawonoidy zawarte w nalewce z liści karczocha wykazują bardzo silne działanie antyoksydacyjne oraz przeciwzapalne[8][9].:Ekstrakt z karczocha działa in vitro i in vivo szeroko przeciwnowotworowo, silnie wpływając na wzrost, migrację i inwazję w przypadku międzybłoniaka opłucnej.</dd> </dl> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Roślina uprawna</h3> Znana już w starożytnym Rzymie i Grecji. Jej uprawa upowszechniła się w basenie Morza Śródziemnego przed XII wiekiem. Obecnie uprawiana w krajach o ciepłym klimacie. Znajduje się w Rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej. W Polsce uprawiana sporadycznie, amatorsko. Wysiewa się nasiona w rozsadnikach cieplarnianych, wysadza do gruntu po ustąpieniu przymrozków. Zbiór od sierpnia do przymrozków. Nie zimuje. <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Kulinaria</h3> Karczoch zwyczajny jest warzywem. Częścią jadalną są części główki kwiatostanów po usunięciu zewnętrznych stwardniałych łusek okrywy, pozostałe mięsiste końce łuskowatych okryw kwiatostanu, kwiatostan, jego dno oraz krótki koniec łodygi. U starszych pąków jadalne jest tylko dno kwiatowe. Spożywana po uprzednim ugotowaniu, usmażeniu lub pieczeniu. We Włoszech młode główki kwiatowe po ugotowaniu zalewa się oliwą i przechowuje. Karczochy można konserwować w puszkach. Czasami jako dodatki do surówek oraz jako ozdoba używane są bielone liście. <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Wartość odżywcza</h3> Karczochy zawierają około 3% cukrów, 3% białka, tłuszcz i witaminę C. Wartość odżywcza karczochów nie jest duża, ale są cenione ze względu na zawartość cukru – inuliny – może być spożywany przez chorych na cukrzycę. Jest także polecany dla chorych ze schorzeniami wątroby. <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Roślina kosmetyczna</h3> Karczoch jest uważany za cenny dodatek do płynów oczyszczających skórę, toników, lotionów, kremów i maseczek kosmetycznych </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 217 (1g)

Szybki podgląd