5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Passiflora bogotensis</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0808;"><strong>Τιμή συσκευασίας 5 σπόρων.</strong></span></h2> <p>Το συγκεκριμένο όνομα οφείλεται στην πόλη όπου το 1843 ο Καρλ Θ. Ο Hartweg συνέλεξε το δείγμα τύπου: "μεταξύ Μπογκοτά και Ζιπακιρά".<br />Το Passiflora bogotensis είναι ένα αναρριχώμενο φυτό ιθαγενές στην Κολομβία, στο γένος Passiflora. Μπορεί επίσης να βρεθεί στη Βενεζουέλα.</p> <p>Είναι αναρριχώμενο φυτό, που συνήθως σχηματίζει πυκνές έρπουσες μάζες, καλυμμένες με περισσότερο ή λιγότερο πυκνό και συχνά σιδηρούχο τρίχωμα. Ο μίσχος είναι εύρωστος, γωνιωτός και λεπτοφυής, με παχύρρευστο, εφηβικό και πολύ μακρύ.</p> <p>Τα φύλλα έχουν διαφραγματικές ράβδους, μήκους 4 έως 5 mm, φυλλοβόλα. Μίσχος μήκους 0,6 έως 1,5 cm, λεπτός, λεπτός, χωρίς αδένες, η λεπίδα γενικού προφίλ πολύ μεταβλητή ακόμη και στο ίδιο δείγμα, επιμήκης, περιστασιακά ωοειδής ή τριγωνική-ωοειδής. μήκους από 4 έως 15 cm και πλάτους 3 έως 10 cm, εν συντομία 2-λοβοί, με τον κολοβωμένο μεσολόβιο κόλπο, μερικές φορές με έναν τρίτο λοβό στο κέντρο, ακόμη και σε ορισμένα δείγματα η κορυφή είναι μόνο υποεπίπεδη και κυματιστή, (οι λοβοί είναι κοντό, μήκους έως 1,5 cm, αμβλύ ή υποστρογγυλεμένο, βλεννογόνο), στρογγυλεμένο ή καμένο από τον ήλιο στη βάση, ολόκληρο ή ελαφρώς κυματιστό στις άκρες. 3-palmatinervia με πολύ προεξέχοντα νεύρα στην κάτω πλευρά, εφηβική ή σχεδόν λεία και γυαλιστερή στην επάνω επιφάνεια, με πυκνή τριχοφυΐα στην κάτω πλευρά. Είναι υποκοριώδες. Μοναχικοί ή πιο συχνά δεμένοι μίσχοι, μήκους έως 4 cm, τριχωτός. με τρία βράκτια, μήκους από 3 έως 10 mm, βιολετί, τοποθετημένα κοντά στην κορυφή του μίσχου ή κάτι διάσπαρτο πάνω του.</p> <p>Τα λουλούδια έχουν διάμετρο έως 4 cm: κοντό δοχείο, μωβ έξω. σέπαλα επιμήκη-λογχοειδή, μήκους από 1 έως 1,5 cm και πλάτους περίπου 5 mm στη βάση, αμβλεία στην κορυφή, περισσότερο ή λιγότερο τριχωτά και πρασινομωβ εξωτερικά, εσωτερικά λευκά. πέταλα επιμήκη, μήκους 6 έως 9 χιλιοστών, αμβλεία, λευκά. στέμμα κατανεμημένο σε δύο σειρές: η εξωτερική με νημάτια μήκους 4 έως 5 mm, στενά γλωσσικά, υπογωνιακά, διευρυμένα στην κορυφή με τη μορφή πεπλατυσμένου κουμπιού, πρασινωπό-κιτρινωπό με απαλό εγκάρσιο μωβ. το εσωτερικό με νηματοειδή νημάτια, μήκους 2 έως 3 χιλιοστών, ανοιχτού πράσινου χρώματος. ωοθυλάκιο, πρασινωπό, με το περιθώριο χωρισμένο σε μικρά δόντια. διαγραφή δακτυλίου? σφαιρική ωοθήκη, πυκνά καλυμμένη με μακριές λευκές τρίχες. πολύ επιμήκεις στυλ.</p> <p>Σφαιρόμορφος καρπός, διαμέτρου από 1 έως 1,5 cm, πορφυρός-μαύρος στην ωριμότητα, σπόροι ωοειδείς ή σφηνοειδής-ωοειδείς, μήκους περίπου 3 mm, διασταυρωμένοι εγκάρσια.</p> <p>Το P. bogotensis είναι εγγενές στην ανατολική οροσειρά της Κολομβίας, σε υψόμετρα από 2.000 έως 3.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει επίσης βρεθεί μερικές φορές στη Σιέρα Νεβάδα της Σάντα Μάρτα. Ανθίζει όλο το χρόνο.</p>

V 247

5/ 5

<h2><strong>Passiflora bryonioides Σπόροι</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0808;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 10 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Το Passiflora bryonioides, το κουκουλοφόρο πασιφλόρα, είναι ένα φυτό του γένους Passiflora, της οικογένειας Passifloraceae. Είναι εγγενές στο βόρειο Μεξικό (Sonora, Chihuahua, Sinaloa και Guanajuato) και στις νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες (Αριζόνα), όπου αναπτύσσεται σε θαμνώδεις εκτάσεις, κατά μήκος ποταμών και ρεμάτων, σε υψόμετρα μεταξύ 1700 και 2300 m. Ανθίζει από Μάιο έως Σεπτέμβριο και καρποφορεί από Σεπτέμβριο έως Οκτώβριο.</p> <p>Έχει λοβωτά φύλλα και λευκά έως μοβ ριγέ άνθη, ακολουθούμενα από οβάλ σχήματος, ριγέ πράσινα νόστιμα φρούτα.</p> <p>Ένα όμορφο διακοσμητικό πασιφλόρα για ξηρά θερμά εύκρατα κλίματα.</p>

V 104 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Passiflora cincinnata</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0808;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Το Passiflora cincinnata είναι ένα αυτοφυές άγριο φρούτο, που εμφανίζεται αυθόρμητα, κυρίως σε περιοχές που ονομάζονται «βυθός βοσκοτόπων» - περιοχές συλλογικής χρήσης από τους αγρότες. Είναι πολυετές φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία, επιβιώνει σε συνθήκες απόλυτης ανομβρίας. Ακόμη και όταν είναι ώριμο, το δέρμα του είναι πράσινο και ο πολτός του λευκός, κάτι που μπορεί να μπερδέψει τους ανυποψίαστους καταναλωτές. Ο καρπός έχει υψηλή θρεπτική αξία, με ηρεμιστική και χαλαρωτική δράση. Ο καρπός είναι εξαιρετικά νόστιμος και αρωματικός, με μακρά, πιο γλυκιά, πιο πυκνή και πιο όξινη γεύση από αυτή του κίτρινου φρούτου του πάθους (P. edulis). Ο καρπός περιέχει κάλιο, σίδηρο, φώσφορο, ασβέστιο και βιταμίνες Α, C και το σύμπλεγμα Β. Μπορεί να καταναλωθεί φρέσκο ​​ή να γίνει ζελέ, μαρμελάδες και πολτός.</p> <p>Το Maracujá do Mato είναι ανθεκτικό στην ξηρασία και επίσης σε μια σειρά από παράσιτα που επηρεάζουν το φρούτο του πάθους. Το φυτό είναι επίσης ευρέως γνωστό ως passion fruit-backpack, passion fruit-shark, αλλά η επιστημονική του ονομασία είναι Passiflora cincinnata. Αυτό το είδος ανήκει στην οικογένεια Passifloraceae και έχει ευρεία εξάπλωση σε όλη τη Νότια Αμερική και σε όλη την επικράτεια της Βραζιλίας, καταγεγραμμένο ακόμη και στη δυτική Βολιβία.</p>

V 100 PC (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Passiflora herbertiana</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0808;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Από τους Αυστραλούς αποκαλείται επίσης «εγγενές φρούτο του πάθους». Σε αντίθεση με τα γνωστά είδη φρούτων του πάθους, κατάγεται από την Αυστραλία και φύεται σε υγρές δασικές περιοχές της Αυστραλίας. Έχει φύλλα με 3 λοβούς. Είναι ένα από τα είδη πασιφλόρας με διάμετρο 6 cm, ανοιχτό κίτρινο έως πορτοκαλί άνθη. Έχει βρώσιμους, πράσινους μικρούς νόστιμους καρπούς μήκους έως 5 cm.</p> <p>Ο καρπός χρησιμοποιείται ωμός για φαγητό, καθώς και για την παρασκευή χυμών, μαρμελάδων ...</p> <p>Αυτό το φυτό είναι η τροφή των προνυμφών της πεταλούδας Acraea andromacha.</p>

V 143 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Κόκκινοι Πασσιφλόρα (Passiflora manicata)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0808;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Ένα αναρριχώμενο κλήμα με τρίλοβα, λεπτά οδοντωτά φύλλα και εντυπωσιακά, μεγάλα, κόκκινα άνθη, ακολουθούμενα από βρώσιμα, πράσινα φρούτα. Η Passiflora manicata είναι εγγενής σε ξηρά ορεινά δάση μεταξύ 1700 και 3000 m υψόμετρο στις κοιλάδες μεταξύ των Άνδεων της Κολομβίας και του Ισημερινού.</p> <p>Ο καρπός έχει μήκος 5-6 cm. Αρκετά έντονη αρωματική μυρωδιά όταν ανοίγει, ο γκρίζος πολτός θυμίζει φρούτο P. ligularis. Έχει γεύση εσπεριδοειδών, αρκετά ευχάριστη, σίγουρα βρώσιμη, χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή χυμού, μαρμελάδας...</p> <br />

V 248 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Passiflora princeps</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0808;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Το κόκκινο passionflower είναι ένας όμορφος αειθαλής ορειβάτης με κρεμαστά σμήνη από εντυπωσιακά κόκκινα λουλούδια.</p> <p>Το Passiflora princeps είναι εγγενές στη Βραζιλία και είναι από καιρό αγαπημένο φυτό για καλλιέργεια σε θερμά ωδεία σε εύκρατα κλίματα. Τόσο το όνομα Passiflora princeps όσο και το P. racemosa δημοσιεύτηκαν για αυτό το φυτό το 1818 και παρόλο που το όνομα P. racemosa χρησιμοποιείται πιο συχνά.</p> <p>Η Passiflora racemosa είναι εγγενής στην Πολιτεία του Ρίο ντε Τζανέιρο, στη Βραζιλία.</p> <p>Αυτό το αμπέλι έχει λεπτούς μίσχους που ανεβαίνουν στα 10 μέτρα ή περισσότερο, αλλά φτάνουν μόνο περίπου τα 5 μέτρα όταν καλλιεργούνται κάτω από γυαλί.</p> <p>Τα αειθαλή φύλλα είναι ωοειδή, γυαλιστερά, με κυματιστή άκρη και έχουν μήκος και πλάτος περίπου 9 cm.</p> <p>Τα έντονα κόκκινα άνθη εμφανίζονται κατά το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού και του φθινοπώρου (στην καλλιέργεια) και συνήθως γεννιούνται σε ζεύγη σε κρεμαστές συστάδες (ράτσες) που φτάνουν τα 30 cm ή περισσότερο σε μήκος στο άκρο των άφυλλων στελεχών, εκτός από τις μικρές, καφέ καρδιά- διαμορφωμένα βράκτια, που σύντομα πέφτουν. Τα μεμονωμένα λουλούδια έχουν έντονο κόκκινο σέπαλο (περίπου 4 cm μήκος και 1 cm πλάτος) και τα πέταλα είναι παρόμοια αλλά μικρότερα. Τα νημάτια κορώνας είναι σε τρεις τάξεις, το εξωτερικό μωβ με λευκές άκρες, το εσωτερικό πιο κοντά και πράσινο.</p> <p>Οι πράσινοι, στενά ωοειδείς καρποί έχουν μήκος περίπου 7 cm και πλάτος 3 cm.</p> <p>Ένα μάλλον στυλιζαρισμένο κόκκινο λουλούδι του πάθους παρουσιάζεται με ένα γαρύφαλλο σε έναν πίνακα του 16ου αιώνα με τη Madonna and Child του Joos van Cleve, αλλά το λουλούδι του πάθους πρέπει να προστέθηκε σε μεταγενέστερη ημερομηνία.</p> <p>Η Passiflora racemosa καλλιεργείται σε όλες τις τροπικές περιοχές ως καλλωπιστικό. Καλλιεργείται επίσης κάτω από γυαλί σε εύκρατα κλίματα και σε εξωτερικούς χώρους περιστασιακά σε αίθρια ή σε ηλιόλουστο τοίχο σε προστατευμένους κήπους. Έχει λάβει Βραβείο Garden Merit από τη Βασιλική Εταιρεία Οπωροκηπευτικών. Πολλά υβρίδια και ποικιλίες έχουν παραχθεί.</p> <p>Το κόκκινο λουλούδι του πάθους μεγαλώνει στο Ωδείο Princess of Wales στο τμήμα του τροπικού δάσους.</p>

V 249 (5 S)