Δέντρα μπονσάι σπόροι

5/ 5

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h2><strong>Σπόροι Γλυτσίνια (Wisteria Sinensis)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των <span id="result_box" xml:lang="el" lang="el">5 ή 10</span> σπόροι.</strong></span></h2> <p>Οι γλυτσίνες είναι ταχυαυξή, φυλλοβόλα, αναρριχώμενα είδη, με πράσινα σύνθετα φύλλα. Νωρίς την άνοιξη έχεουν κρεμάμενες εύοσμες ταξιανθίες. Απαιτούν γόνιμα, μέτρια υγρά εδάφη και ηλιόλουστες ή ελαφρά σκιασμένες θέσεις. Κλαδεύονται μετά την ανθοφορία τους. Φυτεύονται σε πέργολες και φράχτες.</p> <p>Στις ΗΠΑ , της Ιαπωνίας (Wisteria floribunda ) και της Κίνας (Wisteria sinensis ) είναι τα αμπέλια που αναπτύσσονται κατά μέσο όρο χώμα στον κήπο και μπορεί να ανέλθει σε 60 πόδια ή περισσότερο . Είναι αιώνιο , που σημαίνει ότι πολλαπλασιάζονται και ανθίζουν κάθε χρόνο από ένα μόνο φύτευση , και παράγουν μυρωδάτο επιδεικτικός μοβ ή λευκά λουλούδια που κρέμονται στο σταφύλι-όπως συστάδες . Μετά την περίοδο άνθισης , το αμπέλι παράγει σπόρους , είναι 4-6 ίντσες μακρύ βελούδινο λοβούς καφέ σπόρους . Οι επίπεδη, σκληρή , καφέ σπόρους που συγκεντρώθηκαν μετά οι λοβοί σπόρου στροφή από πράσινο σε γκρι με καφέ , και διάσπαση ανοικτή , εκθέτοντας τους σπόρους . Κρατούνται για τα αμπέλια σε όλη τέλη του καλοκαιριού και του χειμώνα . Σπόρους Wisteria είναι δηλητηριώδη , εάν καταναλώνονται .</p> <table cellpadding="0" border="0"> <tbody> <tr> <td> <p><strong>Αντοχή στον πάγο:</strong></p> </td> <td> <p> -40C</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Απαιτήσεις σε νερό:</strong></p> </td> <td> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Απαιτήσεις σε φως:</strong></p> </td> <td> <p>Ημισκυόφυτα, Φωτόφιλα</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Είδος Φυλλώματος:</strong></p> </td> <td> <p>Φυλλοβόλα</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Είδος Φυτού:</strong></p> </td> <td> <p>Αναρριχώμενα</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Εποχή ανθοφορίας:</strong></p> </td> <td> <p>Άνοιξη</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Κοινό όνομα:</strong></p> </td> <td> <p>Γλυτσίνια</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Οικογένεια φυτού:</strong></p> </td> <td> <p>Fabaceae</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Τρόπος αποστολής:</strong></p> </td> <td> <p>Αποστολή με Μεταφορική (ευρωπαλέτα)</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Χρώμα άνθους:</strong></p> </td> <td> <p>Μπλε</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Μέγιστο Ύψος:</strong></p> </td> <td> <p>20m</p> </td> </tr> <tr> <td> <p><strong>Μέγιστη Διάμετρος:</strong></p> </td> <td> <p>8m</p> </td> </tr> </tbody> </table>

T 46 (5 S)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2 class=""><strong>Σπόροι Arabica Καφές</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 (1,3g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Ο καφές είναι ένα παγκόσμια διαδεδομένο ρόφημα, το οποίο κατασκευάζεται από τα καβουρδισμένα και αλεσμένα σπέρματα της καφέας ή καφεόδεντρου.</p> <p>Η ιστορία του καφέ ξεκίνησε στην Αιθιοπία, όπου η καφέα η αραβική (Coffea arabica) μεγάλωνε ελεύθερα ως θάμνος. Αρχικά ο καρπός χρησιμοποιείτο αυτούσιος από τους τοπικούς πληθυσμούς, που είτε τον μασούσαν είτε τον άλεθαν σε μικρούς σβόλους. Η ποικιλία arabica είναι η αρχαιότερη από τις δύο ποικιλίες. Πιστεύεται ότι προέρχεται από την Αιθιοπία αλλά, όπως δηλώνει και η ονομασία της, καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην Αραβική Χερσόνησο.</p> <p>Το 78% της παγκόσμιας παραγωγής καφέ είναι της ποικιλίας arabica. Ευδοκιμεί καλύτερα σε μεγάλα υψόμετρα, διαθέτει μία πολύ ραφιναρισμένη γεύση σε σύγκριση με τα υπόλοιπα είδη καφέ και περιέχει 1% καφεϊνη. Η ποικιλία arabica στις μέρες μας παράγεται κυρίως σε χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και είναι γνωστή για την έντονη αρωματική γεύση που δίνει στον καφέ. Από υψηλής ποιότητας ποικιλία arabica παρασκευάζονται οι διάφοροι τύποι ελαφρού καφέ (mild coffees).</p> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">about 24-48 hours in warm water soak, then remove seed coat + skin</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">1 cm + with flat side down</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">about 22-25 ° C.</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">4-8 weeks&gt; irregularly</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span style="color: #008000;"><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em><em>All Rights Reserved.</em><em></em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </div> <ul id="idTab2" class="bullet block_hidden_only_for_screen"> <li><span>Βιολογικό Σπόροι:</span> ναί</li> </ul> <div id="idTab5" class="block_hidden_only_for_screen"> <p class="align_center">No customer comments for the moment.</p> <p class="align_center">Only registered users can post a new comment.</p> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 29 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Νόνι (Morinda citrifolia)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Morinda citrifolia (Μορίνδη η κιτρόφυλλος), ευρύτερα γνωστή και ως Νόνι (Noni) ή Nono (στην Ταϊτή) είναι ένας θάμνος (ή μικρό δέντρο) της οικογένειας των Ερυθροδανοειδών (Rubiaceae). Η Morinda citrifolia φύεται στη Νοτιοανατολική Ασία αλλά έχει διαδοθεί εκτενώς σε όλη την Ινδία και στα νησιά του Ειρηνικού, όπως στο σύμπλεγμα των νήσων της Γαλλικής Πολυνησίας όπου η ανάπτυξή της ευνοείται από το πλούσιο ηφαιστειογενές υπέδαφος. Το νόνι μεγαλώνει στα σκιερά δάση καθώς επίσης και στις αμμώδεις ακτές. Είναι ανθεκτικό των αλατούχων χωμάτων, και των συνθηκών ξηρασίας. Μπορεί να ψηλώσει μέχρι 9 μ και έχει μεγάλα, σκούρα πράσινα, λαμπερά και βαθειά φλεβώδη φύλλα. Το νόνι ανθεί και καρποφορεί καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Τα λουλούδια είναι μικρά και άσπρα. Ο καρπός είναι ωοειδής και φθάνει τα 4-7 εκατ. στο μέγεθος. Αρχικά πράσινα, τα φρούτα γίνονται κίτρινα και καταλήγουν σχεδόν άσπρα καθώς ωριμάζουν, διαθέτοντας πικρή γεύση και χαρακτηριστική οσμή "ταγκισμένου τυριού".</p> <p><strong>Χρήσεις </strong></p> <p>Στην Κίνα, την Ιαπωνία, και την Ταϊτή, τα διάφορα μέρη του δέντρου (φύλλα, λουλούδια, φρούτα, φλοιός) χρησιμεύουν ως τονωτικά και για να περιορίσουν τον πυρετό, για να αντιμετωπιστούν δερματικά προβλήματα και προβλήματα των ματιών καθώς επίσης για τη δυσκοιλιότητα, τον πόνο του στομάχου, ή τα αναπνευστικά προβλήματα. Στη Μαλαισία, τα θερμασμένα φύλλα noni που εφαρμόζονται στο στήθος θεωρούνται ικανά να ανακουφίσουν το βήχα, τη ναυτία και τους κολικούς. Όσον αφορά στις εξωτερικές χρήσεις, τα άγουρα φρούτα μπορούν να θρυμματιστούν, κατόπιν να αναμιχθούν με αλάτι και να εφαρμοστούν σε πληγές ή σπασμένα κόκκαλα.</p>

V 3

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Rambutan Εξωτική γεύση και όψη τριχωτού αυγού (Nephelium Lappaceum)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 2 σπόροι.</strong></span></h2> <div> <div>Το εξωτικό φρούτο rambutan ανήκει στην οικογένεια Nephelium lappaceum και ευδοκιμεί κυρίως στη Μαλαισία, την Ταϊλάνδη, τις Φιλιππίνες, το Βιετνάμ και το Βόρνεο αλλά και σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, με την Ταϊλάνδη να κατέχει τα «πρωτεία» στην παραγωγή του.</div> <div>Το περίβλημά του θυμίζει κατά πολύ το δικό μας κάστανο, αφού είναι γεμάτο μαλακά αγκάθια, και μοιάζει με μια μικρή «χνουδωτή» μπάλα. Στην αρχή είναι πράσινο, ενώ όσο ωριμάζει αποκτά ένα εντυπωσιακό σκούρο κόκκινο χρώμα.</div> <div> </div> <div>Νόστιμο και θρεπτικό φρούτο, το rambutan δηλώνει αυτό ακριβώς που είναι: Ένα «τριχωτό» σφαιρίδιο (σ.σ. rambut=τριχωτός) που κρύβει στο εσωτερικό του ένα λαχταριστό «αβγό», το οποίο καταναλώνεται ωμό, ως χυμός ή μαρμελάδα.</div> <div> </div> <div>Πιο συγκεκριμένα, η λευκή σάρκα του μοιάζει με καθαρισμένο αβγό, ενώ στη γεύση θυμίζει ένα άλλο τροπικό φρούτο, το λίτσι, και το άρωμά του παραπέμπει αρκετά σε… πράσινο μήλο!</div> <div> </div> <div>Πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες, το rambutan είναι ιδιαίτερα δημοφιλής καρπός στις τροπικές χώρες, ενώ τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπου χρησιμοποιείται κυρίως στη ζαχαροπλαστική αλλά και ως συστατικό σε πολλά γκουρμέ πιάτα.</div> <div> </div> <div>Εκτός από τους καρπούς, και οι σπόροι του rambutan είναι εδώδιμοι και χρησιμοποιούνται συχνά στη μαγειρική, αποδίδοντας ωραία γεύση και άρωμα στο φαγητό. Αξίζει, επίσης, να σημειώσουμε ότι το ομώνυμο δέντρο λειτουργεί και ως ένα εντυπωσιακό καλλωπιστικό για κήπους και πάρκα. <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"><tbody><tr><td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Soak seeds in water and leave it for one night.</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Place the seeds on the soil moist.</span><br /><span>Cover with a thin soil.</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>20-25 ° C</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1-8 weeks</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Watering in the morning every day.</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr></tbody></table></div> </div>

V 4

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <div> <h2><strong>Σπόροι φθινόπωρο-ελιά (Elaeagnus umbellata) σκληραγωγημένα -32C</strong></h2> <h2><span><strong><span style="color: #ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</span><br /></strong></span></h2> <div>Εδώ και χιλιάδες χρόνια η ελιά και ο καρπός της «ζει» στην περιοχή της Μεσογείου.<br />Το πολύτιμο αυτό δώρο της φύσης είναι μια ζωντανή κληρονομιά, που συνδέεται με πολλούς τομείς της ζωής μας.<br />Το ελαιόλαδο τρέφει, συντηρεί, προστατεύει, τονώνει, θεραπεύει, εμπνέει.<br />Αξίζει λοιπόν να το γνωρίσουμε και να μάθουμε την ανεκτίμητη αξία του για τη διατροφή, την υγεία, τον πολιτισμό μας. <br />Η ελιά σε μικρή ηλικία έως 7 ετών δεν παράγει καρπούς, αλλά χρειάζεται την προσοχή των καλλιεργητών, γιατί σε αυτή την ηλικία γίνεται το κέντρισμα.<br /><br />Σε ηλικία 7 έως 15 ετών, αρχίζει να παράγει καρπούς.<br />Σε ηλικία 30-70 ετών, βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη.<br />Στην «τρίτη ηλικία» η ελιά φτάνει από 150- 1000 χρόνια ζωής!!!<br />Υπάρχουν ελαιόδεντρα που κάνουν καρπούς για λάδι και ελαιόδεντρα που ο καρπός τους είναι για φαγητό<br /><br />Γνωστές είναι οι ελιές Καλαμών (Καλαμάτας), Ιτέας, Λιβαδειάς.<br /><br />Άνοιξη <br />Την άνοιξη η φύση ξυπνά από το λήθαργο του χειμώνα και η γη είναι έτοιμη να οργωθεί και να απορροφήσει τα αποθέματα νερού και το λίπασμα. Η ελιά την εποχή αυτή χρειάζεται λίπανση και κλάδεμα. <br /><br />Καλοκαίρι <br />Το ξηρό και ζεστό κλίμα του μεσογειακού καλοκαιριού, η ελιά έχει ανάγκη από πότισμα και προσοχή, καθώς την εποχή αυτή δέχεται επιθέσεις από το δάκο. <br /><br />Φθινόπωρο <br />Το φθινόπωρο ο καρπός της ελιάς είναι έτοιμος να απορροφήσει όλα τα θρεπτικά συστατικά από το έδαφος, γι’ αυτό και το φθινόπωρο γίνεται η κατάλληλη  προετοιμασία του εδάφους.<br /><br />Συγκομιδή-Παραγωγή <br />Οι καρποί της ελιάς μαζεύονται συνήθως το Νοέμβρη από τους ελαιώνες, στα «λιοστάσια». Είναι μια πολύ κουραστική και απαιτητική και χρονοβόρα δραστηριότητα, όπου χρειάζεται να συνεργαστούν πολλοί άνθρωποι για να βγει σε πέρας.<br /><br />Τα κλαδιά της χτενίζονται με μια τσουγκράνα, για να πέσει ο καρπός. Ένας άλλος τρόπος για να ρίξουμε τον καρπό είναι το ράβδισμα με μεγάλα ξύλινα ραβδιά.<br /><br />Φυσικά υπάρχουν και σύγχρονοι μηχανικοί τρόποι, όπως πριόνια και ειδικές μηχανές που αποσπούν τον καρπό από τα κομμένα κλαριά.<br /><br />Κάτω από τα δέντρα στρώνονται τεράστια πανιά, τα «λιόπανα», για να συγκεντρώνεται εκεί ο πολύτιμος καρπός.<br /><br /> Κατόπιν συσκευάζονται σε σακιά και οδηγούνται στο ελαιοτριβείο, όπου λιώνονται και έτσι παίρνουμε το λάδι.<br /><br />Τα ελαιοτριβεία σήμερα, είναι εφοδιασμένα με υπερσύγχρονα μηχανήματα και έτσι η παραγωγική διαδικασία είναι αρκετά εύκολη.<br /><br />Στα παλιά, όμως χρόνια, τα ελαιοτριβεία είχαν δύο μόνο μυλόπετρες, δηλ. δυο μεγάλες κυκλικές πέτρες, οι οποίες ήταν τοποθετημένες η μια πάνω στην άλλη.<br /><br />Ανάμεσά τους έμπαιναν οι ελιές και με την περιστροφή της μιας μυλόπετρας γινόταν το λιώσιμο της ελιάς.<br /><br /> Παράγωγα και χρήσεις<br />Όλοι γνωρίζουμε ότι από τον καρπό της ελιάς παίρνουμε το ελαιόλαδο. Αυτό είναι και το πιο γνωστό προϊόν της ελιάς, αφού αποτελεί απαραίτητο συστατικό της καθημερινής μας διατροφής.<br />Όμως υπάρχουν και άλλα προϊόντα της ελιάς που δεν είναι και τόσο γνωστά.<br /><br />Το ξέρατε ότι το πράσινο σαπούνι παράγεται από το κουκούτσι της ελιάς;<br />Παλιότερα το ελαιόλαδο είχε σπουδαία σημασία στην καθημερινή ζωή. Χρησιμοποιείτο για τη συντήρηση των τροφών, σαν φάρμακο και σαν λιπαντικό στις μηχανές. Ακόμα σαν καύσιμο στις λάμπες λαδιού ή και σαν λούστρο για τα πασχαλινά αυγά.<br /><br /> Ιστορία<br />Αλήθεια, που συναντάμε την ελιά και το ελαιόλαδο;<br />Στο χθες ή στο σήμερα; Στους ελαιώνες της Μεσογείου και τα παραδοσιακά ελαιοτριβεία ή στο τραπέζι μας; Στο καντήλι που φωτίζει τις εικόνες μας; Στα αρχαία μνημεία τέχνης όπου διηγούνται συναρπαστικούς μύθους και γενναία κατορθώματα;<br />Ξετυλίγοντας το νήμα της ιστορίας της ελιάς και του ελαιόλαδου, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε ένα μαγευτικό ταξίδι γνώσης στο χώρο, το χρόνο και τις αισθήσεις.<br />Η ελιά είναι ένα δέντρο που συνδέεται με την ιστορία μας. Από τα αρχαία χρόνια είναι γνωστός ο ρόλος της στην εξέλιξη της οικονομίας και του πολιτισμού μας. Υπήρξε ιερό δέντρο και λατρευτικό σύμβολο των αρχαίων Ελλήνων και του Χριστιανισμού.<br /><br />Κνωσός<br />Στην πρωτεύουσα της Μινωικής Κρήτης, την Κνωσό, υπήρχε το μεγαλύτερο, το πιο σύγχρονο και πολυτελές παλάτι του νησιού. Το ανάκτορο περιελάμβανε περισσότερα από 1000 δωμάτια.<br />Σύμφωνα με τη μυθολογία, στα υπόγεια του παλατιού βρισκόταν ο λαβύρινθος όπου κρατιόταν φυλακισμένος ο Μινώταυρος, το τέρας με κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπου.<br />Μέχρι σήμερα έχουν διασωθεί οι ελαιοθήκες, όπου φυλασσόταν το λάδι. Μέσα σε αυτές υπήρχαν στέρνες φτιαγμένες από πέτρα, όπου τοποθετούσαν το λάδι για να κατακαθίσουν τα διάφορα ξένα στοιχεία που υπήρχαν μέσα του. Αυτή η διαδικασία αποτελεί μια πρωτόγονη μέθοδο απόσταξης λαδιού.<br />Όταν πλέον το λάδι είχε καθαριστεί, το μετέφεραν με μια ειδική κουτάλα σε πιθάρια, όπου και αποθηκευόταν.<br />Οι Κρήτες τότε, αλλά και σήμερα, εκτός από την παραγωγή λαδιού, ασχολήθηκαν και με το εμπόριό του.<br />Το ελαιόλαδο, που όπως είναι γνωστό, αποτελεί τη βάση της μεσογειακής διατροφής, φαίνεται να είναι μάλλον και το μυστικό της μακροζωίας των Κρητικών.<br /><br />Ολυμπιακοί αγώνες  <br />Η ελιά για τους αρχαίους Έλληνες ήταν σύμβολο των ολυμπιακών ιδεωδών, της Ειρήνης, της Σοφίας και της Νίκης. Γι’ αυτό και το μοναδικό βραβείο που έπαιρνε ο Ολυμπιονίκης ήταν ένα στεφάνι φτιαγμένο από κλαδί ελιάς, ο «κότινος».<br />Μέσα στο ναό της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία, υπήρχε μια ελιά, η «καλλιστέφανος ελαία», από της οποίας τα κλαδιά φτιαχνόταν ο κότινος.<br />Ο μύθος λέει ότι ο Ηρακλής φύτεψε την ελιά, μετά την ολοκλήρωση των 12 άθλων του.<br /><br />Μυθολογία<br />Η ελιά έχει πολύ σημαντικό ρόλο στη μυθολογία και τις θρησκείες πολλών πολιτισμών, μέσα από το πέρασμα των χρόνων.<br />Το δέντρο της ελιάς ήταν το ιερό δέντρο της πόλης της Αθήνας. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά Αθηνά πρόσφερε την ελιά, σύμβολο γονιμότητας, σαν δώρο στους Αθηναίους, για να κερδίσει την εύνοιά τους στον ανταγωνισμό της με το θεό Ποσειδώνα, σχετικά με το ποιος θα έδινε το όνομά του στην πόλη.<br />Ο Ηρακλής, αφού ολοκλήρωσε του δώδεκα άθλους του, φύτεψε στην Ολυμπία μια ελιά.<br />Το κλαδί ελιάς που κρατούσε ένα περιστέρι ήταν για τον Νώε ο οιωνός ότι η ανθρώπινη ζωή θα ξανάρχιζε στη γη, μετά τον βιβλικό κατακλυσμό.<br />Στην αρχαία Αίγυπτο πίστευαν ότι η θεά Ίσις, γυναίκα του Όσιρη, κρατούσε το μυστικό για την καλλιέργεια της ελιάς.<br /><br />Έθιμα και παραδόσεις<br />Υπάρχουν διάφοροι μύθοι που αναφέρουν ότι η ελιά και το ελαιόλαδο είναι ευεργετικά για την ψυχή και το πνεύμα και αρκετοί από αυτούς διατηρούνται σαν μέρος της παράδοσης και της κουλτούρας πολλών λαών.<br />Στην Πορτογαλία υπάρχουν προσευχές για να διώξουν το δαιμόνιο. Σε αυτές αναφέρεται το ελαιόλαδο σαν μέσο που εξαγνίζει το κακό.<br />Σε αρκετές αγροτικές περιοχές της Μεσογείου, οι άνθρωποι πετούν λάδι στο έδαφος για να έχουν καλή σοδειά ή για να ευχαριστήσουν για την καλή σοδειά που είχαν<br />Στο Χριστιανισμό, κατά το Μυστήριο της Βάπτισης, ο ιερέας σχηματίζει το Σταυρό στο μέτωπο του βαπτιζόμενου, με λάδι.<br /><br />Υγεία και ελιά<br />Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, πίστευε στις θεραπευτικές ιδιότητες του ελαιόλαδου. Αναφερόταν σε αυτό σαν την «ιδανική θεραπεία».<br />Οι αρχαίοι Έλληνες θεραπευτές χρησιμοποιούσαν ελαιόλαδο για να επουλώσουν πληγές, για να θεραπεύσουν την αϋπνία, τη ναυτία, τη χολέρα.<br />Επίσης το χρησιμοποιούσαν για να ενυδατώσουν και να μαλακώσουν το δέρμα τους ή το έβαζαν στα μαλλιά τους για να είναι υγιή και λαμπερά.<br />Οι σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι βοηθά τις λειτουργίες του εγκεφάλου, των εσωτερικών μας οργάνων και ιδιαίτερα της καρδιάς, αφού προλαβαίνουν και παίρνουν τη θέση από τα βλαβερά ζωικά λίπη, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη συγκέντρωση λίπους στην καρδιά και οδηγούν στο έμφραγμα.<hr /><hr /><hr /></div> <div>These plants are deciduous shrubs or small trees growing 3.5 m tall, with a dense, thorny crown. The leaves are alternate, 4–10 cm long and 2–4 cm wide, entire but with a wavy margin. The leaves are silvery when they leaf out early in spring due to numerous tiny scales, but turn greener above as the scales wear off through the summer (unlike the related E. angustifolia, which remains silvery to leaf fall). The flowers are clustered 1-7 together in the leaf axils, fragrant, with a four-lobed pale yellowish-white 1 cm long corolla. The fruit is a round drupe 1/4 to 1/3 inches (0.65 to 0.85 cm) long, silvery-scaled yellow, ripening to red dotted with silver or brown.</div> <div>When ripe, the fruit is juicy and edible, and works well as a dried fruit. It is small but abundantly produced, tart-tasting, and has a chewable seed. These fruits have been shown to have from 7 to 17 times the amount of the antioxidant lycopene than tomatoes have.</div> <div>Invasive weed</div> <div>Elaeagnus umbellata is considered an invasive species in various parts of North America where it isnaturalized.</div> <div> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds / Cuttings</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Pour hot water over the seeds and put them in water 6 hours.</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 3-4 months in a moist substrate at 2-5 ° C in a refrigerator or cold house</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 20-23 ° C.</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Germination takes up</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span>Seeds Gallery 05.11.2012.</span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </div> <div>                                                   </div> <div>In colder climates plumeria should be grown in containers. They make beautiful potted plants for the patio or greenhouse.  However, in milder climates, plumeria can be grown outdoors in the ground, where they make a small beautiful landscape trees. When temperatures dip into the low 40's they may be stored in their containers or uprooted carefully trying to take as much root as possible and stored over winter in a heated basement or garage where temperatures are kept above freezing. As soon as temperatures rise outdoors they can be brought out and planted again. They will resume growth, leaf out and begin to grow as if nothing happened.</div> <div> </div> <div>The real payoff comes during the early summer through the early fall months, when very fragrant clusters of showy, waxy flowers provide the makings for your own Hawaiian Lei. There is absolutely nothing like the sweet fragrance of Plumeria in flower, with fragrances of jasmine, citrus, spices, gardenia, and other indescribable scents. These flowers are treasured by the Polynesian Islanders for their durability, fragrances and colors of whites, yellows, pinks, reds, and multiple pastels. </div> <div> </div> <div>Flowering can last up to 3 months at a time producing new blooms everyday. Once picked, a bloom can last for several days without wilting if kept in water.</div> <div> </div> <div>For container planting use a coarse, well draining potting soil, such as cactus mix or potting mix with perlite and sand. Start with a 6" to 10" container or you may consider using a large container on a plant dolly once the plant is large enough to be in a larger pot to help make the job easier moving indoors as winter approaches. Insert the cut end down into the potting mix about 2 inches. Firm the soil around the cutting and water thoroughly.</div> <div>Water Plumerias deeply, but infrequently, let soil dry out somewhat before watering again. Begin to reduce the frequency of watering in mid-October, as the cool season approaches. Stop watering after all the leaves have fallen and the plant has gone dormant. Resume watering in the spring as new growth begins.</div> <div>Plumerias should be fed with a high nitrogen fertilizer beginning in spring when growth begins. To encourage the most blooms a switch to a high phosphorous fertilizer in early May and fertilize every 2 to 3 weeks through the end of August. </div> </body> </html>

V 5

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>ΣΠΌΡΟΙ ΜΠΛΕ ΑΓΙΌΚΛΗΜΑ HARDY -40C (LONICERA CAERULEA)</strong></h2> <h2><strong><span style="color: #ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</span></strong></h2> <div>Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι LONICERA spp. Το όνομα του φυτού προέρχεται από τον Adam Lonicer (βοτανολόγος της Αναγέννησης). Ανήκει στην οικογένεια των Καπριφολιϊδών.</div> <div>Η οικογένεια αυτή αποτελείται από 180 περίπου είδη. Τα 100 από αυτά φύονται στην Κίνα. Στην Ευρώπη και την βόρειο Αμερική υπάρχουν περίπου 20 είδη. Τα γνωστότερα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες είναι στην Ευρώπη το L. periclymenum και στην ανατολική Ασία η Lonicera japonica. Γνωστά κύρια για καλλωπιστικούς σκοπούς είναι η L. caprifolium, το ιταλικό αγιόκλημα, η L. tartarica από τη Σιβηρία και η L. xylosteum από την Ασία και την ανατολική Ευρώπη.</div> <div>Το αγιόκλημα είναι θάμνος αναρριχητικός, ξυλώδης, αειθαλής ή φυλλοβόλος (νάλογα με το είδος) και είναι γνωστός με τα ονόματα αγιόκλημα, αιγόκλημα, αγιόφυλλο, μπιρμπιλιά, ποντιτσά, αγριόκλημα κ.α. Τα φύλλα είναι μεγάλα (το μήκος τους φτάνει έως τα 10 εκατοστά), μυτερά ή ελαφρώς οβάλ, άμισχα στο πάνω μέρος των στελεχών, ενωμένα μεταξύ τους στη βάση, με χρώμα βαθύ πράσινο και αντίθετα.</div> <div>Πολλά από τα είδη έχουν άνθη σε σχήμα καμπάνας. Τα άνθη είναι κατ’ αρχάς λευκά, στη συνέχεια κιτρινόχροα ανά δύο πάντοτε με μακρύ μίσχο, που φύονται στη μασχάλη των φύλλων. Στεφάνη κιτρινωπή ή λευκοκίτρινη εσωτερικά και κοκκινωπή εξωτερικά. Οι περισσότερες ποικιλίες έχουν μία γλυκιά μυρωδιά (τις νύχτες η μυρουδιά του φυτού είναι χαρακτηριστική όπου βρίσκεται) και παράγουν ένα γλυκό εδώδιμο νέκταρ.</div> <div>Οι καρποί είναι κόκκινοι, μπλε ή μαύροι και περιέχουν πολλούς σπόρους. Στα περισσότερα είδη οι καρποί είναι ήπια δηλητηριώδεις αλλά υπάρχουν και μερικά είδη που παράγουν εδώδιμους καρπούς (όπως η Lonicera caerulea). Εκτιμούνται για τα όμορφα λουλούδια τους, με το ευωδιαστό άρωμα, και τους διακοσμητικούς καρπούς, τούς οποίους τα πουλιά βρίσκουν απολαυστικούς.</div> <div>Το ξυλώδες μέρους του φυτού Lonicera tartarica (ιθαγενές της Ευρασίας) το χρησιμοποιούν για να φτιάξουν παιχνίδια για γάτες. Το ξύλο του φυτού περιέχει νεπεταλακτόνη η οποία προσελκύει έντονα τις γάτες, οι οποίες αντιδρούν έντονα στη μυρωδιά του και το ξύνουν ή το γλύφουν με ευχαρίστηση.</div> <div> </div> <div>Ιστορικά στοιχεία:</div> <div>Τα διάφορα είδη αγιοκλήματος τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες στις παραστάσεις τους.</div> <div>Το ευρωπαϊκό αγιόκλημα (L. periclymenum) το χρησιμοποιούσαν ευρέως κάποτε για το άσθμα, τα προβλήματα του ουροποιητικού και στη γέννα. Το 1653 ο Νίκολας Κούλπεπερ έγραφε για το βότανο αυτό. «Δεν ξέρω καλύτερο γιατρικό για το άσθμα από αυτό»</div> <div>Ο Πλίνιος το συνιστούσε με κρασί για προβλήματα της σπλήνας. Στη λογοτεχνία είχε συνδεθεί με τον έρωτα, αναμφισβήτητα λόγω του γλυκού νυχτερινού αρώματος.</div> <div>Οι κοπέλες τα παλιά χρόνια έπαιρναν κρυφά στο δωμάτιο τους ένα κλαδάκι αγιόκλημα, γιατί τους το απαγόρευαν. Σύμφωνα με τις ιδέες της εποχής, το αγιόκλημα μπορούσε να πλάσει ερωτικά όνειρα.</div> <div>Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιούσαν το αγιόκλημα για το άσπρισμα των δοντιών και την καταπράυνση των φλογισμένων ούλων. Για τον λόγο αυτό έκαιγαν το αγιόκλημα και έσβηναν τα κάρβουνα με νερό. Στη συνέχεια τα θρυμμάτιζαν και τρίβανε τη σκόνη σε δόντια και ούλα.</div> <div>Οι κληματσίδες από το κοινό αγιόκλημα είναι λίγο τοξικές και για τον λόγο αυτό τις κρεμούσαν οι χωρικοί στις οροφές των σπιτιών τους, όπου προσελκύονταν οι μύγες και ψοφούσαν. Το χρησιμοποιούσαν δηλαδή ως εντομοκτόνο. Στην Κρήτη την καλλιεργούσαν μέσα σε πιθαρόγαστρες (γάστρες σε σχήμα πιθαριού) ή σε κουτσαχειλισμένα πιθάρια (πιθάρια που έχουν σπάσει τα χείλη).</div> <div>Έλεγαν μάλιστα πως το αγιόκλημα είναι το μόνο φυτό που όταν το φάει η κατσίκα ανοίγει ξανά. Τα υπόλοιπα μηδέ της ελαίας εξαιρουμένης ξεραίνονται όπως χαρακτηριστικά έλεγαν.</div> <div>Το βότανο χρησιμοποιείται εδώ και εκατοντάδες χρόνια στην κινέζικη ιατρική. Για πρώτη φορά αναφέρεται στο Tang Ben Cao το οποίο γράφτηκε το 659 μ.Χ. και ήταν ένα από τα πιο σημαντικά κινέζικα βότανα για την κάθαρση του σώματος από τη θερμότητα και τα δηλητήρια.</div> <div>Συστατικά-χαρακτήρας:</div> <div>Το βότανο είναι γλυκό και ψυχρό. Περιέχει ιριδοειδή γλυκοσίδια, οργανικά οξέα (κινινικό οξύ, καφεϊκό οξύ και τα παράγωγά τους), τριτερπενικά γλυκοσίδια, (σαπωνίνες), φλαβονοειδή, αιθέριο έλαιο (το οποίο περιέχει λιναλόλη, γερανιόλη, αρωμαντεντρένη και ευγενόλη), τανίνες και γλίσχρασμα. Στα Ευρωπαϊκά είδη του φυτού έχει βρεθεί πως περιέχουν και σαλικυλικό οξύ. Εργαστηριακές έρευνες εστιάζονται κύρια στις αντιφλεγμονώδεις δράση του φυτού. Έχει αποδειχθεί ότι δρα εναντίον των βακτηρίων και των ιών στη γρίπη.</div> <div>Τα ιριδοειδή γλυκοσίδια του φυτού είναι παρόμοια με αυτά που υπάρχουν σε ρεμάνια, σκροφουλάρια και γαδρένια, βότανα που χρησιμοποιούνται για να απομακρύνουν τη θερμότητα.</div> <div>Άνθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη - συλλογή:</div> <div>Το φυτό ανθίζει Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα άνθη κλειστά και ανοιχτά και οι βλαστοί του φυτού. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική χρησιμοποιούνται και τα αποξηραμένα φύλλα. Συλλέγεται το καλοκαίρι.</div> <div>Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:</div> <div>Το L. periclymenum δρα ως διουρητικό, σπασμολυτικό, αποχρεμπτικό, καθαρτικό και εμμηναγωγό. Από τα άνθη του αγιοκλήματος φτιαχνόταν παραδοσιακά σιρόπι που χρησιμοποιούσαν ως αποχρεμπτικό για τον βαρύ βήχα και ως ήπιο διουρητικό.</div> <div>Το L. japonica δρα εναντίον βακτηρίων και ιών, είναι αντιυπερτασικό, αντιφλεγμονώδες, ήπιο διουρητικό και σπασμολυτικό. Το συγκεκριμένο είδος έχει πολύ μεγάλη παράδοση στην κινεζική ιατρική. Η δράση του ενάντια σε φλεγμονές, βακτήρια και ιούς αξιοποιείται όταν επιθυμούν να μειώσουν την θερμότητα και να αφαιρέσουν τοξίνες από τον οργανισμό.</div> <div>Έχει θετική δράση σε πυρετούς, γρίπη και έλκη. Σε συνδυασμό με άλλα βότανα το χρησιμοποιούν για πονοκέφαλο, επώδυνο λαιμό, βήχα, αναφυλαξίες και δίψα.</div> <div>Τα κλειστά άνθη του φυτού γνωστά στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική ως jin yin hua χρησιμοποιούνται ευρέως για πυρετούς ιδιαίτερα όταν οφείλονται στη «ζέστη του καλοκαιριού». Καθαρίζουν τις τοξίνες ή «δηλητήρια της φωτιάς» που κατά την παραδοσιακή κινεζική θεωρία προκαλούν παθολογικές καταστάσεις όπως δοθιήνες και δυσεντερία. Για την θεραπεία ορισμένων τύπων διάρροιας οι κινέζοι θερμαίνουν ελαφρώς τα άνθη σε στεγνό τηγάνι.</div> <div>Τους βλαστούς και τα κλαδιά του φυτού τους χρησιμοποιούν για να απομακρύνουν την θερμότητα από τους ισημερινούς του βελονισμού, διεγείροντας την κυκλοφορία του κι (ενέργεια). Χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία εμπύρετων κρυολογημάτων και της δυσεντερίας και ως δροσιστικό γιατρικό σε συνδυασμό με άλλα βότανα για την οξεία φάση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.</div> <div>Παρασκευή και δοσολογία:</div> <div>Τα άνθη παρασκευάζονται ως έγχυμα σε συνδυασμό με άλλα αποχρεμπτικά βότανα, όπως η πασχαλούδα, η ινούλα ή η μουριά, για τον βήχα και το ήπιο άσθμα.</div> <div>Η δοσολογία είναι 20 γραμμάρια ξηρού βοτάνου ή 40 γραμμάρια νωπού σε 2 φλιτζάνια βραστό νερό. Το αφήνουμε σκεπασμένο για 15-20 λεπτά. Στη συνέχεια σουρώνουμε και πίνουμε ένα ποτήρι τρεις φορές την ημέρα.</div> <div>Το σιρόπι φτιαγμένο από το έγχυμα του φυτού χρησιμοποιείται για τον βήχα. Μπορεί να συνδυαστεί με άλλα αποχρεμπτικά άνθη όπως ο φλώμος ή η αλθαία.</div> <div>Τα κλειστά άνθη της L. japonica παρασκευάζονται ως αφέψημα όταν θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε στα πρώτα στάδια του εμπύρετου κρυολογήματος με πονοκέφαλο, δίψα και ερεθισμένο λαιμό. Η αναλογία είναι 10-15 γραμμάρια ξηρού βοτάνου για 2,5 ποτήρια νερό.</div> <div>Το βάμμα του φυτού χρησιμοποιείται για διάρροια ή τη γαστρεντερίτιδα από τροφική δηλητηρίαση.</div> <div>Οι βλαστοί του φυτού παρασκευάζονται ως αφέψημα (10-15 γραμμάρια σε 2,5 ποτήρια νερό) όταν θέλουμε να τους χρησιμοποιήσουμε σε πόνους αρθρώσεων, όπως στη γρίπη. Συνδυάζονται και με δροσιστικά βότανα όταν θέλουμε να τους χρησιμοποιήσουμε για φλεγμονώδεις νόσους όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα.</div> <div>Προφυλάξεις:</div> <div>Δεν χρησιμοποιούμε τους καρπούς του φυτού επειδή είναι τοξικοί. Η τοξίνωση εκδηλώνεται με τη μορφή μεγάλης κούρασης και υπνηλίας. Επέρχεται επίσης διαστολή της κόρης των ματιών, με αποτέλεσμα φωτοφοβία. Ως αντίδοτο χορηγείται ενεργός άνθραξ και βλεννώδεις ουσίες μέχρι να δοθεί ιατρική βοήθεια.</div> <div>Propagation of Lonicera caerulea: </div> <div>Seed - best sown as soon as it is ripe in a cold frame. Stored seed requires 2 months cold stratification and should be sown as soon as possible in a cold frame. When they are large enough to handle, prick the seedlings out into individual pots and grow them on in the greenhouse for at least their first winter. Plant them out into their permanent positions in late spring or early summer, after the last expected frosts. Cuttings of half-ripe wood, 7 - 10cm with or without a heel, July/August in a frame. Good percentage. Cuttings of mature wood of the current season's growth, 15 - 20cm with or without a heel, November in a cold frame. Good percentage. Layering in autumn.</div> </body> </html>

V 6 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>ΣΠΌΡΟΙ ΚΑΡΆΜΒΟΛΑ (AVERRHOA CARAMBOLA)</strong></h2> <h2><strong><span style="color: #ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 2 σπόροι.</span></strong></h2> <div>Carambola είναι ένα είδος δέντρο ντόπιος Σρι Λάνκα και δημοφιλής Νοτιοανατολική Ασία. Αυξάνεται επίσης μέσα Βραζιλία, Γκάνα και Γουιάνα. Συσχετίζεται πολύ με bilimbi.</div> <div>Περιγραφή δέντρων</div> <div>Το δέντρο carambola έχει πολύ σύνθετα φύλλα (μέχρι 50 εκατ. μακρύ), ροζ λουλούδια που εμφανίζεται καθένας στο φύλλο axiles ή κλάδος ακρότητες. Το δέντρο έχει πολύ διακλαδώσεις και μπορεί να φθάσει σε ένα ύψος 5 μ. Αντίθετα από τους περισσότερους τροπικός δέντρα, το carambola δεν χρειάζεται πολύ φως του ήλιου.</div> <div>Περιγραφή φρούτων</div> <div>Τα φρούτα του, το carambola, επίσης γνωστός όπως φρούτα αστεριών και coromandel ριβήσιο, είναι ένας χρυσός -κίτρινος πράσινος μούρο. Όταν κομμένο απέναντι παρουσιάζει 5-δειγμένη (μερικές φορές 6-δειγμένη) μορφή αστεριών, ως εκ τούτου το όνομα, "φρούτα αστεριών.Τα "φρούτα αστεριών είναι τραγανά, και έχει ελαφρώς έναν ξινό, όξινος, γλυκιά προτίμηση, ενθυμίζων των ανανάδων και των πορτοκαλιών. Του σπόροι είναι μικρός και καφετής.</div> <div>Υπάρχουν δύο ποικιλίες των starfruits: The acidulate one and the sweet one.</div> <div> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds&nbsp;</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0.5 - 1 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 22-25 ° C.</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>3-6 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. All Rights Reserved.</span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 9 AC (2 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι τσεριμόγια (Annona cherimola)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Η Tσεριμόγια (Annona cherimola) είναι ένα καρποφόρο είδος του γένους Annona  και της οικογένειας  Annonaceae.  Η τσεριμόγια θεωρείται ενδημικό φυτό των Άνδεων, αν και μια εναλλακτική υποθετική πρόταση θεωρεί τόπο προέλευση της τσεριμόγιας την Κεντρική Αμερική, επειδή πολλά συγγενικά της είδη φύονται άγρια στην περιοχή αυτή. Σήμερα η cherimoya καλλιεργείται σε όλη τη Νότια Ασία, την Νότια Ευρώπη, την Βόρεια Αφρική, την Αυστραλία,  την Κεντρική Αμερική και τη Νότια Αμερική, καθώς και στη Νότια Καλιφόρνια.</p> <p>Η Annona cherimola είναι αρκετά πυκνό, ταχέως αναπτυσσόμενο, όρθιο, ημι-αειθαλές δέντρο, αλλά με διακλαδώσεις που ξεκινούν από το χαμηλό μέρος του κορμού και κάπως θαμνώδης ή απλωτή. Το ύψος της κυμαίνεται από 5 μέχρι 9 μέτρα και οι νέοι βραχίονές του είναι σκούρου χρώματος και τριχωτοί. Τα ελκυστικά φύλλα είναι μονά και εναλλασσόμενα, σχηματίζοντας 2 σειρές, με καταλεπτώς τριχωτούς μίσχους, από 6 έως 12,5 χιλ. περίπου ο καθένας. Στο σχήμα τους είναι ωοειδή- ελλειπτικά ή ωοειδή-λογχοειδή, και καταλήγουν με μύτη στην κορυφή. Η επάνω επιφάνειά τους είναι σκούρη πράσινη και ελαφρώς τριχωτή, με βελούδινη την κάτω πλευρά, μήκος 7,5 με 15 εκ. και πλάτος 4 με 9 εκ. Τα φύλλα έχουν σύντομη φυλλόπτωση (λίγο πριν την ανθοφορία την άνοιξη). Τα αρωματικά άνθη μονά ή σε ομάδες των 2 ή 3, με τριχωτό μίσχο κατά μήκος των κλαδιών, έχουν 3 εξωτερικά, πρασινωπά, σαρκώδη, επιμήκη και χνουδωτά πέταλα περίπου 3 εκατοστά και 3 μικρότερα εσωτερικά πέταλα ροζ. </p> <p>Ο τελικός καρπός είναι κάπως κωνικός ή σε σχήμα καρδιάς, με 10-20 εκ. μήκος και μέχρι 10 εκατοστά πλάτος, με βάρος κατά μέσο όρο 150 έως 500 γραμ., αλλά επιπλέον, κάποια μεγάλα δείγματα μπορεί να ζυγίζουν 2,5 κιλά ή περισσότερο. Η φλούδα μπορεί να είναι λεία ή ελαφρώς σπυρωτή ή να καλύπτεται με κωνικές προεξοχές ή στρογγυλεμένες. Ο καρπός ανοίγει για να αποκαλύψει τη χιονέ-λευκή, χυμώδη σάρκα του, με άρωμα ευχάριστο και νόστιμη, υπόξυνη γεύση. Περιέχει πολλά σκληρά, καφέ ή μαύρα, σαν φασόλια, γυαλιστερά κουκούτσια, 1-2 εκατοστά μήκος. Ο Μαρκ Τουαίην αποκαλούσε την τσεριμόγια «το πιο νόστιμο φρούτο, γνωστό στους άνδρες». Ο καρπός είναι σαρκώδης και μαλακός, γλυκός, λευκού χρώματος, με υφή όπως το σερμπέτι, και από αυτό προκύπτει το δεύτερο όνομά της, "κρέμα μήλου". Μερικοί χαρακτηρίζουν το άρωμα σαν ένα μείγμα από μπανάνα, ανανά, παπάγια, ροδάκινο, και φράουλα. Άλλοι περιγράφουν τη γεύση σαν τσιχλόφουσκα του εμπορίου. Παρόμοια σε μέγεθος με ένα γκρέιπφρουτ, έχει μεγάλους, γυαλιστερούς, σκούρους σπόρους που απομακρύνονται εύκολα. Όταν ωριμάσει, η φλούδα είναι πράσινη και λεπτή, αφαιρείται με ελαφριά πίεση, και είναι παρόμοια με του αβοκάντο. Συχνά ψύχουν την τσεριμόγια για να τη φάνε έπειτα με το κουτάλι, κι έτσι δικαιωματικά, έχει κερδίσει το παρατσούκλι "φρούτο παγωτό".</p> <p>Το όνομα προέρχεται από τη λέξη chirimuya των Quechua, που σημαίνει "κρύοι σπόροι", επειδή το φυτό αναπτύσσεται σε μεγάλο υψόμετρο και οι σπόροι του θα βλαστήσουν σε ακόμα μεγαλύτερο υψόμετρο. Στο Περού, το Εκουαδόρ και την Κολομβία ο καρπός είναι κοινά γνωστός ως chirimoya, μια μίξη της σύγχρονης ονομασίας με τη λέξη των Quechua.</p> <p>Η Cherimoya θεωρείται ενδημικό των εσωτερικών κοιλάδων των Άνδεων του Εκουαδόρ, της Κολομβίας και της Βολιβίας. Στη Βολιβία, ευδοκιμεί καλύτερα γύρω από το Mizque και το Ayopaya, στο Τμήμα της Κοτσαμπάμπα, και γύρω από το Luribay, το Sapahaqui και το Ρίο Abajo στο Τμήμα της Λα Παζ. Η καλλιέργειά της θα πρέπει να έχει εξαπλωθεί από την αρχαιότητα μέχρι τη Χιλή και τη Βραζιλία για να έχει εγκλιματιστεί στις ορεινές περιοχές σε όλη αυτές τις χώρες. Πολλοί συγγραφείς περιλαμβάνουν και το Περού ως κέντρο καταγωγής αλλά, άλλοι υποστηρίζουν ότι τα φρούτα ήταν άγνωστα στο Περού μέχρι που οι σπόροι στάλθηκαν από τον P. Bernabe Cobo από τη Γουατεμάλα το 1629, και ότι δεκατρία χρόνια μετά την εισαγωγή της Cherimoya σημειώθηκε η καλλιέργειά της και πωλούνταν στην αγορές της Λίμα. Η συχνή παράθεση παραστάσεων τσεριμόγιας στην αρχαία κεραμική του Περού είναι πραγματικές εικόνες του δέντρου soursop A. muricata, της αννόνας της ακανθώδους, που σπόρους έστειλε ο Cobo στο Μεξικό επίσης το 1629, και όπου αναπτύσσεται σε υψόμετρο μεταξύ 1.300 - 1.650 μέτρων (4.000 με 5.000 πόδια).</p> <p>Η Cherimoya είναι υποτροπικό ή ήπια εύκρατο δέντρο και δεν κατορθώνει να επιβιώσει σε πεδινές τροπικές περιοχές. Απαιτεί μεγάλης διάρκειας ημέρες. Στην Κολομβία και τον Ισημερινό φυτρώνει σε υψόμετρο μεταξύ 1.400 - 2.000 μέτρων, όπου η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 17-20 βαθμούς. Στο Περού, το ιδανικό κλίμα για την Cherimoya βρίσκεται μεταξύ 18-25 βαθμούς το καλοκαίρι και 18-5 βαθμούς το χειμώνα. Στη Γουατεμάλα, τα εγκλιματισμένα δέντρα είναι κοινά σε υψόμετρο μεταξύ 1.200-2.500 μέτρων, αν και το δέντρο έχει καλύτερη παραγωγή μεταξύ 1.200-1.800 μέτρων και μπορεί να καλλιεργηθεί σε υψόμετρα τόσο χαμηλά όσο τα 900 μέτρα. Το δέντρο δεν μπορεί να επιβιώσει στο κρύο της Valle de Mexico στα 2.195 μέτρα. Στην Αργεντινή, τα νεαρά δέντρα τυλίγονται με ξερό χορτάρι ή λινάτσα κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η Cherimoya μπορεί να ανεχθεί τους ελαφριούς παγετούς. Νεαρά δέντρα μπορούν να αντέξουν μια θερμοκρασία -3 βαθμούς C, αλλά λίγοι βαθμοί χαμηλότερα μπορεί να τραυματίσουν σοβαρά ή να νεκρώσουν ακόμα και ώριμα δέντρα. Το δέντρο προτιμά ένα μάλλον ξηρό περιβάλλον, όπως στη νότια Γουατεμάλα, όπου οι βροχοπτώσεις είναι 127 εκατοστά και υπάρχει μια μακρά περίοδος ανομβρίας. Το δέντρο θα πρέπει να προστατεύεται από τους ισχυρούς ανέμους που επεμβαίνουν σε επικονίαση και καρπόδεση.</p> <p>Το δέντρο ευδοκιμεί σε όλες τις τροπικές χώρες, σε υψόμετρο από 1.300 έως 2.600 μέτρα (4.300 σε 8.500 ft). Αν και είναι ευαίσθητο στον παγετό, χρειάζεται περιόδους ψυχρής θερμοκρασίας, γιατί διαφορετικά το δέντρο θα πέσει σταδιακά σε αδράνεια. Οι αυτόχθονες κάτοικοι των Άνδεων λένε ότι, αν και η Cherimoya δεν μπορεί να αντέξει το χιόνι, μοιάζει σαν να το κοιτά από απόσταση. Είναι καλλιεργούμενο σε πολλές περιοχές της Αμερικής, από τη Χαβάη μέχρι ακόμα και την Καλιφόρνια, όπου εισήχθη το 1871. Στην περιοχή της Μεσογείου, καλλιεργείται κυρίως στη νότια Ισπανία, όπου εισήχθη πριν από το 1751, στις περιοχές Μοτρίλ, Almunecar και Malaga, και από εκεί μεταφέρθηκε στην Ιταλία και στα lsla de Madeira (Πορτογαλία), αλλά τώρα συναντάται επίσης στο Μαρόκο, την Τυνησία (μόνο στα περιβόλια του Hammamet), το Λίβανο, την Αίγυπτο, την Κύπρο και το Ισραήλ. Η πρώτη φύτευση στην Ιταλία ήταν το 1797, και εξελίχθηκε σε ευνοημένη καλλιέργεια στην επαρχία του Reggio Calabria. Καλλιεργείται επίσης στην Ταϊβάν, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.</p> <p>Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα και έχουν ένα μηχανισμό για να αποφεύγεται η αυτο-επικονίαση. Τα βραχύβια άνθη ανοίγουν ως θηλυκά, και προοδευτικά εξελίσσονται στο μεταγενέστερο αρσενικό στάδιο, διαδικασία που είναι θέμα ωρών. Αυτό απαιτεί ένα ξεχωριστό επικονιαστή, που όχι μόνο να μπορεί να συλλέξει τη γύρη των λουλουδιών στο αρσενικό στάδιο, αλλά επίσης να την εναποθέσει στα λουλούδια στο θηλυκό στάδιο. Οι μελέτες των εντόμων, στον τόπο καταγωγής της τσεριμόγια, ως φυσικοί επικονιαστές του φυτού, απέβησαν άκαρπες. Υποπτεύονται ως υπεύθυνο της διαδικασίας, κάποιο είδος σκαθαριού. Συνήθως, το θηλυκό λουλούδι είναι δεκτικό στο πρώιμο στάδιο της πρώτης ημέρας, αλλά γύρη δεν παράγεται στο αρσενικό στάδιο μέχρι αργά το απόγευμα της δεύτερης ημέρας. Οι μέλισσες, για παράδειγμα, δεν είναι καλοί επικονιαστές επειδή σώμα τους είναι πολύ μεγάλο για να χωρέσει ανάμεσα στα σαρκώδη πέταλα του θηλυκού άνθους. Τα θηλυκά άνθη έχουν πέταλα που διαχωρίζονται μόνον εν μέρει, ενώ τα πέταλα διαχωρίζονται ευρέως όταν γίνονται αρσενικά άνθη. Έτσι, οι μέλισσες μπορούν να πάρουν γύρη από τα αρσενικά άνθη, αλλά δεν είναι σε θέση να μεταφέρουν αυτή την γύρη στα θηλυκά άνθη. Τα μικρά σκαθάρια, για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι γονιμοποιούν τη Cherimoya στη γη της καταγωγής της, είναι πολύ μικρότερα από τις μέλισσες.</p> <p>Για την παραγωγή φρούτων σε περιοχές πέρα από τον τόπο καταγωγής της τσεριμόγια, οι καλλιεργητές πρέπει είτε να βασιστούν στον άνεμο που θα εξαπλώσει τη γύρη στους πυκνούς οπωρώνες ή αλλιώς να κάνουν χρήση της επικονίασης με το χέρι. Για την επικονίαση με το χέρι απαιτείται ένα πινέλο. Και εν συντομία, για να αυξηθεί η παραγωγή των φρούτων, οι παραγωγοί συλλέγουν τη γύρη από τα αρσενικά φυτά με το πινέλο, και στη συνέχεια το μεταφέρουνε στα θηλυκά άνθη αμέσως, ή αφού τη φυλάξουν στο ψυγείο για μια νύχτα. Η γύρη της Cherimoya έχει σύντομη διάρκεια ζωής, αλλά μπορεί να παραταθεί με ψύξη. </p> <p><strong>Σημείωση: Λόγω της προέλευσης σε υψόμετρο έως 1.900 μ, οι θερμοκρασίες κάτω των -6 ° C είναι ανεκτές.</strong></p> <h2><strong>Οδηγίες σποράς</strong></h2> <ul><li>Προεπεξεργασία: ρίξτε ζεστό νερό πάνω από τους σπόρους + απολαύστε περίπου 24-48 ώρες</li> <li>Χρόνος σποράς: όλο το χρόνο</li> <li>Βάθος σποράς: 1 εκ</li> <li>Μείγμα σποράς: Κίον ή μίγμα σποράς + άμμος ή περλίτης</li> <li>Θερμοκρασία βλάστησης: 25 ° C +</li> <li>Τοποθεσία: φωτεινό + διατηρούν συνεχώς υγρό όχι υγρό</li> <li>Χρόνος βλάστησης: περίπου 2-6 εβδομάδες</li> </ul>

V 10 AC (5 S)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Σπόροι µαγκοστίν (Garcinia indica) δέντρο βούτυρο Kokum</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 2 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Mangosteen (Garcinia mangostana). Θεωρείται ως ο «βασιλιάς» των φρούτων και είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί. Ευδοκιμεί στην Ινδονησία και η γεύση λίγο πολύ  θυμίζει τα δικά μας ροδάκινα, ενώ η σάρκα του μοιάζει με λευκό «λουλούδι». Είναι δύσκολο να κοπεί με το χέρι και χρειάζεται προσοχή στο καθάρισμα, ενώ αποτελεί άριστη πηγή βιταμινών και αντιοξειδωτικών. </p> <div> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds / Cuttings</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 25-27 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 3-8 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>abundant water in the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> <div> </div> </body> </html>

V 17

5/ 5

<h2><strong>Παπάγια Σπόροι (Carica papaya)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 10 ή 100 σπόροι.</strong></span><span><strong><br /></strong></span></h2> <div>Η παπάγια (papaya, από τη γλώσσα Καρίμπ μέσω της ισπανικής, είναι ο καρπός του φυτού Carica papaya, του γένους Καρική (Carica). Αποτελεί ιθαγενές φυτό των τροπικών χωρών της Αμερικής. Καλλιεργούνταν στο Μεξικό πολλούς αιώνες πριν την έλευση των κλασικών μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Μερικές φορές καλείται και "δεντροπέπονο" ή "pawpaw," ωστόσο το νοτιοαμερικάνικο pawpaw αποτελεί ένα διαφορετικό είδος, του γένους Asimina.</div> <div>Πρόκειται για φυτό που μοιάζει με δένδρο. Ο βλαστός του φτάνει σε ύψος τα 5-10 μ. και τα φύλλα του περιορίζονται στην κορυφή του κορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Τα φύλλα είναι μεγάλα και η διάμετρός τους κυμαίνεται από 50-70 εκατοστά. Ο καρπός είναι ώριμος όταν μαλακώσει (όπως το ώριμο αβοκάντο ή και πιο μαλακός) και η φλούδα του έχει χρώμα ώχρας προς πορτοκαλί. Η γεύση του φρούτου προσιδιάζει σε εκείνη του ροδάκινου και του ανανά. Κύριος εχθρός του είναι ένα είδος μύγας, με την ονομασία "Papaya Fruit Fly". To έντομο αυτό μοιάζει με σφήκα και γεννά τα αυγά του στο νεαρό φυτό.</div> <div>Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο οπωροφόρο δέντρο του οποίου το γονιδίωμα αποκρυπτογραφήθηκε</div> <div>Καλλιέργεια και χρήσεις</div> <div>Στη Χαβάη καλλιεργούνται δύο ποικλίες γενετικά τροποποιημένης παπάγιας, η SunUp και η Rainbow, από τη δεκαετία του 1990.[2] Ως το 2004, η μη γενετικά τροποποιημένες και οι βιολογικές παπάγιες επιμολύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις γενετικά μεταλλαγμένες ποικιλίες.[3] Πατρίδα της παπάγιας είναι το νότιο Μεξικό, η Κεντρική Αμερική και η βορειότερη Νότια Αμερική. Σήμερα το φυτό καλλιεργείται στις περισσότερες χώρες με τροπικό κλίμα, όπως στη Βραζιλία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, τη Σρι Λάνκα και τις Φιλιππίνες.</div> <div>Το ώριμο φρούτο τρώγεται συνήθως ωμό, χωρίς τη φλούδα ή τα κουκούτσια. Το άγουρο πράσινο φρούτο μπορεί να φαγωθεί μαγειρεμένο, ειδικά σε κάρι, σαλάτα και σιγοβρασμένο.Τόσο το πράσινο φρούτο όσο και το ώριμο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται παπαΐνη. Αυτό είναι πρωτεάση, που έχει τη δυνατότητα να διαλύει τις σκληρές ίνες του κρέατος, κάτι που ανακαλύφθηκε αιώνες πριν από τους αυτόχθονες Αμερικανούς. Διατίθεται σε ταμπλέτες για τη θεραπεία προβλημάτων που αφορούν την πέψη. Η πράσινη παπάγια, ωμή αλλά και μαγειρεμένη, χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης.</div> <div>Η παπαΐνη χρησιμοποιείται από πολλούς κατοίκους των χωρών όπου καλλιεργούνται οι παπάγιες, για τη θεραπεία τραυμάτων από αιχμηρά εργαλεία, για εξανθήματα, τσιμπήματα και εγκαύματα. Χρησιμοποιείται ως φάρμακο σε αλοιφή. Ο Χάρισον Φορντ είχε χρησιμοποιήσει παπαΐνη στην πλάτη του για τη θεραπεία του στη διάρκεια γυρισμάτων της ταινίας από τη σειρά "Ιντιάνα Τζόουνς".</div> <div>Επίσης, ιατρικές έρευνες σε ζώα επιβεβαίωσαν την αντισυλληπτική και αμβλωτική ιδιότητα του φυτού. Οι σπόροι του επίσης έχουν αντισυλληπτικές ιδιότητες στους αρσενικούς πιθήκους (σε συγκεκριμένο είδος).</div> <div>Οι μαύροι σπόροι είναι εδώδιμοι και έχουν στυφή, πιπεράτη γεύση. Πολλές φορές αλέθονται και χρησιμοποιούνται σε αντικατάσταση του μαυροπίπερου. Σε μερικές περιοχές της Ασίας σιγοψήνουν τα νεαρά φύλλα της παπάγιας και τα τρώνε, όπως το σπανάκι.</div> <div>Αλλεργίες και παρενέργειες </div> <div>Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχη κατά τη συγκομιδή, καθώς η παπάγια εκκρίνει ένα υγρό όταν δεν είναι αρκετά ώριμη και αυτό μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό και αλλεργική αντίδραση σε ορισμένα άτομα. Ο καρπός επίσης περιέχει ένα αλκαλοειδές, που λέγεαι καρπαΐνη, και είναι επικίνδυνο σε μεγάλες ποσότητες. Το αλκαλοειδές αυτό περιέχεται επίσης στους σπόρους και στα φύλλα.</div> <div> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td colspan="2" valign="top" width="100%"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds / Cuttings</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0.5 cm</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 25-28 ° C</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>2-4 Weeks</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>regular watering during the growth period + dry between waterings</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr></tbody></table></div>

V 22 N (10 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Mimusops elengi ή Bokul</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 3 σπόροι.</strong></span></h2> <div>Mimusops elengi Maulsari is a medium-sized evergreen tree found in tropical forests in South Asia, Southeast Asia, and Northern Australia. English common names include Spanish cherry, Medlar, and Bullet wood. In Hindi Maulsari. Its timber is valuable, the fruit is edible, and it has traditional medicinal uses.</div> <p>Its flower is the provincial flower of Yala province, Thailand.</p> <p><strong>Tree description</strong></p> <p>Bullet wood is an evergreen tree reaching a height of about 16 m. It flowers in April, and fruiting occurs in June. Leaves are glossy, dark green, oval shaped, 5–14 cm long and 2.5–6 cm wide. Flowers are cream, hairy and scented. Bark is thick and appears dark brownish black or grayish black in colour, with striations and a few cracks on the surface. The tree may reach up to a height of 9–18 m with about 1 m in circumference.</p> <p><strong>Ayurvedic uses</strong></p> <p>The bark, flowers, fruits and seeds are astringent, cooling, anthelmintic, tonic, and febrifuge. It is mainly used in dental ailments like bleeding gums, pyorrhea, dental caries and loose teeth.</p> <p>Extract of flowers used against heart diseases, leucorrhoea, menorrhagia and act as antiduretic in polyuria and antitoxin. The snuff made from the dried and powdered flowers used in a disease called Ahwa in which strong fever, headache and pain in the neck, shoulders and other parts of the body occurs.</p> <p>Ripened fruits facilitates to cure burning urination. The ripe fruit pounded and mixed with water is given to promote delivery in childbirth. Powder of dried flowers is a brain tonic and useful as a snuff to relieve cephalalgia. Decoction of bark is used to wash the wounds.</p> <p><strong>Other uses</strong></p> <p>The edible fruit is softly hairy becoming smooth, ovoid, bright red-orange when ripe.</p> <p>The wood is a luxurious wood that is extremely hard, strong and tough, and rich deep red in color. The heart wood is sharply defined from the sapwood. It works easily and takes a beautiful polish. Weight is 1008 kg per cubic meter.</p> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <p align="center"><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1-2 cm.</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>20-25°C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>3 - 6 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> </td> <td valign="top"> <p align="center"><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table>

V 91 (3 S)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Σπόροι λωτός American (Diospyros virginiana)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 2 σπόροι.</strong></span></h2> <div>Φθινοπωρινό φρούτο, έχει μια παράδοση χιλιάδων ετών.</div> <div>Στη φύση εμφανίζεται ως ένα δέντρο που φτάνει και τα δέκα μέτρα ύψος , με μεγάλα φυλλοβόλα φύλλα. Ο καρπός μοιάζει με ένα μεγάλο σφαιρικό τόπι, τεσσάρων λοβών, με λεπτό δέρμα, μεμβρανώδη, κίτρινη ή πορτοκαλί σάρκα είναι περισσότερο ή λιγότερο μαλακός, σχεδόν υγρός όταν φτάσει τέλεια ωριμότητα.</div> <div>Χάρη στη λεπτή και χαρακτηριστική γεύση του,</div> <div>έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους αρχαίους λαούς.</div> <div>Είχε ονομαστεί ως η «τροφή των θεών».</div> <div>Πατρίδα του Λωτού είναι η Κίνα, όπου ονομαζόταν "μήλο της Ανατολής».</div> <div>Από την Κίνα εξαπλώθηκε και στην Ιαπωνία όπου θεωρείται εκλεκτή λιχουδιά.</div> <div>Στους κήπους των χωρών της Ευρώπης άρχισε να καλλιεργείται</div> <div>από τα τέλη του τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα.</div> <div>Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες περί αυτού.</div> <div>Σε ότι αφορά την Ελλάδα, αν και ο Λωτός ήταν γνωστός στην αρχαιότητα, στους μετέπειτα χρόνους σχεδόν λησμονήθηκε και άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός και πάλι μόλις τα τελευταία χρόνια.</div> <div>Δυστυχώς στην Ελλάδα ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει ότι για να είναι εύγεστος ο Λωτός θα πρέπει να καταναλώνεται ώριμος (όπου πραγματικά στάζει μέλι).</div> <div>Πολλοί τον καταναλώνουν άγουρο και στυφό όπως τον βρίσκουν στα καταστήματα πώλησης της χώρας μας όπου δυστυχώς έτσι πωλείται, σε αντίθεση με ευρωπαϊκές χώρες όπου ο λωτός πωλείται ήδη ώριμος και γευστικότατος.</div> <div> </div> <div>Θρεπτικές ιδιότητες: Ο λωτός είναι μια εξαιρετική πηγή β-καροτίνης, βιταμίνης C και καλίου.</div> <div>Πράσινος είναι πλούσιο σε τανίνες που του δίνουν μια ισχυρή στυπτικό γεύση,</div> <div>έτσι ώστε να τρώγεται μόνο όταν ωριμάσει πλήρως.</div> <div>Όταν ωριμάσει ο καρπός είναι πολύ γλυκός και περιέχει μεγάλη ποσότητα</div> <div>σακχάρων σε γλυκόζη και πρωτεΐνη.</div> <div>Έχει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες και συστήνεται ειδικά για εκείνους</div> <div>που υποφέρουν από συκώτι.</div> <div>Αντίθετα - λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε σάκχαρα - απαγορεύεται σε εκείνους που πάσχουν από διαβήτη ή που υποφέρουν από παχυσαρκία.</div> <div>Γενικά: Συγκομίζεται τέλη φθινόπωρου, είναι πλούσιος σε βιταμίνη C, σίδηρο και φυτικές ίνες.</div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>soak in water for 24 hours </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>3 months in moist sowing mix at 2-5 ° C refrigerator</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1 - 2,5 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>20 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>until it germinates </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div>

V 25 A (2 S)