Najlepsze ceny za Nasiona kwiatów (14)

Tego produktu nie można kupić i zapłacić za pomocą PayPal lub karty

Shirley Poppy Seeds Mixed Colors, Decorative, Ornamental 2.05 - 4

Common Garden White Poppy...

3,50 € SKU: MHS 140

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<h2 class="">Common Garden White Poppy Seeds (Papaver Somniferum)</h2> <h2>Price for Package of 2000 (1g), 10000 (5g) seeds.</h2> Papaver somniferum, the Opium poppy, is the species of plant from which opium and poppy seeds are derived. Opium is the source of many narcotics, including morphine (and its derivative heroin), thebaine, codeine, papaverine, and noscapine. The Latin botanical name means the "sleep-bringing poppy", referring to the sedative properties of some of these opiates. The opium poppy is the only species of Papaveraceae that is an agricultural crop grown on a large scale. Other species, Papaver rhoeas, and Papaver argemone are important agricultural weeds and may be mistaken for the crop. It is also valuable for ornamental purposes and has been known as the "common garden poppy", referencing all the group of poppy plants. Poppy seeds of Papaver somniferum are an important food item and the source of poppyseed oil, healthy edible oil that has many uses. Description Papaver somniferum is an annual herb growing to 100cm. All parts of the plant are strongly glaucous, giving a greyish-green appearance, and the stem and leaves are sparsely covered with coarse hairs. The leaves are lobed and clasp the stem at the base. The flowers are up to 120mm diameter, normally with four white, mauve or red petals, sometimes with dark markings at the base. The fruit is a hairless, rounded capsule topped with 12–18 radiating stigmatic rays. All parts of the plant exude white latex when wounded. History Use of the opium poppy predates written history. Images of opium poppies have been found in ancient Sumerian artifacts (circa 4000 BC). The making and use of opium was known to the ancient Minoans.[7] Its sap was later named opion by the ancient Greeks, from whence it gained its modern name of opium. Opium was used for treating asthma, stomach illnesses, and bad eyesight. The First and Second Opium Wars among China, the British Empire and France took place in the late 1830s through the early 1860s, when the Chinese attempted to stop western traders smuggling opium into their country. Many modern writers, particularly in the 19th century, have written on the opium poppy and its effects, notably Thomas de Quincey in Confessions of an English Opium-Eater The French Romantic composer Hector Berlioz used opium for inspiration, subsequently producing his Symphonie Fantastique. In this work, a young artist overdoses on opium and experiences a series of visions of his unrequited love. Opium poppies (flower and fruit) appear on the coat of arms of the Royal College of Anaesthetists. Legality     Opium poppy cultivation in the United Kingdom does not require a license, but extracting opium for medicinal products does.     In Italy, it is forbidden to grow P. somniferum to extract the alkaloids, but small numbers of specimens can be grown without special permits for purely ornamental purposes.     Unlike in its neighboring countries Austria and Switzerland, where opium poppy is still cultivated legally, it has been delegalized in Western Germany after World War II, extending this regulation after German reunification in 1990 also to territories of the former GDR, where opium poppy cultivation had remained legal until then.     In the United Arab Emirates, where the drug law is especially stern, at least one man was reported to have been imprisoned for possessing poppy seeds obtained from a bread roll.[9]     In New Zealand, section 9(4) of the Misuse of Drugs Act states, "It shall be a defense to a charge under subsection (1) [Cultivation of prohibited plants] if the person charged proves that the prohibited plant to which the charge relates was of the species Papaver somniferum and that it was not intended to be a source of any controlled drug or that it was not being developed as a strain from which a controlled drug could be produced."     In northern Burma, opium bans have ended a century-old tradition of growing poppy. Between 20,000 and 30,000 ex-poppy farmers left the Kokang region as a result of the ban in 2002.[11] People from the Wa region, where the ban was implemented in 2005, fled to areas where growing opium is still possible.     In the United States, opium is listed as a Schedule II controlled substance by the Drug Enforcement Administration. In addition, "Opium poppy and poppy straw" are also prohibited.[12] However, this is not typically enforced for poppies grown or sold for ornamental or food purposes.[4] Though the opium poppy is legal for culinary or æsthetic reasons, poppies were once grown as a cash crop by farmers in California; the law of poppy cultivation in the United States is somewhat ambiguous. The reason for the ambiguity is because The Opium Poppy Control Act of 1942 (now repealed),[14][15][16] stated that any opium poppy should be declared illegal, even if the farmers were issued a state permit. § 3 of The Opium Poppy Control Act stated:     It shall be unlawful for any person who is not the holder of a license authorizing him to produce the opium poppy, duly issued to him by the Secretary of the Treasury in accordance with the provisions of this Act, to produce the opium poppy, or to permit the production of the opium poppy in or upon any place owned, occupied, used, or controlled by him. This led to the Poppy Rebellion, and to the Narcotics Bureau arresting anyone planting opium poppies and forcing the destruction of poppy fields of anyone who defied the prohibition of poppy cultivation. Though the press of those days favored the Federal Bureau of Narcotics, the state of California supported the farmers who grew opium poppies for their seeds for uses in foods such as poppyseed muffins. Today, this area of law has remained vague and remains somewhat controversial in the United States. The Opium Poppy Control Act of 1942 was repealed on 27 October 1970.     The seeds themselves contain very small amounts of opiates,[4] and have no measurable narcotic effect in small quantities. See poppy tea. However, the television show MythBusters demonstrated that one could test positive for narcotics after consuming four poppy seed bagels. On the show Brainiac: Science Abuse, subjects tested positive after eating only two poppy seed bagels. Medicine Australia (Tasmania), Turkey, and India are the major producers of the poppy for medicinal purposes and poppy-based drugs, such as morphine or codeine.[23] The USA has a policy of sourcing 80% of its narcotic raw materials from the traditional producers, India, and Turkey. A recent initiative to extend opium production for medicinal purposes called Poppy for Medicine was launched by The Senlis Council which proposes that Afghanistan could produce medicinal opium under a scheme similar to that operating in Turkey and India.[25] The Council proposes licensing poppy production in Afghanistan, within an integrated control system supported by the Afghan government and its international allies, to promote economic growth in the country, create vital drugs and combat poverty and the diversion of illegal opium to drug traffickers and terrorist elements. Interestingly, Senlis is on record advocating the reintroduction of poppy into areas of Afghanistan, specifically Kunduz, which has been poppy free for some time. The Senlis proposal is based in part on the assertion that there is an acute global shortage of opium poppy-based medicines some of which (morphine) are on the World Health Organisation's list of essential drugs as they are the most effective way of relieving severe pain. This assertion is contradicted by the International Narcotics Control Board (INCB), the "independent and quasi-judicial control organ monitoring the implementation of the United Nations drug control conventions". INCB reports that the supply of opiates is greatly in excess of demand. In March 2010, researchers from the Department of Biological Sciences at the University of Calgary published an article in Nature Chemical Biology about their discovery of two enzymes and their encoding genes, thebaine 6-O-demethylase (T6ODM) and codeine O-demethylase (CODM), involved in morphine biosynthesis derived from the opium poppy.[27] The enzymes were identified as non-heme dioxygenases and were isolated using functional genomics.[27] Codeine O-demethylase produces the enzyme that converts codeine into morphine. Medical cultivation in the UK In late 2006, the British government permitted the pharmaceutical company Macfarlan Smith (a Johnson Matthey company, FTSE 100) to cultivate opium poppies in England for medicinal reasons[29] after Macfarlan Smith's primary source, India, decided to increase the price of export opium latex. This move is well received by British farmers,[citation needed] with a major opium poppy field based in Didcot, England. As of 2012, they were growing in Dorset, Hampshire, Oxfordshire and Lincolnshire as a spring-sown break crop recognized under the single payment scheme farm subsidy.[30] The Office of Fair Trading has alerted the government to their monopoly position on growing in the UK and worldwide production of diamorphine and recommended consideration.[29] The governments response advocated the status quo, being concerned interference might cause the company to stop production. Use as food The opium poppy is the source of two food ingredients: poppy seed and poppyseed oil. The seeds contain very low levels of opiates,[4] and the oil extracted from them contains even less. Both the oil and the seed residue also have commercial uses. Poppy seeds Poppy seeds are commonly used in cuisine from many different cultures. They can be dry roasted and ground to be used in wet curry (curry paste) or dry curry. They have a creamy and nut-like flavor, and when used with ground coconut, the seeds provide a unique and flavor-rich curry base. Ornamental cultivation Once known as the "common garden poppy", live plants and seeds of the opium poppy are widely sold by seed companies and nurseries in most of the western world, including the United States. Poppies are sought after by gardeners for the vivid coloration of the blooms, the hardiness and reliability of the poppy plants, the exotic chocolate-vegetal fragrance note of some cultivars, and the ease of growing the plants from purchased flats of seedlings or by direct sowing of the seed. Poppyseed pods are also sold for dried flower arrangements. Since "opium poppy and poppy straw" are listed in Schedule II of the United States' Controlled Substances Act, a DEA license may be required to grow poppies in ornamental or display gardens. In fact, the legal status of strictly ornamental poppy gardens is more nuanced, and destruction of ornamental poppy installations or prosecution of gardeners (except those caught extracting opium via capsule scarification or tea extraction) are virtually unheard of.[4] During the early spring, opium poppies can be seen flowering in gardens throughout North America and Europe, and beautiful displays are found in many private planters, as well as in public botanical and museum gardens (e.g., United States Botanical Garden, Missouri Botanical Garden, North Carolina Botanical Garden). Many countries grow the plants, and some rely heavily on the commercial production of the drug as a major source of income. As an additional source of profit, the seeds of the same plants are sold for use in foods, so the cultivation of the plant is a significant source of income. This international trade in seeds of P. somniferum was addressed by a UN resolution "to fight the international trade in illicit opium poppy seeds" on 28 July 1998. Popular culture In the 19th century Thomas de Quincey wrote Confessions of an English Opium-Eater (1821). A book on Opium and allegedly the first book in the series of drug-addiction literature. Recently, a feature film entitled The Opium Eater was released exploring the life of Eric Detzer and how he would go about acquiring opium poppies from flower shops and gardens in the Pacific Northwest (north of Seattle) to feed his addiction. This true story is based on an autobiography, Poppies: Odyssey of an Opium Eater written by Detzer, and starring David Bertelsen. Since the festival release of this film in Breckenridge, CO, eBay has stopped allowing the sale of opium poppy pods on their auction site. This may also be attributed to the death of a Colorado teen, who overdosed on opium tea around the same time. What may be the most well known literary use of the poppy occurs both in L. Frank Baum's The Wonderful Wizard of Oz and in MGM's classic 1939 film based on the novel. In the novel, while on their way to the Emerald City, Dorothy, the Scarecrow, the Tin Man, and the Cowardly Lion walk through a field of poppies, and both Dorothy and the Lion mysteriously fall asleep. The Scarecrow and the Tin Man, not being made of flesh and blood, are unaffected. They carry Dorothy to safety and place her on the ground beyond the poppy field. While they are considering how to help the Lion, a field mouse runs in front of them, fleeing a cougar. The Tin Man beheads the cougar with his axe, and the field mouse pledges her eternal gratitude. Being the Queen of the Field Mice, she gathers all her subjects together. The Tin Man cuts down several trees, and builds a wagon. The Lion is pushed onto it, and the mice pull the wagon safely out of the poppy field. In the 1939 film, the sequence is considerably altered. The poppy field is conjured up by the Wicked Witch of the West, and it appears directly in front of the Emerald City, preventing the four travelers from reaching it. As in the novel, Dorothy and the Cowardly Lion fall asleep, but in a direct reversal of the book, the Scarecrow and the Tin Man are unable to carry Dorothy. Glinda, who has been watching over them, conjures up a snowfall which kills the poppies' narcotic power and enables Dorothy and the Lion to awaken. Unfortunately, the Tin Man has been weeping in despair, and the combination of his tears and the wet snow has caused him to rust. After he is oiled by Dorothy, the four skip happily toward the Emerald City. In Baum's other Oz books, Oz's ruler, Princess Ozma, is often shown wearing poppies in her hair as decoration.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 140 (1g)

Szybki podgląd

Nasiona aloesu z ogona kota...

4,00 € SKU: CT 27

Szybki podgląd

Black Caraway, Black Cumin...

2,15 € SKU: MHS 128

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<h2>Black Caraway, Black Cumin Seeds (Nigella sativa)</h2> <h2>Price for Package of 500 (1.5g) seeds.</h2> You may or may not have heard of Black seed (nigella sativa) before. It goes by many names, including black caraway, Roman coriander, and black cumin, to name a few. But no matter what you call it, these seeds are loaded with health benefits that we are only beginning to understand. From eliminating harmful bacteria to regenerating the body’s cells and tissues, here are 10 awesome research-backed health benefits of black cumin. Nigella sativa (black seeds), an annual flowering plant that grows to 20-30cm tall, is native to Asia and the Middle East. The flowers of this plant are very delicate and pale colored and white. The seeds are used in Middle Eastern cooking, such as in their local breads. The seeds are also used by thousands for their natural healing abilities. <ul> <li>1. Type 2 diabetes – Researchers found that just two grams daily of black seed could result in reduced fasting blood sugar levels, along with decreased insulin resistance, and increased beta-cell function in the pancreas.</li> <li>2. Epilepsy –  Published in Medical Science Monitor, one study found black seed to be effective at reducing the frequency of seizures in children who resisted conventional treatment. Black seed indeed has anti-convulsive properties.</li> <li>3. Colon Cancer – In cell studies, black seed has been found to have anti-cancer properties, inhibiting the growth of colon cancer cells specifically. In one animal study, the seed was able to fight colon cancer in rats successfully with no observable side effects. The same obviously can’t be said for conventional cancer treatments.</li> <li>4. MRSA – The deadly and antibiotic-resistant bacterial infection known commonly as MRSA responded favorably to treatment with black seed in this study from the University of Health Sciences in Lahore, Pakistan.</li> <li>5. Protection Against Heart Attack Damage – An extract from black seed has been shown to possess heart-protective qualities, dampening damages associated with heart attacks and boosting overall heart health.</li> </ul> Read: Health Benefits of 60+ Foods <ul> <li>6. Breast Cancer – A few studies have linked a thymoquinone extract from nigella sativa to reduced breast cancer tumor growth and increased apoptosis (cell death) in breast cancer cells.</li> <li>7. Brain Cancer – A study published in the online journal PLoS One indicates thymoquinone from black seed can induce cell death in glioblastoma cells. Glioblastoma is one of the most aggressive brain tumors of all.</li> <li>8. Leukemia – As it’s been shown to do with other types of cancer, black seed compound thymoquinone has also been shown to induce apoptosis in leukemia cells.</li> <li>9. Brain Damage from Lead – A study published in Experimental and Toxicologic Pathology  indicates black seed is able to dampen and reverse damage to the brain sparked by lead toxicity.</li> <li>10. Oral Cancer – Research indicates thymoquinone from nigella sativa is able to induce cell apoptosis in oral cancer cells.</li> </ul> These ten benefits of nigella sativa are truly only the tip of the iceberg. Mounting evidence indicates this seed is a powerful healer. Stay tuned for Part 2 of this article where we’ll add to the list of benefits.  Other Names: Ajenuz, Aranuel, Baraka, Black Cumin, Black Caraway, Charnuska, Cheveux de Vénus, Cominho Negro, Comino Negro, Cumin Noir, Fennel Flower, Fitch, Graine de Nigelle, Graine Noire, Kalajaji, Kalajira, Kalonji, La Grainer Noire, Love in a Mist, Mugrela, Nielle, Nigella sativa, Nigelle de Crête, Nigelle Cultivée, Nutmeg Flower, Poivrette, Roman-Coriander, Schwarzkummel, Small Fennel, Toute Épice, Upakuncika.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 128 (1,5g)

Szybki podgląd

Bu bitki tıbbi bitkidir.

Nasiona Prawoślaz lekarski...

1,85 € SKU: VE 219

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<h2 class="">Nasiona Prawoślaz lekarski (Althaea officinalis)</h2> <h2>Cena za Pakiet 350 (1g) nasion.</h2> Prawoślaz lekarski (Althaea officinalis L.) – gatunek rośliny zielnej należący do rodziny ślazowatych (Malvaceae). Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego. W Polsce jest kenofitem, jako gatunek dziko rosnący występuje na niżu, jest także uprawiany. <dl> <dt>Pokrój</dt> <dd>Roślina o wysokości do 1,5 m. Cała roślina jest owłosiona miękkimi, szarymi włoskami.</dd> <dt>Liście</dt> <dd>Ulistnienie skrętoległe. Liście posiadają długie ogonki i mają około 7–10 cm długości. Blaszka jest kształtu sercowatego lub jajowatego z 3–5 płytkimi klapami i brzegiem karbowanym bądz ząbkowanym. Unerwienie dłoniaste. Ogonki i obydwie powierzchnie blaszki są szarawozielone i gęsto owłosione[4].</dd> <dt>Kwiaty</dt> <dd>Różowe, dość duże, umieszczone głównie na wierzchołku łodygi w kątach liści, pojedynczo lub po kilka. Są to kwiaty promieniste, 5-krotne, a ich liczne pręciki zrośnięte są nitkami w rurkę wokół słupka.</dd> <dt>Owoce</dt> <dd>Rozłupnie rozpadające się na liczne ciemnobrunatne, nerkowate i płaskie rozłupki.</dd> <dt>Korzeń</dt> <dd>Walcowaty do 3 cm średnicy, nieokorowany barwy szarawobrunatnej, okorowany – szarawobiałej. Przełam w części zewnętrznej jest włóknisty, nierówny i ziarnisty w wewnętrznej. Korka i miękiszu kory pierwotnej brak.</dd> </dl> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Biologia i ekologia</h2> Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Siedlisko: solniska, murawy, łąki, rowy. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Agropyro-Rumicion crispi[5]. <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Anatomia</h2> <ul> <li>Althaeae folium – liść prawoślazu: <ul> <li>włoski krzaczkowate</li> <li>gruzły szczawianu wapnia</li> <li>komórki śluzowe</li> </ul> </li> <li>Althaeae radix – korzeń prawoślazu: <ul> <li>owalne komórki śluzowe</li> <li>włókna grubościenne</li> <li>gruzły szczawianu wapnia</li> </ul> </li> </ul> <ul class="gallery mw-gallery-traditional"> <ul class="gallery mw-gallery-traditional"> <li class="gallerybox"> <div> <div class="thumb"> <div><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/05/Althae_folium_w%C5%82oski_krzaczkowate.JPG/120px-Althae_folium_w%C5%82oski_krzaczkowate.JPG" decoding="async" width="120" height="119" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/05/Althae_folium_w%C5%82oski_krzaczkowate.JPG/180px-Althae_folium_w%C5%82oski_krzaczkowate.JPG 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/05/Althae_folium_w%C5%82oski_krzaczkowate.JPG/240px-Althae_folium_w%C5%82oski_krzaczkowate.JPG 2x" data-file-width="1472" data-file-height="1454" /></div> </div> <div class="gallerytext" style="font-size: 13.16px;"> Włoski krzaczkowate </div> </div> </li> </ul> </ul> <ul class="gallery mw-gallery-traditional"> <ul class="gallery mw-gallery-traditional"> <li class="gallerybox"> <div> <div class="thumb"> <div><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0e/Althae_folium_ziarno_py%C5%82ku.JPG/120px-Althae_folium_ziarno_py%C5%82ku.JPG" decoding="async" width="120" height="120" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0e/Althae_folium_ziarno_py%C5%82ku.JPG/180px-Althae_folium_ziarno_py%C5%82ku.JPG 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0e/Althae_folium_ziarno_py%C5%82ku.JPG/240px-Althae_folium_ziarno_py%C5%82ku.JPG 2x" data-file-width="1516" data-file-height="1513" /></div> </div> <div class="gallerytext" style="font-size: 13.16px;"> Ziarno pyłku </div> </div> </li> </ul> </ul> <ul class="gallery mw-gallery-traditional"> <li class="gallerybox"> <div> <div class="thumb"> <div><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Altahe_folium_aparat_szparkowy.JPG/120px-Altahe_folium_aparat_szparkowy.JPG" decoding="async" width="120" height="120" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Altahe_folium_aparat_szparkowy.JPG/180px-Altahe_folium_aparat_szparkowy.JPG 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Altahe_folium_aparat_szparkowy.JPG/240px-Altahe_folium_aparat_szparkowy.JPG 2x" data-file-width="630" data-file-height="630" /></div> </div> <div class="gallerytext" style="font-size: 13.16px;"> Aparat szparkowy </div> </div> </li> </ul> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Zastosowanie</h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Althea_officinalis_flor.jpg/240px-Althea_officinalis_flor.jpg" decoding="async" width="240" height="180" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Althea_officinalis_flor.jpg/360px-Althea_officinalis_flor.jpg 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Althea_officinalis_flor.jpg/480px-Althea_officinalis_flor.jpg 2x" data-file-width="1024" data-file-height="768" /> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> Prawoślaz lekarski</div> </div> </div> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Roślina lecznicza</h3> <dl> <dt>Surowiec zielarski[6]</dt> <dd>Korzeń prawoślazu (Althaeae radix, Althaeae radice) i liść prawoślazu (Althaeae folium)[4]. W korzeniu występuje śluz jako główny składnik czynny (5-10%), pektyny (ponad 10%), skrobia, sacharoza (około 10%), olej tłusty, związki białkowe, asparaginę i betainę, lecytynę, składniki mineralne i inne[7]. W liściu – śluz sięgający zawartości nawet 10%, olejek lotny, kwasy organiczne, związki flawonowe, skopoletyna i inne.</dd> <dt>Działanie</dt> <dd>Surowce używane do wyrobu preparatów przeciwkaszlowych jako środki powlekające, łagodzące, osłaniające. Pomagają w stanach zapalnych przewodu pokarmowego – podrażnieniach, uszkodzeniach nabłonka, wrzodach żołądka, nadkwaśności, zaparciach, w schorzeniach górnych dróg oddechowych takich jak nieżyt oskrzeli i gardła z kaszlem. Ze względu na brak składników silnie działających i przyjemny smak często stosowane w pediatrii. Zewnętrznie w postaci kataplazmów do okładów zmiękczających. Ostatnio wykazano, że śluz zawarty w korzeniach i liściach przy podaniu pozajelitowym wywiera działanie hipoglikemiczne.</dd> <dt>Zbiór i suszenie</dt> <dd>Roślina ta uprawiana jest do celów farmaceutycznych. Korzenie uzyskuje się z roślin dwuletnich na jesieni. Bezpośrednio po zbiorze korzeń jest zazwyczaj pozbawiony kory pierwotnej, jest to korzeń prawoślazu tzw. okorowany. W celu zachowania jasnej barwy korzeń okorowany powinien być suszony w temperaturze 40 °C. Liście łodygowe zbierane są przed kwitnieniem i suszone na powietrzu w cieniu.</dd> </dl> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Inne zastosowania</h3> <ul> <li>Sztuka kulinarna: sproszkowane korzenie podgrzewane z cukrem tworzą delikatną, słodką masę, stosowaną w cukiernictwie (pianka marshmallow). Zawierają skrobię, pektyny, asparaginę, sole mineralne, garbniki, betainę.</li> <li>Roślina ozdobna. Czasami (rzadko) jest uprawiany w celach ozdobnych. W uprawie wymaga gleby głębokiej, dobrze nawożonej i wilgotnej.</li> </ul> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 219 (1g)

Szybki podgląd

New Zealand flax - Flax...

1,75 € SKU: UT 8

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2>New Zealand flax - Flax lily Seeds (Phormium tenax)</h2> <h2>Price for Package of 3 seeds.</h2> <div>Phormium is a genus of two plant species in the Xanthorrhoeaceae family. One species is endemic to New Zealand and the other is native to New Zealand and Norfolk Island. The two species are widely known in New Zealand as 'flax' and elsewhere as New Zealand flax or Flax lily but are not related to Flax which is native to the region extending from the eastern Mediterranean to India and which was used by humans in 30,000 B.C.</div> <div>Taxonomy</div> <div>Phormium is an herbaceous perennial monocot. Monocot classification has undergone significant revision in the past decade, and recent classification systems (including the Angiosperm Phylogeny Group) have found Phormium to be closely related to daylilies (Hemerocallis). Phormium formerly belonged to the family Agavaceae and many classification systems still place it there. It includes two species, Phormium colensoi and Phormium tenax. It also includes many cultivars.</div> <div>The genus was originally established by the German naturalists Johann Reinhold Forster and his son Georg Forster in 1775 from specimens of Phormium tenax collected by both Forsters and the Swedish naturalist Anders Erikson Sparrman. All of them were part of the second expedition of Captain James Cook aboard the Resolution (1772–1775).[4] The type specimens were taken from Queen Charlotte Sound, with additional specimens from both Norfolk Island and North Island, New Zealand. The name Phormium comes from Ancient Greek for "basket", while tenax was Latin for "strong".</div> <div>Description and ecology</div> <div>The tough, sword-shaped leaves grow up to three metres long and up to 125 mm wide. They are usually darkish green but sometimes have coloured edges and central ribs. Cultivated varieties range from light green through pink to deep russet bronze. There are numerous variegated cultivars with leaves marked by contrasting stripes in shades of green, red, bronze, pink and yellow.</div> <div>The rigid flower stalks can be up to five metres long, projecting high above the foliage. In November (in New Zealand) they produce clumps of curving tube-like flowers which turn bright red when mature. These produce unusually large quantities of nectar to attract all nectar feeding birds such as the tui and insects. The seedpods that develop after pollination, each contain hundreds of seeds which are later widely dispersed by the wind.</div> <div>Distribution and habitat</div> <div>P. tenax occurs naturally in New Zealand and Norfolk Island, while P. colensoi is endemic to New Zealand. Both species have been widely distributed to temperate regions of the world as economic fibre and ornamental plants.</div> <div>They are found mainly in swamps or low lying areas but will grow just about anywhere.<hr></div> <div> <div>Sowing:  Spring (Feb to April) or in Autumn (Sept to Oct)</div> <div>Sow at maximum 16 to 18°C (60 to 65°F), covering them with a thin layer of peaty compost. Kept moist but not wet at all times. Germination can be erratic, between 30 to 180 days</div> <div>Prick out each seedling as it becomes large enough to handle, transplant into 7.5cm (3in) pots or trays. Grow on in the greenhouse for at least their first winter. Plant them out into their permanent positions in late spring or early summer, after the last expected frosts. Gradually acclimatise to outdoor conditions for 10 to 15days before planting out. You may find them rather lax as youngsters but they develop a strong upright habit rather quickly.</div> <div>Cultivation:</div> <div>Once established, Phormium require only the minimum of care and are hardy to minus -5°C (23°F), but in frost prone areas, it is worth covering plants with a deep mulch of well-rotted compost or straw in winter.  </div> <div>Healthy plants soon grow into a large clump as new fans of leaves develop around the older ones. These eventually develop their own roots and can be detached from the parent plant. It is probably best to cut back some of the leaves of the young plant to reduce the water demand while it is getting established. Even if all the roots get broken off, most pieces will root again if kept moist.</div> <div>Plants can be divided in spring. Dig up the whole plant then divide it into several pieces using a spade or knife.</div> <div>Plants growing in pots can be un-potted, freed of most of the soil and small sections broken off. The roots can be carefully teased apart leaving as many as possible attached to each offset. The pieces can then be planted separately.</div> <div>Plant Uses:  </div> <div>Architectural, Tropical, Containers, Cultivated Beds.</div> </div> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

UT 8

Szybki podgląd

Nasiona SURURUCA...

3,00 € SKU: V 18 PS

Szybki podgląd

Mak polny nasion (Papaver...

2,05 € SKU: MHS 43 PR

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2>Mak polny nasion (Papaver rhoeas)</h2> <h2>Cena za pakiet 100 nasion.</h2> Papaver rhoeas, o nazwach zwyczajowych obejmujących mak pospolity, mak kukurydziany, różę kukurydzianą, mak polny, mak flamandzki i mak czerwony, jest jednorocznym gatunkiem zielnym kwitnącej rośliny z rodziny maków Papaveraceae. Jest znany jako chwast rolniczy (stąd popularne nazwy, w tym „kukurydza” i „pole”). Zwłaszcza w Wielkiej Brytanii jest używany jako symbol pamięci poległych żołnierzy i innego wojska podczas I wojny światowej i później. Papaver rhoeas to zmienna, wyprostowana roślina jednoroczna, tworząca długowieczny bank nasion gleby, który może kiełkować, gdy gleba jest zaburzona. Na półkuli północnej zazwyczaj kwitnie późną wiosną (od maja do października w Wielkiej Brytanii), ale jeśli pogoda jest wystarczająco ciepła, inne kwiaty często pojawiają się na początku jesieni. Dorasta do około 70 cm (28 cali) wysokości. Łodygi zawierają pojedyncze kwiaty, które są duże i efektowne, o średnicy 5-10 cm (2-4 cali), z czterema płatkami, które są jaskrawoczerwone, najczęściej z czarną plamą u podstawy. Płatki lekko zachodzą na siebie. Roślina może wyprodukować do 400 kwiatów w ciepłym sezonie, który trwa tylko jeden dzień. Łodyga kwiatu jest zwykle pokryta szorstkimi włoskami, które są utrzymywane pod kątem prostym do powierzchni, co pomaga odróżnić go od Papaver dubium, w którym włosy są zwykle spłaszczone (tj. trzymane blisko łodygi). Kapsułki są bezwłose, jajowate (w kształcie jajka), mniej niż dwa razy wyższe niż szerokie, z piętnem co najmniej tak szerokim jak kapsułka. Podobnie jak wiele innych gatunków Papaver, roślina wydziela biały lub żółtawy lateks, gdy tkanki są uszkodzone. Nie wszystkie dostępne na rynku maki kukurydziane mają czerwone kwiaty. Hodowla selektywna zaowocowała odmianami w kolorze żółtym, pomarańczowym, różowym i białym. Mak Shirley jest dobrze znaną odmianą. Dostępna jest również bardzo blada, nakrapiana odmiana, pochodząca z Shirley. Prawie czarno kwitnąca hybryda, znana jako „Evelina”, została wyhodowana we Włoszech pod koniec lat 90. z P. dubium, ale wydaje się, że nie jest dostępna na rynku. Fitochemia Papaver rhoeas zawiera alkaloid zwany rhoeadine, który jest łagodnym środkiem uspokajającym. W tej roślinie występuje również kwas rodanowy, kwas papawerynowy i rhoeagenina. Zastosowania Odmianą tej rośliny jest powszechnie uprawiany ogrodowy mak ozdobny Shirley. Czarnuszka jest jadalna i może być spożywana samodzielnie lub jako składnik chleba. Olej z nasion jest wysoko ceniony we Francji. Płatki zawierają czerwony barwnik, który jest używany w niektórych lekach i winach; również suszone płatki są czasami używane do nadania koloru potpourri. W tradycyjnej medycynie ludowej był używany na dnę moczanową, bóle i bóle. Z płatków stworzono syrop, którym podawano dzieciom, aby mogły zasnąć. </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 43 PR (100 S)

Szybki podgląd

Nasiona Lantana pospolita...

1,95 € SKU: MHS 59

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<h2 class="">Nasiona Lantana pospolita (Lantana camara)</h2> <h2>Cena za pakiet 10 nasion</h2> Lantana pospolita (Lantana camara L.) – gatunek rośliny z rodziny werbenowatych (Verbenaceae). Pochodzi z Ameryki Południowej (Wenezuela, Kolumbia), Karaibów, Ameryki Środkowej i Meksyku. Zawleczony został we wszystkich rejonach tropikalnych i subtropikalnych. <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Morfologia i biologia</h2> <dl style="color: #202122; font-size: 14px;"> <dt>Pokrój</dt> <dd>Wiecznie zielony półkrzew osiągający 3 m wysokości[5].</dd> <dt>Łodyga</dt> <dd>Czterokanciasta, z nielicznymi zagiętymi cierniami, słabo drewniejąca.</dd> <dt>Liście</dt> <dd>Ulistnienie naprzeciwległe, liście jajowate, o długości do 10 cm. Mają pomarszczoną blaszkę liściową, brzegi piłkowane i szorstko owłosione. Roztarte nieprzyjemnie pachną[5].</dd> <dt>Kwiaty</dt> <dd>Wyrastają w główkowatych kwiatostanach na szczycie łodygi, Są różniej wielkości: zewnętrzne kwiaty mają 8–10 mm średnicy i nierówne płatki korony, wewnętrzne są mniejsze i bardziej regularne. Kwitnie od wiosny do jesieni, najwcześniej zaczynają kwitnąć kwiaty zewnętrzne, na koniec środkowe. Charakterystyczną cechą jest, że podczas kwitnienia kwiaty zmieniają swoją barwę z żółtej, przez pomarańczową, na czerwoną[5].</dd> <dt>Owoce</dt> <dd>Czarne pestkowce o kulistym kształcie i średnicy 5–7 mm. W środku mają 1–2 nasiona, które roznoszone są przez ptaki (ornitochoria)[5].</dd> <dt>Roślina trująca</dt> <dd>Trujące są wszystkie części rośliny.</dd> </dl> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Znaczenie</h2> <ul style="color: #202122; font-size: 14px;"> <li>Roślina ozdobna. Pospolicie uprawiana w krajach o ciepłym klimacie, przy czym obecnie oferuje się w sprzedaży odmiany mniej inwazyjne[6]. Wprowadzana jest do uprawy również w Polsce, uprawiana w pojemnikach dobrze nadaje się na balkony, tarasy, werandy, jednakże w Polsce nie jest w stanie przetrwać zimy i musi być zimą przetrzymywana w pomieszczeniach. Jesienią przed przeniesieniem należy ją przyciąć[5].</li> <li>Ma własności allelopatyczne, hamuje wzrost innych roślin w swoim otoczeniu[7].</li> <li>Sprowadzana jako roślina ozdobna, okazała się uciążliwym chwastem (może rosnąć w szerokim zakresie warunków klimatycznych i siedliskowych, obficie rozmnaża się generatywnie i wegetatywnie, łatwo regeneruje po uszkodzeniach, ma właściwości allelopatyczne, przez co skutecznie konkuruje z rodzimymi gatunkami i jako roślina trująca nie jest zjadana przez zwierzęta). W Indiach znana jako Curse of India (ang. przekleństwo Indii)[6].</li> <li>W medycynie ludowej wywar z liści jest używany przy obrzękach i bólach ciała. Kora jest cierpka i używana jako balsam przy leczeniu wrzodów w trądzie. W badaniach na zwierzętach doświadczalnych stwierdzono, że uzyskane z liści alkaloidy powodują obniżenie ciśnienia krwi, przyspieszenie oddychania i stymulują ruchy jelit[7].</li> </ul> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 59 (10 S)

Szybki podgląd

Bu bitki yenilebilir

Mexican Marigold, Huacatay...

2,05 € SKU: MHS 79

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<h2>Mexican Marigold, Huacatay Seeds (Tagetes minuta)</h2> <h2>Price for Package of 10 seeds.</h2> Nematocidal Marigold, Mexican Marigold, Huacatay. Annual.  105 to 120 days to maturity.  This is the tallest of marigolds I have grown, reaching as high as 10 feet, and also has the smallest flowers. The herb is an important medicinal, used in Mexico as a tea of the dried leaves and flowers for treating the common cold. It contains thiophenes which have proven antiviral effect. Probably also an important herb for treating influenza. The dried leaves are alse used as an aromatic and harmless tea, and as a culinary spice. The herb also attracts myriads of beneficial insects, although it does take 105 to 120 days to reach maturity. The roots of this plant secrete thiophenes into the soil, compounds that repel pathogenic nematodes--it is very effective and very famous for doing this. A great companion plant for most vegetables, Marigold is not a good companion plant for legumes.  Main source of essential oil of tagates, used extensively in the perfume industry.  Mexican marigold prefers regular garden soil and a full sun exposure, little water. <h2>WIKIPEDIA:</h2> Tagetes minuta has numerous local names that vary by region, most commonly found in the literature as, chinchilla, chiquilla, chilca, zuico, suico, or the Spanish term anisillo.  Other names include muster John Henry, southern marigold, stinking roger wild marigold, or black mint, is a tall upright marigold plant from the genus Tagetes, with small flowers, native to the southern half of South America. Since Spanish colonization, it has been introduced around the world, and has become naturalized in Europe, Asia, Australasia, North America, and Africa. It is used as a culinary herb in Peru, Ecuador, and parts of Chile and Bolivia. It is called by the Quechua terms wakatay in Peru[7] or wakataya in Bolivia.[8] It is commonly sold in Latin grocery stores in a bottled, paste format as black mint paste. Uses The New World peoples have been using Tagetes minuta as a flavorful beverage, a medicinal tea, and a condiment since pre-contact times. The leaves when dried may be used as a seasoning. Wakatay paste is used to make the popular Peruvian potato dish called ocopa''. For some time people have used it as a flavorful herbal tea for medical benefits such as a remedy for the colds, respiratory inflammations, or stomach problems. It can be used to produce an organic dye (known as Tamidye or TAMI dye) which was developed at Moi University in Kenya under the direction of R. K. Mibey. Plants are harvested and "marigold oil" extracted for use in the perfume, tobacco, and soft drink industry. Toxicity The oils contained in the oil glands that are found throughout the above ground portions of the plant may cause irritation to the skin and in some cases are said to cause photodermatitis.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 79

Szybki podgląd

Bu bitki tıbbi bitkidir.

Nasiona Jeżówka purpurowa...

1,15 € SKU: MHS 75

Seeds Gallery Com,

5/ 5

<h2 class="">Nasiona Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)</h2> <h2>Cena za Pakiet 20 nasion.</h2> Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea (L.) Moench.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej. We florze Polski czasami (rzadko) przejściowo dziczejąca z upraw (efemerofit)[4]. <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Morfologia</h2> <dl style="color: #202122; font-size: 14px;"> <dt>Pokrój</dt> <dd>Zielna bylina o wysokości 60–150 cm, rzadko do 180 cm.</dd> <dt>Łodyga</dt> <dd>Łodyga zielona do czerwonej. wzniesiona, nieznacznie rozgałęziona.</dd> <dt>Korzeń</dt> <dd>Kłącze o długości do 15 cm, rozgałęzione, czerwonawobrunatne do ciemnobrunatnego na powierzchni. Posiada liczne podstawy łodyg. W środku jest włókniste i białe. Liczne korzenie są spiralnie skręcone. Na powierzchni drobno poprzecznie pomarszczone.</dd> <dt>Liście</dt> <dd>Naprzemianległe, jajowate do lancetowato-jajowatych, nieregularnie ząbkowane, pomarszczone z obu stron, ciemnozielone z wyraźnymi jasnozielonymi nerwami. Blaszka liściowa jest gruba i błyszcząca.</dd> <dt>Kwiaty</dt> <dd>Listki okrywy dużego koszyczka są ustawione w 2 lub 3 rzędach. Pełny osadnik kwiatostanowy jest lekko wypukły. Każdy z zewnętrznych, fioletowych, języczkowatych kwiatów (4–6 cm) i wewnętrznych fioletoworóżowych kwiatów rurkowatych jest przyrośnięty do czerwonawego, zaostrzonego i sztywnego przykwiatka, który wystaje ponad kwiaty rurkowate. Kielich jest zredukowany do bardzo małego wyrostka, jedna z działek ma do 1 mm długości. U odmian ozdobnych kwiaty są także w innych kolorach.</dd> </dl> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Zastosowanie</h2> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Roślina lecznicza</h3> <dl style="color: #202122; font-size: 14px;"> <dt>Surowiec zielarski</dt> <dd>Ziele jeżówki purpurowej (Echinaceae purpureae herba) – wysuszone, całe lub rozdrobnione kwitnące nadziemne części rośliny oraz korzeń jeżówki purpurowej (Echinaceae purpureae radix) – wysuszone, całe lub rozdrobnione podziemne części rośliny. Oba surowce powinny zawierać odpowiednio minimum 1,0% lub 0,5% sumy kwasu kaftarowego i kwasu cykoriowego.</dd> <dt>Działanie i zastosowanie</dt> <dd>Tradycyjnie stosowana w leczeniu objawów przeziębienia i grypy w celu skrócenia czasu infekcji dróg oddechowych oraz złagodzenia ich przebiegu. Ekstrakty stosuje się także we wspomaganiu działania układu odpornościowego. Przeprowadzone badania pokazały iż wyciągi nie mają wpływu na przebieg ani długość trwania przeziębienia. Istnieją też badania sugerujące iż przyjęcie leku bardzo wcześnie (przed pierwszymi objawami) może skrócić przebieg przeziębienia – jednakże nie jest to potwierdzone[6]. W listopadzie 2009 opublikowano wyniki badań świadczące o przeciwwirusowym działaniu preparatów z tego gatunku w stosunku do wirusów grypy H5N1, H1N1 oraz H7N7[7]. W lutym 2020 roku opublikowano badania, z których wynika, że wyciąg z jeżówki purpurowej ma inaktywujące działanie na koronawirusy w warunkach in vitro[8].</dd> </dl> <h3 style="color: #000000; font-size: 1.2em;">Roślina ozdobna</h3> W wielu krajach świata, również w Polsce jest uprawiana. Doskonale nadaje się na kwiat cięty, jest też uprawiana jako roślina rabatowa w ogrodach. Odmiana 'White Swan' ma duże, białe kwiaty języczkowe, 'Robert Bloom' ciemnorózowe. Jeżówka przyciąga owady, zarówno pszczoły jak i motyle. <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;">Uprawa</h2> Roślina w Polsce całkowicie odporna na mróz (strefy mrozoodporności 3-10)[9] oraz na szkodniki i choroby. Rośnie najlepiej w miejscach nasłonecznionych lub lekko ocienionych. Wymaga żyznych gleb, umiarkowanie wilgotnych oraz próchniczych[10]. Wskazane jest ściółkowanie. Po przekwitnięciu kwiatostany obcina się. Rozmnaża się przez podział albo przez sadzonki. Źle znosi przesadzanie. Zalecane jest podwiązywanie rośliny, by nie kładła się <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 75 (0.1 g)

Szybki podgląd

Bu bitki tıbbi bitkidir.

Devils Apple Fruit of Sodom Seeds (Solanum linnaeanum) 1.45 - 1

Nasiona Jabłko sodomskie...

1,95 € SKU: F 70

Szybki podgląd

Kategorie

Kategorie

Kategorie

Last Product Reviews

FAQs

Last customers

Shirley Poppy Seeds Mixed...

Common Garden White Poppy...

Nasiona aloesu z ogona kota...

Black Caraway, Black Cumin...

Nasiona Prawoślaz lekarski...

New Zealand flax - Flax...

Nasiona SURURUCA...

Mak polny nasion (Papaver...

Nasiona Lantana pospolita...

Mexican Marigold, Huacatay...

Nasiona Jeżówka purpurowa...

Nasiona Jabłko sodomskie...