This popular, and very productive home garden and shipping squash variety matures in 50-60 days. Black beauty grows on semi-upright plants. Glossy black-green fruits average 6-8" long and 2" in diameter and are best when harvested young. Tender flesh is firm creamy-white and has a fine flavor. Great eating!
Η κολοκυθιά είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, αναρριχητικό φυτό που ανήκει στην οικογένεια των Κολοκυνθοειδών (Cucurbitaceae). Οι κολοκυθιές είναι γενικά λαχανοκομικά φυτά και οι καρποί τους, ανάλογα με το είδος καταναλώνονται στη μαγειρική ή χρησιμοποιούνται για καλλωπιστικούς σκοπούς.
Είναι μονοετή ή και πολυετή φυτά, φέρουν έλικες και οι βλαστοί τους είναι πράσινοι, κυλινδρικοί, τριχωτοί. Τα φύλλα τους είναι μεγάλα, πλατιά, παλαμοειδή και οι μίσχοι τους μακριοί.
Τα άνθη της κολοκυθιάς είναι μεγάλα κίτρινου χρώματος, μονογενή. Τα αρσενικά άνθη φέρουν μακρύ ποδίσκο και τα θηλυκά κοντό. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπορά και η ανάπτυξη της είναι πολύ γρήγορη. Είναι φυτό της καλοκαιρινής περιόδου και δεν αναπτύσσεται στο ψύχος. Η καλλίτερη θερμοκρασία είναι γύρω στους 22 βαθμούς. Όταν υπάρχει αρκετή ζέστη τότε χρειάζεται αρκετό πότισμα. Στην υγρασία το φυτό αναπτύσσεται πολύ καλά, ενώ το έδαφος πρέπει να είναι πλούσιο σε οργανικές ουσίες και γενικά μέσης συστάσεως. Η λίπανση με κοπριά ή οργανικά λιπάσματα θεωρείται απαραίτητη. Κατά τη χειμερινή περίοδο η καλλιέργεια γίνεται σε θερμοκήπια.
Είδη
Τα κυριότερα είδη κολοκυθιάς είναι :
1.- Η κοινή κολοκυθιά (Cucurbita pepo - Κολοκύνθη ο πέπων[1], Κολοκύνθη η κοινή). Η επιστημονική της ονομασία είναι κουρκούβιτα η κολοκύνθη. Οι καρποί της είναι τα γνωστά κολοκυθάκια που τρώγονται μαγειρεμένα σε πολλές παραλλαγές. Περιέχουν βιταμίνη C, κάλιο, βιταμίνη Β12 [εκκρεμεί παραπομπή], υδατάνθρακες και πρωτεΐνες.
Συλλέγονται όταν φτάσουν σε ένα ορισμένο μέγεθος ή όταν είναι ακόμα σχετικά μικρά. Όταν παραμείνουν πάνω στο φυτό το μέγεθος τους μεγαλώνει και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει και τα τρία μέτρα στο μήκος. Η σάρκα τους τότε γίνεται σπογγώδης και χρησιμοποιούνται για την συγκομιδή σπόρου. Εκτός από τα κολοκύθια μαγειρεύονται και οι ανθοί, συνήθως γεμιστοί με ρύζι. Αν και υπάρχει διαφωνία από περιοχή σε περιοχή της χώρας σχετικά με την ονομασία "κολοκυθοανθοί" ή "κολοκυθοκορφάδες", σε γενικές γραμμές οι κολοκυθοανθοί είναι οι αρσενικοί ανθοί της κολοκυθιάς που φυτρώνουν από το στέλεχος του φυτού και είναι μακρύτεροι με λεπτό μίσχο, ενώ οι κολοκυθοκορφάδες είναι οι μικροί ανθοί στην "κορφή" του καρπού (εξ ου και η ονομασία).
Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες κοινής κολοκυθιάς και αυτές έχουν να κάνουν κυρίως με το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα του καρπού.
Οι κυριότερες περιοχές καλλιέργειας στην Ελλάδα είναι η Ηλεία, η Μεσσηνία, η Κρήτη και η Αττική. Καλλιεργούνται γύρω στα 45.000 στρέμματα και η ετήσια παραγωγή φτάνει τους 70.000 τόνους.
2.- Κολοκύθα ή νεροκολοκύθα (Cucurbita maxima - Κολοκύνθη η μεγίστη ή Κολοκύνθη η μείζων). Ο καρπός της είναι ογκώδης, σφαιρικός και φτάνει πολλές φορές και τα 50 κιλά βάρος αν και έχουν αναφερθεί και ακόμα πιο βαριές κολοκύθες. Χρησιμοποιείται στην παρασκευή γλυκών, σε πίτες γλυκές ή αρμυρές και για διακοσμητικούς σκοπούς.
Σαν έθιμο στις Η.Π.Α. κατασκευάζουν χαρακτηριστικά πρόσωπα-φανάρια την παραμονή των Αγίων Πάντων στις 31 Οκτωβρίου (Halloween).
3.-Η γλυκιά κολοκυθιά. Ωριμάζει τους καρπούς της το φθινόπωρο και είναι ανθεκτική και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Από τη γλυκοκολοκύθα παρασκευάζονται διάφορες πίτες.
4.-Η φλασκιά ή λαγηνοκολοκύνθη. Οι καρποί της έχουν χαρακτηριστικό σχήμα και όταν ξεραθούν βάφονται και χρησιμοποιούνται για διακοσμητικούς σκοπούς.
Υπάρχουν επίσης αρκετές άλλες διακοσμητικές ποικιλίες, που οι καρποί τους έχουν μεγάλη ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων. Οι σπόροι μερικών ποικιλιών τρώγονται ως ξηρός καρπός, που είναι γνωστός με την ονομασία πασατέμπος.
Καλλιεργώ Κολοκυθάκια
Οι κολοκυθιές είναι ένα από τα πιο εύκολα στην καλλιέργεια φυτά. Τα κολοκυθάκια έρχονται σε ποικιλία μεγεθών, χρωμάτων και σχημάτων.
Κατά κανόνα κάθε κολοκυθιά παράγει μεγάλο αριθμό από κολοκυθάκια.
Τα κολοκυθάκια, πρέπει να μαζεύονται όταν είναι μικρά. Σε αυτή τη φάση είναι πιο νόστιμα. Μαζεύοντας τα κολοκυθάκια όσο είναι μικρά, οδηγούμε την κολοκυθιά να παράγει ακόμη περισσότερα κολοκύθια.
Επίσης σε πολλές περιοχές, χρησιμοποιούν και μαγειρεύουν τα άνθη της κολοκυθιάς. Εννοείται ότι αν συλλέγετε τα άνθη, τότε η παραγωγή σε κολοκυθάκια θα είναι μειωμένη.
Σπορά κολοκυθιών
Οι σπόροι κολοκυθιάς συνήθως φυτεύονται απευθείας στο χώμα του κήπου ή το χωράφι. Βάλτε τους σπόρους σε βάθος περίπου 1 με 2 εκατοστά. Σε κάθε σημείο, βάλτε 3 με 4 σπόρους. Όταν φυτρώσουν οι σπόροι, θα μπορέσετε να διατηρήσετε 1 με δύο φυτά. Επιλέξτε να διατηρήσετε τις πιο δυνατές κολοκυθιές.
Οι σπόροι βλαστένουν σε 7 με 10 ημέρες.
Οι κολοκυθιές παράγουν πολλά κολοκύθια. Θα σας συμβούλευα να μη φυτεύσετε πολλές κολοκυθιές. 3 με 4 συνήθως αρκούν για μία τετραμελή οικογένεια.
Απόσταση σποράς κολοκυθιών
Οι κολοκυθιές απλώνονται και καταλαμβάνουν μεγάλο χώρο. Φροντίστε τα σημεία σποράς να απέχουν 50 με 60 εκατοστά μεταξύ τους, ενώ οι γραμμές 1 με 2 μέτρα.
Απόσταση κολοκυθιών από άλλα φυτά
Οι κολοκυθιές επηρεάζουν το περιβάλλον τους. Επηρεάζουν τα φυτά που βρίσκονται γύρω τους. Γι' αυτό θα πρέπει να μην τις φυτεύετε κοντά σε άλλα φυτά.
Μεταφύτευση σπορόφυτων κολοκυθιάς
Συνήθως φυτεύουμε τις κολοκυθιές απευθείας στο χωράφι ή τον κήπο. Αν όμως θέλετε μπορείτε να ξεκινήσετε την ανάπτυξη των κολοκυθιών σε φυτώριο, 2 με 3 εβδομάδες, πριν τα τελευταία κρύα. Φροντίστε το φυτώριο να βρίσκεται σε σχετικά ζεστό μέρος.
Μπορείτε να μεταφέρετε τα σπορόφυτα κολοκυθιάς στον κήπο ή το χωράφι, πριν το σπορόφυτο εμφανίσει 4 πραγματικά φύλλα.
VG 59 (10 S)
18 αντικείμενα
Χαρακτηριστικά
Επίλεκτος σπόρους?
Χειροποίητοι σπόροι
HEIRLOOM ?
Ναί
Βιολογικό Σπόροι ?
Βιολογικοί σπόροι
Οργανικά / φυσικά ?
Ναί
Βλάστηση ?
Ποσοστό βλάστησης 85%
Το φυτό είναι κατάλληλο για καλλιέργεια;
Το εργοστάσιο είναι κατάλληλο για καλλιέργεια σε μπαλκόνι-βεράντα
Το φυτό είναι κατάλληλο για καλλιέργεια σε θερμοκήπιο
Το φυτό είναι κατάλληλο για υπαίθρια καλλιέργεια
<h2 class=""><strong>Άγρια σταφίδα σπόρων (Grewia flava)</strong></h2>
<h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για ένα πακέτο των 10 σπόρων.</strong></span></h2>
Το Grewia flava είναι ένας ανθεκτικός θάμνος ή ένα μικρό δέντρο, ύψους 2-4 μέτρων. Ο γκρίζος φλοιός στα νεαρά κλαδιά, ο οποίος συνήθως καλύπτεται με χοντρές αλλά αρκετά κοντές τρίχες, τείνει να γίνει σκούρο γκρι και γίνεται ομαλό όσο μεγαλώνει το δέντρο. αυτό είναι επίσης αισθητό στους μίσχους. Τα γκριζοπράσινα φύλλα διατάσσονται εναλλάξ και καλύπτονται με λεπτές τρίχες και φαίνεται ότι είναι μια πιο ανοιχτή απόχρωση πράσινου στην κάτω πλευρά των φύλλων. Η κορυφή (άκρη των φύλλων) είναι στρογγυλεμένη, ενώ το περιθώριο είναι οδοντωτό. Τρεις εμφανείς φλέβες από τη βάση των φύλλων είναι χαρακτηριστικές αυτού του δέντρου. ένας μίσχος φύλλων μήκους 2 mm είναι επίσης πολύ αισθητός.<br><br>Τα άνθη εμφανίζονται σε διακλαδισμένες κεφαλές από τις αρχές του καλοκαιριού έως τα μέσα του φθινοπώρου (Οκτώβριος έως Μάρτιος) και έχουν διάμετρο περίπου 10-15 mm.<br><br>Ο καρπός 2 λοβών έχει διάμετρο ± 8 mm, πράσινο, γίνεται κοκκινωπό-καφέ όταν είναι ώριμο. Το σομφό φαίνεται ελαφρύ και το σκληρό ξύλο είναι καφέ, με λεπτή υφή.<br><br>Τα φύλλα και τα φρούτα απολαμβάνουν οικόσιτα ζώα, καθώς και άγρια ζώα όπως το Kudu και η καμηλοπάρδαλη και μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά.<br><br>
<h3><strong>Η Grewia flava χρησιμοποιεί</strong></h3>
Ο φλοιός του μπράντυ χρησιμοποιήθηκε συχνά για την κατασκευή σχοινιού. Τα φρούτα χρησιμοποιούνται ακόμη για να ενισχύσουν ένα είδος μπράντυ ή «mampoer». Τα γλυκά φρούτα εμπλουτισμένα με βιταμίνη C μπορούν επίσης να τα απολαύσετε. Παραδοσιακά παρασκευάστηκε κουάκερ από τους ξηρούς καρπούς μετά την επεξεργασία του σε αλεύρι. Το ξύλο είναι σκληρό και λεπτόκοκκο και χρησιμοποιείται για μπαστούνια. Παλαιότεροι κυνηγοί, όπως η κοινότητα του Σαν, συνήθιζαν να φτιάχνουν τα τόξα και τα βέλη τους από τα κλαδιά αυτού του φυτού.<br><br>
<h3><strong>Σπορά Grewia flava</strong></h3>
Αυτό το φυτό θα αναπτυχθεί καλύτερα σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος και σε ηλιόλουστη θέση. Είναι αρκετά ασφαλές να φυτευτείτε κοντά σε πλακόστρωτους χώρους στον οικιακό κήπο, καθώς δεν διαθέτει επιθετικό ριζικό σύστημα. Λόγω της αφθονίας των λουλουδιών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία ως σημείο εστίασης στον κήπο.<br><br>Το φυτό είναι αρκετά ανθεκτικό και αντέχει στον παγετό. Το υπερβολικό πότισμα πρέπει να αποφεύγεται κατά την εγκατάσταση.<br><br>Η καλύτερη μέθοδος πολλαπλασιασμού είναι με σπόρους. Επιλέξτε φρέσκους σπόρους, καθαρίστε τους και στεγνώστε τους σε έναν καλά αεριζόμενο σκιερό χώρο. Μουλιάστε τους σπόρους σε νερό για τουλάχιστον 24 ώρες, το αρχικό νερό πρέπει να είναι ζεστό νερό. Σπέρνετε τους σπόρους σε δίσκους δενδρυλλίων και καλύψτε τους σε βάθος περίπου 5 mm. χρησιμοποιήστε μόνο άμμο ποταμού ως μέσο ανάπτυξης. Τοποθετήστε τους δίσκους σε μια ζεστή προστατευμένη περιοχή. Μην αφήσετε το αναπτυσσόμενο μέσο να στεγνώσει. Πρέπει να διατηρηθεί ένα σταθερό επίπεδο υγρασίας για επιτυχή βλάστηση. Η βλάστηση των σπόρων είναι συνήθως ασυνεπής, έχει παρατηρηθεί ποσοστό επιτυχίας περίπου 50-70%. Τα σπορόφυτα μπορούν να φυτευτούν σε δοχεία όταν φτάσουν στο στάδιο των 2 φύλλων.