Seeds Gallery Com,
5/
5
<h2><strong>Σπόροι Atemoya (Annona × cherimoya)</strong></h2>
<h2><span style="color: #f80000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 3 σπόρους.</strong></span></h2>
Το atemoya, Annona × cherimoya ή Annona squamosa × Annona cherimola είναι ένα υβρίδιο δύο φρούτων - το ζάχαρο-μήλο (Annona squamosa) και το cherimoya (Annona cherimola) - που είναι και τα δύο εγγενή στις αμερικανικές τροπικές περιοχές. Αυτό το φρούτο είναι δημοφιλές στην Ταϊβάν, όπου είναι γνωστό ως «μήλο ζάχαρης ανανά» (鳳梨 釋迦), έτσι μερικές φορές πιστεύεται λανθασμένα ότι είναι ένας σταυρός μεταξύ του μήλου ζάχαρης και του ανανά. Στην Κούβα, είναι γνωστό ως anón, και στη Βενεζουέλα chirimorinon. Στο Ισραήλ και τον Λίβανο, τα φρούτα ονομάζονται άχτα, αλλά στο Ισραήλ είναι πιο συνηθισμένο να ονομάζουμε τα φρούτα Annona ως λατινικά. Στην Τανζανία ονομάζεται stafeli dogo ("mini soursop"). Στη Βραζιλία, το atemoya έγινε δημοφιλές και το 2011, καλλιεργήθηκαν στη Βραζιλία περίπου 1.200 εκτάρια atemoia.<br><br>Ένα atemoya είναι συνήθως σε σχήμα καρδιάς ή στρογγυλεμένο, με ανοιχτό πράσινο, εύκολα μώλωπες, ανώμαλες επιδερμίδες. Κοντά στο στέλεχος, το δέρμα είναι ανώμαλο όπως είναι στο σάκχαρο-μήλο, αλλά γίνεται πιο λείο σαν τα χεριμόγια στο κάτω μέρος. Η σάρκα δεν είναι τμηματοποιημένη όπως αυτή του μήλου με ζάχαρη, φέρει μεγαλύτερη ομοιότητα με αυτή του cherimoya. Είναι πολύ ζουμερό και απαλό, με γεύση ελαφρώς γλυκό και λίγο τάρτα, που θυμίζει piña colada. Η γεύση μοιάζει επίσης με βανίλια από τον γονέα της με ζάχαρη-μήλο. [3] Πολλοί μη βρώσιμοι, τοξικοί, μαύροι σπόροι βρίσκονται σε όλη τη σάρκα του atemoya. [4] Όταν είναι ώριμα, ο καρπός μπορεί να βγει από το κέλυφος και να καταναλωθεί με απλή ψύξη.<br><br>Το Atemoya (Annona cherimola × squamosa) αναπτύχθηκε διασχίζοντας το cherimoya (A. cherimola) με ζάχαρη-μήλο (A. squamosa). Φυσικά υβρίδια έχουν βρεθεί στη Βενεζουέλα και τυχαία υβρίδια παρατηρήθηκαν σε γειτονικούς ελαιώνες ζάχαρης και χεριμόγια στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 και του 1940. [5]<br><br>Ο πρώτος σταυρός έγινε το 1908 από τον P.J. Wester, έναν κηπουρό στο Subtropical Laboratory του USDA στο Μαϊάμι. Τα φρούτα που προέκυψαν ήταν ανώτερης ποιότητας από τη ζάχαρη-μήλο και τους δόθηκε το όνομα "atemoya", ένας συνδυασμός φαγητού, ένα παλιό μεξικάνικο όνομα για ζάχαρη-μήλο και "moya" από cherimoya. Στη συνέχεια, το 1917, ο Edward Simmons στο σταθμό Plant Plant του Μαϊάμι μεγάλωσε με επιτυχία υβρίδια που επέζησαν από πτώση της θερμοκρασίας στους 26,5 ° F (.13,1 ° C), δείχνοντας τη σκληρότητα του atemoya που προήλθε από έναν από τους γονείς του, το cherimoya. [Απαιτείται αναφορά]<br><br>Το atemoya, όπως και άλλα δέντρα Annona, φέρει πρωτογενή, ερμαφροδιτικά λουλούδια και η αυτο-επικονίαση είναι σπάνια. Ως εκ τούτου, η τεχνητή επικονίαση των χεριών εγγυάται σχεδόν πάντα φρούτα ανώτερης ποιότητας. Μία ποικιλία, «Geffner», παράγει καλά χωρίς επικονίαση των χεριών. Το «Bradley» παράγει επίσης δίκαιες καλλιέργειες χωρίς επικονίαση των χεριών, αλλά ο καρπός έχει τη συνήθεια να χωρίζει στο δέντρο. [6] Οι Atemoyas είναι μερικές φορές λανθασμένες, από τη μία πλευρά, λόγω ανεπαρκούς επικονίασης. [Απαιτείται αναφορά]<br><br>Ένα λουλούδι atemoya, στη γυναικεία σκηνή του, ανοίγει μεταξύ 2:00 και 4:00 μ.μ. μεταξύ 3:00 μ.μ. και 5:00 μ.μ. το επόμενο απόγευμα, το λουλούδι μετατρέπεται σε ανδρική σκηνή.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
V 10 AAC (3 S)
