Ren – Hren Seme (Armoracia rusticana)
Cena je za pakovanje od 10 Semena.
Hren (lat. Armoracia rusticana, sinonim Cochlearia armoracia) višegodišnja je zeljasta biljka iz porodice Brassicaceae. Raste po vlažnim mjestima, gotovo diljem cijelog svijeta, vjeruje se, da je porijeklom iz Europe. Uzgaja se, zbog korijena koji služi kao začin. Naraste oko 1 m. Ima vrlo velike, po obodu nazubljene listove i dugačke cvatove s bijelim sitnim cvjetovima.
Korijen je do 6 cm debeo i dugačak do oko 1 m. Gore je zadebljao i ima više glava. Izvana je žućkasto-sivkast, a iznutra bijel i dok je mlad nije žilav. Ima intenzivan karakterističan okus. Bez mirisa je, osim ako se struže kada razvija poseban ljut miris, koji izaziva jako suzenje očiju. Upotrebljava se samo svjež korijen, no jestivo je i mlado lišće. Može se dugo sačuvati u podrumu zakopan u vlažan pijesak. Samonikao raste uz rijeke i jezera te na vlažnim livadama i zapuštenim površinama.
U kemijskom sastavu ima sinigrin, koji se raspada na alil-izo-sulfocijanid, glikozu i kalij-hidrogensulfat. Sadrži i šećer, asparagin, glutamin i dr. Hren je omiljen narodni lijek i zdrav začin. Najviše se upotrebljava sirov. Djelovanje mu je slično gorušici, koja se koristi za izradu senfa.
Smatra se da je postojbina rena jugoistočna Evropa, a kasnije se proširio po celom svetu. Koristili su ga Grci i Egipćani 1500 godina pre Hrista.
Biljka ima zelene listove, a koren je bele boje. Ren raste samoniklo, ali se i uzgaja. Mladi listovi rena se mogu koristiti, ali pretežno se u ishrani koristi koren, koji je veoma ljut. Koristi se i kao sastojak nekih vrsta senfa.
Ren je izuzelno lekovita biljka. Koristi se za poboljšanje imuniteta, štiti od prehlade, poboljšava cirkulaciju, pročišćava disajne puteve, onemogućava razmnožavanje bakterija itd.
Ren je dobar izvor vitamina C. Sadrži i vitamin B1, kao i vitamin B6, zatim kalijum, kalcijum, gvoždje itd.
Ako vam je zapušen nos usled prehlade, žvaćite parče svežeg korena rena. Pošto je jako ljut, moraćete brzo da ispljunete ren, ali za divno čudo nos će vam se otpušiti i prodisaćete.
Svež ren potražite na pijaci. Može dugo da se čuva u frižideru, a još duže u zamrzivaču. Svež koren rena se renda. Ako ne možete naći svež onda se može naći konzervisan u teglicama i tubama.
Ren - Hren - Setva - Berba - Gajenje
Ren (Armoracia rusticana, syn. Cochlearia armoracia) je višegodišnja biljka koja je poznata i pod nazivom hren.
Proizvodnja se može obavljati na okućnici za dobijanje manjih količina, dok ozbiljnije gajenje rena osim veće površine zahteva i dobru mehanizaciju.
Ren se počeo gajiti u umerenim krajevima Istočne Evrope oko 15 godina pre nove ere, a postoje zapisi iz stare Grčeke i Egipta, gde je bio cenjen kao začin i kao lekovita biljka. Počeo je više da se širi i koristi pri kraju srednjeg veka.
Izgled
Ren je višegodišnja biljka, mada se za potrebe poljoprivrede vodi kao dvogodišnja. Ren ma beli zadebljan koren, a biljka može biti dužine do 120 cm. Prečnik korena u nekim slučajevima može biti i do 8cm.
Koren ima slab miris i ukus, ali se mljevenjem ili ribanjem on višestruko povećava.
Listovi su dučaki i široki, a iznojaju direkno iz korena. Na vrhu stabljike se tokom druge godine razvoja se razvijaju cvetovi koji su bele boje.
Gajenje rena
Ren se najčešće sadi u proleće (krajem marta ili početkom aprila), mada dobro podnosi i ako se sadnja obavi u jesen ako se stigne dobro ukoreniti. Kod jesenje sadnje rena se dešava da u proleće biljke poteraju cvetne stabljike koje treba uklanjati da bi se sprečilo iscpljivanje biljke.
Prilikom zalivanja rena je poželjno da se to obavlja ređe, ali obilato. Na taj način se izbegne situacija da se razvije više krakova na renovom korenu, nego se forsira da koren raste u dužinu da bi mogao dohvatiti vodu.
Na težim zemljištima se mogu praviti gredice da bi se zemlja izdigla i bila rastresitija, jer se tako dobijaju biljke pravilne strukture. Ako se samo poseje u teškom zemljištu, koren rena će se savijati i ići u stranu.
Berba i skladištenje
Ren se iz zemlje vadi kada lišće postane žuto, jer je tada biljka ušla u fazu mirovanja. Ukoliko je reznica bila jaka i velika vađenje se može obaviti iste godine, međutim ako je korišćena slaba i tanka reznica tad biljku treba vaditi tek nakon dve godine. Period kad treba biti obavljeno vađenje se proteže od septembra pa do prvih mrazeva.
Korenje obično ima dužinu oko 30cm, a prečnik oko 3cm, potrebno ga je nakon vađenja očistiti, ukone se bočni izdanci korena i oprate vodom. Sređen koren se veže u vezice i potom odlaže u gajbice.
How to Grow Horseradish from Seed
Timing
For first season harvests, start the seeds indoors in January to February and transplant out in April. The goal is to achieve large, fully established roots that can be divided and/or replanted. If time is not pressing, direct sow any time from March into summer. Optimal soil temperature: 7-23°C (45-75°F).
Starting
Sow seeds 5mm-1cm (¼-½”) deep in well cultivated, deep soiil. Seeds will sprout in 7-25 days, depending on conditions. Thin or transplant to 20cm (8″) apart in rows 40-50cm (16-20″) apart.
Growing
Ideal pH: 6.0-6.8. Well drained, warm soil in full sun is best. Raised beds help with both drainage and warmth. Use 1 cup of complete organic fertilizer for every 3m (10′) of row. Newly emerged leaves are edible, or should be left to mature if growing for the roots. The flower petals are also edible — flowers should be removed before they set seeds, as they will self-sow with enthusiasm.
Harvest
For the leaves, harvest as needed, shortly after they emerge, before they become woody. For the roots, harvest November through March. The roots can also be lifted and stored for spring planting to keep the crop going from season to season.
Diseases & Pests
In our experience, insects do not cause problems for horseradish.
Companion Planting
Horseradish is thought to repel aphids and whiteflies, blister beetles, potato beetles, and some varieties of caterpillar. Its flowers attract beneficial predatory hoverflies.
Reviews 
