Seeds Gallery Com,
5/
5
<h2><strong>Nasiona Atemoya (Annona × cherimoya)</strong></h2>
<h2><span style="color: #f80000;"><strong>Cena za pakiet 3 nasion.</strong></span></h2>
Atemoya, Annona × cherimoya lub Annona squamosa × Annona cherimola, jest hybrydą dwóch owoców – jabłka cukrowego (Annona squamosa) i cherimoya (Annona cherimola) – które pochodzą z tropików amerykańskich. Owoc ten jest popularny na Tajwanie, gdzie znany jest jako „jabłko z cukrem ananasowym” (鳳梨釋迦), więc czasami błędnie uważa się, że jest skrzyżowaniem jabłka z cukrem i ananasa. Na Kubie znany jest jako anón, a w Wenezueli chirimorinon. W Izraelu i Libanie owoc nazywa się achta, ale w Izraelu częściej nazywa się go po łacinie Annona. W Tanzanii nazywana jest stafeli dogo ("mini soursop"). W Brazylii atemoya stała się popularna, aw 2011 roku w Brazylii uprawiano około 1200 hektarów atemoi.<br><br>Atemoya ma zwykle kształt serca lub jest zaokrąglona, z jasnozieloną, łatwo podrażnioną, wyboistą skórą. W pobliżu łodygi skórka jest wyboista jak w jabłku cukrowym, ale staje się gładsza jak cherimoya na spodzie. Miąższ nie jest podzielony na segmenty jak jabłko cukrowe, bardziej przypomina miąższ czerymoji. Jest bardzo soczysty i gładki, w smaku lekko słodki i lekko cierpki, przypominający piña coladę. Smak również przypomina wanilię z jej rodzicielskiego cukru jabłkowego.[3] Wiele niejadalnych, toksycznych, czarnych nasion znajduje się w miąższu atemoya.[4] Dojrzały owoc można wyjąć ze skorupki i zjeść schłodzony.<br><br>Atemoya (Annona cherimola × squamosa) powstała poprzez skrzyżowanie cherimoya (A. cherimola) z jabłkiem cukrowym (A. squamosa). Naturalne hybrydy zostały znalezione w Wenezueli, a przypadkowe hybrydy odnotowano w sąsiednich gajach cukrowych jabłoni i cherimoya w Izraelu w latach 30. i 40. XX wieku.<br><br>Pierwszy krzyżyk został wykonany w 1908 roku przez PJ Westera, ogrodnika w Subtropikalnym Laboratorium USDA w Miami. Otrzymane owoce były lepszej jakości niż jabłko z cukrem i otrzymały nazwę „atemoya”, będącą kombinacją jed, starej meksykańskiej nazwy jabłka z cukrem i „moya” od czerimoja. Następnie, w 1917 roku, Edward Simmons w stacji wprowadzania roślin w Miami z powodzeniem wyhodował hybrydy, które przetrwały spadek temperatury do 26,5 ° F (-3,1 ° C), wykazując odporność atemoya pochodzącą od jednego z jej rodziców, cherimoya.<br><br>Atemoya, podobnie jak inne drzewa Annona, rodzi pierwotne, hermafrodytyczne kwiaty, a samozapylenie jest rzadkie. Dlatego sztuczne, ręczne zapylanie prawie zawsze gwarantuje najwyższą jakość owoców. Jedna odmiana, 'Geffner', dobrze plonuje bez ręcznego zapylania. „Bradley” również daje dobre plony bez ręcznego zapylania, ale owoc ma zwyczaj pękania na drzewie.[6] Atemoya są czasami zniekształcone, z jednej strony słabo rozwinięte, w wyniku nieodpowiedniego zapylenia. [potrzebne źródło]<br><br>Kwiat atemoya, w stadium żeńskim, otwiera się między 14:00 a 16:00; między 15:00 a 17:00 następnego popołudnia kwiat przechodzi w stadium męskie.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
V 10 AAC (3 S)