5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Κεϋλάνη κανέλα μπαχαρικά - μπαστούνια</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p>Το <b>Κιννάμωμον το γνήσιον</b> <i>(<b>Cinnamomum verum</b>)</i> κοινώς, <b>κανέλα Κεϋλάνης</b> ή <b>κανέλα Σρι Λάνκα</b>, είναι ένα μικρό αειθαλές δέντρο που ανήκει στην οικογένεια των Λαουρίδων <i>(Lauraceae)</i>, ιθαγενές στη Σρι Λάνκα. Μεταξύ των άλλων ειδών, ο εσωτερικός φλοιός του χρησιμοποιείται για να γίνει κανέλα.</p> <p>Το παλαιό βοτανικό συνώνυμο για το δέντρο -<i>Cinnamomum zeylanicum</i> (Κιννάμωμον το κεϋλανικόν)- προέρχεται από την πρώην ονομασία της Σρι Λάνκα, την Κεϋλάνη. Η Σρι Λάνκα παραμένει ο βασικός παραγωγός Κινναμώμου του γνησίου με ποσοστό 80-90% της παγκόσμιας παραγωγής. Το φυτό καλλιεργείται επίσης σε εμπορική κλίμακα στις Σεϋχέλλες και τη Μαδαγασκάρη.</p> <p>Τα δέντρα του Κινναμώμου του γνησίου φθάνουν σε ύψος τα 10-15 μέτρα (32,8 έως 49,2 πόδια). Τα φύλλα είναι ωοειδή - στενόμακρα στο σχήμα, μήκους 7-18 εκ. (2,75 έως 7,1 ίντσες). Τα λουλούδια, τα οποία είναι διατεταγμένα σε φόβες, έχουν πρασινωπό χρώμα και χαρακτηριστική οσμή. Ο καρπός είναι μια μωβ 1 εκ. δρύπη που περιέχει ένα μόνο σπόρο.</p>

Z 12

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Κεϋλάνη κανέλα μπαχαρικά - <span class="tlid-translation translation"><span title="" class="alt-edited">κιμάς</span></span></strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p>Το <b>Κιννάμωμον το γνήσιον</b> <i>(<b>Cinnamomum verum</b>)</i> κοινώς, <b>κανέλα Κεϋλάνης</b> ή <b>κανέλα Σρι Λάνκα</b>, είναι ένα μικρό αειθαλές δέντρο που ανήκει στην οικογένεια των Λαουρίδων <i>(Lauraceae)</i>, ιθαγενές στη Σρι Λάνκα. Μεταξύ των άλλων ειδών, ο εσωτερικός φλοιός του χρησιμοποιείται για να γίνει κανέλα.</p> <p>Το παλαιό βοτανικό συνώνυμο για το δέντρο -<i>Cinnamomum zeylanicum</i> (Κιννάμωμον το κεϋλανικόν)- προέρχεται από την πρώην ονομασία της Σρι Λάνκα, την Κεϋλάνη. Η Σρι Λάνκα παραμένει ο βασικός παραγωγός Κινναμώμου του γνησίου με ποσοστό 80-90% της παγκόσμιας παραγωγής. Το φυτό καλλιεργείται επίσης σε εμπορική κλίμακα στις Σεϋχέλλες και τη Μαδαγασκάρη.</p> <p>Τα δέντρα του Κινναμώμου του γνησίου φθάνουν σε ύψος τα 10-15 μέτρα (32,8 έως 49,2 πόδια). Τα φύλλα είναι ωοειδή - στενόμακρα στο σχήμα, μήκους 7-18 εκ. (2,75 έως 7,1 ίντσες). Τα λουλούδια, τα οποία είναι διατεταγμένα σε φόβες, έχουν πρασινωπό χρώμα και χαρακτηριστική οσμή. Ο καρπός είναι μια μωβ 1 εκ. δρύπη που περιέχει ένα μόνο σπόρο.</p>

Z 12

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Βραζιλιάνικο μπαχαρικό πιπέρι - ολόκληρο</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><i><b>Schinus terebinthifolius</b></i><span> is a species of </span>flowering plant<span> in the </span>cashew<span> family, </span>Anacardiaceae<span>, that is native to subtropical and tropical South America (southeastern Brazil, northern Argentina, and Paraguay). It is found in these states of Brazil: Alagoas, Bahia, Espírito Santo, Mato Grosso do Sul, Minas Gerais, Pernambuco, Paraná, Rio de Janeiro, Rio Grande do Norte, Rio Grande do Sul, Santa Catarina, São Paulo, and Sergipe. Common names include </span><b>Brazilian peppertree</b><span>,</span><b>aroeira</b><span>, </span><b>rose pepper</b><span>, </span><b>broadleaved pepper tree</b><span>,</span><span> </span><b>wilelaiki</b><span> (or wililaiki),</span><span> </span><b>Christmasberry</b><span>,</span><span>and </span><b>Florida Holly.</b></span></p> <h2><span class="mw-headline" id="Description">Description</span></h2> <p>Brazilian peppertree is a sprawling shrub or small tree, with a shallow root system, reaching a height of 7–10 m. The branches can be upright, reclining, or nearly vine-like, all on the same plant. Its plastic morphology allows it to thrive in all kinds of ecosystems: from dunes to swamps, where it grows as a semiaquatic plant. The leaves are alternate, 10–22 cm long, pinnately compound with (3–) 5–15 leaflets; the leaflets are roughly oval (lanceolate to elliptical), 3–6 cm long and 2–3.5 cm broad, and have finely toothed margins, an acute to rounded apex and yellowish veins. The leaf rachis between the leaflets is usually (but not invariably) slightly winged. The plant is dioecious, with small white flowers borne profusely in axillary clusters. The fruit is a drupe 4–5 mm diameter, carried in dense clusters of hundreds.</p>

Z 8

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Barberry - <span class="tlid-translation translation"><span title="">κιμάς</span></span></strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><span>Η </span><b>Βερβερίς η κοινή</b><span> </span><i>(<b>Berberis vulgaris</b>)</i><span>, επίσης γνωστή και ως </span><b>Ευρωπαϊκή οξυάκανθα</b><span> </span><i>(European barberry)</i><span> ή απλά </span><b>οξυάκανθα</b><span> </span><i>(Barberry)</i><span>, είναι </span>θάμνος<span> του γένους </span>Βερβερίς<span> </span><i>(Berberis)</i><span>. Παράγει βρώσιμους αλλά αισθητά όξινους </span>καρπούς<span>, τους οποίους, οι άνθρωποι σε πολλές χώρες τρώνε σαν τάρτα ή / και σαν δροσιστικό φρούτο. <span>Ο θάμνος είναι ιθαγενής στην κεντρική και νότια </span>Ευρώπη<span>, βορειοδυτική </span>Αφρική<span> και δυτική </span>Ασία<span>·</span><span> Επίσης έχει εγκλιματιστεί στη βόρεια Ευρώπη, περιλαμβανομένων των </span>Βρετανικών Νήσων<span>, της </span>Σκανδιναβίας<span> και της </span>Βόρειας Αμερικής<span>. Στις </span>Ηνωμένες Πολιτείες<span> και τον </span>Καναδά<span> έχει καθιερωθεί ως άγριο, σε μια περιοχή από τη </span>Νέα Σκωτία<span> προς τη </span>Νεμπράσκα<span>, με επιπλέον πληθυσμούς στο </span>Κολοράντο<span>, </span>Αϊντάχο<span>, </span>Πολιτεία της Ουάσιγκτον<span>, </span>Μοντάνα<span> και </span>Βρετανική Κολομβί.</span></span></p> <p><span style="color:#000000;"><span><span>Πρόκειται για φυλλοβόλο θάμνο ύψους έως 4 μ., με λεπτούς καστανοκίτρινους βλαστούς, γεμάτους αγκάθια. Τα μέτριου μεγέθους </span>φύλλα<span> του ενώνονται σε δεσμίδες και είναι αντοωειδή ή ελλειψοειδή, με αγκαθωτές παρυφές. Τα </span>άνθη<span> του είναι μικρά και κίτρινα, πλάτους 4-6 χιλ., με έξι πέταλα και έξι </span>ανθήλες<span> μήκους 3-6 εκ.,</span><span> που παράγονται στα τέλη της άνοιξης και οι οποίοι διατάσσονται σε βότρεις. Ο </span>καρπός<span> του είναι μια μακρόστενη κόκκινη ράγα, μήκους 7-10 χιλ. και πλάτους 3-5 χιλ., η οποία ωριμάζει στα τέλη του καλοκαιριού ή του φθινοπώρου· είναι βρώσιμος, αλλά πολύ όξινος και πλούσιος σε </span>βιταμίνη C<span>.</span></span></span></p> <p></p> <p></p> <p></p>

Z 14

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Τζίντζερ μπαχαρικών - κιμά</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p>Η <b>πιπερόριζα</b> ή <b>τζίντζερ</b> είναι η ρίζα του φυτού <i><b>Zingiber officinale</b></i> (<i><b>Ζιγγίβερις η φαρμακευτική</b></i>) η οποία χρησιμοποιείται στην ιατρική αλλά και ως μπαχαρικό στο φαγητό ή ως εξωτική λιχουδιά. Το είδος αυτό δίνει το όνομα στην ομάδα φυτών <i>Zingiberaceae</i>, της οποίας άλλα γνωστά μέλη είναι το καρδάμωμο (κακουλέ), ο κουρκουμάς (κιτρινόριζα), η γκαλάνγκα κλπ.</p> <p>Η καλλιέργεια της πιπερόριζας ξεκίνησε αρχικά στη Νότια Ασία, αλλά είναι διαδεδομένη και στην Ανατολική Αφρική και επίσης στην Καραϊβική. Χρησιμοποιείται στη μαγειρική, την ιατρική και στην αρωματοποιία, ενώ παράλληλα χρησιμοποείται και για λατρευτικούς σκοπούς.</p> <p>Η πιπερόριζα είναι πολυετές φαρμακευτικό φυτό το οποίο έχει κονδυλώδες ρίζωμα με χαρακτηριστική καφέ φλούδα στο εξωτερικό του, ενώ εσωτερικά έχει ανοιχτό κίτρινο χρώμα και αναδύει χαρακτηριστικό πικάντικο και λεμονοειδές άρωμα. Πολλαπλασιάζεται με ριζώματα από μητρικές φυτείες με μήκος 3-5 εκατοστά, βάρος 15-20 γραμμάρια και τουλάχιστον έναν βλαστοφόρο οφθαλμό και κάθε χρόνο μπορεί να φτάσει σε ύψος ως 1 μέτρο και 20 εκατοστά από οφθαλμούς στα ριζώματα του φυτού. Οι βλαστοί της πιπερόριζας είναι συμπαγείς, κυλινδρικοί, όρθιοι και περικλείονται από μεμβρανώδη κολεό. Στις χώρες καταγωγής του φυτού εγκατάσταση γίνεται σε ξύλινα τελάρα ή κατά προτίμηση (ανάλογα και με τη δομή του εδάφους) σε σαμάρια από το Μάρτιο ως τον Απρίλιο, ενώ σε άλλα μέρη από τον Σεπτέμβριο ως Οκτώβριο, καθώς αρχικά απαιτείται αρκετό νερό για να αναπτυχθεί.</p> <p>Τα φύλλα που προκύπτουν είναι μυτερά, λεία και μακριά, με μήκος περίπου 1,5 με 2,5 εκατοστά και πλάτος 8 με 15 εκατοστά, ενώ ο μίσχος τους αναπτύσσεται αντιδιαμετρικά, κατ' εναλλαγή των πλευρών. Τα άνθη αναπτύσσονται εσωτερικά σε κωνοειδείς ταξιανθίες οι οποίες αποτελούνται από σειρές πράσινων βράκτιων φύλλων. Εσωτερικά κάθε βράκτιου προκύπτουν λουλούδια με ποικιλία χρωμάτων όπως άσπρα, κίτρινα και πορτοκαλί. Οι καρποί του φυτού είναι κάψες που αλλάζουν χρώμα καθώς ωριμάζουν, από πράσινο σε καφέ με πορτοκαλί εσωτερικό.</p> <p>Από το 1585, η πιπερόριζα της Τζαμάικα ήταν το πρώτο ανατολίτικο μπαχαρικό το οποίο καλλιεργήθηκε στο Νέο Κόσμο (στην Αμερική και Ωκεανία) και στη συνέχεια έγινε εισαγωγή στην Ευρώπη. Αυτήν τη στιγμή η Ινδία έχει την πρωτιά στην παραγωγή (περίπου 30%-50% της παγκόσμιας παραγωγής γίνεται στην Ινδία), αντικαθιστώντας την Κίνα, η οποία βρίσκεται στη δεύτερη θέση παραγωγής (~20.5%). Ακολουθεί η Ινδονησία (~12.7%), το Νεπάλ (~11.5%) και η Ταϊλάνδη (~10%). Καλύτερη θεωρείται η ποιότητα της Τζαμάικα.</p>

Z 24

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Σπόροι λιναριού - φαρμακευτικοί και υγιείς</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p>To <b>λινάρι</b> επιστ. Λίνον (Linum) είναι Αγγειόσπερμο, ποώδες, δικότυλο φυτό το οποίο ανήκει στην τάξη Λινώδη και στην οικογένεια Λινίδες με 230 περίπου είδη των εύκρατων περιοχών και των περιοχών της Μεσογείου.</p> <p>Το λινάρι καλλιεργείται για τις κλωστικές ίνες του από τις οποίες κατασκευάζονται λινά νήματα και υφάσματα αλλά και για τον λιναρόσπορο και το λινέλαιο που είναι πλούσια σε ω3.</p> <p>Το λινάρι είναι ετήσιο φυτό και οι κυριότερες ποικιλίες του είναι δύο. Αυτές που καλλιεργούνται για τις ίνες τους και λέγονται <b>κλωστικές</b>και αυτές που καλλιεργούνται για τους σπόρους τους από τα οποία βγαίνει ένα είδος λαδιού, το λινέλαιο. Οι τελευταίες λέγονται <b>ελαιοδοτικές</b> ποικιλίες. Το ύψος του φυτού στις κλωστικές ποικιλίες φτάνει το 1,5 μέτρο, ενώ στις ελαιοδοτικές το ένα.</p> <p>Τα άνθη του έχουν πέντε πέταλα και είναι χρώματος γαλάζιου ή μπλε, σπανιότερα λευκού ή απαλού ροζ. Τα φύλλα του είναι χωρίς μίσχο, λογχοειδή και πέφτουν όταν το φυτό ωριμάζει. Ο καρπός είναι κάψα και περιέχει 10 περίπου γυαλιστερά, ωοειδή σπόρια. Στο φλοιό του βλαστού υπάρχουν πολλές ίνες που τον σταθεροποιούν. Αυτές οι κλωστικές ίνες χρησιμοποιούνται στην κατασκευή νημάτων και υφασμάτων. Σε κάθε βλαστό υπάρχουν γύρω στις 40 δέσμες ινών και κάθε δέσμη έχει μήκος 25 έως 70 εκατοστά. Οι ίνες αποτελούνται από μεμονωμένα κυλινδρικά κύτταρα που συγκρατούνται μεταξύ τους από διάφορες κολλώδεις ουσίες.</p> <p>Το λινάρι ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα χωρίς μεγάλες και έντονες βροχοπτώσεις. Στις περισσότερες περιοχές το λινάρι φυτεύεται κάθε 5 χρόνια στο ίδιο χωράφι γιατί είναι ιδιαίτερα απαιτητικό στην άντληση θρεπτικών ουσιών από το έδαφος με συνέπεια την εξάντληση του εδάφους. Η συγκομιδή γίνεται όταν πέσουν τα φύλλα ένα περίπου μήνα μετά την εμφάνιση των πρώτων ανθών. Γίνεται με μηχανικό ξερίζωμα και τα ξεριζωμένα φυτά τοποθετούνται σε ειδικούς χώρους μέχρι να ξεραθούν. Στη συνέχεια αποχωρίζονται τα περιττά σώματα και οι καρποί που περιέχουν τα ελαιώδη σπόρια και οι αποξηραμένοι βλαστοί γίνονται δεμάτια και προωθούνται για περαιτέρω επεξεργασία.</p> <p>Στα ψυχρότερα κλίματα η κλωστή του λιναριού γίνεται λεπτή. Στα ζεστά κλίματα κάνει χοντρή κλωστή. Το πυκνοσπαρμένο λινάρι κάνει καλή (ψιλή) κλωστή, το μέτριο κλωστή και σπόρο και το αραιό σπόρο.</p>

Z 34

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Καλοκαιρινό αλμυρό - μπαχαρικό και φάρμακο</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 5 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><b>Summer savory</b> (<i>Satureja hortensis</i>) is among the best known of the savory genus. It is an annual, but otherwise is similar in use and flavor to the perennial winter savory. It is used more often than winter savory, which has a slightly more bitter flavor.</p> <p>This herb has lilac tubular flowers which bloom in the northern hemisphere from July to September. It grows to around 30 to 60 cm (0.98 to 1.97 ft) in height and has very slender, bronze-green leaves.</p> <p>Summer savory is a traditional popular herb in Atlantic Canada, where it is used in the same way sage is elsewhere. It is the main flavoring in dressing for many fowl, mixed with ground pork and other basic ingredients to create a thick meat dressing known as <i><i title="French language text" xml:lang="fr" lang="fr">cretonnade</i></i> (<i>cretonade</i>) which may be eaten with turkey, goose and duck. It also is used to make stews such as fricot, and in meat pies. It is usually available year-round in local grocery stores in dried form and is used in varying proportions, sometimes added to recipes in large generous heaping spoonfuls (such as in <i><i title="French language text" xml:lang="fr" lang="fr">cretonnade</i></i>), and sometimes more subtly (as in beans, for which savory has a natural affinity). Summer savory is a characteristic ingredient of herbes de Provence. It is also widely used as a seasoning for grilled meats and barbecues, as well as in stews and sauces.</p> <p>Summer savory is preferred over winter savory for use in sausages because of its sweeter, more delicate aroma. It plays an important role in Bulgarian cuisine, providing a strong flavor to a variety of dishes. Instead of salt and pepper, a Bulgarian table will have three condiments: salt, red sweet pepper,and summer savory. When these are mixed it is called sharena sol (<span title="Bulgarian language text" xml:lang="bg" lang="bg">шарена сол</span> 'colorful salt').</p> <p>Summer savory is used in Romanian cuisine, especially in sarmale (stuffed cabbage or grape leaf rolls).</p> <p>The plant is called <i><i title="German language text" xml:lang="de" lang="de">Bohnenkraut</i></i> in German, <i><i title="German language text" xml:lang="de" lang="de">bonenkruid</i></i> in Dutch, <i><i title="French language text" xml:lang="fr" lang="fr">sarriette</i></i> in French, <i><i title="Italian language text" xml:lang="it" lang="it">santoreggia</i></i> in Italian, <i><i title="Spanish language text" xml:lang="es" lang="es">ajedrea</i></i> in Spanish, <span title="Greek language text" xml:lang="el" lang="el">θρούμπι</span>(<i><i title="Greek-language transliteration" xml:lang="el-latn" lang="el-latn">throúbi</i></i>) in Greek, <i><i title="Polish language text" xml:lang="pl" lang="pl">cząber ogrodowy</i></i> in Polish, <span title="Bulgarian language text" xml:lang="bg" lang="bg">чубрица</span> (<i><i title="Bulgarian-language transliteration" xml:lang="bg-latn" lang="bg-latn">chubritsa</i></i>) in Bulgarian, <i><i title="Romanian language text" xml:lang="ro" lang="ro">cimbru</i></i> in Romanian, <i><i title="Hungarian language text" xml:lang="hu" lang="hu">borsikafű</i></i> in Hungarian <span title="Serbian language text" xml:lang="sr" lang="sr">чубар</span>(<i><i title="Serbian-language transliteration" xml:lang="sr-latn" lang="sr-latn">čubar</i></i>) in Serbian, and <span title="Ukrainian language text" xml:lang="uk" lang="uk">чабер</span> (chaber) in Ukrainian. Summer savory is raised from seed grown in a rich, light soil. The seeds are very slow in germinating. The early spring seedlings are often topped for fresh use in June. When the plants are in flower, they may be pulled up and dried for winter use</p>

Z 42

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Trinidad Moruga σκορπιός συνθλίβονται τσίλι - 2 εκατομμύρια SHU</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 50 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><span>The </span><b>Trinidad Moruga scorpion</b><span> (</span><i>Capsicum chinense</i><span>) is a </span>chili pepper<span> native to the district of </span>Moruga<span> in </span>Trinidad and Tobago<span>. On February 13, 2012, </span>New Mexico State University's<span>Chile Pepper Institute identified the Trinidad Moruga scorpion as the hottest chili in the world, with a mean heat of more than 1.2 million Scoville heat units (SHUs) and individual plants with a heat of more than 2 million </span>SHUs<span>.</span><span> According to the Chile Pepper Institute, the previous record holder was the </span>Bhut jolokia<span> of India, as it never accepted the </span>Infinity chili<span> and </span>Naga Viper pepper<span> that were previous record holders per </span>Guinness World Records<span>. The current world record holder is the </span>Carolina reaper<span> with 1.64 million SHU.</span></span></p> <p><span style="color:#000000;"><span>Aside from the heat, the Trinidad Moruga scorpion has a tender fruit-like flavor, which makes it a sweet-hot combination.</span><span> The pepper can be grown from seeds in most parts of the world. In North America, the growing season varies regionally from the last spring hard frost to the first fall hard frost. Freezing weather ends the growing season and kills the plant, but otherwise they are perennials which grow all year, slowing in colder weather.</span></span></p>

Z 44

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Guarana μπαχαρικών (Paullinia cupana)</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><b>Guarana</b><span> (</span><span class="nowrap"><span class="IPA nopopups noexcerpt">/<span><span title="/ɡ/: 'g' in 'guy'">ɡ</span><span title="'w' in 'wind'">w</span><span title="/ə/: 'a' in 'about'">ə</span><span title="/ˈ/: primary stress follows">ˈ</span><span title="'r' in 'rye'">r</span><span title="/ɑː/: 'a' in 'father'">ɑː</span><span title="'n' in 'nigh'">n</span><span title="/ə/: 'a' in 'about'">ə</span></span>/</span></span><span> from the </span>Portuguese<span> </span><i>guaraná</i><span> </span><small></small><span title="Representation in the International Phonetic Alphabet (IPA)" class="IPA">[ɡwaɾɐˈna]</span><span>), </span><i>Paullinia cupana</i><span>, </span>syns.<span> </span><i>P. crysan, P. sorbilis</i><span>) is a </span>climbing plant<span> in the </span>maple<span> family, </span>Sapindaceae<span>, native to the </span>Amazon basin<span> and especially common in </span>Brazil<span>. Guarana has large leaves and clusters of </span>flowers<span> and is best known for the seeds from its fruit, which are about the size of a coffee bean.</span></span></p> <h3><span class="mw-headline" id="Safety">Safety</span></h3> <p>In the United States, guarana fruit powder and seed extract have not been determined for status as "generally recognized as safe" (GRAS) by the Food and Drug Administration, but rather are approved as food additives for flavor (but not non-flavor) uses.<sup id="cite_ref-16" class="reference"></sup></p> <p>Guarana is used in sweetened or carbonated soft drinks and energy drinks, an ingredient of herbal teas or contained in dietary supplement capsules. Generally, South America obtains most of its caffeine from guarana.</p> <h3><span class="mw-headline" id="Beverages">Beverages</span></h3> <p>Brazil, the third-largest consumer of soft drinks in the world, produces several soft drink brands from guarana extract. Paraguay is also a producer of guarana soft drinks with several brands operating in its market. The word <i>guaraná</i> is widely used in Brazil and Paraguay as a reference to soft drinks containing guarana extract.</p>

Z 45

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Ακατέργαστα κομμάτια κακάου - τα καλύτερα αντιοξειδωτικά</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><span>Το </span><b>κακάο</b><span> είναι ο ξηρός και μερικώς </span>ζυμωμένος<span> λιπαρός σπόρος του </span>κακαόδεντρου<span> από το οποίο γίνεται η </span>σοκολάτα<span>. Η επιστημονική ονομασία του δέντρου είναι </span><b>Theobroma cacao</b><span> (</span>Κάρολος Λινναίος<span>) και προέρχεται από τις λέξεις θεός και βρώση, δηλαδή το "φαγητό των θεών". Οι </span>Αζτέκοι<span> ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τους σπόρους του κακάο στη διατροφή τους και για να κατασκευάσουν σοκολάτα. Λάτρευαν το δέντρο του κακάο και το θεωρούσαν ως πηγή δύναμης και πλούτου. Μάλιστα χρησιμοποιούσαν τους σπόρους του κακάο σαν μια μορφή νομίσματος.</span></span></p> <p>Συχνά πωλείται ως σκόνη κακάο, μια ξηρή σκόνη που γίνεται με την άλεση των σπόρων κακάο και την αφαίρεση του βούτυρου κακάο από τα σκούρα καφέ , πικρά στερεά κομμάτια. Το ίδιο το κακάο έχει μια εξαιρετικά πικρή γεύση. Υπάρχει άφθονο κακάο στην τροπική Αφρική. Αυτό συλλέγεται και στέλνεται σε άλλες χώρες για να το επεξεργαστούν.</p> <p>Το κακάο φαίνεται να είναι αφέψημα με ευεργετικές συνέπειες στην υγεία του ανθρώπου. Σημαντικός αριθμός επιστημονικών μελετών παρουσιάζουν το κακάο να περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις φλαβονοειδών και προκυανιδινών, συστατικά που έχουν αντιοξειδωτική δράση, παρεμποδίζοντας την οξειδωτική δράση των ελεύθερων ριζών και προστατεύουν έτσι από τον καρκίνο, τις καρδιοπάθειες και τη γήρανση. Ωστόσο έχει διαπιστωθεί ότι επηρεάζει δυσμενώς τη λειτουργία του ήπατος.</p>

Z 29

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>Galanga (alpinia galanga)</strong></span><br /><span style="font-size: 14pt;"><strong><span style="color: #d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color: #000000;"><i><b>Alpinia galanga</b></i><span> (also </span><i>Languas galanga</i><span>),</span><span> a plant in the </span>ginger family<span>, is an herb used in cooking, especially in </span>Indonesian<span> and </span>Thai cuisines<span>. It is one of four plants known as </span>galangal<span>and is differentiated from the others with the common name </span><b>greater galangal</b><span> (or simply </span><b>Thai galangal</b><span>). The galangals are also called </span><b>blue ginger</b><span> or </span><b>Thai ginger</b><span>.</span><i>Alpinia galanga</i><span> is called </span><i><i title="Indonesian language text" xml:lang="id" lang="id">laos</i></i><span> in Indonesian and is the most common form of galangal used in cooking. It is also known as </span><i>lengkuas</i><span> and galanga root. In the Philippines, it is known as </span><i>langkawas</i><span>. In Manipuri, it is known as </span><i>kanghu</i><span>. In Myanmar, it is called </span><i>pa de kaw</i><span> (ပတဲေကာ). In Cambodia, it is called </span><i>romdeng</i><span> .</span></span></p> <p><span style="color: #000000;"><span>The plant grows from rhizomes in clumps of stiff stalks up to 2 m in height with abundant long leaves that bear red fruit. It is native to South Asia and Indonesia and cultivated in Malaysia, Laos, and Thailand. <i>A. galanga</i> is the galangal used most often in cookery. The robust rhizome has a sharp, sweet taste and smells like a blend of black pepper and pine needles. The red fruit is used in traditional Chinese medicine and has a flavor similar to cardamom.</span></span></p> <p><span>The rhizome is a common ingredient in </span>Thai curries<span> and soups, where it is used fresh in chunks or cut into thin slices, mashed and mixed into curry paste. Indonesian </span><i>rendang</i><span> is usually spiced with galangal.</span></p> <p><span>Under the names 'chewing John', 'little John to chew', and 'court case root', it is used in African American folk medicine and hoodoo folk magic.<sup class="noprint Inline-Template Template-Fact">[<i><span title="This claim needs references to reliable sources. (May 2011)">citation needed</span></i>]</sup> Ayurveda considers <i>A. galanga</i> (Sanskrit:-<i>rasna</i>) as a Vata Shamana drug. Known as பேரரத்தை (<i>perarathai</i>) in Tamil, this form of ginger is used with licorice root, called in Tamil <i>athi-mathuram</i> (<i>Glycyrrhiza glabra</i>) as folk medicine for colds and sore throats.</span></p> </body> </html>

Z 30

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="">Παπάγια μπαχαρικά - κιμά</span><br /><span title="" style="color:#ff0000;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 5 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <div>Η παπάγια (papaya, από τη γλώσσα Καρίμπ μέσω της ισπανικής, είναι ο καρπός του φυτού Carica papaya, του γένους Καρική (Carica). Αποτελεί ιθαγενές φυτό των τροπικών χωρών της Αμερικής. Καλλιεργούνταν στο Μεξικό πολλούς αιώνες πριν την έλευση των κλασικών μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Μερικές φορές καλείται και "δεντροπέπονο" ή "pawpaw," ωστόσο το νοτιοαμερικάνικο pawpaw αποτελεί ένα διαφορετικό είδος, του γένους Asimina.</div> <div>Πρόκειται για φυτό που μοιάζει με δένδρο. Ο βλαστός του φτάνει σε ύψος τα 5-10 μ. και τα φύλλα του περιορίζονται στην κορυφή του κορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Τα φύλλα είναι μεγάλα και η διάμετρός τους κυμαίνεται από 50-70 εκατοστά. Ο καρπός είναι ώριμος όταν μαλακώσει (όπως το ώριμο αβοκάντο ή και πιο μαλακός) και η φλούδα του έχει χρώμα ώχρας προς πορτοκαλί. Η γεύση του φρούτου προσιδιάζει σε εκείνη του ροδάκινου και του ανανά. Κύριος εχθρός του είναι ένα είδος μύγας, με την ονομασία "Papaya Fruit Fly". To έντομο αυτό μοιάζει με σφήκα και γεννά τα αυγά του στο νεαρό φυτό.</div> <div>Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο οπωροφόρο δέντρο του οποίου το γονιδίωμα αποκρυπτογραφήθηκε</div> <div>Καλλιέργεια και χρήσεις</div> <div>Στη Χαβάη καλλιεργούνται δύο ποικλίες γενετικά τροποποιημένης παπάγιας, η SunUp και η Rainbow, από τη δεκαετία του 1990.[2] Ως το 2004, η μη γενετικά τροποποιημένες και οι βιολογικές παπάγιες επιμολύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις γενετικά μεταλλαγμένες ποικιλίες.[3] Πατρίδα της παπάγιας είναι το νότιο Μεξικό, η Κεντρική Αμερική και η βορειότερη Νότια Αμερική. Σήμερα το φυτό καλλιεργείται στις περισσότερες χώρες με τροπικό κλίμα, όπως στη Βραζιλία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, τη Σρι Λάνκα και τις Φιλιππίνες.</div> <div>Το ώριμο φρούτο τρώγεται συνήθως ωμό, χωρίς τη φλούδα ή τα κουκούτσια. Το άγουρο πράσινο φρούτο μπορεί να φαγωθεί μαγειρεμένο, ειδικά σε κάρι, σαλάτα και σιγοβρασμένο.Τόσο το πράσινο φρούτο όσο και το ώριμο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται παπαΐνη. Αυτό είναι πρωτεάση, που έχει τη δυνατότητα να διαλύει τις σκληρές ίνες του κρέατος, κάτι που ανακαλύφθηκε αιώνες πριν από τους αυτόχθονες Αμερικανούς. Διατίθεται σε ταμπλέτες για τη θεραπεία προβλημάτων που αφορούν την πέψη. Η πράσινη παπάγια, ωμή αλλά και μαγειρεμένη, χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης.</div> <div>Η παπαΐνη χρησιμοποιείται από πολλούς κατοίκους των χωρών όπου καλλιεργούνται οι παπάγιες, για τη θεραπεία τραυμάτων από αιχμηρά εργαλεία, για εξανθήματα, τσιμπήματα και εγκαύματα. Χρησιμοποιείται ως φάρμακο σε αλοιφή. Ο Χάρισον Φορντ είχε χρησιμοποιήσει παπαΐνη στην πλάτη του για τη θεραπεία του στη διάρκεια γυρισμάτων της ταινίας από τη σειρά "Ιντιάνα Τζόουνς".</div> <div>Επίσης, ιατρικές έρευνες σε ζώα επιβεβαίωσαν την αντισυλληπτική και αμβλωτική ιδιότητα του φυτού. Οι σπόροι του επίσης έχουν αντισυλληπτικές ιδιότητες στους αρσενικούς πιθήκους (σε συγκεκριμένο είδος).</div> <div>Οι μαύροι σπόροι είναι εδώδιμοι και έχουν στυφή, πιπεράτη γεύση. Πολλές φορές αλέθονται και χρησιμοποιούνται σε αντικατάσταση του μαυροπίπερου. Σε μερικές περιοχές της Ασίας σιγοψήνουν τα νεαρά φύλλα της παπάγιας και τα τρώνε, όπως το σπανάκι.</div> <div>Αλλεργίες και παρενέργειες </div> <div>Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχη κατά τη συγκομιδή, καθώς η παπάγια εκκρίνει ένα υγρό όταν δεν είναι αρκετά ώριμη και αυτό μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό και αλλεργική αντίδραση σε ορισμένα άτομα. Ο καρπός επίσης περιέχει ένα αλκαλοειδές, που λέγεαι καρπαΐνη, και είναι επικίνδυνο σε μεγάλες ποσότητες. Το αλκαλοειδές αυτό περιέχεται επίσης στους σπόρους και στα φύλλα.</div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"><tbody><tr><td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds / Cuttings</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0.5 cm</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 25-28 ° C</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>2-4 Weeks</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>regular watering during the growth period + dry between waterings</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr></tbody></table></div>

Z 19