Τελευταία παραγγελίες

  •  
    Tanja, Beograd, Serbia
  •  
    Alaa, Alwajh, Saudi Arabia
  •  
    ionescu, valu lui traian, Romania
  •  
    Lasse, 2900, Norway
  •  
    Pete, Cleves, United States
  •  
    Stef, Waalwijk, Netherlands
  •  
    Sonia, Minervino di Lecce, Italy
  •  
    Adrian, Ingolstadt, Germany
  •  
    CORINNE, NOTRE DAME DE LONDRES, France
  •  
    Dušan, KRAVANY NAD DUNAJOM, Slovakia
  •  
    Arno, Ehrenkirchen, Germany
  •  
    Costas, LARNACA , Cyprus
  •  
    Fulvio francesco, Santa Domenica Talao, Italy
  •  
    william, Dun, France
  •  
    Aymeric , Saint tricat, France
  •  
    Ricard, Sant Celoni, Spain
  •  
    Maureen , Enniscorthy Co Wexford , Ireland
  •  
    Paul, St. Vigil in Enneberg (BZ), Italy
  •  
    Ricardo jorge , Viseu , Portugal
  •  
    Radosav, Kragujevac, Serbia
  •  
    Sylvie, Neyruz, Switzerland
  •  
    Julien, Scionzier, France
  •  
    Zoran, Vinca, Serbia
  •  
    Josef, Hochdorf-Assenheim, Germany
  •  
    Davide, London, United Kingdom
  •  
    Kimberly, Victoria, Gozo, Malta
  •  
    Saša , Beograd, Serbia
  •  
    Ewa, Galway, Ireland
  •  
    Ioannis , Kato Achaia, Greece
  •  
    Samuele, Milano, Italy

Υπάρχουν 43 προϊόντα.

Εμφανίζονται τα στοιχεία 13-24 από σύνολο 43
Καρότο σπόροι Autumn King

Σπόροι Γίγαντας καρότο...

Τιμή 2,25 € SKU: VE 27 AK
,
5/ 5
<h2><strong>Σπόροι Γίγαντας καρότο Autumn King</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 130 (0,2 g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Ένα υπέροχο, αξιόπιστο καλαμπόκι με μέση και μεσαία καθυστέρηση, που παράγει μεγάλες, μακρές κωνικές ρίζες με ομοιόμορφο εσωτερικό χρώμα. Η άριστη γεύση και τα χαρακτηριστικά της αποθήκευσης καθιστούν αυτή μια από τις πιο δημοφιλείς και ευρέως καλλιεργούμενες ποικιλίες maincrop που επιτυγχάνουν τεράστια μεγέθη αν αφεθούν να ωριμάσουν πλήρως. Αυξάνεται ιδιαίτερα καλά σε ανοιχτή θέση σε φως, πλούσιο έδαφος που δεν έχει πρόσφατα χρησιμοποιηθεί. Συγκομιδή μετά από 68 ημέρες από τη βλάστηση.</p> <p>Βγάζετε ή κατεβαίνετε βαθιά στο κρεβάτι καρότου όταν το έδαφος είναι στην ξηρή πλευρά για να αποφύγετε τη δημιουργία σβώλων.</p> <p>Σπέρνετε λεπτό σπόρους σε σειρές, βάθους 1 cm (1/2 in.), 30-40 cm (12-16 in.) Μεταξύ των γραμμών μόλις περάσει ο κίνδυνος σκληρού παγετού. Προσπαθήστε να πάρετε περίπου 4 σπόρους ανά 2 εκατοστά (1 ίντσα).</p>
VE 27 AK (130 S)
Καρότο σπόροι Autumn King
Σπόροι καρότου Atomic Red

Σπόροι καρότου Atomic Red

Τιμή 1,50 € SKU: VE 20 R
,
5/ 5
<h2><strong>Σπόροι καρότου Atomic red - Ατομικής Κόκκινο </strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 25 σπόρους.</strong></span></h2> <div>Το Atomic Red καρότο ζει μέχρι το όνομά του - οι 11 "μεγάλες κωνικές ρίζες του είναι ένα όμορφο κόκκινο χρώμα που γίνεται λαμπρότερο όταν μαγειρευτεί. Αυτή η ποικιλία παίρνει την απόχρωση της από το υγιές Lypocene, ένα πρόδρομο για την βήτα καροτίνη πιστώθηκε για να βοηθήσει στην πρόληψη αρκετών τύπων καρκίνου. Αναπτύξτε καρότα σε δροσερό καιρό. Σχεδιάστε το αξιοσημείωτο χρώμα και γεύση του Atomic Red με ατμό, ψήσιμο ή ψήσιμο αυτών των τραγανών ριζών. Είναι πολύ νόστιμο σε σούπες ή σούπες.</div> <div>Sowing Instructions</div> <div>Site &amp; Soil</div> <div>Get the soil conditions correct and carrots are one of the easiest vegetables to grow in the cooler climates. Incorrect soil conditions lead to mis-shapen carrots - these may well cause a chuckle when dug up, but they are not so well appreciated at cooking time! Carrots prefer a light soil which has been improved with lots of well-rotted organic material fully dug into the soil. Carrots grown on heavy soil, or where organic material is not well-rotted, will become misshapen and grow 'forked. Stones in the soil will have the same bad effect. Prepare the bed two weeks or so before planting, forking in a handful of bonemeal for each square metre (yard). Ensure that the soil is dug to a spade's depth and is of a crumbly texture.</div> <div>When to Sow</div> <div>Sow seeds from early spring to autumn</div> <div>How to Sow</div> <div>Using a trowel, dig out narrow drills 2cm (3/4inch) deep and 12cm (8inches) apart. Carrot seed is fine - the easiest way to sow is to empty some seed from the packet into the palm of your left hand and and take small pinches of seed with your right hand fingers, dropping a couple of seeds every 2.5cm (1 inch) along the narrow drills. Sow the seed thinly to avoid too much thinning out later. Cover the seeds with fine soil very gently firming it down. Water with a fine spray if the conditions are dry. The seedlings should start to appear 15 to 20 days later.</div>
VE 20 R (25 S)
Σπόροι καρότου Atomic Red
Σπόροι καρότων, μακρύς αμβλύ, χωρίς ξυλόλιο (καρδιά) 2.35 - 1

Σπόροι καρότων, μακρύς...

Τιμή 1,85 € SKU: MHS 159
,
5/ 5
<h2 class=""><strong>Σπόροι καρότων, μακρύς αμβλύ, χωρίς ξυλόλιο (καρδιά)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Η τιμή είναι για ένα πακέτο 800-1200 σπόρων (1g).</strong></span></h2> <p>Αργή ποικιλία. Πορτοκαλί-κόκκινη ρίζα, μήκους 22-24 cm. Χωρίς Xylem ("ξύλινη καρδιά") που είναι στην πραγματικότητα, και το καθιστά εξαιρετικό για την προετοιμασία όλων των ειδών τα πιάτα, επειδή δεν είναι ξύλα. Μεγάλη γεύση, πολύ γλυκιά ποικιλία που είναι κατάλληλη για σπορά τόσο σε εξωτερικούς χώρους όσο και σε θερμοκήπια ...</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
MHS 159 (1g)
Σπόροι καρότων, μακρύς αμβλύ, χωρίς ξυλόλιο (καρδιά) 2.35 - 1
Sporoi Anēthos (Anethum graveolens) 1.6 - 4

Σπόροι Άνηθος (Anethum...

Τιμή 1,60 € SKU: MHS 121
,
5/ 5
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>ΣΠΌΡΟΙ ΆΝΗΘΟΣ (ANETHUM GRAVEOLENS)</strong></span></h2> <h3><span style="color: #ff0000; font-size: 14pt;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 900+ (2g), 4500+ (10g) σπόροι.</strong></span></h3> <div>Ο άνηθος είναι εξαιρετικό ίαμα για τον τυμπανισμό και τον κολικό πόνο που προκαλεί μερικές φορές . Είναι επίσης το πιο κατάλληλο βότανο για τον κολικό των παιδιών. Αυξάνει τη ροή γάλακτος στις μητέρες που θηλάζουν. Το μάσημα των σπόρων καθαρίζει τη κακοσμία της αναπνοής και του στόματος.</div> <div>Η επιστημονική του ονομασία είναι Anethum graveolens (άνηθο το βαρύοσμον) και ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδοφόρων. </div> <div>Αυτό το γένος συμπεριλαμβάνει 2 φυτά αυτοφυή στις περιοχές της Ευρώπης και Ασίας. Ο κοινός καλλιεργήσιμος Άνηθος είναι ένα μονοετές φυτό, το άλλο συγγενές είδος είναι διετές. Έχει μακριά νηματώδη ρίζα, από την οποία αναπτύσσεται ο κούφιος βλαστός με τα πτεροειδή φύλλα, τα οποία μοιάζουν με του Μάραθου. Ομπρέλες από μικρά κίτρινα γυαλιστερά άνθη αναπτύσσονται στις κορυφές του βλαστού, ακολουθούμενα από αυγοειδές μυτερούς και αρωματικούς σπόρους.</div> <div>Καλλιεργείται από σπόρους που φυτεύονται κατευθείαν στο ύπαιθρο σε ηλιόλουστα μέρη. Το φυτό έχει πολύ ψιλά τρυφερά φυλλαράκια και τα λουλούδια, ανθίζουν από Ιούνιο έως Αύγουστο. </div> <div>Μπορεί να φτάσει τα 70-120 εκατοστά. Η συγκομιδή του γίνεται 2-3 φορές το χρόνο.</div> <div>Οι αρχαίοι Έλληνες τον είχαν γιατρικό για τον λόξυγκα. Ήταν τόσο πολύτιμο αρωματικό χόρτο στην αρχαία Ρώμη που επιβλήθηκε ειδικός φόρος για χάρη του. Η χρήση του ήταν γνωστή από πιο πριν. Στον τάφο του Αμενοφέως του Β΄ της Αιγύπτου αναγνωρίσθηκαν ίχνη του. </div> <div>Ο Άνηθος ήταν ένα σημαντικό φαρμακευτικό χόρτο από την Βιβλική εποχή. Πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες ου Άνηθου περιέγραψε ο Πλίνιος (23-79 μ.Χ.) και πολλοί συγγραφείς του 10-όυ αιώνα. Ο Κούλπεπερ (1653 – “Πλήρες βοτανοθεραπεία”) γράφει: «Το χόρτο σταματάει τον λόξυγκα, βρασμένο σε κρασί… και χρησιμοποιείται στα σκευάσματα για την αποβολή των αερίων και των πόνων που προκαλούν.» </div> <div>Στη μαγειρική χρησιμοποιούμε και τον σπόρο και τα φύλλα του. Τον χρησιμοποιούμε για καρύκευμα σε σάλτσες για ψάρι, καβούρια και όστρακα, σε σαλάτες με αγγούρι, μαρούλι, ντομάτες και πατάτες. Επίσης σε μαγιονέζες, μαρινάτες για ψάρι, γαλακτοκομικά και αρωματικό ξύδι. Τα κοτσανάκια με τα άνθη και τους σπόρους μπαίνουν σε αγγουράκια τουρσί, ξινολάχανο και άλλα τουρσιά. Τα άνθη χρησιμοποιούνται σε κονσέρβες για ψάρι και τουρσιά, λαχανικά και λικέρ βοτάνων. Τοποθετείται επίσης σε ντολμαδάκια, σπανακόπιτα, χορτόπιτες, ομελέτες, κρύες σούπες, άσπρη φασολάδα. </div> <div>Για φαρμακευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται οι σπόροι, το τρυφερό χόρτο πριν ανθίσει το φυτό και το αιθέριο έλαιο του Άνηθου. </div> <div>Τα συστατικά του βοτάνου είναι αιθέριο έλαιο με καρβόνη, σταθερό έλαιο (σπόροι), φυτικές κόλλες και δεψικές ύλες, ρητίνη, βιταμίνη C, άφθονο κάλιο, ασβέστιο, φωσφόρο και μαγνήσιο. </div> <div>Ειδικότερα οι καρποί του Άνηθου περιέχουν 2,5-4% αιθέριο έλαιο, 10-20% φυτικό έλαιο, πρωτεΐνες, αμίνες, μπεργκαπτένη, ουμπελιπρενίνη, σκοπολετίνη, εσκουλετίνη, ουμπελιφερόνη, κοφείνη, χλωρογενικό οξύ κ.ά. </div> <div>Είναι ένα δριμύ δροσιστικό, αρωματικό χόρτο, που ηρεμεί και καταπραΰνει το πεπτικό σύστημα (διεγερτικό της πέψης), ελέγχει τις μολύνσεις και έχει διουρητική δράση. Χάρη στο περιεχόμενο σε αιθέριο έλαιο το σκεύασμα έχει σπασμολυτική δράση, αντιφυσώδη και αντιεμετική δράση. </div> <div>Ανακουφίζει το στομάχι, ιδιαίτερα στις στομαχικές διαταραχές των παιδιών και όταν το προσθέτουμε ωμό στο φαγητό καταπολεμά τη δυσπεψία. Διεγείρει την όρεξη και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στον λόξυγκα και την αεροφαγία. Οι σπόροι του είναι χρήσιμοι στην κακοσμία του στόματος και το αφέψημα τους είναι καλό αντιβηχικό και καταπραϋντικό του στομάχου και των εντέρων. Αυξάνει τη ροή του γάλακτος στις μητέρες που θηλάζουν. </div> <div>Η λαϊκή ιατρική χρησιμοποιεί το σκεύασμα για την θεραπεία των ασθενειών του συκωτιού, αεροφαγία και αιμορροΐδες. </div> <div>Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-2 κουταλιές του τσαγιού σπόρους που τους έχουμε συνθλίψει μαλακά και το αφήνουμε 10-15 λεπτά. Για τη θεραπεία του τυμπανισμού πίνουμε ένα φλιτζάνι πριν από τα γεύματα.</div> <div>Αν χρησιμοποιήσουμε το βάμμα του βοτάνου πίνουμε 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα. </div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Cover lightly with substrate</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>min. 15 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>2-3 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </body> </html>
MHS 121 (2g)
Sporoi Anēthos (Anethum graveolens) 1.6 - 4
15.000 Σπόροι σέλινου Υταη 9.95 - 2

15.000 Σπόροι σέλινου Υταη

Τιμή 9,95 € SKU: VE 180 (10g)
,
5/ 5
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2>15.000 Σπόροι σέλινου ''Υταη''</h2> <h3><strong><span style="color: #ff0000;"><span style="font-size: 14pt;">Τιμή για το πακέτο των 15.000 σπόροι (1g).</span> </span></strong></h3> <div>Το σέλινο (επιστ. Σέλινον το βαρύοσμον, Apium graveolens) είναι διετές, ιθαγενές φυτό του γένους Σέλινον (Apium) της οικογένειαςτων Σελινοειδών (Apiaceae) (συν. Σκιαδοφόρων (Umbelliferae)). <span>Είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια όταν Έλληνες και Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική και οι Κινέζοι για φάρμακο. Επίσης το θεωρούσαν πένθιμο φυτό γιατί στις νεκρικές τελετές οι πενθούντες φορούσαν στεφάνι από σέλινο.</span></div> <div>Έντονα αρωματικό φυτό, με σκληρό βλαστό, ρίζες σαρκώδεις και ινώδεις, φύλλα με διαιρεμένο έλασμα, οι μίσχοι κυρτωμένοι δημιουργούν αυλάκι.</div> <div>Το ύψος του φτάνει τα 90 εκατοστά και τα σπόρια του είναι αρωματικά, με ίδιο άρωμα με αυτό του φυτού αλλά με πικρότερη και πιο καυστική γεύση.</div> <div>Πολλαπλασιάζεται με σπορά σε θερμοκήπια ή ειδικά σπορεία και στη συνέχεια μεταφυτεύεται σε μικρά σακουλάκια αφού περάσουν 5-7 εβδομάδες.</div> <div>Όταν το ύψος των φυταρίων φτάσει τα 20 εκατοστά περίπου τότε φυτεύονται στην τελική τους θέση.</div> <div>Οι απαιτήσεις σε νερό είναι μεγάλες και το τακτικό πότισμα είναι απαραίτητο ενώ η λίπανση του εδάφους είναι αναγκαία και πρέπει να γίνεται είτε με κοπριά είτε με ειδικά λιπάσματα.</div> <div>Το έντονο άρωμα που έχει το σέλινο οφείλεται σε αιθέριο έλαιο που δίνει στο φυτό ορεκτικές, χωνευτικές και τονωτικές ιδιότητες.</div> <div>Περιέχει σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνες C, B1, B2 και Κ. Θεωρείται ότι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε παθήσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης καθώς και κατά των αρθριτικών παθήσεων.</div> <div>Ποικιλίες</div> <div>Υπάρχουν 2 βασικές ποικιλίες σέλινου:</div> <div>Η μία (var. rapaceum) με μεγάλη σαρκώδη ρίζα τη γνωστή σελινόριζα, που καλλιεργείται για αυτή και τρώγεται ωμή, σαλάτα, σε σούπες και μαγειρεμένη με διάφορους συνδυασμούς και</div> <div>Η δεύτερη (var. dulce), η πιο κλασσική, με σαρκώδεις μεγάλους μίσχους που καλλιεργείται για τα φύλλα της και τρώγεται με τον ίδιο τρόπο γίνεται τουρσί ή χρησιμοποιείται και ως καρύκευμα.</div> <div>Τα σπόρια του χρησιμοποιούνται σε διάφορες σούπες και τουρσιά ως μπαχαρικό καθώς επίσης και στην αρωματοποιία.</div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>18 - 20°C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>12°C: 32 Days</span><br /><span>20°C: 15 days</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em><em></em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </body> </html>
VE 180 (10g)
15.000 Σπόροι σέλινου Υταη 9.95 - 2
Σπόροι σέλινου Υταη (Utah)...

Σπόροι σέλινου Υταη (Utah)...

Τιμή 1,55 € SKU: MHS 135
,
5/ 5
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Σπόροι σέλινου Υταη (Utah) (Apium graveolens)</strong></h2> <h2><strong><span style="color: #ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 1500 (1g) ou 3000 (2g) σπόροι.</span> </strong></h2> <p>Το σέλινο (επιστ. Σέλινον το βαρύοσμον, Apium graveolens) είναι διετές, ιθαγενές φυτό του γένους Σέλινον (Apium) της οικογένειαςτων Σελινοειδών (Apiaceae) (συν. Σκιαδοφόρων (Umbelliferae)). <span>Είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια όταν Έλληνες και Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική και οι Κινέζοι για φάρμακο. Επίσης το θεωρούσαν πένθιμο φυτό γιατί στις νεκρικές τελετές οι πενθούντες φορούσαν στεφάνι από σέλινο.</span></p> <p>Έντονα αρωματικό φυτό, με σκληρό βλαστό, ρίζες σαρκώδεις και ινώδεις, φύλλα με διαιρεμένο έλασμα, οι μίσχοι κυρτωμένοι δημιουργούν αυλάκι.</p> <p>Το ύψος του φτάνει τα 90 εκατοστά και τα σπόρια του είναι αρωματικά, με ίδιο άρωμα με αυτό του φυτού αλλά με πικρότερη και πιο καυστική γεύση.</p> <p>Πολλαπλασιάζεται με σπορά σε θερμοκήπια ή ειδικά σπορεία και στη συνέχεια μεταφυτεύεται σε μικρά σακουλάκια αφού περάσουν 5-7 εβδομάδες.</p> <p>Όταν το ύψος των φυταρίων φτάσει τα 20 εκατοστά περίπου τότε φυτεύονται στην τελική τους θέση.</p> <p>Οι απαιτήσεις σε νερό είναι μεγάλες και το τακτικό πότισμα είναι απαραίτητο ενώ η λίπανση του εδάφους είναι αναγκαία και πρέπει να γίνεται είτε με κοπριά είτε με ειδικά λιπάσματα.</p> <p>Το έντονο άρωμα που έχει το σέλινο οφείλεται σε αιθέριο έλαιο που δίνει στο φυτό ορεκτικές, χωνευτικές και τονωτικές ιδιότητες.</p> <p>Περιέχει σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνες C, B1, B2 και Κ. Θεωρείται ότι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε παθήσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης καθώς και κατά των αρθριτικών παθήσεων.</p> <p>Ποικιλίες</p> <p>Υπάρχουν 2 βασικές ποικιλίες σέλινου:</p> <p>Η μία (var. rapaceum) με μεγάλη σαρκώδη ρίζα τη γνωστή σελινόριζα, που καλλιεργείται για αυτή και τρώγεται ωμή, σαλάτα, σε σούπες και μαγειρεμένη με διάφορους συνδυασμούς και</p> <p>Η δεύτερη (var. dulce), η πιο κλασσική, με σαρκώδεις μεγάλους μίσχους που καλλιεργείται για τα φύλλα της και τρώγεται με τον ίδιο τρόπο γίνεται τουρσί ή χρησιμοποιείται και ως καρύκευμα.</p> <p>Τα σπόρια του χρησιμοποιούνται σε διάφορες σούπες και τουρσιά ως μπαχαρικό καθώς επίσης και στην αρωματοποιία.</p> </body> </html>
MHS 135 (1g)
Σπόροι σέλινου Υταη (Utah) (apium graveolens)

Αυτό το φυτό έχει τεράστια φρούτα
Ραπανοσέλινα Σπόροι Giant Πράγα

Ραπανοσέλινα Σπόροι Giant...

Τιμή 1,25 € SKU: VE 16
,
5/ 5
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Σπόροι Ραπανοσέλινα - γίγαντας Πράγα - Μπαχαρικών και Ιατρικής</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο του 2000 (1 g), 20000 (10g) σπόρους.</strong></span></h2> <div>Σέλινο. Καλλιέργεια  Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι κηπουροί αρχίζουν να ενδιαφέρονται για σπάνια λαχανικά. Εδώ, για παράδειγμα, το σέλινο. Αυτό το πικάντικο καλλιέργεια λαχανικών με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες C, Β1, Β2, καροτίνη, τα ανόργανα άλατα (κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο) και ουσία. Πόσα χρόνια πήγε στο Exotic σέλινο και ήταν γνωστό ότι εκτός από πολύ περίεργος ερασιτέχνες καλλιεργητές. Τώρα, δεν είναι ασυνήθιστο στον κήπο και κηπουρός, ένας αρχάριος.</div> <div>Για να το πάρει νωρίς, θα πρέπει να καταφεύγουν στη μέθοδο των σποροφύτων. Δεδομένου ότι οι σπόροι βλασταίνουν σέλινο πολύ αργά, θα πρέπει να σπέρνονται το χειμώνα.  Στα τέλη Φεβρουαρίου, οι σπόροι των ραπανοσέλινα πρέπει να αναμιχθεί με το υγρό χώμα, συμπληρώστε το μείγμα σε ένα γυάλινο βάζο, το οποίο τοποθετείται στο περβάζι. Μετά από 3-4 εβδομάδες οι σπόροι αρχίζουν να βλασταίνουν. Παρατηρήσετε ότι δεν είναι δύσκολο, γιατί η τράπεζα είναι διαφανής.</div> <div>Βλαστάνοντες σπόρους με χώμα ομοιόμορφα διασποράς στα θερμοκήπια ταινία και καλύπτουν πάχος 1 cm από το έδαφος ποτίζεται από ένα ποτιστήρι με ένα σουρωτήρι.  Αν το φαινόμενο του θερμοκηπίου στον κήπο εκεί, στη συνέχεια, καθιστούν δύσκολη για τα σπορόφυτα του σέλινου. Πάρτε τέσσερα πλάτη του σκάφους 15-20 cm και μήκος για να τους χτυπήσει έξω από το κουτί. Βάλτε το στο στη μέση για να οδηγήσει ένα μερίδιο σε αυτό για την ενίσχυση του μπολ ανάποδα. Τώρα, θα τραβήξει τα άκρα της ταινίας και πιάσε ξυλεία της συσκευασίας καρφώνεται στο κιβώτιο.</div> <div>Εδώ σπορόφυτα σέλινο θα αυξηθεί πριν από τη μεταφύτευση στο έδαφος. Δεκαπενθήμερο  αποκαλύπτουν σπορόφυτα στο νερό και στη συνέχεια να κάνει ό, τι ήταν.  Στο ανοιχτό σπορόφυτα έδαφος φυτεύονται στις αρχές Μαΐου. Για την καλύτερη ρίζες ριζοβολία βουτηγμένα σε μια κρεμώδη πουρέ από πηλό και φλόμος.</div> <div>Το σέλινο δεν κάνει όπως το έδαφος οξέος έτσι εύφορο τόπο παραλαβής. Η απόσταση μεταξύ των φυτών 20-25 εκ., και το ίδιο ποσό των επιθυμητό αριθμό γραμμών.  Τα φυτά ποτίζονται στις ρίζες, και καλά καλύπτονται με χώμα. Στις αφαιρεθεί τα χόρτα, prorezhivaya φύτευση μέσω των εγκαταστάσεων σε μια σειρά. Τέλος, οι ρίζες και τα φύλλα συγκομιδή τον Οκτώβριο.  Διανέμονται κυρίως ποικιλίες ρίζα - ρίζα Gribovsky 7, Apple, λιχουδιά.</div> <div>Οι ρίζες και στελέχη που χρησιμοποιούνται σε φρέσκα, μαγειρεμένα (σαλάτες, σούπες, κύρια πιάτα, πιάτα πλευρά) και κονσερβοποιημένη μορφή.  Σέλινο κατάστημα Root, ως καρότα, pereslaivaya άμμο.</div> <div>Sowing Instructions</div> <div>Site &amp; Soil</div> <div>Celeriac has been bred from wild celery which originates from Northern Europe. They grow best in a soil which has been fertilised the previous season and not the current season. Too much nitrogen in the soil from manure etc. will encourage leaf growth rather then growth of the bulbous root. </div> <div>The best soil is one which retains moisture but is also free-draining. Although those are the ideal conditions celeriac is very tolerant of soil conditions and will grow well on most sites. </div> <div>They prefer a site which is in full sun but will tolerate part-shade very well.</div> <div>When to Sow</div> <div>In cooler areas, sow indoors or in a greenhouse / cold frame. Sow two seeds to a small pot (7.5cm / 3in) in early March.</div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>18 - 20°C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>12°C: 32 Days</span><br /><span>20°C: 15 days</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </body> </html>
VE 16 (1g)
Ραπανοσέλινα Σπόροι Giant Πράγα
Σπόροι Μελάνθιον το ήμερον ή η Νιγέλα η εδώδιμος 2.45 - 1

Σπόροι Μελάνθιον το ήμερον...

Τιμή 2,15 € SKU: MHS 128
,
5/ 5
<h2><strong>Σπόροι Μελάνθιον το ήμερον ή η Νιγέλα η εδώδιμος</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 500 (1.5g) σπόροι.</strong></span></h2> <p><span style="font-size: 10pt;">Το Μελάνθιον το ήμερον ή η Νιγέλα η εδώδιμος (Nigella sativa) ή απλά η Νιγέλα ή Νιγκέλλα (Nigella) είναι ένα ετήσιο ανθοφόρο φυτό της οικογένειας των Βατραχιίδων ή Ρανουγκουλίδων(Ranunculaceae), προέρχεται από τη Νότια Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική, τη Νότια και τη νοτιοδυτική Ασία και είναι το είδος που απαντάται συχνότερα στη Δύση. Φτάνει σε ύψος τα 20-30 εκατοστά (7,9 έως 11,8 in), με λεπτά διαιρεμένα, γραμμικά (αλλά όχι νηματοειδή) φύλλα. Τα λουλούδια της είναι λεπτά και συνήθως έχουν χρώμα απαλό γαλάζιο και λευκό, με πέντε έως δέκα πέταλα. Ο καρπός της είναι μια μεγάλη και φουσκωμένη κάψα που αποτελείται από τρία έως επτά ενωμένα ωοθυλάκια και που το καθένα περιέχει πολλούς σπόρους που χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό και ορισμένες φορές, ως αντικατάσταση του αρχικού (γνήσιου) μαύρου κύμινου (Βούνιον το βολβοκάστανον (Bunium bulbocastanum)).</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι σπόροι από το Μελάνθιον το ήμερον ή τη Νιγέλα την εδώδιμο (Nigella sativa), είναι τραχείς στο άγγιγμα, γωνιώδεις, γενικά μικρού μεγέθους, βάρους 1–5 mg και σκούρου γκρι ή μαύρου χρώματος εξωτερικά, αλλά λευκοί και ελαιώδεις εσωτερικά. Εξετάζονται επειδή τα συστατικά τους έχουν μοναδικές χημικές ιδιότητες και μπορούν να αυξήσουν την προσφορά τους στη διατροφή μας. Τα ακατέργαστα ή τα αιθέρια έλαιά της, έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στις παραδοσιακές διατροφικές και ιατρικές εφαρμογές. Κατά συνέπεια, η νιγέλα έχει μελετηθεί εκτενώς για τη θρεπτική της αξία και τις βιολογικές της ιδιότητες.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Ετυμολογία</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Το επιστημονικό του όνομα (Nigella sativa), είναι ένα παράγωγο του Λατινικού niger (μαύρο).[Σημ.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Κοινά ονόματα</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Στα Ελληνικά ονομάζεται κύμινον το αιθιοπικόν. οι δε σπόροι του μαυροκούκι, μαυρόσπορος ή και μαυροσούσαμο. Η ονομασία μαύρο κύμινο που μερικές φορές χρησιμοποιείται για τη Νιγέλα, είναι παραπλανητική και το μόνο που προκαλεί είναι σύγχυση.[1] Παρ'όλα αυτά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που χρησιμοποιούν αυτή την ονομασία, όταν αναφέρονται στους σπόρους και τα παράγωγά του.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Στην Αγγλική γλώσσα, ο σπόρος από τη Νιγέλα την εδώδιμο (Nigella sativa) ποικιλοτρόπως ονομάζεται: kalonji (από τα Χίντι), μαραθολούλουδο, μοσχοκαρυδολούλουδο, μαύρο αγριοκύμινο και Ρωμαϊκό κόλιανδρο. Άλλα ονόματα που μερικές φορές χρησιμοποιούνται παραπλανητικά, είναι το μαύρο κύμινο, σπόροι μαύρου κρεμμυδιού και μαύρο σουσάμι. Ως συνώνυμο, μπορεί να αναφέρεται στη θυμοκινόνη (thymoquinone) μετά το κύριο εκχύλισμα από την προκαταρκτική έρευνα για αρκετές πιθανές επιδράσεις στον άνθρωπο.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Στις Αραβικές χώρες, ονομάζεται Al-Habat-El-Sauda ή Al-Habba Al-Sawdaa, Haba-Al-Barka ή Habbet el Baraka, Al-Kammoon Al-Aswad, Shunez ενώ στην Τυνησία το αποκαλούν Sinouj. &nbsp;Το φυτό καλλιεργείται ευρέως ως ετήσιο βότανο σε διάφορα μέρη του κόσμου.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Ιστορία</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι σπόροι από τη Νιγέλα την εδώδιμο (Nigella sativa) είναι ένα από τα πιο τιμώμενα φάρμακα στην ιστορία. Οι καλύτεροι σπόροι προέρχονται από την Αίγυπτο όπου μεγαλώνουν κάτω από σχεδόν ιδανικές συνθήκες σε οάσεις όπου ποτίζονται μέχρι να διαμορφωθούν οι λοβοί των σπόρων.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Σύμφωνα με τους Zohary και Hopf, τα αρχαιολογικά στοιχεία για την πρώτη καλλιέργεια της Νιγέλας της εδωδίμου (Nigella sativa) "εξακολουθεί να είναι πενιχρή", αλλά αναφέρουν ότι υποτιθέμενοι σπόροι της έχουν βρεθεί σε διάφορες τοποθεσίες από την αρχαία Αίγυπτο, συμπεριλαμβανομένου και του τάφου του Τουταγχαμών.[9][10] Αν και ο ακριβής ρόλος του για τον Αιγυπτιακό πολιτισμό είναι άγνωστος, είναι όμως γνωστό ότι τα στοιχεία που ενταφιάζονταν μαζί με ένα Φαραώ, επιλέγονταν πολύ προσεκτικά, προκειμένου να τον βοηθήσουν στη μετά θάνατον ζωή.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Σπόροι νιγέλας βρέθηκαν επίσης και σε μια φιάλη των Χετταίων στην Τουρκία, που χρονολογείται από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ..</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Ο Έλληνας γιατρός Διοσκουρίδης, χρησιμοποιούσε τους σπόρους από νιγέλα, για να θεραπεύει πονοκεφάλους και πονόδοντους.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Η πρώτη γραπτή αναφορά στη Νιγέλα την εδώδιμο, πιστεύεται ότι είναι στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο του Ησαΐα, όπου αντιπαραβάλλεται η αποκόμιση της νιγέλας και του σιταριού (Ησαΐας 28: 25, 27). Το Βιβλικό Λεξικό του Easton, δηλώνει ότι η Εβραϊκή λέξη ketsah αναφέρεται χωρίς αμφιβολία, στο Nigella sativa (αν και δεν συμφωνούν σε αυτό, όλες οι μεταφράσεις). Σύμφωνα με τους Zohary και Hopf, το Nigella sativa ήταν άλλο ένα παραδοσιακό καρύκευμα του Παλαιού Κόσμου κατά τους κλασικούς χρόνους και οι μαύροι σπόροι του, χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς για τον εμπλουτισμό της γεύσης των τροφίμων.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Εκτός από τη Βίβλο, αναφέρονται επίσης και από τον προφήτη Μωάμεθ, του οποίου τα λόγια, δεν είχαν ερευνηθεί προσεκτικά μέχρι πριν από περίπου σαράντα χρόνια, όπου έλεγε ότι η νιγέλα μπορεί να θεραπεύσει τα πάντα, εκτός από τον θάνατο. Ο λόγος, θα μπορούσε να βρεθεί στη σύνθετη χημική δομή των σπόρων του.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Έως και σήμερα, έχουν γίνει αρκετές μελέτες. Η δημοτικότητα του φυτού ήταν ιδιαίτερα ενισχυμένη από την ιδεολογική πεποίθηση στο βότανο, ως θεραπεία για πολλαπλές ασθένειες. Για την ακρίβεια, το φυτό καταλαμβάνει ιδιαίτερη θέση για το ευρύ φάσμα των θεραπευτικών του ιδιοτήτων.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Χρήσεις</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι σπόροι από τη Νιγέλα την εδώδιμο, χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα στις κουζίνες της Ινδίας και της Μέσης Ανατολής. Οι μαύροι σπόροι που έχουν μια τραγανή υφή,[2] είναι λίγο πικάντικοι και έχουν μια έντονη πικρή γεύση και οσμή, σαν ένα συνδυασμό από κρεμμύδι, μαύρο πιπέρι και ρίγανη.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Αυτοί οι μικροί σπόροι έχουν πάνω από εκατό διαφορετικά χημικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένων άφθονων πηγών από όλα τα απαραίτητα λιπαρά οξέα. Αν και είναι το έλαιο που χρησιμοποιείται πιο συχνά, για θεραπευτικούς λόγους, χρησιμοποιούνται συχνά ολόκληροι στο μαγείρεμα γλυκών και στην παρασκευή ορισμένων Μεσογειακών τυριών.[9] Οι ξερο-ψημένοι σπόροι νιγέλα νοστιμίζουν κάρι, λαχανικά και όσπρια. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν "πιπέρι", σε συνταγές με λοβό φρούτα, λαχανικά, σαλάτες και πουλερικά.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Χρησιμοποιούνται επίσης, ως μέρος του μείγματος μπαχαρικών phoron panch και από μόνη της σε πολλές συνταγές στη Βεγγαλική κουζίνα, με πιο αναγνωρίσιμο το ψωμί naan. Η νιγέλα χρησιμοποιείται και στα Αρμένικα "κορδονάτα" τυριά στη Μέση Ανατολή με την ονομασία majdouleh ή majdouli.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι σπόροι από τη Νιγέλα την εδώδιμο ή τη νιγέλα, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως συστατικό του μπαχαράτ &nbsp;αλλά και του ρας ελ χανούτ.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Στη μαγειρική</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι σπόροι της νιγέλας είναι μικροί. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή τσαγιού, απλά ρίχνοντας ζεστό νερό πάνω από τους σπόρους και αφήνοντάς τους για 10 λεπτά, ένα περίπου κουταλάκι από σπόρους κάνει ένα ωραίο φλιτζάνι τσάι, αλλά είναι προτιμότερο να καλύπτεται το φλιτζάνι, προκειμένου να αποτραπεί η διαφυγή του αρώματός του.[9] Οι σπόροι μπορούν επίσης να προστεθούν σε μαγειρεμένα φαγητά, σε ψωμιά, στη χρήση της κονσερβοποίησης, στην παρασκευή κρασιού ή ξυδιού. Μερικοί άνθρωποι αλέθουν τους σπόρους και τους ανακατεύουν με μέλι ή τους πασπαλίζουν στις σαλάτες. Γίνονται μια νόστιμη προσθήκη σε ντρέσινγκ για σαλάτες και ακόμη ανακατεύονται στα τηγανητά πιάτα, ειδικά όταν συνδυάζονται με λεμόνι, κόλιανδρο και ταχίνι.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι σπόροι της νιγέλας, όταν αναμιχθούν με μέλι και σκόρδο γίνονται εξαιρετικά τονωτικοί στα άτομα με άσθμα ή βήχα, καθώς και εκείνα που θέλουν να ενισχύσουν την ανοσία τους κατά τη διάρκεια της εποχής της γρίπης και του κρυολογήματος ή όταν αρχίζει μια λοίμωξη.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Στην ομορφιά</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι περισσότεροι άνθρωποι που ψάχνουν τα οφέλη της νιγέλας, λαμβάνουν το έλαιο υπό μορφή κάψουλας. Μετά από ένα χρονικό διάστημα, συνήθως μερικών μηνών, τα μαλλιά και τα νύχια ενισχύονται και έχουν περισσότερη λάμψη. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το έλαιο εξωτερικά, για την ομορφιά καθώς και για τη θεραπεία δερματικών παθήσεων όπως τη ψωρίαση και το έκζεμα.[3][9] Οποιοσδήποτε, μπορεί να αγοράσει μια έτοιμη κρέμα, να προσθέσει λίγο λάδι σε μια από τις αγαπημένες κρέμες ή να κάνει τη δική του κρέμα, από το μηδέν, με τη θέρμανση ίσων μερών (κατ'όγκο) σπόρων από τη νιγέλα και ενός ωραίου μεταφερόμενου ελαίου, όπως το βούτυρο καριτέ ή τη jojoba.[Σημ. 7][23] Είναι όμως καλύτερο να χρησιμοποιηθεί ένα μπεν μαρί ή ένας γιαουρτοποιητής, επειδή η θερμοκρασία είναι πολύ σταθερή και έτσι μπορούν με ασφάλεια, να αγνοηθεί η διαδικασία για αρκετή ώρα. Το έλαιο θα σκουρύνει. Όταν αισθανθούν ότι αυτό έχει θερμανθεί για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, λιώνουν λίγο κερί μέλισσας μέσα στο ζεστό λάδι. Ανακατεύεται με γυάλινη ράβδο ή με ένα νέο αχρησιμοποίητο chopstick. Αν θέλουν, μπορούν να προσθέσουν ένα αιθέριο έλαιο ή συνδυασμό των ελαίων λίγο πριν σκληρύνει το κερί της μέλισσας. Επιλέγεται για αισθητικούς λόγους ή λόγους υγείας. Μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τέτοια μείγματα, σε εγκαύματα ή λοιμώξεις του δέρματος· ορισμένοι χρησιμοποιούν ακριβώς αυτές τις κρέμες για να αισθάνονται καλά, ενυδατώνει την επιδερμίδα, ανακουφίζει τις αρθρώσεις ή από τον πόνο και κάνει τις ρυτίδες να εξαφανίζονται.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Πολλοί συνδυάζουν το ξύδι και το λάδι. Σε αυτή την περίπτωση, αναμιγνύουν ένα φλιτζάνι από σπόρους νιγέλα μέσα σε οργανικό μηλόξυδο και το αφήνουν να καθίσει για λίγες ημέρες έως δύο εβδομάδες. Στη συνέχεια, το στέλεχος του μίγματος, σουρώνεται, πρώτα μέσω ενός συμβατικού σουρωτηριού και κατόπιν μέσω ενός λεπτότερου φίλτρου, όπως ένα τουλπάνι ή ενός χωρίς χημικά, φίλτρου του καφέ ή μιας σακούλας του τσαγιού.[9] Ανακατεύεται το υπόλοιπο με ίσα μέρη από ξύδι νιγέλα και λάδι νιγέλλα. Ζεσταίνεται για λίγα λεπτά και στη συνέχεια το τοποθετείται σε ένα βάζο και τοποθετείται στο ψυγείο.[9] Αυτό το μείγμα, εφαρμόζεται στις περιοχές όπου υπάρχουν δερματικές παθήσεις όπως ψωρίαση, έκζεμα,[3] ακμή ή λαμβάνεται μια κουταλιά της σούπας πριν από τα γεύματα, για το μετεωρισμό και τα πεπτικά προβλήματα.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Χημεία</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Το λάδι Nigella sativa περιέχει συζευγμένο λινολεϊκό οξύ (18:2), θυμοκινόνη (thymoquinone), νιγελλόνη (nigellone), διθυμοκινόνη (dithymoquinone), μελανθίνη (melanthin), νιγιλλίνη (nigilline), δαμασκινίνη (damascenine) και τρανς-ανηθόλη (trans-anethole).</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Το 2010, η Nestle κατέθεσε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για τη χρήση εξαγωγής της θυμοκινόνης (thymoquinone) από την Nigella sativa, ως θεραπεία στις τροφικές αλλεργίες. Η Nestle δηλώνει ότι το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, θα καλύπτει "το συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο η θυμοκινόνη (thymoquinone) - μια ένωση που δύναται να εξαχθεί από τον σπόρο των λουλουδιών του μάραθου - αλληλεπιδρά με τους υποδοχείς των οπιοειδών (opioid receptors) του σώματος και βοηθά στη μείωση των αλλεργικών αντιδράσεων στα τρόφιμα".</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Προκαταρκτική έρευνα επί των ανθρώπων</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι ελαιούχοι σπόροι από τη Νιγέλα την εδώδιμο (Nigella sativa), έχουν αποδειχθεί ότι είναι αντικαρκινικοί, αντιδιαβητικοί, αντιοξειδωτικοί, ανοσοδιαμορφωτικοί, αναλγητικοί, αντιμικροβιακοί, αντι-φλεγμονώδεις, σπασμολυτικοί, βρογχοδιασταλτικοί, ηπατοπροστατευτικοί, αντιυπερτασικοί και νεφροπροστατευτικοί. Επιπλέον, οι σπόροι της νιγέλλα έχουν πολλές αντιοξειδωτικές ιδιότητες και δραστηριότητες.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Οι σπόροι από τη Νιγέλα την εδώδιμο έχουν πολύ λίγο άρωμα, αλλά διαλύουν τα αέρια, που σημαίνει ότι έχουν την τάση να βοηθούν στην πέψη και να ανακουφίζουν από τα αέρια στο στομάχι και στα έντερα. Βοηθούν επίσης, στον περισταλτισμό και στην αφόδευση. Το αιθέριο έλαιο της νιγέλα, είναι αντιμικροβιακό και αποτελεσματικό ως παρασιτοκτόνο, ανθελμινθικό και αποτοξινωτικό του εντέρου.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Η νιγέλλα θεωρείται από πολλούς ως πανάκεια ενώ από άλλους, δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι αυτοί οι ταπεινοί σπόροι έχουν βρεθεί ανώτεροι από σχεδόν κάθε άλλη φυσική θεραπεία, ειδικά όταν χρησιμοποιούνται για αυτοάνοσες διαταραχές. Συνθήκες στις οποίες οι ασθενείς υποφέρουν σε μεγάλο βαθμό, επειδή το δικό τους σύστημα επιτίθεται το σώμα τους. Η νιγέλα, ειδικά όταν συνδυάζεται με σκόρδο, θεωρείται ως ένας εναρμονιστής (ή εξισορροπιστής) αυτής της ανισορροπίας, που επιτρέπει στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα. Η τεχνική ορολογία για να περιγραφεί αυτή την ιδιότητα λέγεται «ανοσοτροποποιητική δράση» ("immunomodulatory action"). Η διαφορά μεταξύ της νιγέλα και της ιντερφερόνης είναι ότι δεν υπάρχουν γνωστές παρενέργειες με τη νιγέλα, όταν αυτό χορηγείται σε κανονικές δόσεις.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Τα πλέον δραματικά αποτελέσματα επιτυγχάνονται με το άσθμα και τις αλλεργίες. Αυτά ανταποκρίνονται σχετικά γρήγορα εκτός και αν υπάρχει μόλυνση, στην οποία περίπτωση, η μόλυνση θα πρέπει να έχει προηγουμένως εξαλειφθεί, πριν υποχωρήσουν τα συμπτώματα της ανοσολογικής αδυναμίας. Η συνεχής χρήση για έξι ή περισσότερους μήνες τείνει να δώσει εξαιρετικά αποτελέσματα. Για την υπερβολική κόπωση, ενδείκνυται η ανάμειξη θρυμματισμένων σπόρων με λίγο βασιλικό πολτό.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Με ένα σπόρο που περιέχει τόσα πολλά συστατικά και έχει μια τόσο μεγάλη εθνοβοτανική ιστορία, δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί σε όλη τη Μεσόγειο και την Ασία πιστεύουν ότι η νιγέλα είναι βασικά καλό για όλα όσα μας ταλαιπωρούν. Ωστόσο, οι αξιώσεις δεν είναι υπερβολικές αν σκεφτεί κανείς πόσο πλήρεις είναι οι σπόροι από την άποψη των πολλών χημικών συστατικών τους. Παρόλα αυτά, είναι κατανοητό ότι όποιος ισχυρίζεται ότι αυτοί οι σπόροι μπορούν να επιτύχουν το οτιδήποτε, δηλαδή από την αύξηση του αριθμού των σπερματοζωαρίων ενός ατόμου ή την αύξηση της παραγωγής γάλακτος σε μια θηλάζουσα μητέρα έως την ανακούφιση των παθήσεων των βρόγχων όπως το άσθμα και τη βρογχίτιδα, δεν θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Κυρίως για το εκχύλισμα της θυμοκινόνης (thymoquinone) από τους ελαιούχους σπόρους, το Nigella sativa είναι υπό έρευνα για την ικανότητά του να επηρεάσει τις ανθρώπινες ασθένειες,[28] όπως τον καρκίνο ή το μεταβολικό σύνδρομο.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Κατά την εξέταση των δυνατοτήτων χρησιμοποίησης - αξιοποίησης, η λεπτομερής γνώση σχετικά με τη σύνθεση των ελαιούχων σπόρων της νιγέλα είναι μείζονος σημασίας. Η ποικιλία των εφαρμογών στις οποίες μπορεί να τεθεί η νιγέλα, δίνει σε αυτούς τους ελαιούχους σπόρους, μεγάλη βιομηχανική σημασία.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;"><strong>Προστασία των υγιών κυττάρων και παραγωγή της φυσικής ιντερφερόνης</strong></span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Η πρώτη μεγάλη μελέτη για τη Νιγέλα την εδώδιμο (Nigella sativa), στην πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου, διεξήχθη από επιστήμονες του Εργαστηρίου Καρκίνο ανοσο-Βιολογίας (Cancer Immuno-Biology Laboratory), στο Χίλτον Χεντ Άιλαντ (Hilton Head Island), Νότια Καρολίνα. Κατέληξαν δε στο συμπέρασμα, ότι ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα, θα εντοπίσει και θα καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα προτού ο καρκίνος θέσει σε κίνδυνο τον ασθενή.[9] Το ανοσοποιητικό σύστημα το κάνει αυτό με την υποστήριξη αυξημένης παραγωγής κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, τα κύτταρα του μυελού των οστών και τα Β-κύτταρα που παράγουν τα αντισώματα. Η νιγέλα διεγείρει τη δραστηριότητα των ουδετερόφιλων, αυτά είναι τα βραχύβια ανοσοκύτταρα που βρίσκονται κανονικά στο μυελό των οστών, αλλά που κινητοποιούνται και δρουν όταν υπάρξει μια βακτηριακή λοίμωξη.[9] Εκχυλίσματα από τη νιγέλα, έχουν επίσης αποδειχθεί, ότι ρυθμίζουν την παραγωγή των ιντερλευκίνων, μια ιδιότητα που μοιράζεται με κάποια άλλα πολύ σεβαστά βότανα όπως: το τζινσένγκ (ginseng), τον αστράγαλο (astragalus), το γκι (mistletoe), το σκόρδο και το νύχι της γάτας (cat's claw - Uncaria rhynchophylla).</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">Στις μελέτες με ζώα, ενώ κανένα από τα υποκείμενα στην ομάδα ελέγχου δεν επέζησε, τα δύο τρίτα των ποντικών που τους είχε δοθεί έλαιο από σπόρους νιγέλα, ήταν ακόμη ζωντανά, 30 ημέρες μετά από τις σκόπιμες προσπάθειες, για την πρόκληση καρκίνου στις υποκείμενες ομάδες.[9] Η νιγέλα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στους επιθετικούς καρκίνους των οποίων η ανάπτυξη εξαρτάται από την αγγειογένεση.</span></p> <p><span style="font-size: 10pt;">In vitro μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Ιορδανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν διαπιστώσει ότι το πτητικό έλαιο είναι αντι-λευχαιμικό. Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Ισπανία καθώς και στην Αγγλία, διαπίστωσαν ότι το σταθερό έλαιο είναι χρήσιμο στην θεραπεία ρευματισμών και άλλων φλεγμονωδών νόσων. Αυτή η ιδιότητα οφείλεται στην θυμοκινόνη (thymoquinone), που φτάνει το ύψος του 25% στους Αιγυπτιακούς σπόρους και που απουσιάζει εντελώς από μερικούς σπόρους.</span></p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
MHS 128 (1,5g)
Σπόροι Μελάνθιον το ήμερον ή η Νιγέλα η εδώδιμος 2.45 - 1
Σπόροι Κύμινο (Carum carvi L.)

Σπόροι Κύμινο (Carum carvi)

Τιμή 1,85 € SKU: MHS 9
,
5/ 5
<h2><strong>Σπόροι Κύμινο (Carum carvi L.) μπαχαρικό διετές</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 900 σπόρους (2g).</strong></span></h2> <div>Το κύμινο είναι η κοινή ονομασία του φυτού Κούμινον το κύμινον ή Κύμινον το ήμερον (Cuminum cyminum). Είναι επίσης γνωστό και ως λευκό κύμινο, αρτυσία ή αρτυσιά, καμούν και ως τζίρα, ή τζήρα (jeera ή zeera). Είναι ανθοφόρο φυτό της οικογένειας των Απιίδων (Apiaceae), ιθαγενές από την ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Ινδία, ενώ πλέον καλλιεργείται στην Κίνα και το Μεξικό. Οι σπόροι του (ο καθένας περιέχεται μέσα σε έναν καρπό, ο οποίος ξηραίνεται), χρησιμοποιούνται για να δώσουν άρωμα στις κουζίνες πολλών διαφορετικών πολιτισμών, κυκλοφορούν δε, τόσο ολόκληροι όσο και αλεσμένοι. Επιπροσθέτως, το κύμινο χρησιμοποιείται και ως φαρμακευτικό φυτό, ως χωνευτικό, καθώς επίσης και για την αύξηση του σιδήρου στο αίμα στην αναιμία και τη μείωση των συμπτωμάτων στο κοινό κρυολόγημα.</div> <div></div> <div>Ετυμολογία<br />Η Αγγλική λέξη "cumin" προέρχεται από τα παλαιά Αγγλικά, από το Λατινικό cuminum, το οποίο είναι ο εκλατινισμένος τύπος του Ελληνικού "κύμινον",[6] λέξης συγγενικής με το Εβραϊκό כמון (kammon) και το Αραβικό كمون (kammūn). Η παλαιότερη πιστοποιημένη μορφή της λέξης στα Ελληνικά είναι στη Μυκηναϊκή, κου-μι-νο (ku-mi-no), γραμμένη σε Γραμμική Β συλλαβική γραφή. Οι μορφές αυτής της λέξης απαντούν σε πολλές αρχαίες Σημιτικές γλώσσες, συμπεριλαμβανομένου του kamūnu στην Ακκαδική γλώσσα. Η ύστατη πηγή, θεωρείται η λέξη gamun της γλώσσας των Σουμερίων.<br />Εκφράσεις<br />Χρησιμοποιείται για να δηλώσει κάτι πολύ γρήγορα, π.χ. η φράση: «Ώσπου να πεις κύμινο».<br />Συμβολίζει το ελάχιστο και το ασήμαντο - αλλά και την φιλαργυρία - οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι φαντάζονταν κι αυτόν το μικρούλι σπόρο του, αντικείμενο οικονομίας του τσιγκούνη: «Τα χωρίζει όλα, ακόμα και το κύμινο».</div> <div></div> <div>Περιγραφή<br />ο κύμινο είναι ο αποξηραμένος σπόρος του φυτού Κούμινον το κύμινον (Cuminum cyminum), μέλους της οικογένειας του μαϊντανού. Το φυτό κύμινο φτάνει σε ύψος τα 30-50 εκ. (12-20 ίντσες) και συλλέγεται με το χέρι. Είναι ετήσιο ποώδες φυτό, με ένα λεπτό λείο διακλαδισμένο στέλεχος, το οποίο είναι 20-30 εκ. (8-12 ίντσες) ψηλό και έχει διάμετρο 3-5 εκ. (1 1⁄4-2 ίντσες).[14] Κάθε κλάδος έχει δυο έως τρεις υποκλάδους. Όλοι οι κλάδοι επιτυγχάνουν το ίδιο ύψος, ως εκ τούτου, το φυτό έχει μια ομοιόμορφη κόμη.[14] Το στέλεχος είναι χρωματισμένο γκρι ή σκούρο πράσινο. Τα φύλλα του είναι πολυσχιδή και έχουν μήκος 5-10 εκ. (2-4 ίντσες), πτεροειδή ή διπλοπτεροειδή, με νηματόμορφα φυλλάρια. Τα άνθη είναι μικρά, λευκά ή ροζ και φέρονται σε σκιάδια.[Σημ. 2] Κάθε σκιάδιο έχει πέντε έως επτά δευτερεύοντα σκιάδια.[14] Ο καρπός είναι πλευρικό ατρακτοειδές ή ωοειδές αχαίνιο, μήκους 4-5 χιλ. (1⁄6–1⁄5 ίντσες), που περιέχει δύο μερικάρπια με ένα μόνο σπόρο.[14] Οι σπόροι του κύμινου έχουν οκτώ κορυφογραμμές με κανάλια λαδιού.[14] Μοιάζουν με τους σπόρους του αγριοκύμινου, έχουν σχήμα επίμηκες, ραβδώσεις κατά μήκος και κίτρινο-καφέ χρώμα, όπως και τα άλλα μέλη της οικογένειας των Σελινοειδών ή Σκιαδοφόρων, σαν το αγριοκύμινο, το μαϊντανό και τον άνηθο. <br /><br />Ιστορία<br />Το κύμινο έχει χρησιμοποιηθεί από τους αρχαίους χρόνους. Ανασκαφέντες σπόροι στην Ινδία, έχουν χρονολογηθεί από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Επίσης οι σπόροι του κύμινου έχουν αναφορές σε αρκετές κοινωνικές τάξεις του Νέου Βασιλείου, σε αρχαιολογικούς χώρους των αρχαίων Αιγυπτίων.[15] Στον αρχαίο Αιγυπτιακό πολιτισμό, το κύμινο χρησιμοποιήθηκε ως καρύκευμα και ως συντηρητικό στην ταρίχευση.[14]<br /><br />Αρχικά καλλιεργήθηκε στο Ιράν και στην περιοχή της Μεσογείου. Το κύμινο αναφέρεται στην Αγία Γραφή, τόσο στην Παλαιά Διαθήκη (Ησαΐας 28:27) όσο και στην Καινή Διαθήκη (κατά Ματθαίον 23:23). Οι αρχαίοι Έλληνες διατηρούσαν το κύμινο στο τραπέζι, σε δικό του περιέκτη (όπως συχνά διατηρείται και σήμερα το πιπέρι) και αυτή η πρακτική ακόμα συνεχίζεται στο Μαρόκο.[16][17] Το κύμινο, χρησιμοποιήθηκε επίσης σε μεγάλο βαθμό, στην κουζίνα της αρχαίας Ρώμης. Στην Ινδία, έχει χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια ως παραδοσιακό συστατικό των αναρίθμητων kormas,[18] masalas, σούπες και αποτελεί τη βάση πολλών άλλων μειγμάτων μπαχαρικών.[19]<br /><br />Το κύμινο εισήχθη στην Αμερική από τους Ισπανούς και Πορτογάλους αποίκους. Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τύποι κύμινου, αλλά οι πιο γνωστοί από αυτούς είναι το μαύρο[20] και το πράσινο κύμινο· και οι δύο από αυτούς τους τύπους χρησιμοποιούνται στην Περσική κουζίνα.<br /><br />Σήμερα, το φυτό καλλιεργείται κυρίως στην Ινδία, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν, το Ιράν, στην Τουρκία, το Μαρόκο, την Αίγυπτο, τη Συρία, το Μεξικό, τη Χιλή και την Κίνα. Από τότε που το κύμινο χρησιμοποιείται ως συστατικό για τα κατοικίδια πτηνά και εξάγεται σε πολλές χώρες, το φυτό μπορεί να εμφανιστεί περιστασιακά ως σπάνιο σε πολλές περιοχές συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας.[21] Το κύμινο εμφανίζεται περιστασιακά στις Βρετανικές νήσους, κυρίως στη Νότια Αγγλία· ωστόσο η συχνότητα εμφάνισής του έχει μειωθεί σημαντικά. Σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο Άτλαντα της Βοτανικής Εταιρείας των Βρετανικών Νήσων, από το 2000, έχει επιβεβαιωθεί μόνο μία εγγραφή. <br /><br />Καλλιέργεια και παραγωγή<br />Περιοχές καλλιέργειας<br /><br />Ο κύριος παραγωγός και καταναλωτής κύμινου είναι η Ινδία. Παράγει το 70% της παγκόσμιας παραγωγής και καταναλώνει το 90% της δικής της παραγωγής (πράγμα που σημαίνει ότι η Ινδία καταναλώνει το 63% του παγκόσμιου κύμινου). Άλλοι παραγωγοί είναι η Συρία (7%), η Τουρκία (6%) και το Ιράν (6%). Το υπόλοιπο 11% προέρχεται από άλλες χώρες. Συνολικά, παράγονται ετησίως περίπου 300.000 τόνοι κύμινου, παγκοσμίως. Το 2007, η Ινδία παρήγαγε περίπου 175.000 τόνους κύμινου, σε μια έκταση περίπου 410.000 εκτάρια. Δηλαδή η μέση απόδοση ήταν 0,43 τόνοι ανά εκτάριο.[14][22]<br />Κλιματικές απαιτήσεις<br />Το κύμινο είναι ανθεκτικό στην ξηρασία και είναι τροπική ή ημι-τροπική καλλιέργεια. Η καταγωγή του είναι πιθανότατα από την Αίγυπτο, το Τουρκμενιστάν και την ανατολική Μεσόγειο. Το κύμινο έχει μια σύντομη εποχή ανάπτυξης των 100 - 120 ημερών.[23] Οι θερμοκρασίες για τη βέλτιστη ανάπτυξη, είναι μεταξύ 25° και 30°C.[14] Το Μεσογειακό κλίμα είναι το πλέον κατάλληλο για την ανάπτυξη του· καθώς το κύμινο απαιτεί ένα μέτρια δροσερό και ξηρό κλίμα. Η καλλιέργεια του κύμινου, απαιτεί ένα μακρύ, καυτό καλοκαίρι διάρκειας τριών έως τεσσάρων μηνών. Σε χαμηλές θερμοκρασίες, το χρώμα των φύλλων αλλάζει από πράσινο σε μωβ. Η υψηλή θερμοκρασία, μπορεί να μειώσει την περίοδο ανάπτυξης και να προκαλέσει την πρόωρη ωρίμανση. Στην Ινδία, το κύμινο σπέρνεται από τον Οκτώβριο μέχρι το αρχές του Δεκεμβρίου και η συγκομιδή ξεκινά τον Φεβρουάριο.[14] Στη Συρία και το Ιράν το κύμινο σπέρνεται από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου (επεκτάσεις έως τα μέσα Ιανουαρίου, είναι δυνατές) και συλλέγεται τον Ιούνιο / Ιούλιο.<br /><br />Παράμετροι καλλιέργειας<br /><br />Το κύμινο καλλιεργείται από τους σπόρους. Οι σπόροι πρέπει να είναι σε θερμοκρασία από 2 έως 5°C (36 έως 41°F) για να αναδυθούν, με την προτεινόμενη βέλτιστη να είναι 20-30°C (68-86°F). Το κύμινο είναι ευάλωτο στον παγετό, ιδιαίτερα κατά την ανθοφορία και στο στάδιο του πρώιμου σχηματισμού των σπόρων.[14] Οι μέθοδοι για τη μείωση των ζημιών λόγω παγετού, είναι ο ψεκασμός με θειικό οξύ (0,1%), η άρδευση των καλλιεργειών πριν από τη συχνότητα εμφάνισης του παγετού, η δημιουργία ανεμοφρακτών ή η δημιουργία ενός καλύμματος καπνού, νωρίς το πρωί.[14] Τα σπορόφυτα του κύμινου είναι μάλλον μικρά και το σθένος τους είναι χαμηλό. Η ενυδάτωση των σπόρων για 8 ώρες πριν από τη σπορά, ενισχύει τη βλαστική τους ικανότητα.[14] Για ένα βέλτιστο πληθυσμό φυτών, συνιστάται η πυκνότητα σποράς των να είναι 12-15 κιλά ανά εκτάριο (11-13 πάουντς (lb) / έικρ).[14] Προτιμώνται τα γόνιμα, αμμώδη, αργιλώδη εδάφη με τον καλό αερισμό, τη σωστή αποστράγγιση και την υψηλή διαθεσιμότητα οξυγόνου. Το βέλτιστο pH του εδάφους κυμαίνεται από pΗ 6,8 με 8,3.[14] Τα σπορόφυτα του κύμινου, είναι ευαίσθητα στην αλατότητα[23] και η ανάδυσή τους από βαρέα εδάφη, είναι πιθανώς επιζήμια. Ως εκ τούτου, η κατάλληλη προετοιμασία του εδάφους για σπορά (ομαλό φυτώριο) είναι ζωτικής σημασίας για τη βέλτιστη ανάπτυξη του κύμινου.[22]<br /><br />Δύο μέθοδοι σποράς χρησιμοποιούνται για το κύμινο, η αναμεταδοτική (broadcasting) και η γραμμική σπορά.[14] Για την αναμεταδοτική σπορά, το χωράφι διαιρείται σε παρτέρια και οι σπόροι μεταδίδονται ομοιόμορφα σε αυτά (τα παρτέρια). Στη συνέχεια καλύπτονται με χώμα, χρησιμοποιώντας μια τσουγκράνα. Για τη γραμμική σπορά, προετοιμάζονται ρηχά αυλάκια με άγκιστρα, σε απόσταση 20 έως 25 εκ. (8 έως 10 ίντσες). Οι σπόροι κατόπιν τοποθετούνται σε αυτά τα αυλάκια και καλύπτονται με χώμα. Η γραμμική σπορά προσφέρει πλεονεκτήματα για τις μετακαλλιεργητικές εργασίες όπως το ξεχορτάριασμα, το σκάλισμα ή τον ψεκασμό.[14] Το συνιστώμενο βάθος σποράς είναι 1-2 εκατοστά και η συνιστώμενη πυκνότητα σποράς είναι περίπου 120 φυτά ανά τετραγωνικό μέτρο. Οι ανάγκες σε νερό του κύμινου, είναι χαμηλότερες από εκείνες πολλών άλλων ειδών.[14] Παρά ταύτα, μετά τη σπορά, το κύμινο ποτίζεται συχνά για να εξασφαλιστεί ότι αρκετή υγρασία είναι διαθέσιμη για την ανάπτυξη του φυτού. Η ποσότητα και η συχνότητα της άρδευσης εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες.<br /><br />Η διαχείριση της καλλιέργειας<br /><br />Η σχετική υγρασία στο κέντρο της προέλευσης του κύμινου είναι μάλλον χαμηλή. Η υψηλή σχετική υγρασία (δηλαδή υγρές εποχές) ευνοεί τις μυκητιάσεις. Το κύμινο είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στη σήψη (blight) Alternaria και τη μάρανση Fusarium. Οι πρόωρες εσπαρμένες καλλιέργειες (early sown crops) εμφανίζουν εντονότερα τις συνέπειες της νόσου απ'ότι οι αργά εσπαρμένες καλλιέργειες (late sown crops). Η πιο σημαντική ασθένεια είναι ο μαρασμός (wilt) που προκαλείται από τους μύκητες του γένους Fusarium και που προκύπτουν απώλειες απόδοσης έως και 80%.[14] Ο Fusarium είναι σπορο- ή χωματο-μεταδιδόμενος και απαιτεί ξεχωριστές θερμοκρασίες εδάφους για την ανάπτυξη επιδημιών.[14] Η ανεπαρκής λίπανση μπορεί να ευνοήσει τις επιδημίες Fusarium.[14] Η σήψη (blight) του κύμινου, η Alternaria, εμφανίζεται με τη μορφή σκούρων καφέ κηλίδων στα φύλλα και τους μίσχους.[14] Όταν ο καιρός είναι συννεφιασμένος και μετά την ανθοφορία, αυξάνεται η συχνότητα εμφάνισης της νόσου.[14] Μια άλλη αλλά λιγότερο σημαντική ασθένεια, είναι ο περονόσπορος υπό τη μορφή σκόνης (powdery mildew). Η συχνότητα εμφάνισης του περονόσπορου υπό τη μορφή σκόνης, κατά την αρχική ανάπτυξη μπορεί να προκαλέσει δραστική μείωση της απόδοσης, επειδή δεν σχηματίζονται σπόροι.[14] Αργότερα στην ανάπτυξη, ο περονόσπορος υπό τη μορφή σκόνης, προκαλεί αλλοίωση του χρώματος, μικρούς σπόρους.[14][22]<br /><br />Οι παθογόνειες μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλές μειώσεις στην απόδοση της καλλιέργειας. Το κύμινο μπορεί να προσβληθεί από τις αφίδες (Myzus persicae), κατά το στάδιο της ανθοφορίας.[14] Πιπιλίζουν τους χυμούς του φυτού από τα τρυφερά του μέρη καθώς και τα άνθη.[14] Το φυτό γίνεται κίτρινο, ο σχηματισμός των σπόρων μειώνεται (μειωμένη απόδοση) και η ποιότητα του προϊόντος κατά τη συγκομιδή του μειώνεται. Τα βαριά προσβεβλημένα μέρη των φυτών θα πρέπει να αφαιρεθούν[14]. Άλλα σημαντικά παράσιτα είναι τα ακάρεα (Petrobia latens) τα οποία συχνά επιτίθενται την καλλιέργεια. Δεδομένου ότι τα ακάρεα τρέφονται κυρίως με νεαρά φύλλα, η προσβολή είναι πιο σοβαρή στους νεαρούς ταξιανθίες.[14][22]<br /><br />Η ανοικτή κόμη του κύμινου είναι ένα άλλο πρόβλημα. Απορροφάται μόνο ένα μικρό ποσοστό του εισερχόμενου φωτός. Ο Δείκτης Φυλλικής Επιφανείας (Leaf Area Index (LAI)) του κύμινου είναι χαμηλός (περίπου 1,5). Αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα, διότι τα ζιζάνια μπορούν να ανταγωνιστούν το κύμινο για βασικούς πόρους όπως το νερό και το φως και ως εκ τούτου τη χαμηλότερη απόδοση. Η αργή ανάπτυξη και το κοντό ανάστημα του κύμινου ευνοούν επιπλέον και τον ανταγωνισμό των ζιζανίων.[14] Απαιτούνται, δύο συναντήσεις για σκάλισμα και ξεχορτάριασμα (30 και 60 ημέρες μετά τη σπορά), προκειμένου να ελεγχθούν τα ζιζάνια. Κατά τη διάρκεια της πρώτης συνάντησης του ξεχορταριάσματος (30 ημέρες μετά τη σπορά), πρέπει επίσης, να γίνει και η αραίωση, για την απομάκρυνση των περίσσειων φυτών. Η χρήση των προ-φυτών ή προ-φυτρωτικών (pre-plant or pre-emergence) ζιζανιοκτόνων είναι πολύ αποτελεσματική στην Ινδία.[14] Αλλά αυτό το είδος εφαρμογής του ζιζανιοκτόνου, απαιτεί την υγρασία του εδάφους για τον επιτυχή έλεγχο των ζιζανίων.[22]<br /><br />Συστάσεις Γονιμοποίησης στην Ινδία[14]<br /><br />    20 κιλά / εκτάριο (ha) (18 πάουντς ((lb)... 1 lb = 0,45359237 κιλά) / έικρ) φωσφορικό (σπορά)<br />    30 κιλά / εκτάριο (ha) (27 πάουντς (lb) / έικρ) άζωτο, οποιοδήποτε<br /><br />        μονή δόση (30 ημέρες μετά τη σπορά) ή<br />        δύο δόσεις (30 και 60 ημέρες μετά τη σπορά)<br /><br />Συστάσεις Γονιμοποίησης στη Συρία[14]<br /><br />    50 κιλά (110 πάουντς (lb)) τριπλό υπέρ φωσφορικό (κατά τη φύτευση)<br />    50 κιλά ουρίας (110 πάουντς (lb)) (κατά τη φύτευση)<br /><br />Αναπαραγωγή κύμινου<br />Το κύμινο είναι διπλοειδές είδος και με 14 χρωμοσώματα (δηλαδή 2n = 14). Τα χρωμοσώματα των διαφόρων ποικιλιών έχουν μορφολογικές ομοιότητες και δεν υπάρχει διακριτή μεταβολή στο μήκος και στον όγκο. Στη φύση η αναπαραγωγή γίνεται με επικονίαση στην οποία μεσολαβούν συνήθως οι μέλισσες. Οι περισσότερες από τις ποικιλίες που διατίθενται σήμερα είναι επιλογές.[14] Οι μεταβλητότητες στην απόδοση και στην απόδοση συστατικών είναι υψηλές. Οι ποικιλίες αναπτύχθηκαν από συγγενή ζευγαρώματα (sib mating) σε κλειστούς θαλάμους[14] ή με τη βιοτεχνολογία. Το κύμινο είναι διασταυρούμενος επικονιαστής (cross-pollinator), δηλαδή οι φυλές είναι ήδη υβρίδια. Ως εκ τούτου, η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την αναπαραγωγή είναι εργαστηριακές (in vitro) αναπλάσεις, τεχνολογιών DNA και μεταφορά γονιδίων. Η εργαστηριακή (in vitro) καλλιέργεια του κύμινου επιτρέπει την παραγωγή γενετικά πανομοιότυπων φυτών. Οι κύριες πηγές για τα μοσχεύματα που χρησιμοποιούνται στις in vitro αναγεννήσεις είναι έμβρυα, υποκοτύλια, μεσογονιαίοι βλαστοί (shoot internodes), φύλλα και κοτυληδόνες. Ένας στόχος στην αναπαραγωγή κύμινου, είναι η βελτίωση της αντοχής του στις βιοτικές (μυκητιάσεις) και αβιοτικές (κρύο, ξηρασία, αλατότητα) καταπονήσεις. Η δυνατότητα γενετικής ποικιλότητας για την συμβατική καλλιέργεια του κύμινου είναι περιορισμένη και η έρευνα σχετικά με τη γενετική του είναι σπανία.<br /><br />Χρήσεις<br /><br />Οι σπόροι κύμινου, χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα για τη χαρακτηριστική τους γεύση και άρωμα. Είναι παγκοσμίως δημοφιλές και αποτελεί βασικό άρτυμα σε πολλές κουζίνες, ιδιαίτερα στις κουζίνες της Νότιας Ασίας, της Βόρειας Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Το κύμινο μπορεί να βρεθεί σε ορισμένα τυριά, όπως το τυρί Leyden και σε ορισμένα παραδοσιακά ψωμιά από τη Γαλλία. Συνήθως, χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή Βραζιλιάνικη κουζίνα. Το κύμινο μπορεί να είναι συστατικό στη σκόνη τσίλι (συχνά Τεξ-Μεξ [Σημ. 3] ή Μεξικάνικου τύπου) και βρίσκεται σε μείγματα ατσιότε (achiote),[Σημ. 4] αδόμπο (adobo),[Σημ. 5] σοφρίτο (sofrito),[Σημ. 6] γκαράμ μασάλα, σκόνη κάρι, μπαχαράτ[25] αλλά και του ρας ελ χανούτ.[26] Στη Μιανμάρ, το κύμινο είναι γνωστό ως "ζi γιαρ" και χρησιμοποιείται ως καρύκευμα.<br /><br />Το κύμινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε τριμμένο είτε ολόκληροι οι σπόροι. Βοηθά στο να προστεθεί μια γήινη και μια ζεστή αίσθηση στο φαγητό, καθιστώντας το βασικό σε ορισμένα βραστά και σούπες καθώς και σε καρυκευμένες σάλτσες όπως το τσίλι. Επίσης, χρησιμοποιείται ως συστατικό σε μερικά τουρσιά και γλυκά.[27]<br /><br />Στην Κύπρο, το χρησιμοποιούν, όπως χρησιμοποιούμε εμείς το πιπέρι.[28]<br />Φαρμακευτικές χρήσεις<br /><br />Στα Σανσκριτικά, το κύμινο είναι γνωστό ως "jira ή jeera" "αυτό που βοηθά την πέψη". Στο σύστημα Αγιουρβέδα, αποξηραμένοι σπόροι κύμινου χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς. Αυτοί οι σπόροι κονιορτοποιούνται και χρησιμοποιούνται σε διάφορες μορφές, όπως kashaya (αφέψημα), arishta (αφέψημα, το οποίο έχει υποστεί ζύμωση), βάτι (δισκίο / χάπια) και επεξεργασμένα με ghee.[Σημ. 7] Χρησιμοποιείται εσωτερικά και μερικές φορές και για εξωτερικές εφαρμογές, επίσης, ενισχύει την όρεξη, την αντίληψη της γεύσης, την πέψη, την όραση, τη δύναμη και τη γαλουχία. Χρησιμοποιείται για την θεραπεία του πυρετού, την απώλεια της όρεξης, τη διάρροια, τον εμετό, το φούσκωμα στη κοιλία, τα οιδήματα και τις επιλόχειες διαταραχές.[29]<br /><br />Στη νότια Ινδία, δημοφιλή ποτά όπως στην Κεράλα και στην Ταμίλ Ναντού, ονομάζονται "νερό jira" και γίνονται με το βρασμό σπόρων κύμινου.[30] Πιστεύεται, ότι το κύμινο είναι ευεργετικό για τις καρδιακές παθήσεις, τα οιδήματα, τα άτομα με έλλειψη γεύσης (tastelessness), τον εμετό, την κακή πέψη και το χρόνιο πυρετό.[31]<br /><br />Οι Ahmad Reza Gohari και Soodabeh Saeidnia έχουν εξετάσει την φυτοχημεία (phytochemistry) των σπόρων του Κούμινον το κύμινον (Cuminum cyminum) και τα πρότυπά του. Έχουν αναφέρει πολλές φαρμακολογικές επιδράσεις όπως αντι-διαβητικές, ανοσολογικές, αντι-επιληπτικές, αντι-καρκινικές (anti-tumour) και αντιμικροβιακές δραστηριότητες.[32] Μια μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Mysore της Ινδίας αναφέρουν τις πιθανές αντι-διαβητικές ιδιότητες του κύμινου.[33]<br /><br />Οι Efraim Lev και Zohar Amar έχουν αναφέρει αρκετές φαρμακευτικές ιδιότητες και οφέλη για την υγεία των σπόρων κύμινου.[34] Σύμφωνα με τους συγγραφείς, οι σπόροι κύμινου και το θερμό νερό jeera πιστεύεται ότι βελτιώνουν την έκκριση σάλιου και ανακουφίζουν τις διαταραχές του πεπτικού συστήματος.<br />Δευτερογενείς μεταβολίτες<br />Η Cuminaldehyde, το κυμένιο (p-Cymene) και τα τερπενοειδή (terpenoids) είναι τα κύρια πτητικά συστατικά του κύμινου. Τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε στην Ινδία, έδειξαν ότι κύμινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα αντιοξειδωτικό.[35] Η αντιοξειδωτική δυναμική του, συσχετίζεται με το περιεχόμενο της φαινόλης στο κύμινο.[35] Η Cuminaldehyde έχει επίσης αντιμικροβιακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες οι οποίες θα μπορούσαν να δειχθούν π.χ. με το Escherichia coli και το Penicillium chrysogenum.<br /><br />Σύγχυση με άλλα μπαχαρικά<br />Το κύμινο μερικές φορές συγχέεται με το αγριοκύμινο (Carum carvi), ένα άλλο σκιαδοφόρο (umbelliferous) μπαχαρικό. Το κύμινο, όμως, είναι πιο καυτερό στη γεύση, ελαφρύτερο στο χρώμα, και μεγαλύτερο.[Σημ. 8] Σε πολλές Ευρωπαϊκές γλώσσες δεν γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των δύο.[εκκρεμεί παραπομπή] Πολλές Σλαβικές και Ουραλικές γλώσσες αναφέρονται στο κύμινο ως "Ρωμαϊκό αγριοκύμινο". Παραδείγματα συμπεριλαμβάνουν: στα Τσέχικα: kmín το αγριοκύμινο και římský kmín το κύμινο· στα Πολωνικά: kminek το αγριοκύμινο και kmín rzymski το κύμινο· στα Ουγγρικά: kömény το αγριοκύμινο, római kömény το κύμινο. Στα Φινλανδικά: kumina το αγριοκύμινο, római kömény το κύμινο, παρόλο που μερικές φορές επίσης ονομάζεται juustokumina δηλ. τυρο-αγριοκύμινο. Στα Νορβηγικά, το αγριοκύμινο ονομάζεται τόσο karve όσο και kummin / kømming ενώ το κύμινο είναι spisskummen, από τη λέξη spise = για να φάει. Ομοίως, στα Σουηδικά και στα Δανέζικα, το αγριοκύμινο είναι kummin / kommen, ενώ το κύμινο είναι spiskummin / spidskommen. Στα Γερμανικά: το Kümmel, Wiesenkümmel, Echter Kümmel ή Gemeiner Kümmel σημαίνει αγριοκύμινο ενώ το Kreuzkümmel, Römischer Kümmel, Mutterkümmel, Weißer Kümmel, Welscher Kümmel και Wiesch Kümmel[38] δηλώνουν το κύμινο. Στα Ισλανδικά: kúmen είναι το αγριοκύμινο ενώ kúmín το κύμινο. Στα Ρωσικά ονομάζεται Зира, Зэра, Римский тмин, Кмин, Кмин тминовый, Кумин, Каммун. [39] Στα Ρουμανικά: chimen, chimion είναι το αγριοκύμινο, ενώ chimion turcesc (το τουρκικό αγριοκύμινο) και cumin, camon είναι το κύμινο.<br /><br />Τα μακρινά συγγενικά Βούνιον το περσικόν (Bunium persicum), Βούνιον το βολβοκάστανον (Bunium bulbocastanum) και το άσχετο Μελάνθιον το ήμερον,[20] τα γνωστά μαυροσούσαμο ή μαυροκούκι ή νιγκέλλα[20] (Nigella sativa), μερικές φορές αποκαλούνται μαύρο κύμινο.<br />Προφίλ αρώματος<br />Η χαρακτηριστική γεύση του κύμινου και το δυνατό, ζεστό άρωμά του οφείλονται στα αιθέρια έλαια που περιέχει. Το κύριο συστατικό των ενώσεων του αρώματος είναι η cuminaldehyde (ένας πολλά υποσχόμενος παράγοντας κατά της άλφα-συνουκλεΐνης (alpha-synuclein) συσσωμάτωσης (aggregation)) και cuminic alcohol. Άλλες σημαντικές ενώσεις αρώματος ψημένου κύμινου είναι οι υποκατεστημένες (substituted) πυραζίνες (pyrazines), 2-αιθοξυ-3-ισοπροπυλοπυραζίνης (2-ethoxy-3-isopropylpyrazine), 2-methoxy-3-sec-butylpyrazine, και 2-μεθοξυ-3-μεθυλοπυραζίνης (2-methoxy-3-methylpyrazine). Άλλα συστατικά περιλαμβάνουν γ-τερπινένιο (γ-terpinene), σαφρανάλη (safranal), ρ-κυμένιο (p-cymene) και β-πινένιο (β-pinene).</div> <div></div> <div></div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"><tbody><tr><td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round </span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>18-20 ° C</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>until it germinates </span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr></tbody></table></div>
MHS 9
Σπόροι Κύμινο (Carum carvi L.)
Papalo - Βολιβιανός Κορίανδρος σπόρους (Porophyllum ruderale)

Papalo - Βολιβιανός...

Τιμή 2,25 € SKU: MHS 80
,
5/ 5
<h2><strong><em><span style="text-decoration:underline;">Papalo - Βολιβιανός Κορίανδρος σπόρους (Porophyllum ruderale)</span></em></strong></h2> <h3><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή</strong><strong> </strong><strong>για</strong><strong> </strong><strong>το</strong><strong> </strong><strong>πακέτο</strong><strong> </strong><strong>των</strong><strong> 5 </strong><strong>σπόρους</strong><strong>.</strong></span></h3> <p>Porophyllum ruderale is an herbaceous annual plant whose leaves can be used for seasoning food. The taste has been described as "somewhere between arugula, cilantro and rue."[1] The plant is commonly grown in Mexico and South America for use in salsas. When fully grown, this plant grows to about 5 feet in height and 3 feet in diameter.</p> <p>The plant is easy to grow from seed in a well drained soil, which should be allowed to dry between watering.</p> <p> </p> <p>Culture</p> <p>Having been used by many cultures, Porophyllum ruderale is known by many names, including Bolivian coriander, quillquiña (also spelled quirquiña or quilquiña), yerba porosa, killi, pápalo, tepegua, "mampuritu" and pápaloquelite. Despite the name "Bolivian coriander", this plant is not botanically related to Coriandrum sativum.</p> <p> </p> <p>This plant is known in Mexico as pápaloquelite, commonly accompanying the famous Mexican tacos. Not all Mexicans enjoy its taste, but some find that it improves the flavor of tacos and typical Mexican salsas and soups.</p> <p> </p> <p>In Puebla cuisine, pápalo is used as a condiment on traditional cemita sandwiches, a regional type of Mexican torta.</p> <p>Papalo was used in the Azteca era, but never as medicine, only as food.[citation needed]</p> <p>One study claims that Papalo exhibits some health benefits such as: lowering cholesterol, lowering blood pressure, and aiding digestion.</p> <p> </p> <table style="width:551px;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td colspan="2" valign="top" width="100%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Sowing Instructions</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Propagation:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Seeds</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Pretreat:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">0</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Stratification:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">0</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Sowing Time:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">all year round</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Sowing Depth:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Sowing Mix:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Germination temperature:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">20-25°C</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Location:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Germination Time:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">1 - 8 weeks</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Watering:</span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><strong><span style="color:#008000;">Water regularly during the growing season</span></strong></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap" width="26%"> <p><strong><span style="color:#008000;"> </span></strong></p> </td> <td valign="top" width="74%"> <p align="center"><br /><strong><span style="color:#008000;"> <em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></strong></p> </td> </tr></tbody></table>
MHS 80
Papalo - Βολιβιανός Κορίανδρος σπόρους (Porophyllum ruderale)
Κόλιανδρο Σπόροι...

Κόλιανδρο Σπόροι...

Τιμή 2,05 € SKU: MHS 117
,
5/ 5
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h2><strong>Σπόροι Βότανο ΚΟΡΙΑΝΔΡΟΣ (Coriander) (Coriandrum sativum)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 200 σπόροι (2g).</strong></span></h2> <div>Ορισμός</div> <div>Οι σπόροι είναι μπαχαρικό με γλυκό, πικάντικο και λιγάκι πιπεράτο άρωμα, ενώ φρέσκο θεωρείται βότανο και έχει δροσιστικό άρωμα που θυμίζει τζίντζερ και λεμόνι με νότες φασκόμηλου.</div> <div>Το παίρνουμε από ένα φυτό που είναι αυτοφυές στις Μεσογειακές χώρες και στη Δυτική Ασία, αλλά σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες ανά την υφήλιο. Το φυτό αυτό φτάνει τα 80 εκατοστά ύψος. Έχει σκουροπράσινα φύλλα που μοιάζουν με τα φύλλα του Ιταλικού μαϊντανού και λεπτούς, διακλαδιζόμενους βλαστούς. Στα πανέμορφα άνθη με το ιδιαίτερο ροζ, μοβ ή λευκό χρώμα και το σχήμα ομπρέλας σχηματίζονται και παράγονται οι σπόροι. </div> <div>Τα φρέσκα φύλλα χρησιμοποιούνται για το άρωμά τους στην Πορτογαλική, Λατινοαμερικάνικη και Ασιατική κουζίνα, ενώ στην Ταϋλάνδη χρησιμοποιείται στη μαγειρική ακόμα και η ρίζα του φυτού. </div> <div>Οι σπόροι χρησιμοποιούνται στις περισσότερες χώρες του κόσμου, μερικές φορές και σε συνδυασμό με το φρέσκο βότανο. Θεωρούνται ένα από τα χρησιμότερα μπαχαρικά στη μαγειρική διότι ταιριάζουν σχεδόν με κάθε συνδυασμό μπαχαρικών, αλμυρό ή γλυκό και φέρνουν την ισορροπία σε μίγματα αποτελούμενα από γλυκά και πικάντικα μπαχαρικά. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι συστατικό σε μίγματα όπως κάρυ. Οι σπόροι συνιστάται να αγοράζονται ολόκληροι, καθώς όντας εύθραυστοι είναι εύκολο να αλεσθούν. </div> <div>Χρησιμοποιούμενα μέρη</div> <div>Σπόροι και φύλλα.</div> <div>Χρώμα</div> <div>Καφετί ή κιτρινοπράσινο.</div> <div>Ιστορία</div> <div>Είναι ένα από τα αρχαιότερα μπαχαρικά και η έναρξη χρήσης του τοποθετείται χρονολογικά κατά το 5000 πΧ. Ακόμα, γίνεται λόγος για αυτό σε σανσκριτικές γραφές του 1500 πΧ. </div> <div>Στα τέλη της εποχής του Χαλκού (περίπου 1000 πΧ) οι εισβολείς που εισέβαλαν στη Βρετανία, έφεραν μαζί τους κόλιανδρο, το οποίο χρησιμοποιούσαν για να αρωματίσουν το χυλό κριθαριού που έφτιαχναν. Στη συνέχεια, οι Βρετανοί αφού γνώρισαν το κόλιανδρο, το αναμίγνυαν με κρασί και κύμινο και με το μίγμα αυτό συντηρούσαν το κρέας. Άλλες ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι διαδόθηκε στη Βρετανία και την υπόλοιπη Ευρώπη από τους Ρωμαίους.</div> <div> </div> <div>Στην Ελλάδα πιθανολογείται ότι καλλιεργούνταν τουλάχιστον από το 2000 πΧ. Σε πινακίδα Γραμμικής Β γραφής που ανακαλύφθηκε στην Πύλο αναφέρεται ότι καλλιεργούνταν για την παρασκευή αρωμάτων. Οι σπόροι του χρησιμοποιούνταν ως μπαχαρικό και τα φύλλα του ως βότανο. Μεγάλες ποσότητες κόλιανδρου που τοποθετούνται χρονολογικά στη νεότερη εποχή του χαλκού, έχουν βρεθεί στους Σιταγρούς της Μακεδονίας. Ο Ιπποκράτης (4ος αιώνας πΧ) συνιστούσε τη χρήση του ως φάρμακο.</div> <div> </div> <div>Ήταν πολύ σημαντικό και για τους Αιγύπτιους, καθώς έχει βρεθεί σε Αιγυπτιακούς τάφους της 21ης δυναστείας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν φυτρώνει από μόνο του στην Αίγυπτο, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να το καλλιεργούσαν. Ήταν γνωστό και στους Ισραηλίτες καθώς αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ότι το μάννα μοιάζει με το σπόρο του κόλιανδρου.</div> <div> </div> <div>Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης χρησιμοποιούνταν περισσότερο ως αφροδισιακό και λιγότερο ως μπαχαρικό/αρωματικό για τα φαγητά, γιατί με τις μεγάλες ανακαλύψεις της περιόδου, ήρθαν στην Ευρώπη νέα περισσότερο «εξωτικά» μπαχαρικά και το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε σε αυτά. Ακόμα, με την κατάκτηση του Μεξικού και του Περού, οι Ισπανοί κατακτητές το έφεραν μαζί τους σε αυτές τις περιοχές και σύντομα έγινε απαραίτητο συστατικό του τσίλι. </div> <div>Προέλευση</div> <div>Ευρώπη (Ολλανδία, Ρωσία), Ασία (Ινδία), ΗΠΑ, Κεντρική και Λατινική Αμερική και Αφρική (Μαρόκο). </div> <div>Γεύση</div> <div>Οι σπόροι έχουν γλυκιά, ζεστή γεύση με μια υποψία πορτοκαλιού, ενώ το βότανο, φρέσκο, έχει διακριτική γεύση που θυμίζει πιπέρι, μέντα και λεμόνι. Η γεύση των σπόρων μπορεί να ενισχυθεί με ελαφρύ ψήσιμο πριν από το άλεσμα.</div> <div>Χρήσεις</div> <div>Οι Άραβες το χρησιμοποιούν στο αρνί, το κατσίκι και άλλα είδη κρέατος. Ταιριάζει με το ζαμπόν και το χοιρινό κρέας, ειδικά όταν περιλαμβάνει πορτοκάλι. Ενισχύει το κοτόπουλο, όλους τους τύπους λαχανικών, τις σαλάτες, τα πιάτα ψαριών και θαλασσινών. Χρησιμοποιήστε το στα ψάρια, μύδια, γαρίδες, λαχανοντολμάδες και μανιτάρια και παραδοθείτε στην πλούσια γεύση τους.</div> <div>Συνδυασμοί</div> <div>Τα φύλλα του κόλιανδρου μπορούν να συνδυασθούν με βασιλικό, άνηθο, τριγωνέλλα, σκόρδο, λεμονόχορτο και μαϊντανό. Οι σπόροι συνδυάζονται άρτια με όλα τα μπαχαρικά αλλά ταιριάζουν καλύτερα με το μπαχάρι, το κάρβι, το κάρδαμο, το τσίλι, την κανέλα, το γαρίφαλο, το κύμινο, τους μαραθόσπορους, το τζίντζερ, το πιπέρι και τον κουρκουμά. <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>max. 1 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span> 15 - 20 °C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1-3 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em><em></em></span></p> <div></div> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </div>
MHS 117 (2g)
Κόλιανδρο Σπόροι (Coriandrum Sativum)
Κύμινο σπόρος (Cuminum cyminum)  - 2

Κύμινο σπόρος (Cuminum...

Τιμή 1,65 € SKU: MHS 129
,
5/ 5
<h2><strong>Κύμινο σπόρος (Cuminum cyminum)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 240 (1g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Το κύμινο είναι η κοινή ονομασία του φυτού Κούμινον το κύμινον ή Κύμινον το ήμερον (Cuminum cyminum). Είναι επίσης γνωστό και ως λευκό κύμινο, αρτυσία ή αρτυσιά, καμούν και ως τζίρα,[3] ή τζήρα (jeera ή zeera). Είναι ένα ανθοφόρο φυτό της οικογένειας των Απιίδων (Apiaceae), ιθαγενές από την ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Ινδία, ενώ πλέον καλλιεργείται στην Κίνα και το Μεξικό. Οι σπόροι του (ο καθένας περιέχεται μέσα σε έναν καρπό, ο οποίος ξηραίνεται), χρησιμοποιούνται για να δώσουν άρωμα στις κουζίνες πολλών διαφορετικών πολιτισμών, κυκλοφορούν δε, τόσο ολόκληροι όσο και αλεσμένοι. Επιπροσθέτως, το κύμινο χρησιμοποιείται και ως φαρμακευτικό φυτό, ως χωνευτικό, καθώς επίσης και για την αύξηση του σιδήρου στο αίμα στην αναιμία και τη μείωση των συμπτωμάτων στο κοινό κρυολόγημα.</p> <p><strong>Ετυμολογία</strong></p> <p>Η Αγγλική λέξη "cumin" προέρχεται από τα παλαιά Αγγλικά, από το Λατινικό cuminum,[5] το οποίο είναι ο εκλατινισμένος τύπος του Ελληνικού "κύμινον",[6] λέξης συγγενικής με το Εβραϊκό כמון (kammon) και το Αραβικό كمون (kammūn).[7] Η παλαιότερη πιστοποιημένη μορφή της λέξης στα Ελληνικά είναι στη Μυκηναϊκή, κου-μι-νο (ku-mi-no), γραμμένη σε Γραμμική Β συλλαβική γραφή.[8] Οι μορφές αυτής της λέξης απαντούν σε πολλές αρχαίες Σημιτικές γλώσσες, συμπεριλαμβανομένου του kamūnu στην Ακκαδική γλώσσα.[9] Η ύστατη πηγή, θεωρείται η λέξη gamun της γλώσσας των Σουμερίων.</p> <p><strong>Εκφράσεις</strong></p> <p>Χρησιμοποιείται για να δηλώσει κάτι πολύ γρήγορα, π.χ. η φράση: «Ώσπου να πεις κύμινο».</p> <p>Συμβολίζει το ελάχιστο και το ασήμαντο - αλλά και την φιλαργυρία - οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι φαντάζονταν κι αυτόν το μικρούλι σπόρο του, αντικείμενο οικονομίας του τσιγκούνη: «Τα χωρίζει όλα, ακόμα και το κύμινο».</p> <p><strong>Περιγραφή</strong></p> <p>Το κύμινο είναι ο αποξηραμένος σπόρος του φυτού Κούμινον το κύμινον (Cuminum cyminum), μέλους της οικογένειας του μαϊντανού. Το φυτό κύμινο φτάνει σε ύψος τα 30-50 εκ. (12-20 ίντσες) και συλλέγεται με το χέρι. Είναι ένα ετήσιο ποώδες φυτό, με ένα λεπτό λείο διακλαδισμένο στέλεχος, το οποίο είναι 20-30 εκ. (8-12 ίντσες) ψηλό και έχει διάμετρο 3-5 εκ. (1 1⁄4-2 ίντσες).[14] Κάθε κλάδος έχει δυο έως τρεις υποκλάδους. Όλοι οι κλάδοι επιτυγχάνουν το ίδιο ύψος, ως εκ τούτου, το φυτό έχει μια ομοιόμορφη κόμη.[14] Το στέλεχος είναι χρωματισμένο γκρι ή σκούρο πράσινο. Τα φύλλα του είναι πολυσχιδή και έχουν μήκος 5-10 εκ. (2-4 ίντσες), πτεροειδή ή διπλοπτεροειδή, με νηματόμορφα φυλλάρια. Τα άνθη είναι μικρά, λευκά ή ροζ και φέρονται σε σκιάδια. Κάθε σκιάδιο έχει πέντε έως επτά δευτερεύοντα σκιάδια.[14] Ο καρπός είναι ένα πλευρικό ατρακτοειδές ή ωοειδές αχαίνιο, μήκους 4-5 χιλ. (1⁄6–1⁄5 ίντσες), που περιέχει δύο μερικάρπια με ένα μόνο σπόρο.[14] Οι σπόροι του κύμινου έχουν οκτώ κορυφογραμμές με κανάλια λαδιού.[14] Μοιάζουν με τους σπόρους του αγριοκύμινου, έχουν σχήμα επίμηκες, ραβδώσεις κατά μήκος και κίτρινο-καφέ χρώμα, όπως και τα άλλα μέλη της οικογένειας των Σελινοειδών ή Σκιαδοφόρων, σαν το αγριοκύμινο, το μαϊντανό και τον άνηθο.</p> <p><strong>Ιστορία</strong></p> <p>Το κύμινο έχει χρησιμοποιηθεί από τους αρχαίους χρόνους. Ανασκαφέντες σπόροι στην Ινδία, έχουν χρονολογηθεί από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Επίσης οι σπόροι του κύμινου έχουν αναφορές σε αρκετές κοινωνικές τάξεις του Νέου Βασιλείου, σε αρχαιολογικούς χώρους των αρχαίων Αιγυπτίων.[15] Στον αρχαίο Αιγυπτιακό πολιτισμό, το κύμινο χρησιμοποιήθηκε ως καρύκευμα και ως συντηρητικό στην ταρίχευση.</p> <p>Αρχικά καλλιεργήθηκε στο Ιράν και στην περιοχή της Μεσογείου. Το κύμινο αναφέρεται στην Αγία Γραφή, τόσο στην Παλαιά Διαθήκη (Ησαΐας 28:27) όσο και στην Καινή Διαθήκη (κατά Ματθαίον 23:23). Οι αρχαίοι Έλληνες διατηρούσαν το κύμινο στο τραπέζι, σε δικό του περιέκτη (όπως συχνά διατηρείται και σήμερα το πιπέρι) και αυτή η πρακτική ακόμα συνεχίζεται στο Μαρόκο.[16][17] Το κύμινο, χρησιμοποιήθηκε επίσης σε μεγάλο βαθμό, στην κουζίνα της αρχαίας Ρώμης. Στην Ινδία, έχει χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια ως παραδοσιακό συστατικό των αναρίθμητων kormas,[18] masalas, σούπες και αποτελεί τη βάση πολλών άλλων μειγμάτων μπαχαρικών.</p> <p>Το κύμινο εισήχθη στην Αμερική από τους Ισπανούς και Πορτογάλους αποίκους. Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τύποι κύμινου, αλλά οι πιο γνωστοί από αυτούς είναι το μαύρο[20] και το πράσινο κύμινο· και οι δύο από αυτούς τους τύπους χρησιμοποιούνται στην Περσική κουζίνα.</p> <p>Σήμερα, το φυτό καλλιεργείται κυρίως στην Κίνα, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν, το Ιράν, στην Τουρκία, το Μαρόκο, την Αίγυπτο, τη Συρία, το Μεξικό, τη Χιλή και την Ινδία. Από τότε που το κύμινο χρησιμοποιείται ως συστατικό για τα κατοικίδια πτηνά και εξάγεται σε πολλές χώρες, το φυτό μπορεί να εμφανιστεί περιστασιακά ως σπάνιο σε πολλές περιοχές συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας.</p> <p>&nbsp;Το κύμινο εμφανίζεται περιστασιακά στις Βρετανικές νήσους, κυρίως στη Νότια Αγγλία· ωστόσο η συχνότητα εμφάνισής του έχει μειωθεί σημαντικά. Σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο Άτλαντα της Βοτανικής Εταιρείας των Βρετανικών Νήσων, από το 2000, έχει επιβεβαιωθεί μόνο μία εγγραφή.</p> <p><strong><em>Καλλιέργεια και παραγωγή</em></strong></p> <p><strong>Περιοχές καλλιέργειας</strong></p> <p>Ο κύριος παραγωγός και καταναλωτής κύμινου είναι η Ινδία. Παράγει το 70% της παγκόσμιας παραγωγής και καταναλώνει το 90% της δικής της παραγωγής (πράγμα που σημαίνει ότι η Ινδία καταναλώνει το 63% του παγκόσμιου κύμινου). Άλλοι παραγωγοί είναι η Συρία (7%), η Τουρκία (6%) και το Ιράν (6%). Το υπόλοιπο 11% προέρχεται από άλλες χώρες. Συνολικά, παράγονται ετησίως περίπου 300.000 τόνοι κύμινου, παγκοσμίως. Το 2007, η Ινδία παρήγαγε περίπου 175.000 τόνους κύμινου, σε μια έκταση περίπου 410.000 εκτάρια. Δηλαδή η μέση απόδοση ήταν 0,43 τόνοι ανά εκτάριο.</p> <p><strong>Κλιματικές απαιτήσεις</strong></p> <p>Το κύμινο είναι ανθεκτικό στην ξηρασία και είναι τροπική ή ημι-τροπική καλλιέργεια. Η καταγωγή του είναι πιθανότατα από την Αίγυπτο, το Τουρκμενιστάν και την ανατολική Μεσόγειο. Το κύμινο έχει μια σύντομη εποχή ανάπτυξης των 100 - 120 ημερών.[23] Οι θερμοκρασίες για τη βέλτιστη ανάπτυξη, είναι μεταξύ 25° και 30°C.[14] Το Μεσογειακό κλίμα είναι το πλέον κατάλληλο για την ανάπτυξη του· καθώς το κύμινο απαιτεί ένα μέτρια δροσερό και ξηρό κλίμα. Η καλλιέργεια του κύμινου, απαιτεί ένα μακρύ, καυτό καλοκαίρι διάρκειας τριών έως τεσσάρων μηνών. Σε χαμηλές θερμοκρασίες, το χρώμα των φύλλων αλλάζει από πράσινο σε μωβ. Η υψηλή θερμοκρασία, μπορεί να μειώσει την περίοδο ανάπτυξης και να προκαλέσει την πρόωρη ωρίμανση. Στην Ινδία, το κύμινο σπέρνεται από τον Οκτώβριο μέχρι το αρχές του Δεκεμβρίου και η συγκομιδή ξεκινά τον Φεβρουάριο.[14] Στη Συρία και το Ιράν το κύμινο σπέρνεται από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου (επεκτάσεις έως τα μέσα Ιανουαρίου, είναι δυνατές) και συλλέγεται τον Ιούνιο / Ιούλιο.</p> <p><strong>Παράμετροι καλλιέργειας</strong></p> <p>Το κύμινο καλλιεργείται από τους σπόρους. Οι σπόροι πρέπει να είναι σε θερμοκρασία από 2 έως 5°C (36 έως 41°F) για να αναδυθούν, με την προτεινόμενη βέλτιστη να είναι 20-30°C (68-86°F). Το κύμινο είναι ευάλωτο στον παγετό, ιδιαίτερα κατά την ανθοφορία και στο στάδιο του πρώιμου σχηματισμού των σπόρων.[14] Οι μέθοδοι για τη μείωση των ζημιών λόγω παγετού, είναι ο ψεκασμός με θειικό οξύ (0,1%), η άρδευση των καλλιεργειών πριν από τη συχνότητα εμφάνισης του παγετού, η δημιουργία ανεμοφρακτών ή η δημιουργία ενός καλύμματος καπνού, νωρίς το πρωί.[14] Τα σπορόφυτα του κύμινου είναι μάλλον μικρά και το σθένος τους είναι χαμηλό. Η ενυδάτωση των σπόρων για 8 ώρες πριν από τη σπορά, ενισχύει τη βλαστική τους ικανότητα.[14] Για ένα βέλτιστο πληθυσμό φυτών, συνιστάται η πυκνότητα σποράς των να είναι 12-15 κιλά ανά εκτάριο (11-13 πάουντς (lb) / έικρ).[14] Προτιμώνται τα γόνιμα, αμμώδη, αργιλώδη εδάφη με τον καλό αερισμό, τη σωστή αποστράγγιση και την υψηλή διαθεσιμότητα οξυγόνου. Το βέλτιστο pH του εδάφους κυμαίνεται από pΗ 6,8 με 8,3.[14] Τα σπορόφυτα του κύμινου, είναι ευαίσθητα στην αλατότητα[23] και η ανάδυσή τους από βαρέα εδάφη, είναι πιθανώς επιζήμια. Ως εκ τούτου, η κατάλληλη προετοιμασία του εδάφους για σπορά (ομαλό φυτώριο) είναι ζωτικής σημασίας για τη βέλτιστη ανάπτυξη του κύμινου.</p> <p>Δύο μέθοδοι σποράς χρησιμοποιούνται για το κύμινο, η αναμεταδοτική (broadcasting) και η γραμμική σπορά.[14] Για την αναμεταδοτική σπορά, το χωράφι διαιρείται σε παρτέρια και οι σπόροι μεταδίδονται ομοιόμορφα σε αυτά (τα παρτέρια). Στη συνέχεια καλύπτονται με χώμα, χρησιμοποιώντας μια τσουγκράνα. Για τη γραμμική σπορά, προετοιμάζονται ρηχά αυλάκια με άγκιστρα, σε απόσταση 20 έως 25 εκ. (8 έως 10 ίντσες). Οι σπόροι κατόπιν τοποθετούνται σε αυτά τα αυλάκια και καλύπτονται με χώμα. Η γραμμική σπορά προσφέρει πλεονεκτήματα για τις μετακαλλιεργητικές εργασίες όπως το ξεχορτάριασμα, το σκάλισμα ή τον ψεκασμό.[14] Το συνιστώμενο βάθος σποράς είναι 1-2 εκατοστά και η συνιστώμενη πυκνότητα σποράς είναι περίπου 120 φυτά ανά τετραγωνικό μέτρο. Οι ανάγκες σε νερό του κύμινου, είναι χαμηλότερες από εκείνες πολλών άλλων ειδών.[14] Παρά ταύτα, μετά τη σπορά, το κύμινο ποτίζεται συχνά για να εξασφαλιστεί ότι αρκετή υγρασία είναι διαθέσιμη για την ανάπτυξη του φυτού. Η ποσότητα και η συχνότητα της άρδευσης εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες.</p> <p><strong>Η διαχείριση της καλλιέργειας</strong></p> <p>Η σχετική υγρασία στο κέντρο της προέλευσης του κύμινου είναι μάλλον χαμηλή. Η υψηλή σχετική υγρασία (δηλαδή υγρές εποχές) ευνοεί τις μυκητιάσεις. Το κύμινο είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στη σήψη (blight) Alternaria και τη μάρανση Fusarium. Οι πρόωρες εσπαρμένες καλλιέργειες (early sown crops) εμφανίζουν εντονότερα τις συνέπειες της νόσου απ'ότι οι αργά εσπαρμένες καλλιέργειες (late sown crops). Η πιο σημαντική ασθένεια είναι ο μαρασμός (wilt) που προκαλείται από τους μύκητες του γένους Fusarium και που προκύπτουν απώλειες απόδοσης έως και 80%.[14] Ο Fusarium είναι σπορο- ή χωματο-μεταδιδόμενος και απαιτεί ξεχωριστές θερμοκρασίες εδάφους για την ανάπτυξη επιδημιών.[14] Η ανεπαρκής λίπανση μπορεί να ευνοήσει τις επιδημίες Fusarium.[14] Η σήψη (blight) του κύμινου, η Alternaria, εμφανίζεται με τη μορφή σκούρων καφέ κηλίδων στα φύλλα και τους μίσχους.[14] Όταν ο καιρός είναι συννεφιασμένος και μετά την ανθοφορία, αυξάνεται η συχνότητα εμφάνισης της νόσου.[14] Μια άλλη αλλά λιγότερο σημαντική ασθένεια, είναι ο περονόσπορος υπό τη μορφή σκόνης (powdery mildew). Η συχνότητα εμφάνισης του περονόσπορου υπό τη μορφή σκόνης, κατά την αρχική ανάπτυξη μπορεί να προκαλέσει δραστική μείωση της απόδοσης, επειδή δεν σχηματίζονται σπόροι.[14] Αργότερα στην ανάπτυξη, ο περονόσπορος υπό τη μορφή σκόνης, προκαλεί αλλοίωση του χρώματος, μικρούς σπόρους.</p> <p>Οι παθογόνειες μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλές μειώσεις στην απόδοση της καλλιέργειας. Το κύμινο μπορεί να προσβληθεί από τις αφίδες (Myzus persicae), κατά το στάδιο της ανθοφορίας.[14] Πιπιλίζουν τους χυμούς του φυτού από τα τρυφερά του μέρη καθώς και τα άνθη.[14] Το φυτό γίνεται κίτρινο, ο σχηματισμός των σπόρων μειώνεται (μειωμένη απόδοση) και η ποιότητα του προϊόντος κατά τη συγκομιδή του μειώνεται. Τα βαριά προσβεβλημένα μέρη των φυτών θα πρέπει να αφαιρεθούν[14]. Άλλα σημαντικά παράσιτα είναι τα ακάρεα (Petrobia latens) τα οποία συχνά επιτίθενται την καλλιέργεια. Δεδομένου ότι τα ακάρεα τρέφονται κυρίως με νεαρά φύλλα, η προσβολή είναι πιο σοβαρή στους νεαρούς ταξιανθίες.</p> <p>Η ανοικτή κόμη του κύμινου είναι ένα άλλο πρόβλημα. Απορροφάται μόνο ένα μικρό ποσοστό του εισερχόμενου φωτός. Ο Δείκτης Φυλλικής Επιφανείας (Leaf Area Index (LAI)) του κύμινου είναι χαμηλός (περίπου 1,5). Αυτό μπορεί να είναι ένα πρόβλημα, διότι τα ζιζάνια μπορούν να ανταγωνιστούν το κύμινο για βασικούς πόρους όπως το νερό και το φως και ως εκ τούτου τη χαμηλότερη απόδοση. Η αργή ανάπτυξη και το κοντό ανάστημα του κύμινου ευνοούν επιπλέον και τον ανταγωνισμό των ζιζανίων.[14] Απαιτούνται, δύο συναντήσεις για σκάλισμα και ξεχορτάριασμα (30 και 60 ημέρες μετά τη σπορά), προκειμένου να ελεγχθούν τα ζιζάνια. Κατά τη διάρκεια της πρώτης συνάντησης του ξεχορταριάσματος (30 ημέρες μετά τη σπορά), πρέπει επίσης, να γίνει και η αραίωση, για την απομάκρυνση των περίσσειων φυτών. Η χρήση των προ-φυτών ή προ-φυτρωτικών (pre-plant or pre-emergence) ζιζανιοκτόνων είναι πολύ αποτελεσματική στην Ινδία.[14] Αλλά αυτό το είδος εφαρμογής του ζιζανιοκτόνου, απαιτεί την υγρασία του εδάφους για τον επιτυχή έλεγχο των ζιζανίων.</p> <p><strong>Αναπαραγωγή κύμινου</strong></p> <p>Το κύμινο είναι ένα διπλοειδές είδος και με 14 χρωμοσώματα (δηλαδή 2n = 14). Τα χρωμοσώματα των διαφόρων ποικιλιών έχουν μορφολογικές ομοιότητες και δεν υπάρχει διακριτή μεταβολή στο μήκος και στον όγκο. Στη φύση η αναπαραγωγή γίνεται με επικονίαση στην οποία μεσολαβούν συνήθως οι μέλισσες. Οι περισσότερες από τις ποικιλίες που διατίθενται σήμερα είναι επιλογές.[14] Οι μεταβλητότητες στην απόδοση και στην απόδοση συστατικών είναι υψηλές. Οι ποικιλίες αναπτύχθηκαν από συγγενή ζευγαρώματα (sib mating) σε κλειστούς θαλάμους[14] ή με τη βιοτεχνολογία. Το κύμινο είναι ένας διασταυρούμενος επικονιαστής (cross-pollinator), δηλαδή οι φυλές είναι ήδη υβρίδια. Ως εκ τούτου, η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την αναπαραγωγή είναι εργαστηριακές (in vitro) αναπλάσεις, τεχνολογιών DNA και μεταφορά γονιδίων. Η εργαστηριακή (in vitro) καλλιέργεια του κύμινου επιτρέπει την παραγωγή γενετικά πανομοιότυπων φυτών. Οι κύριες πηγές για τα μοσχεύματα που χρησιμοποιούνται στις in vitro αναγεννήσεις είναι έμβρυα, υποκοτύλια, μεσογονιαίοι βλαστοί (shoot internodes), φύλλα και κοτυληδόνες. Ένας στόχος στην αναπαραγωγή κύμινου, είναι η βελτίωση της αντοχής του στις βιοτικές (μυκητιάσεις) και αβιοτικές (κρύο, ξηρασία, αλατότητα) καταπονήσεις. Η δυνατότητα γενετικής ποικιλότητας για την συμβατική καλλιέργεια του κύμινου είναι περιορισμένη και η έρευνα σχετικά με τη γενετική του είναι σπανία.</p> <p><strong>Χρήσεις</strong></p> <p>Οι σπόροι κύμινου, χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα για τη χαρακτηριστική τους γεύση και άρωμα. Είναι παγκοσμίως δημοφιλές και αποτελεί βασικό άρτυμα σε πολλές κουζίνες, ιδιαίτερα στις κουζίνες της Νότιας Ασίας, της Βόρειας Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Το κύμινο μπορεί να βρεθεί σε ορισμένα τυριά, όπως το τυρί Leyden και σε ορισμένα παραδοσιακά ψωμιά από τη Γαλλία. Συνήθως, χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή Βραζιλιάνικη κουζίνα. Το κύμινο μπορεί να είναι ένα συστατικό σε σκόνη τσίλι (συχνά Τεξ-Μεξ [Σημ. 2] ή Μεξικάνικου τύπου) και βρίσκεται σε μείγματα ατσιότε (achiote),[Σημ. 3][25][26] αδόμπος (adobos),[Σημ. 4] σοφρίτο (sofrito),[Σημ. 5] γκαράμ μασάλα, σκόνη κάρι, μπαχαράτ[27] αλλά και του ρας ελ χανούτ.[28] Στη Μιανμάρ, το κύμινο είναι γνωστό ως "ζi γιαρ" και χρησιμοποιείται ως καρύκευμα.</p> <p>Το κύμινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε τριμμένο είτε ολόκληροι οι σπόροι. Βοηθά στο να προστεθεί μια γήινη και μια ζεστή αίσθηση στο φαγητό, καθιστώντας το βασικό σε ορισμένα βραστά και σούπες καθώς και σε καρυκευμένες σάλτσες όπως το τσίλι. Επίσης, χρησιμοποιείται ως συστατικό σε μερικά τουρσιά και γλυκά.</p> <p>Στην Κύπρο, το χρησιμοποιούν, όπως χρησιμοποιούμε εμείς το πιπέρι.</p> <p><strong>Φαρμακευτικές χρήσεις</strong></p> <p>Στα Σανσκριτικά, το κύμινο είναι γνωστό ως "jira ή jeera" "αυτό που βοηθά την πέψη". Στο σύστημα Αγιουρβέδα, αποξηραμένοι σπόροι κύμινου χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς. Αυτοί οι σπόροι κονιορτοποιούνται και χρησιμοποιούνται σε διάφορες μορφές, όπως kashaya (αφέψημα), arishta (αφέψημα, το οποίο έχει υποστεί ζύμωση), βάτι (δισκίο / χάπια) και επεξεργασμένα με ghee.[Σημ. 6] Χρησιμοποιείται εσωτερικά και μερικές φορές και για εξωτερικές εφαρμογές, επίσης, ενισχύει την όρεξη, την αντίληψη της γεύσης, την πέψη, την όραση, τη δύναμη και τη γαλουχία. Χρησιμοποιείται για την θεραπεία του πυρετού, την απώλεια της όρεξης, τη διάρροια, τον εμετό, το φούσκωμα στη κοιλία, τα οιδήματα και τις επιλόχειες διαταραχές.</p> <p>Στη νότια Ινδία, δημοφιλή ποτά όπως στην Κεράλα και στην Ταμίλ Ναντού, ονομάζονται "νερό jira" και γίνονται με το βρασμό σπόρων κύμινου.[32] Πιστεύεται, ότι το κύμινο είναι ευεργετικό για τις καρδιακές παθήσεις, τα οιδήματα, τα άτομα με έλλειψη γεύσης (tastelessness), τον εμετό, την κακή πέψη και το χρόνιο πυρετό.</p> <p>Οι Ahmad Reza Gohari και Soodabeh Saeidnia έχουν εξετάσει την φυτοχημεία (phytochemistry) των σπόρων του Κούμινον το κύμινον (Cuminum cyminum) και τα πρότυπά του. Έχουν αναφέρει πολλές φαρμακολογικές επιδράσεις όπως αντι-διαβητικές, ανοσολογικές, αντι-επιληπτικές, αντι-καρκινικές (anti-tumour) και αντιμικροβιακές δραστηριότητες.[34] Μια μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Mysore της Ινδίας αναφέρουν τις πιθανές αντι-διαβητικές ιδιότητες του κύμινου.</p> <p>Οι Efraim Lev και Zohar Amar έχουν αναφέρει αρκετές φαρμακευτικές ιδιότητες και οφέλη για την υγεία των σπόρων κύμινου.[36] Σύμφωνα με τους συγγραφείς, οι σπόροι κύμινου και το θερμό νερό jeera πιστεύεται ότι βελτιώνουν την έκκριση σάλιου και ανακουφίζουν τις διαταραχές του πεπτικού συστήματος.</p> <p><strong>Δευτερογενείς μεταβολίτες</strong></p> <p>Η Cuminaldehyde, το κυμένιο (p-Cymene) και τα τερπενοειδή (terpenoids) είναι τα κύρια πτητικά συστατικά του κύμινου. Τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε στην Ινδία, έδειξαν ότι κύμινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα αντιοξειδωτικό.[37] Η αντιοξειδωτική δυναμική του, συσχετίζεται με το περιεχόμενο της φαινόλης στο κύμινο.[37]Η Cuminaldehyde έχει επίσης αντιμικροβιακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες οι οποίες θα μπορούσαν να δειχθούν π.χ. με το Escherichia coli και το Penicillium chrysogenum.</p> <p><strong>Σύγχυση με άλλα μπαχαρικά</strong></p> <p>Το κύμινο μερικές φορές συγχέεται με το αγριοκύμινο (Carum carvi), ένα άλλο σκιαδοφόρο (umbelliferous) μπαχαρικό. Το κύμινο, όμως, είναι πιο καυτερό στη γεύση, ελαφρύτερο στο χρώμα, και μεγαλύτερο.[Σημ. 7] Σε πολλές Ευρωπαϊκές γλώσσες δεν γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των δύο.[εκκρεμεί παραπομπή] Πολλές Σλαβικές και Ουραλικές γλώσσες αναφέρονται στο κύμινο ως "Ρωμαϊκό αγριοκύμινο". Παραδείγματα συμπεριλαμβάνουν: στα Τσέχικα: kmín το αγριοκύμινο και římský kmín το κύμινο· στα Πολωνικά: kminek το αγριοκύμινο και kmín rzymski το κύμινο· στα Ουγγρικά: kömény το αγριοκύμινο, római kömény το κύμινο. Στα Φινλανδικά: kumina το αγριοκύμινο, római kömény το κύμινο, παρόλο που μερικές φορές επίσης ονομάζεται juustokumina δηλ. τυρο-αγριοκύμινο. Στα Νορβηγικά, το αγριοκύμινο ονομάζεται τόσο karve όσο και kummin / kømming ενώ το κύμινο είναι spisskummen, από τη λέξη spise = για να φάει. Ομοίως, στα Σουηδικά και στα Δανέζικα, το αγριοκύμινο είναι kummin / kommen, ενώ το κύμινο είναι spiskummin / spidskommen. Στα Γερμανικά: το Kümmel, Wiesenkümmel, Echter Kümmel ή Gemeiner Kümmel σημαίνει αγριοκύμινο ενώ το Kreuzkümmel, Römischer Kümmel, Mutterkümmel, Weißer Kümmel, Welscher Kümmel και Wiesch Kümmel[40] δηλώνουν το κύμινο. Στα Ισλανδικά: kúmen είναι το αγριοκύμινο ενώ kúmín το κύμινο. Στα Ρωσικά ονομάζεται Зира, Зэра, Римский тмин, Кмин, Кмин тминовый, Кумин, Каммун. [41] Στα Ρουμανικά: chimen, chimion είναι το αγριοκύμινο, ενώ chimion turcesc (το τουρκικό αγριοκύμινο) και cumin, camon είναι το κύμινο.</p> <p>Τα μακρινά συγγενικά Βούνιον το περσικόν (Bunium persicum), Βούνιον το βολβοκάστανον (Bunium bulbocastanum) και το άσχετο Μελάνθιον το ήμερον,[20] τα γνωστά μαυροσούσαμο ή μαυροκούκι ή νιγκέλλα[20] (Nigella sativa), μερικές φορές αποκαλούνται μαύρο κύμινο.</p> <p><strong>Προφίλ αρώματος</strong></p> <p>Η χαρακτηριστική γεύση του κύμινου και το δυνατό, ζεστό άρωμά του οφείλονται στα αιθέρια έλαια που περιέχει. Το κύριο συστατικό των ενώσεων του αρώματος είναι η cuminaldehyde (ένας πολλά υποσχόμενος παράγοντας κατά της άλφα-συνουκλεΐνης (alpha-synuclein) συσσωμάτωσης (aggregation)) και cuminic alcohol. Άλλες σημαντικές ενώσεις αρώματος ψημένου κύμινου είναι οι υποκατεστημένες (substituted) πυραζίνες (pyrazines), 2-αιθοξυ-3-ισοπροπυλοπυραζίνης (2-ethoxy-3-isopropylpyrazine), 2-methoxy-3-sec-butylpyrazine, και 2-μεθοξυ-3-μεθυλοπυραζίνης (2-methoxy-3-methylpyrazine). Άλλα συστατικά περιλαμβάνουν γ-τερπινένιο (γ-terpinene), σαφρανάλη (safranal), ρ-κυμένιο (p-cymene) και β-πινένιο (β-pinene).</p> <div> <div> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <h3 align="center"><span style="color: #008000;">Οδηγίες σποράς</span></h3> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">20-25°C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">1 - 8 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap">&nbsp;</td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em></strong></span></p> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong><em></em><em>All Rights Reserved.</em></strong></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> <p>&nbsp;</p> </div> </div> <p>&nbsp;</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
MHS 129 (1g)
Κύμινο σπόρος (Cuminum cyminum)  - 2