Τελευταία παραγγελίες

  •  
    Costas, LARNACA , Cyprus
  •  
    Adrian, Ingolstadt, Germany
  •  
    Arno, Ehrenkirchen, Germany
  •  
    Arkaitz, Igorre, Spain
  •  
    Ricard, Sant Celoni, Spain
  •  
    Jennifer, Méru, France
  •  
    Léo, Athée, France
  •  
    asmina, les ulis , France
  •  
    CORINNE, NOTRE DAME DE LONDRES, France
  •  
    william, Dun, France
  •  
    Maureen , Enniscorthy Co Wexford , Ireland
  •  
    Alex, GORDONA, Italy
  •  
    Sonia, Minervino di Lecce, Italy
  •  
    Fulvio francesco, Santa Domenica Talao, Italy
  • Kenji, Nishitokyo-shi, Japan
  •  
    Nick, Waalwijk, Netherlands
  •  
    Stef, Waalwijk, Netherlands
  •  
    Lasse, 2900, Norway
  •  
    Grzegorz, Tuchom, Poland
  •  
    ionescu, valu lui traian, Romania
  •  
    Tanja, Beograd, Serbia
  •  
    Alaa, Alwajh, Saudi Arabia
  •  
    Tommy, Anderslöv, Sweden
  •  
    Tommy , Sundsvall , Sweden
  •  
    Lillemor, Glanshammar, Sweden
  •  
    Lucianne, Gävle, Sweden
  •  
    Henrik, Åkarp, Sweden
  •  
    Rok, Svinjsko 20, Slovenia
  •  
    Dušan, KRAVANY NAD DUNAJOM, Slovakia
  •  
    Pete, Cleves, United States

Υπάρχουν 129 προϊόντα.

Εμφανίζονται τα στοιχεία 25-36 από σύνολο 129
Σπόροι Αντίδι Γίγαντας...

Σπόροι Αντίδι Γίγαντας...

Τιμή 1,65 € SKU: VE 187
,
5/ 5
<h2><span style="text-decoration:underline;color:#000000;"><em><strong>ΣΠΌΡΟΙ ΑΝΤΊΔΙ ΓΊΓΑΝΤΑΣ (CICHORIUM ENDIVIA)</strong></em></span></h2> <h3><span style="color:#ff0000;"><strong>Πακέτο 100 σπόροι.</strong></span></h3> <div>Το αντίδι (επιστημονική ονομασία Cichorium endivia, ελλην. κιχώριον το αντίδιον) είναι μονοετές φυτό της οικογένειας των συνθέτων, συγγενικό με τοραδίκι και ένα γευστικότατο λαχανικό. Υπάρχουν δύο βασικές ποικιλίες: τα πλατύφυλλα και τα κατσαρά. Τα άνθη τους είναι λευκού και μπλε χρώματος, ενώ η σπορά τους γίνεται ιδίως την άνοιξη. Έχουν πασσαλώδη ρίζα. Η γνωστότερη ποικιλία του είναι το ραδίκι, το οποίο έχει κόκκινα φύλλα. Περίφημα είναι επίσης τα βελγικά αντίδια.</div>
VE 187 (100 S)
Σπόροι Αντίδι Γίγαντας (Cichorium endivia)

Αυτό το φυτό έχει τεράστια φρούτα
Σπόροι Γίγαντας Λευκή φασόλια LIMA

Σπόροι Γίγαντας Λευκή...

Τιμή 1,95 € SKU: P 258
,
5/ 5
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong><em><span style="text-decoration: underline;">Σπόροι Γίγαντας Λευκή φασόλια LIMA</span></em></strong></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</strong></span></h3> <p>Lima ή βουτύρου: Λευκή στο χρώμα, μεγάλου μεγέθους, χωρίς γευστική ένταση, αλλά με μια ευδιάκριτη επίγευση βουτύρου, ιδανικά για προσθήκη σε πουρέδες λαχανικών.</p> <p> </p> <p>Phaseolus lunatus is a legume grown for its edible seeds. It is commonly known as the butter bean, sieva bean or lima bean.</p> <p>Phaseolus lunatus is of Andean and Mesoamerican origin. Two separate domestication events are believed to have occurred. The first, taking place in the Andes around 2000 BC, produced a large-seeded variety (lima type), while the second, taking place in Mesoamerica around 800 AD, produced a small-seeded variety (Sieva type). By around 1300, cultivation had spread north of the Rio Grande, and in the 1500s, the plant began to be cultivated in the Old World.</p> <p> </p> <p>The small-seeded (Sieva) type is found distributed from Mexico to Argentina, generally below 1,600 m (5,200 ft) above sea level, while the large-seeded wild form (lima type) is found distributed in the north of Peru, from 320 to 2,030 m (1,050 to 6,660 ft) above sea level.</p> <p> </p> <p>The Moche Culture (0–800 CE) cultivated lima beans heavily and often depicted them in their art. During the Spanish Viceroyalty of Peru, lima beans were exported to the rest of the Americas and Europe, and since the boxes of such goods had their place of origin labeled "Lima, Peru", the beans got named as such. Despite the origin of the name, when referring to the bean, the word "lima" is generally pronounced differently than the Peruvian capital.</p> <p> </p> <p>The term "butter bean" is widely used for a large, flat and yellow/white variety of lima bean (P. lunatus var. macrocarpus, or P. limensis).</p> <p> </p> <p>In the United States Sieva-type beans are traditionally called butter beans, also otherwise known as the Dixie or Henderson type. In that area, lima beans and butter beans are seen as two distinct types of beans.</p> <p> </p> <p>In Spain, it is called garrofón, and constitutes one of the main ingredients of the famous Valencian paella.</p> <p> </p> <p>In the United Kingdom and the United States, "butter beans" refers to either dried beans which can be purchased to rehydrate, or the canned variety which are ready to use. In culinary use there, lima beans and butter beans are distinct, the latter being large and yellow, the former small and green. In areas where both are considered to be lima beans, the green variety may be labelled as "baby" (and less commonly "junior") limas.</p> <p> </p> <p>Both bush and pole (vine) cultivars exist, the latter range from 1 to 5 m in height. The bush cultivars mature earlier than the pole cultivars. The pods are up to 15 cm (5.9 in) long. The mature seeds are 1 to 3 cm (0.39 to 1.18 in) long and oval to kidney-shaped. In most cultivars the seeds are quite flat, but in the "potato" cultivars, the shape approaches spherical. White seeds are common, but black, red, orange, and variously mottled seeds are also known. The immature seeds are uniformly green. Lima beans typically yield 2,900 to 5,000 kg (6,400 to 11,000 lb) of seed and 3,000 to 8,000 kg (6,600 to 17,600 lb) of biomass per hectare.</p> <p> </p> <p>The seeds of the cultivars listed below are white unless otherwise noted. Closely related or synonymous names are listed on the same line.</p> <p> </p> <p><strong>Bush types</strong></p> <p> </p> <p>    'Henderson' / 'Thorogreen', 65 days (heirloom)</p> <p>    'Eastland', 68 days</p> <p>    'Jackson Wonder', 68 days (heirloom, seeds brown mottled with purple)</p> <p>    'Dixie Butterpea', 75 days (heirloom, two strains are common: red speckled and white seeded)</p> <p>    'Fordhook 242', 75 days, 1945 AAS winner</p> <p> </p> <p><strong>Pole types</strong></p> <p> </p> <p>    'Carolina' / 'Sieva', 75 days (heirloom)</p> <p>    'Christmas' / 'Giant Speckled' / 'Speckled Calico', 78 days (heirloom, seeds white mottled with red)</p> <p>    'Big 6' / 'Big Mama', 80 days</p> <p>    'King of the Garden', 85 days (heirloom)</p> <p> </p> <p><strong>Health and nutrition</strong></p> <p>Lima beans, like many other legumes, are a good source of dietary fiber, and a virtually fat-free source of high-quality protein.</p> <p> </p> <p>Lima beans contain both soluble fiber, which helps regulate blood sugar levels and lowers cholesterol, and insoluble fiber, which aids in the prevention of constipation, digestive disorders, irritable bowel syndrome and diverticulitis.</p> <p> </p> <p><strong>Health hazards</strong></p> <p>Like many beans, butter beans are toxic if not boiled for 10-15 minutes. In one case all the people who ate falafel made with dried butter beans (rather than traditional broad beans or chickpeas) that had been soaked but not boiled, then ground, made into patties, and shallow fried, had serious food poisoning</p> </body> </html>
P 258
Σπόροι Γίγαντας Λευκή φασόλια LIMA
Σπόρων Γιγαντιαίων Ραπανάκι ”ROSSO GIGANTE“ 1.95 - 2

Σπόρων Γιγαντιαίων Ραπανάκι...

Τιμή 1,95 € SKU: VE 36
,
5/ 5
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <div id="idTab1" class="rte"> <h2><strong><em><span style="text-decoration: underline;">Σπόρων Γιγαντιαίων Ραπανάκι ”ROSSO GIGANTE“</span></em></strong></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 20 σπόροι.</strong></span></h3> <p>Solid white flesh is firm, crisp and mild. Globe-shaped roots have deep crimson skin, and reach 1.5" in diameter, without becoming hollow or pithy. Solid white flesh is firm, crisp and mild. Ready to harvest 29 days after seeding. GARDEN HINTS: Thrives in cool weather. Make successive plantings every 2 weeks until late spring, then again a month before frost.</p> <p> </p> <p>Sun: Full Sun</p> <p>Spread: 3  inches</p> <p>Height: 4-6  inches</p> <p>Thinning: 3 inches</p> <p>Days to Maturity: 30  days</p> <p>Sowing Method: Direct Sow</p> </div> </body> </html>
VE 36 (20 S)
Σπόρων Γιγαντιαίων Ραπανάκι ”ROSSO GIGANTE“ 1.95 - 2
Σπόροι Γκουνέρα (Gunnera...

Σπόροι Γκουνέρα (Gunnera...

Τιμή 1,95 € SKU: UT 2
,
5/ 5
<div id="idTab1" class="rte"> <h2><span style="font-size: 14pt;" class=""><strong>Σπόροι Γκουνέρα (Gunnera manicata)</strong></span></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 10 σπόρους.</strong></span></h2> <div>Ριζωματώδης πολυετής πόα πολύ μεγάλα, στρόγγυλα, πράσινα φύλλα για τα οποία και καλλιεργείται. Την άνοιξη έχει μεγάλες ταξιανθίες από κοκκινοκαφέ άνθη ασήμαντης διακοσμητικής αξίας. Απαιτεί υγρά, χουμώδη εδάφη και ηλιόλουστες ή ημισκιασμένες θέσεις. Φυτεύεται σε μεγάλους κήπους και πάρκα. Πολλαπλασιάζεται με σπορά.</div> <div>Οικογένεια: Gunneraceae / Haloragaceae&nbsp;</div> <div>Κοινό όνομα: &nbsp;Γκουνέρα</div> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
UT 2
Σπόροι Γκουνέρα (Gunnera manicata)

Σπόροι SuperBum Platycerium 1.7 - 1

Σπόροι SuperBum Platycerium

Τιμή 1,70 € SKU: UT 1
,
5/ 5
<div id="idTab1" class="rte"> <h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Σπόροι SuperBum Platycerium</strong></span></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong><span style="font-size:14pt;">Συσκευασία των 50 σπόροι.</span></strong></span></h2> <div>Platycerium superbum, commonly known as the Staghorn fern is found in Queensland, northern New South Wales and Malaysia. Platycerium is a genus of about 18 species of ferns, four of which occur in eastern Australia. Two, the elkhorn (Platycerium bifurcatum) and the staghorn (P.superbum) are well-known in cultivation.</div> <div>Staghorns are generally epiphytic (growing on trees), or occasionally lithophytic (growing on rocks). These ferns have broad nest fronds, or sterile fronds, to 60 cm diameter, which grow and embrace the host and from a humus-collecting bowl, which can reach impressive dimensions of 1 metre across. The laminae of these fronds are erect and simple with deeply lobed upper margins. Fertile fronds are quite different in appearance, being broad at the base and hanging down from the plant, with forked laminae up to 200 cm in length and 2-6 cm wide. . The Staghorn entirely lacks the ability to produce plantlets, and the single plant simply gets larger each season. Brown sori, which contain spores, occur on the underside of the fertile fronds.</div> <div>In nature, these ferns often grow high up in trees, where they receive much light filtering through the canopy. Similarly, plenty of light is important for good growth in cultivation and dense shade is resented. Filtered sunlight with some humidity is best. </div> <div>Growing Platycerium from spore is not difficult given the right techniques and conditions. This species is frost tender and will not tolerate temperatures below 1*C. Some protection from drying wind is important, however, overwatering must be avoided. If the peaty centre remains continually wet, rot may occur and eventually kill the fern. Soaking intermittently, say, once weekly (but also depending on rainfall) is best. Fertilise with liquid organic fertilisers and sprinkle about 5g slow release fertiliser capsules into the bowl at intervals. Every few months place small pieces of aged hardened cow manure in the bowl. Staghorn ferns appreciate a slightly acidic environment and some growers find the remnants of a teapot emptied into the bowl to be helpful.</div> <div>Because of their relatively large size, staghorn ferns are rarely grown in pots except when small specimens are purchased. Utilizing their natural growth habit, staghorn ferns are well suited for mounting on cypress wood or tree fern fiber plaque or wire baskets. To mount a fern on a slab of wood, place a few handfuls of growing medium on the wood slightly below center, shaping it in a circular mound. Place the fern on the medium so the bud is slightly below center of the mount and basal fronds are in contact with the medium. Using wire (not copper) or plastic stripping, secure the fern tightly to its mount. This same method is also used for tree fern fiber plaques. Wire baskets can also be used when packed with medium and hung so the top of the basket is vertical. The fern is secured to the basket using wire or plastic stripping. Clay pots can also be used if hung sideways. </div> <div>Remounting to larger containers will be needed periodically as the fern grows. How often these are remounted depends on the size of the original mount, rate of medium breakdown, and growth rate of the fern. When the basal fronds reach the sides of the mount, it's time to place the fern on a larger mount. If the staghorn fern becomes too large, it may become impractical to remove the fern from its mount. In this case, enlarging the original mount periodically is suggested.</div> </div>
UT 1
Σπόροι SuperBum Platycerium 1.7 - 1
Μείγμα Σπόροι Ακουιλέγια

Μείγμα Σπόροι Ακουιλέγια

Τιμή 1,85 € SKU: F 12
,
5/ 5
<div id="idTab1" class="rte"> <h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Μείγμα Σπόροι Ακουιλέγια McKanas Giant (Aquilegia)</strong></span></h2> <h2><span style="color:#ff0000;font-size:14pt;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 10 σπόρους.</strong></span></h2> <div><span style="font-size:11pt;">H Ακουιλέγια (Aquilegia) είναι πολυετές ποώδες φυτό που συνηθίζεται να βρίσκεται στους κήπους στην Αγγλία. Το άνθος της Ακουιλέγια (Aquilegia) διατηρεί μεγάλες ποσότητες από νέκταρ στα πέταλά του. <span style="line-height:1.5em;">Η Ακουιλέγια (Aquilegia) ανθίζει κατά την διάρκεια του καλοκαιριού και έχει πολλές ποικιλίες με διάφορα χρώματα. Προτιμά ημισκιασμένες θέσεις και σε περιοχές με δροσερό καλοκαίρι μπορεί να αντέξει και σε ηλιόλουστα σημεία.</span></span></div> <div><span style="font-size:11pt;line-height:1.5em;">Η Ακουιλέγια (Aquilegia) θέλει αρκετό νερό αλλά και αποστράγγιση. Αντέχει στον παγετό πολύ καλά.</span></div> </div>
F 12
Μείγμα Σπόροι Ακουιλέγια

Αυτό το φυτό έχει τεράστια φρούτα
Σπόροι Τσίλι πιπέρι Giant White Habanero

Σπόροι Τσίλι πιπέρι...

Τιμή 1,95 € SKU: C 60
,
5/ 5
<div id="idTab1" class="rte"> <h2><strong>Σπόροι Τσίλι πιπέρι Γιγαντιαίοι λευκοί Habanero</strong></h2> <h2><span style="color: #fe0000;"><strong> Τιμή για το πακέτο των 3 σπόρους.</strong></span><span style="color: #ff0000;"><strong><br></strong></span></h2> <div>Το White Giant Habanero είναι μεγαλύτερο από ένα κανονικό habanero, αλλά σε σύγκριση με τα λευκά αντίστοιχα όπως το White Bullet είναι ΓΙΓΑΝΤΟΣ! Έχουν έντονη ζέστη και κάπως καπνιστή γεύση! Το Habanero White Giant ή Giant White Habanero είναι μια ποικιλία που βρήκε σε έναν Ιταλό έμπορο πριν από 20 χρόνια (1992-1993), αυτή η ποικιλία προέρχεται από μια άγνωστη περιοχή της Καραϊβικής.<br><br>Το Capsicum chinense είναι ένα σπάνιο και εξαιρετικά ζεστό τσίλι στην καλλιέργεια. Η οξύτητα του είναι κατά μέσο όρο 300.000 στην κλίμακα Scoville και σε μερικά δείγματα φτάνει τους 410.000 βαθμούς - έτσι, είναι συγκρίσιμο με το πιο καυτό Habanero Red Savina και εκατό φορές πιο έντονο από ένα jalapeno. Έχει λουλουδάτο άρωμα και χαρακτηριστική γεύση με νότες καπνού και νότες εσπεριδοειδών.<br><br>Όπως και άλλα habaneros, χρησιμοποιείται για να φτιάξετε σάλτσες, σούπες, στιφάδο, μαρινάδες. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στην εθνική Τζαμαϊκανή, Γουιάνα και Μπαχάμα κουζίνα. Λόγω των εξωτικών λευκών λοβών και του συμπαγούς μεγέθους, καλλιεργείται για διακοσμητικούς σκοπούς.<br><br>Διανομή και οικολογία<br>Οι πληροφορίες σχετικά με την προέλευση του λευκού habanero είναι αντιφατικές. Ορισμένες πηγές ισχυρίζονται ότι η πατρίδα αυτής της ποικιλίας τσίλι είναι το Περού, σύμφωνα με άλλες, το πήραν οι Ισπανοί από τη χερσόνησο Γιουκατάν στο νότιο Μεξικό, επομένως είναι επίσης γνωστό με το όνομα "Peruvian white habanero" και "Yucatan white habanero ".<br><br>Βοτανική περιγραφή<br>Χαμηλό θαμνώδες φυτό ύψους 35 - 40 εκ. Τα λουλούδια είναι μικρά, πέντε πέταλα, σε σχήμα αστεριού, καθαρά λευκά. Μια ποικιλία υψηλής απόδοσης, κάθε θάμνος δίνει μέχρι ένα κιλό φρούτων μήκους περίπου 5 εκατοστών. Καρποφορώντας για 4-6 μήνες, οι λοβοί ωριμάζουν σε 90 ημέρες, αλλάζοντας χρώμα από πράσινο σε κρεμώδες λευκό.</div> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
C 60
Σπόροι Τσίλι πιπέρι Giant White Habanero

Σπόροι Γίγαντας Ακανθώδες Μπαμπού 1.6 - 4

Σπόροι Γίγαντας Ακανθώδες...

Τιμή 1,60 € SKU: B 5
,
5/ 5
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2 id="short_description_content" class="rte align_justify"><span style="font-size: 14pt;"><strong>Σπόροι Γίγαντας Ακανθώδες Μπαμπού (Bambusa arundinacea)</strong></span></h2> <h2 class="rte align_justify"><span style="color: #ff0000; font-size: 14pt;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Giant Thorny Bamboo ή Ινδικό Thorny Bamboo, είναι ένα είδος τροπικού πυκνού μπαμπού που συσσωρεύεται στη Νοτιοανατολική Ασία. Αυτό το είδος μπαμπού ονομαζόταν προηγουμένως Bambusa arundinacea και χρησιμοποιείται συχνά για κατασκευαστικούς σκοπούς.</p> <p>Culms: The fast growing, strong woody culms of Bambusa bambos have an average diameter between 10-18 cm, and are between 20-30 m tall (although the tallest recorded culm measured 40 m). The internodes are dark green colored with very thick walls. Nodes are slightly swollen and some lower nodes produce short aerial roots.</p> <p>Branches: Nodes contain a central dominant branch with one or two lateral branches and are often spine-like. Thorny lower branches are long and wiry, and usually bent towards the ground. The upper leafy branches produce a fan like plume and bearing small spines.</p> <p>Leaves: Leaves are lance-shaped with a long-pointed tip. They measure between 15-30 cm long and 8-15 mm broad, with about 10 leaves in each complement.</p> <p>Seeds: This bamboo species may flower every 30-50 years. Gregarious flowering was last reported in the early 90's (1991-1995) where single clumps gave about 50-100 kg of seeds (70,000 to 85,000 seeds per kilogram). Bambusa bambos seeds are generally viable for a period of 6-8 months.</p> <p>Habitat: Bambusa bambos prefers a humid tropical climate and grows best along river banks or river valleys with a rich, moist soil. It reaches its best development in moist deciduous forests up to an altitude of 1,250 m and receiving nearly 2,000-2,500 mm rainfall a year. In flat alluvial soil, the culms are reported to attain a height of 25-30 m and a diameter of 20-25 cm.</p> <p>Uses: Culms are used for house construction, scaffolding, rafters, thatching and roofing, handicrafts and art objects, basket making, bows and arrows, furniture, floating timber and rafting, cooking utensils and fencing. The raw material of this bamboo is also an important source for paper pulp and panel products. Shoots and seeds are edible and leaves are used as fodder and medicine.</p> <p>Mechanical properties: Fibre stress varies between 18.3-26.5 N/mm2, modulus of rupture is 35-39.3 N/mm2, modulus of elasticity 1.5-4.4 kN/mm2 and maximum crushing stress is 39.1-47 N/mm2.</p> <p>Origin: Bambusa bambos is native to Southeast Asia, to be more specific: India, Pakistan, Sri Lanka, Bangladesh, Burma, Thailand, Laos, Kampuchea, Vietnam and China.</p> <p>In India this species occupies 15% of all bamboo forests. It was also introduced to many other tropical countries and regions; including New Guinea and Pacific Islands, northern Australia and New Zealand, tropical Africa and Madagascar, Central and South America (including Caribbean Islands), Mexico and Southern USA (Florida).</p> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">25-30°C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">1 - 8 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> </td> <td valign="top"> <p align="center"><br /><span style="color: #008000;"> <em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </body> </html>
B 5 (5 S)
Σπόροι Γίγαντας Ακανθώδες Μπαμπού 1.6 - 4

Σεκοϊάδενδρο το γιγαντιαίο σπόροι 2.35 - 5

Σεκοϊάδενδρο το γιγαντιαίο...

Τιμή 2,35 € SKU: T 16
,
5/ 5
<h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>Σεκοϊάδενδρο το γιγαντιαίο σπόροι (<i>Sequoiadendron<span>&nbsp;</span></i>giganteum)</strong></span></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong><span style="font-size: 14pt;">Πακέτο 5 σπόροι.</span></strong></span></h2> <p>Το<span>&nbsp;</span><b>Σεκοϊάδενδρο το γιγαντιαίο</b><span>&nbsp;</span>(<i>Sequoiadendron giganteum</i>), γνωστό και ως<span>&nbsp;</span><b>γιγαντιαία Σεκόια</b><span>&nbsp;</span>(<i>Giant Sequoia</i>) ή<span>&nbsp;</span><b>Ουελλιγκτόνια</b><span>&nbsp;</span>(<i>Wellingtonia</i>), είναι μεγάλο αειθαλές<span>&nbsp;</span>κωνοφόρο<span>&nbsp;</span>δέντρο, μοναδικό ζων<span>&nbsp;</span>είδος<span>&nbsp;</span>του μονοτυπικού<span>&nbsp;</span>γένους<span>&nbsp;</span>Σεκοϊάδενδρον<span>&nbsp;</span>(<i>Sequoiadendron</i>), και, μαζί με την<span>&nbsp;</span>Σεκόια την αειθαλή<span>&nbsp;</span>(<i>Sequoia sempervirens</i>) και την<span>&nbsp;</span>Μετασεκόια την γλυπτοστροβοειδή<span>&nbsp;</span>(<i>Metasequoia glyptostroboides</i>), ένα από τα τρία είδη κωνοφόρων που ταξινομούνται στην υποοικογένεια των<span>&nbsp;</span>Σεκοϊομόρφων<span>&nbsp;</span>(<i>Sequoioidae</i>, γνωστά και ως<span>&nbsp;</span><i>redwoods</i><span>&nbsp;</span>στα αγγλικά) της<span>&nbsp;</span>οικογένειας<span>&nbsp;</span>των<span>&nbsp;</span>Κυπαρισσοειδών<span>&nbsp;</span>(<i>Cupressaceae</i>).</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Περιγραφή</span></h2> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Daniel_Fuchs.CC-BY-SA.Sequoiadendron_giganteum.jpg/220px-Daniel_Fuchs.CC-BY-SA.Sequoiadendron_giganteum.jpg" width="220" height="150" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Φύλλα σεκοϊαδένδρου.</div> </div> </div> <p>Το σεκοϊάδενδρο είναι το μεγαλύτερο σε<span>&nbsp;</span>όγκο<span>&nbsp;</span>δέντρο του πλανήτη. Φτάνει συνήθως σε ύψος τα 50-85 μ και σε διάμετρο κορμού στο ύψος του στήθους (1,3 μ.) τα 6-8 μ., έχουν καταγραφεί όμως άτομα του είδους που φτάνουν τα 94,8 μ. σε ύψος και τα 17 μ. σε διάμετρο.<sup id="cite_ref-Flint_2002_1-0" class="reference">[1]</sup><span>&nbsp;</span>Σχηματίζει ψηλή, στενή κωνική κόμη. Τα κατώτερα κλαδιά του πεθαίνουν σχετικά εύκολα λόγω σκίασης αλλά δέντρα ηλικίας μικρότερης των 100 ετών διατηρούν τα περισσότερα από τα νεκρά κλαδιά τους. Οι κορμοί των ενήλικων δέντρων, στο φυσικό τους περιβάλλον, συνήθως δεν έχουν κλαδιά μέχρις ύψους 30-45 μέτρων.<sup id="cite_ref-silvics_2-0" class="reference">[2]</sup></p> <p>Είναι επίσης ένα από τα μακροβιότερα δέντρα· μεταξύ μη-κλωνικών οργανισμών, μόνο τα είδη<span>&nbsp;</span><i>Pinus longaeva</i><span>&nbsp;</span>και<span>&nbsp;</span><i>Fitzroya cupressoides</i><span>&nbsp;</span>είναι μακροβιότερα<sup id="cite_ref-3" class="reference">[3]</sup><sup id="cite_ref-4" class="reference">[4]</sup>. Το γηραιότερο γνωστό σεκοϊάδενδρο (το Muir Snag, νεκρό πλέον), με βάση την καταμέτρηση ετησίων δακτυλίων, θεωρείται ότι είχε ηλικία αρκετά άνω των 3.200 ετών όταν πέθανε.<sup id="cite_ref-5" class="reference">[5]</sup></p> <p>Το εγκάρδιο<span>&nbsp;</span>ξύλο<span>&nbsp;</span>του σεκοϊαδένδρου έχει χρώμα καφε-κόκκινο, εξ ου και το όνομα<span>&nbsp;</span><i>redwood</i><span>&nbsp;</span>(=<i>κόκκινο ξύλο</i>), ενώ το σομφό, που ξεχωρίζει σαφώς, έχει χρώμα ανοιχτό κίτρινο. Η μέση πυκνότητα του ξύλου, που κατά το μεγαλύτερο μέρος δεν περιέχει ρητίνη, είναι 0,37 γρ/εκ<sup>3</sup>. Ο φλοιός είναι ινώδης, σπογγώδης, μαλακός και αυλακωτός, δεν περιέχει ρητίνη και μπορεί να φτάνει σε πάχος μέχρι και τα 75 εκ. στην βάση του κορμού, παρέχοντας στο δέντρο σημαντική προστασία από την φωτιά. Τα<span>&nbsp;</span>φύλλα<span>&nbsp;</span>είναι άμισχα, βελονοειδή, τριγωνικής διατομής, μήκους 3-6 χιλ. στα πλευρικά κλαδιά και μέχρι 15 χιλ. στα κλαδιά της κορυφής, αειθαλή, και διατάσσονται σπειροειδώς πάνω στα κλαδιά.<sup id="cite_ref-6" class="reference">[6]</sup><span>&nbsp;</span>Σε νεαρά κλαδιά έχουν χρώμα γαλαζοπράσινο, σε πιο ηλικιωμένα βαθυπράσινο.</p> <p>Στο φυσικό του περιβάλλον το σεκοϊάδενδρο σχηματίζει ένα εκτεταμένο, ρηχό<span>&nbsp;</span>ριζικό σύστημα, που εκτείνεται σε απόσταση μέχρι και άνω των 30 μ. μακριά από τον κορμό, σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη, αλλά σπάνια ξεπερνά το 1 μ. σε βάθος. Παρ' όλα αυτά, το δέντρο, δεδομένου του μεγάλου ύψους και της τεράστιας μάζας του, είναι αξιοσημείωτα σταθερό απέναντι στον αέρα.<sup id="cite_ref-silvics_2-1" class="reference">[2]</sup><span>&nbsp;</span>Σπάνια σεικοϊάδενδρα ξερριζώνονται από<span>&nbsp;</span>καταιγίδα<span>&nbsp;</span>όσο βρίσκονται εν ζωή· συχνότερα πεθαίνουν από<span>&nbsp;</span>μυκητιακές<span>&nbsp;</span>ασθένειες. Νεαρά δέντρα, που δεν έχουν ακόμη την προστασία του χοντρού φλοιού, διατρέχουν κίνδυνο από πυρκαγιές.</p> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/Sequoiadendron_giganteum_MHNT.BOT.2004.0.191.jpg/220px-Sequoiadendron_giganteum_MHNT.BOT.2004.0.191.jpg" width="220" height="199" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Ώριμοι κώνοι και σπόροι σεκοϊαδένδρου.</div> </div> </div> <p>Το σεκοϊάδενδρο αναγεννάται κυρίως μέσω<span>&nbsp;</span>σπόρων. Δέντρα ηλικίας μέχρι περίπου 20 ετών είναι πιθανόν να αναβλαστήσουν από πρέμνα μετά από τραυματισμό αλλά, σε αντίθεση με την<span>&nbsp;</span>σεκόια, τα ενήλικα δέντρα δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Σεκοϊάδενδρα όλων των ηλικιών μπορούν να βλαστήσουν από τον κορμό τους όταν χάσουν κλαδιά λόγω πυρκαγιάς ή θραύσης.<sup id="cite_ref-usdafs_7-0" class="reference">[7]</sup></p> <p>Το σεκοϊάδενδρο είναι φυτό<span>&nbsp;</span>μόνοικο<span>&nbsp;</span>και δικλινές, αρσενικά δηλαδή και θηλυκά<span>&nbsp;</span>άνθη<span>&nbsp;</span>(κώνοι) είναι διακριτά αλλά βρίσκονται στο ίδιο άτομο. Οι αρσενικοί κώνοι βρίσκονται στις άκρες κοντών βλαστών· οι θηλυκοί (κουκουνάρια) βρίσκονται μεμονωμένοι, καμμιά φορά και σε ζεύγος, πάνω σε μακρύ μίσχο, και γονιμοποιούνται με τον<span>&nbsp;</span>άνεμο. Οι σπόροι ωριμάζουν σε δύο χρόνια, οι κώνοι όμως μπορεί να συνεχίσουν να αναπτύσσονται για αρκετά χρόνια (μέχρι και 20), παραμένοντας σε αυτό το διάστημα πράσινοι και κλειστοί.<sup id="cite_ref-silvics_2-2" class="reference">[2]</sup><span>&nbsp;</span>Έχουν αμβλύ ωοειδές σχήμα και μήκος 5-8 εκατοστά. Κάθε κώνος φέρει 30-50 σπειροειδώς διατεταγμένες φολίδες, με αρκετούς σπόρους σε κάθε φολίδα, φτάνοντας να περιέχει κατά μέσον όρο 230 σπόρους. Οι σπόροι έχουν σκούρο καφέ χρώμα, μήκος 4-5 χιλ. και πλάτος 1 χιλ., με ένα κιτρινο-καφέ πτερύγιο πλάτους 1 χιλ. σε κάθε πλευρά. Ορισμένοι από τους σπόρους πέφτουν όταν οι φολίδες του κώνου συρρικνώνονται λόγω της καλοκαιρινής ζέστης, οι περισσότεροι όμως απελευθερώνονται όταν ο κώνος στεγνώσει λόγω θερμότητας από πυρκαγιά ή καταστραφεί από<span>&nbsp;</span>τρωκτικά<span>&nbsp;</span>ή<span>&nbsp;</span>έντομα.</p> <p>Τα νεαρά δέντρα αρχίζουν να παράγουν κώνους σε ηλικία 10-15 ετών. Σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, ένα μεγάλο ενήλικο δέντρο μπορεί να φέρει περίπου 11.000 κώνους. Η παραγωγή κώνων είναι μεγαλύτερη στο ανώτερο τμήμα του θόλου. Υπολογίζεται ότι ένα ώριμο σεκοϊάδενδρο διασκορπίζει περίπου 300.000-400.000 σπόρους τον χρόνο. Με την βοήθεια των πτερυγίων οι σπόροι μπορούν να φτάσουν μέχρι και 180 μ. μακριά από το γονικό δέντρο.<sup id="cite_ref-usdafs_7-1" class="reference">[7]</sup></p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Βιολογία</span></h2> <p>Λόγω του μεγέθους του, το δέντρο έχει μελετηθεί για τον τρόπο με τον οποίο αντλεί νερό. Το νερό από τις ρίζες μπορεί να ωθηθεί προς τα πάνω μόλις λίγα μέτρα με την<span>&nbsp;</span>ωσμωτική πίεση<span>&nbsp;</span>αλλά μπορεί να φτάσει σε ακραία ύψη με την χρήση ενός συστήματος διακλαδούμενης τριχοειδούς ανύψωσης στο<span>&nbsp;</span>ξύλωμα<span>&nbsp;</span>του δέντρου (τα σωληνάρια νερού) και υποπίεσης από το εξατμιζόμενο στα φύλλα νερό.<sup id="cite_ref-8" class="reference">[8]</sup>. Τα δέντρα συμπληρώνουν το νερό του εδάφους με<span>&nbsp;</span>ομίχλη<span>&nbsp;</span>η οποία απορροφάται μέσω εναερίων ριζών σε ύψη στα οποία το νερό από τις ρίζες δεν μπορεί να φτάσει.<sup id="cite_ref-9" class="reference">[9]</sup></p> <div></div> <h2><span></span><span class="mw-headline">Εξάπλωση</span></h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cf/Sequoiadendron_giganteum_levila.png/220px-Sequoiadendron_giganteum_levila.png" width="220" height="179" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Εξάπλωση στη<span>&nbsp;</span>Σιέρρα Νεβάδα (Η.Π.Α.)</div> </div> </div> <p>Το γένος<span>&nbsp;</span>Σεκοϊάδενδρον<span>&nbsp;</span>ενδημούσε και στην Ευρώπη προ των παγετωδών περιόδων του<span>&nbsp;</span>Τεταρτογενούς. Σήμερα η φυσική εξάπλωση του σεκοϊαδένδρου περιορίζεται σε μια μικρής έκτασης περιοχή της δυτικής<span>&nbsp;</span>Σιέρρα Νεβάδα<span>&nbsp;</span>της<span>&nbsp;</span>Καλιφόρνια. Τα δέντρα αναπτύσσονται σε απομονωμένες μεταξύ τους χαράδρες σε 68 συνολικά διάσπαρτα δασύλλια (<i>groves</i>), τα οποία συνθέτουν μια συνολική επιφάνεια μόλις 144,16 χλμ<sup>2</sup>. Πουθενά δεν σχηματίζουν αμιγείς συστάδες, μολονότι σε ορισμένες μικρές περιοχές οι συστάδες πλησιάζουν την αμιγή κατάσταση. Τα δασύλλια ποικίλλουν σε έκταση από 12,4 χλμ<sup>2</sup>, με 20.000 ενήλικα δέντρα, μέχρι 10.000 μ<sup>2</sup><span>&nbsp;</span>με μόλις 6 ζωντανά δέντρα.</p> <p>Το σεκοϊάδενδρο κινδυνεύει με αφανισμό στην φυσική περιοχή εξάπλωσής του. Σήμερα διατηρούνται μόλις τα 2/3 του αρχικού πληθυσμού. Πολλά δέντρα προστατεύονται πλέον στα Εθνικά Πάρκα "Σεκόια" (<i>Sequoia</i>), "Κινγκς Κάνυον" (<i>Kings Canyon</i>), "Εθνικό Μνημείο Γιγαντιαίας Σεκόιας" (<i>Giant Sequoia National Monument</i>) και<span>&nbsp;</span>Γιοσέμιτι<span>&nbsp;</span>(<i>Yosemite</i>).<sup class="reference">[10]</sup></p> <p>Το σεκοϊάδενδρο απαντάται συνήθως σε υγρά κλίματα που χαρακτηρίζονται από ξηρά καλοκαίρια και χιονισμένους χειμώνες. Τα περισσότερα δασύλλια αναπτύσσονται πάνω σε<span>&nbsp;</span>γρανιτικής<span>&nbsp;</span>σύστασης υπολειμματικά και<span>&nbsp;</span>αλλουβιακά<span>&nbsp;</span>εδάφη. Το υψόμετρο ποικίλλει από 1.400–2.000 μ. στα βόρεια μέχρι 1.700-2.150 μ. στα νότια. Τα σεκοϊάδενδρα συνήθως αναπτύσσονται στις νοτίου προσανατολισμού πλευρές των βορείων βουνών και στις βόρειες όψεις των νοτιότερων πλαγιών. Σε πλήρη ανάπτυξη, τα δέντρα αυτά συνήθως χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού και επομένως συχνά συγκεντρώνονται κοντά σε ρυάκια.</p> <p>Δεν χρειάζονται υψηλά επίπεδα αναπαραγωγής για να διατηρηθούν οι πληθυσμοί στα σημερινά επίπεδα. Ωστόσο, λίγα δασύλλια έχουν αρκετά νεαρά δέντρα ώστε να διατηρηθεί η παρούσα πυκνότητα ενηλίκων δέντρων για το μέλλον. Η πλειοψηφία των δασυλλίων υφίσταται μια σταδιακή μείωση πυκνότητας από την εποχή του Ευρωπαϊκού αποικισμού.</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Βιο-οικολογία</span></h2> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Sequoiadendron_giganteum_trunk.jpg/220px-Sequoiadendron_giganteum_trunk.jpg" width="220" height="147" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Τα σημάδια από τις πυρκαγιές του παρελθόντος είναι ορατά στον φλοιό αυτού του σεκοϊαδένδρου.</div> </div> </div> <p>Τα σεκοϊάδενδρα δυσκολεύονται να αναπαραχθούν στο φυσικό τους περιβάλλον (και πολύ σπάνια αναπαράγονται σε καλλιέργεια) λόγω του ότι οι σπόροι τους αναπτύσσονται με επιτυχία μόνο σε ηλιόλουστες θέσεις και εδάφη πλούσια σε μέταλλα, απαλλαγμένοι από ανταγωνιστική βλάστηση. Παρότι οι σπόροι μπορούν να βλαστήσουν στο υγρό επιφανειακό στρώμα οργανικής ύλης (χούμου) την άνοιξη, τα σπορόφυτα αυτά θα πεθάνουν καθώς τα φυτικά υπολείμματα στεγνώνουν το καλοκαίρι. Κατά συνέπεια έχουν ανάγκη περιοδικές δασικές πυρκαγιές, οι οποίες καταστρέφουν την ανταγωνιστική βλάστηση και καθαρίζουν το έδαφος από την οργανική ύλη, πριν καταστεί δυνατή η επιτυχής αναγέννησή τους. Χωρίς την φωτιά, τα σκιόφιλα είδη θα καταπνίξουν τα νεαρά σπορόφυτα σεκοϊάδενδρων και οι σπόροι δεν θα φυτρώσουν.</p> <p>Οι φωτιές φέρνουν επίσης στον θόλο του δέντρου μέσω<span>&nbsp;</span>συναγωγής<span>&nbsp;</span>θερμό αέρα, ο οποίος με την σειρά του ξηραίνει και ανοίγει τους κώνους. Η συνακόλουθη απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων σπόρων συμπίπτει με την ύπαρξη ιδανικών γι' αυτούς συνθηκών υποστρώματος. Επιπλέον, η χαλαρή στάχτη στο έδαφος μπορεί να λειτουργήσει σαν προστατευτικό κάλυμμα για τους σπόρους απέναντι στην<span>&nbsp;</span>υπεριώδη ακτινοβολία. Οι φυσικές πυρκαγιές μπορεί τέλος να είναι σημαντικές για τον έλεγχο των μυρμηγκιών του ξύλου (Camponotus spp.).</p> <p>Λόγω των προσπαθειών καταστολής των πυρκαγιών και της βόσκησης ζώων κατά τις αρχές και τα μέσα του 20<sup>ου</sup><span>&nbsp;</span>αιώνα, δεν ξεσπούσαν χαμηλής έντασης φωτιές με φυσικό τρόπο σε πολλά από τα δασύλλια, και ακόμα και σήμερα δεν ξεσπούν σε ορισμένα από αυτά. Η καταστολή των πυρκαγιών οδήγησε επίσης στην συσσώρευση "καυσίμου" στο έδαφος και στην πυκνή ανάπτυξη της, ευαίσθητης στις φωτιές, λευκής ελάτης (<i>Abies concolor</i>). Έτσι αυξήθηκε ο κίνδυνος έκρηξης πιο έντονων πυρκαγιών οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ελάτες σαν "σκάλες" για να απειλήσουν τον θόλο των σεκοϊάδενδρων.</p> <p>Το 1970 η Υπηρεσία Εθνικών Πάρκων των Η.Π.Α. (National Park Service) ξεκίνησε την πρόκληση ελεγχόμενων πυρκαγιών στα δασύλλια για να διορθώσει την κατάσταση. Η τρέχουσες πολιτικές επίσης επιτρέπουν στις φυσικές πυρκαγιές να καίνε βάσει προδιαγεγραμμένων συνθηκών.<sup id="cite_ref-11" class="reference">[11]</sup><span>&nbsp;</span>Μια απ' αυτές τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές προκάλεσε σοβαρές ζημιές στο δεύτερο μεγαλύτερο δέντρο του κόσμου, το "δέντρο του Ουάσινγκτον" (Washington tree), τον Σεπτέμβριο του 2003, 45 μέρες αφότου ξέσπασε. Η ζημιά κατέστησε το δέντρο ανίκανο να αντέξει την χιονοθύελλα του Ιανουαρίου του 2005, πράγμα που οδήγησε στην κατάρρευση του μισού και πλέον του κορμού του.<sup id="cite_ref-12" class="reference">[12]</sup></p> <p>Εκτός από τη φωτιά, δύο ζωικοί παράγοντες επίσης βοηθούν στην απελευθέρωση των σπόρων του σεκοϊαδένδρου. Ο σημαντικότερος από τους δυο είναι ένα σκαθάρι της οικογένειας Cerambycidae (το Phymatodes nitidus), το οποίο γεννά τα αυγά του πάνω στον κώνο, στον οποίο ανοίγουν κατόπιν τρύπες οι νύμφες του. Αυτό διακόπτει την παροχή νερού από τα αγγεία στις φολίδες των κώνων, επιτρέποντας στους κώνους να στεγνώσουν και να ανοίξουν και στους σπόρους να πέσουν. Κώνοι που υφίστανται ζημιά από τα σκαθάρια στη διάρκεια του καλοκαιριού, ανοίγουν σιγά-σιγά στην διάρκεια των επομένων μηνών. Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι πολλοί κώνοι, ειδικά στα ανώτερα τμήματα των θόλων, ίσως χρειάζεται να ξεραθούν μερικώς λόγω ζημιάς από τα σκαθάρια ώστε να μπορεί η θερμότητα της φωτιάς να τους ανοίξει τελείως. Ο άλλος ζωικός παράγοντας είναι ο σκίουρος του Ντάγκλας (Tamiasciurus douglasii), ο οποίος ροκανίζει τις σαρκώδεις πράσινες φολίδες των νεαρότερων κώνων. Οι σκίουροι παραμένουν δραστήριοι όλον τον χρόνο, και ορισμένοι από τους σπόρους αποσπώνται και πέφτουν καθώς οι σκίουροι τρώνε τον κώνο.<sup id="cite_ref-silvics_2-3" class="reference">[2]</sup><sup id="cite_ref-13" class="reference">[13]</sup></p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Ανακάλυψη και ονομασία</span></h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/97/The_Muir_Snag.jpg/220px-The_Muir_Snag.jpg" width="220" height="293" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Το Muir Snag, που θεωρείται ότι έχει ηλικία μεγαλύτερη των 3.200 ετών</div> </div> </div> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bd/Giant_sequoia_exhibitionism.jpg/220px-Giant_sequoia_exhibitionism.jpg" width="220" height="296" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Λίγο μετά την ανακάλυψή τους, τα σεκοϊάδενδρα αποτέλεσαν αντικείμενο πολλών εκθέσεων.</div> </div> </div> <p>Το σεκοϊάδενδρο ήταν γνωστό στις φυλές αυτοχθόνων Αμερικανών που ζούσαν στην περιοχή εξάπλωσής του. Οι αυτόχθονες το ονόμαζαν<span>&nbsp;</span><i>wawona</i>,<span>&nbsp;</span><i>toos-pung-ish</i><span>&nbsp;</span>and<span>&nbsp;</span><i>hea-mi-withic</i>.</p> <p>Η πρώτη αναφορά στο σεκοϊάδενδρο από Ευρωπαίους χρονολογείται στο 1833, στο ημερολόγιο του εξερευνητή Τζ. Κ. Λέοναρντ (<i>J. K. Leonard</i>)· η αναφορά δεν αναφέρει τοποθεσία, αλλά η διαδρομή του θα πρέπει να τον είχε φέρει στο δασύλλιο Calaveras.<sup id="cite_ref-farquhar_14-0" class="reference">[14]</sup><span>&nbsp;</span>Η ανακάλυψη δεν δημοσιοποιήθηκε. Ο επόμενος Ευρωπαίος που είδε το δέντρο ήταν ο Τζον Μ. Γούστερ (<i>John M. Wooster</i>), ο οποίος σκάλισε τα αρχικά του στον φλοιό του δέντρου "Ηρακλής" (Hercules) το 1850· ούτε αυτή η παρατήρηση δημοσιοποιήθηκε. Πολύ περισσότερη δημοσιότητα δόθηκε στην "ανακάλυψη" του δασυλλίου Calaveras από τον Ωγκάστους Τ. Ντάουντ (<i>Augustus T. Dowd</i>) το 1852, και αυτή συνήθως αναφέρεται και ως ανακάλυψη του είδους.<sup id="cite_ref-farquhar_14-1" class="reference">[14]</sup><span>&nbsp;</span>Το δέντρο που ανακάλυψε ο Ντάουντ, το οποίο βαφτίστηκε "Δέντρο της ανακάλυψης" (<i>"Discovery tree"</i>), κόπηκε το 1853.</p> <p>Η πρώτη επιστημονική ονομασία του είδους δόθηκε τον Δεκέμβριο του 1853 από τον<span>&nbsp;</span>Τζον Λίντλευ<span>&nbsp;</span>(<i>John Lindley</i>), ο οποίος το ονόμασε<span>&nbsp;</span><i>Wellingtonia gigantea</i>, χωρίς να συνειδητοποιήσει ότι το όνομα ήταν άκυρο σύμφωνα με τον κώδικα βοτανικής ονοματολογίας, καθώς το όνομα Wellingtonia είχε ήδη χρησιμοποιηθεί νωρίτερα για ένα άλλο, άσχετο φυτό (το<span>&nbsp;</span><i>Wellingtonia arnottiana</i><span>&nbsp;</span>της οικογένειας<span>&nbsp;</span><i>Sabiaceae</i>). Το όνομα Wellingtonia εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στην Αγγλία ως κοινό όνομα.<sup id="cite_ref-15" class="reference">[15]</sup><span>&nbsp;</span>Τον επόμενο χρόνο ο γάλλος βοτανολόγος<span>&nbsp;</span>Ζοζέφ Ντεκαίν<span>&nbsp;</span>(<i>Joseph Decaisne</i>) μετέφερε το είδος στο ίδιο γένος με την<span>&nbsp;</span>σεκόια, ονομάζοντάς το<span>&nbsp;</span><i>Sequoia gigantea</i>, αλλά και αυτό το όνομα ήταν άκυρο, καθώς είχε αποδοθεί νωρίτερα (1847) στην σεκόια από τον<span>&nbsp;</span>Έντλιχερ<span>&nbsp;</span>(<i>Endlicher</i>). Το όνομα<span>&nbsp;</span><i>Washingtonia californica</i><span>&nbsp;</span>δόθηκε επίσης από τον Ουίνσλοου (<i>Winslow</i>) το 1854· ωστόσο και αυτό είναι άκυρο, αφού ανήκει στο γένος φοινίκων Washingtonia.</p> <p>Το 1907 τοποθετήθηκε από τον<span>&nbsp;</span>Καρλ Ερνστ Όττο Κούντσε<span>&nbsp;</span>(<i>Karl Ernst Otto Kuntze</i>) στο γένος<span>&nbsp;</span><i>Steinhauera</i>, που κατά τα άλλα περιλαμβάνει απολιθώματα, αλλά αμφιβολίες σχετικά με την σχέση του σεκοϊαδένδρου με το απολίθωμα που είχε πρώτο ονομαστεί έτσι καθιστούν και αυτό το όνομα άκυρο.<sup id="cite_ref-16" class="reference">[16]</sup></p> <p>Οι ονοματολογικές αβλεψίες διορθώθηκαν τελικά το 1939 από τον<span>&nbsp;</span>Τζ. Μπούχολτς<span>&nbsp;</span>(<i>J. Buchholtz</i>),<sup id="cite_ref-17" class="reference">[17]</sup><span>&nbsp;</span>ο οποίος επεσήμανε επίσης ότι το σεκοϊάδενδρο διαφέρει από την σεκόια σε επίπεδο γένους και επινόησε γι' αυτό το όνομα<span>&nbsp;</span><i>Sequoiadendron giganteum</i>.</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Χρήσεις</span></h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Sequoia_Log.jpg/220px-Sequoia_Log.jpg" width="220" height="165" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Υλοτόμοι δίπλα σε κομμένο κορμό σεκοϊαδένδρου, γύρω στο 1890</div> </div> </div> <p>Το ξύλο των ώριμων σεκοϊάδενδρων είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στην φθορά αλλά επειδή είναι ινώδες και εύθρυπτο δεν είναι γενικά κατάλληλο για κατασκευές. Από την δεκαετία του 1880 μέχρι την δεκαετία του 1920 πολλά από τα δασύλλια υλοτομήθηκαν, παρά τις οριακές εμπορικές αποδόσεις. Λόγω του βάρους και του ευθρύπτου χαρακτήρα τους, τα δέντρα συχνά θρυμματίζονταν πέφτοντας στο έδαφος, με αποτέλεσμα την σπατάλη μεγάλου μέρους του ξύλου. Οι υλοτόμοι επιχειρούσαν να μετριάσουν την ορμή της πρόσκρουσης σκάβοντας χαντάκια και γεμίζοντάς τα με κλαδιά. Παρόλα αυτά, υπολογίζεται ότι μόλις το 50% της ξυλείας έφτανε άθικτο στα πριονιστήρια. Το ξύλο χρησιμοποιόταν στην κατασκευή κυρίως σανίδων και στύλων για φράκτες, αλλά ακόμα και σπίρτων.</p> <p>Οι εικόνες των άλλοτε μεγαλόπρεπων δέντρων σπασμένων και εγκαταλελειμμένων στα πρώην παρθένα δασύλλια και η σκέψη της ευτελούς χρήσης των γιγάντων προκάλεσαν την δημόσια κατακραυγή που οδήγησε στην διατήρηση των περισσότερων δασυλλίων ως προστατευόμενων περιοχών. Δείγμα της αποψιλωτικής υλοτομίας της δεκαετίας του 1880 αποτελεί το "Δασύλλιο των Μεγάλων Πρέμνων" (<i>Big Stump Grove</i>), κοντά στο "Δασύλλιο του Στρατηγού Γκραντ" (<i>General Grant Grove</i>), που είναι ανοιχτό στο κοινό. Ακόμα και κατά δεκαετία του 1980, ορισμένα ανώριμα δέντρα υλοτομήθηκαν στο "Εθνικό Δάσος Σεκόια" (<i>Sequoia National Forest</i>), γεγονός του οποίου η δημοσιοποίηση συνέτεινε στην δημιουργία του "Εθνικού Μνημείου Γιγαντιαίας Σεκόιας" (<i>Giant Sequoia National Monument</i>).</p> <p>Το ξύλο των ανώριμων δέντρων είναι λιγότερο εύθρυπτο, και πρόσφατες δοκιμές με νεαρά δέντρα, καλλιεργημένα σε φυτείες, έδειξαν ότι έχει ιδιότητες παρόμοιες με αυτό της<span>&nbsp;</span>σεκόιας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενδιαφέροντος για την καλλιέργεια του σεκοϊαδένδρου ως υψηλής απόδοσης δέντρου παραγωγής ξυλείας, τόσο στην Καλιφόρνια όσο και σε τμήματα της Δυτικής Ευρώπης, όπου μπορεί να αναπτυχθεί πολύ καλύτερα απ' ό,τι οι σεκόιες. Στις βορειοδυτικές<span>&nbsp;</span>Η.Π.Α., ορισμένοι επιχειρηματίες έχουν επίσης ξεκινήσει να καλλιεργούν σεκοϊάδενδρα ως<span>&nbsp;</span>χριστουγεννιάτικα δέντρα. Πέραν αυτών των προσπαθειών για καλλιέργεια, οι κύριες χρήσεις του σεκοϊαδένδρου στην οικονομία σήμερα είναι στον τουρισμό, ως αξιοθέατου, και στην φυτοκομία, ως καλλωπιστικού φυτού.</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Καλλιέργεια</span></h2> <p>Το σεκοϊάδενδρο είναι πολύ δημοφιλές<span>&nbsp;</span>καλλωπιστικό φυτό<span>&nbsp;</span>σε πολλές περιοχές. Καλλιεργείται με επιτυχία στο μεγαλύτερο μέρος της δυτικής και νότιας<span>&nbsp;</span>Ευρώπης, από το βόρειο τμήμα της ΒΔ<span>&nbsp;</span>Βόρειας Αμερικής<span>&nbsp;</span>μέχρι το νοτιοδυτικό τμήμα της<span>&nbsp;</span>Βρετανικής Κολομβίας, την νοτιοανατολική<span>&nbsp;</span>Αυστραλία, την<span>&nbsp;</span>Νέα Ζηλανδία<span>&nbsp;</span>και την κεντρική-νότια<span>&nbsp;</span>Χιλή. Καλλιεργείται επίσης, αν και με λιγότερη επιτυχία, σε τμήματα της ανατολικής Βόρειας Αμερικής. Στην<span>&nbsp;</span>Γερμανία<span>&nbsp;</span>το ζεύγος Ερνστ και Ίλλα Μάρτιν, μέλη της Γερμανικής Δενδρολογικής Εταιρείας, ξεκίνησαν το 1952, σε ιδιόκτητη έκταση (<i>Sequoiafarm Kaldenkirchen</i>), έρευνα σχετικά με την επανεισαγωγή του, άλλοτε ενδημικού, σεκοϊαδένδρου στην γερμανική δασοκομία.</p> <p>Τα δέντρα μπορούν να αντέξουν θερμοκρασίες −31°C ή και χαμηλότερες για μικρά χρονικά διαστήματα, με την προϋπόθεση το έδαφος γύρω από τις ρίζες να είναι μονωμένο είτε με παχύ στρώμα χιονιού είτε με οργανικό υλικό εδαφοκάλυψης. Εκτός της φυσικής περιοχής εξάπλωσής τους, το φύλλωμα τους είναι πιθανό να υποφέρει από επιζήμια "εγκαύματα" από τον άνεμο.</p> <p>Στην Ελλάδα δεν θα συναντήσουμε πολλά φυτά του είδους που πάντως αναπτύσσονται με μεγάλη επιτυχία τουλάχιστον στη Βόρεια Ελλάδα<sup id="cite_ref-18" class="reference">[18]</sup><span>&nbsp;</span>καθώς και σε περιοχές της Νότιας Ελλάδας με μεγάλο υψόμετρο.<sup id="cite_ref-19" class="reference">[19]</sup></p> <p>Από την εποχή της ανακάλυψής του, ένα ευρύ φάσμα καλλιεργούμενων ποικιλιών του έχει επιλεγεί, ειδικά στην Ευρώπη. Υπάρχουν, μεταξύ άλλων, κρεμοκλαδείς (<i>pendulum</i>), ποικιλόχρωμες (<i>variegatum</i>), γλαύκες (<i>glaucum</i>), χρυσοκίτρινες (<i>aureum</i>), και νάνες (<i>pygmaeum</i>) μορφές.</p> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">soak in water for 12-24&nbsp; hours</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">1-2 months in moist sowing mix at 2-5 ° C refrigerator</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">all year round&gt; Autumn / Winter preferred</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">lightly cover with substrate</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">15-20 ° C&nbsp;</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">until it germinates &nbsp;(2-5 weeks)</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span style="color: #008000;"><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
T 16
Σεκοϊάδενδρο το γιγαντιαίο σπόροι 2.35 - 5
Σπόροι Κολοκύθα Γίγαντας...

Σπόροι Κολοκύθα Γίγαντας...

Τιμή 3,85 € SKU: VG 45
,
5/ 5
<h2><strong>Σπόροι Κολοκύθα Γίγαντας Lumina (Cucurbita Maxima)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Η μεγαλύτερη ποικιλία κολοκύθας, καλλιεργείται παγκοσμίως από το 1800 από επαγγελματίες καλλιεργητές που λαμβάνουν μέρος σε διαγωνισμούς. Η ποικιλία είναι επίσης γνωστή και ως Lumina.</p> <p>Η μεγαλύτερη κολοκύθα αυτού του είδους ζυγίστηκε το 1981 στα 226,80 κιλά. Το 1994 η μεγαλύτερη κολοκύθα έφτασε τα 453 κιλά ενω το ρεκόρ αυτη τη στιγμη κατέχει η Κρίστη Χαρπ όπου με μίξεις της συγκεκριμένης ποικιλίας με άλλες κατάφερε να καλλιεργήσει μια κολοκύθα μεγέθους 782 κιλών το 2009!</p>
VG 45 (5 S)
Σπόροι Κολοκύθα Γίγαντας Lumina
Γιγαντιαίο κρεμμύδι Σπόροι - Globemaster  - 4

Γιγαντιαίο κρεμμύδι Σπόροι...

Τιμή 1,95 € SKU: MHS 31
,
5/ 5
<h2><strong>Γιγαντιαίο κρεμμύδι Σπόροι - Globemaster (Allium giganteum)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong> Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Αυτά τα λουλούδια είναι τεράστια! Μετρούν ένα επιβλητικό πλάτος 20 εκατοστών! Αυτή η ποικιλία Allium κάνει ένα εξαιρετικό αποξηραμένο λουλούδι. Είναι επίσης ένα από τα αγαπημένα των μελισσών.</p> <div> <p>Wikipedia:</p> <p>Το Allium giganteum, γνωστό και ως Giant κρεμμύδι, είναι ένα πολυετές βολβώδες φυτό του γένους κρεμμυδιού, που χρησιμοποιείται ως ανθοφόρος φυτό κήπου και φτάνει τα 2 μέτρα. Είναι το ψηλότερο διακοσμητικό Allium στην κοινή καλλιέργεια. Από την αρχή μέχρι το καλοκαίρι εμφανίζονται μικρές σφαίρες έντονων πορφυρών κεφαλών λουλουδιών (ουδέλες), ακολουθούμενες από ελκυστικές κεφαλές σπόρων. Μια δημοφιλής ποικιλία, «Globemaster», είναι μικρότερη (80 εκατοστά), αλλά παράγει πολύ μεγαλύτερες, βαθιά βιολετί, λουλούδια (15-20 εκατοστά). Και οι δύο ποικιλίες έχουν λάβει το βραβείο κηπουρικής της Royal Horticultural Society.</p> <p>ΟΝΟΜΑ: Giant Allium 'Globemaster'</p> <p>ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ: Allium Giganteum</p> <p>ΧΡΩΜΑ: Μωβ 6 - 8 "στρογγυλές λουλούδι κεφαλές</p> <p>ΧΡΟΝΟΣ BLOOM: Τελευταία Άνοιξη - Μεσαίο καλοκαίρι</p> <p>ΖΩΝΗ ΥΨΗΛΗΣ: 4 - 9</p> <p>Διάδοση:</p> <p>Χρησιμοποιείτε πάντα αποστειρωμένο χώμα φύτευσης.</p> <p>Βυθίστε τα μέσα φύτευσης, τοποθετήστε τους λεπτούς σπόρους στο έδαφος και καλύψτε ελαφρά.</p> <p>Διαστρωματώστε τους σπόρους τοποθετώντας το δοχείο σε πλαστική σακούλα σε περίπου. 5 ° C.</p> <p>Μετά από 3-4 εβδομάδες τοποθετήστε το δοχείο στη θερμοκρασία βλάστησης, περίπου. 15 ° C.</p> <p>Εντός 1-; μήνες οι σπόροι θα βλαστήσουν, η βλάστηση μπορεί να είναι πολύ αργή.</p> </div>
MHS 31
Γιγαντιαίο κρεμμύδι Σπόροι - Globemaster  - 4

Αυτό το φυτό έχει τεράστια φρούτα
Γίγαντας φράουλας σπόρους

Γίγαντας φράουλας σπόρους

Τιμή 2,85 € SKU: V 1 GS
,
5/ 5
<h2><strong>Γίγαντας φράουλας σπόρους</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 100 (0.06g) σπόροι.</strong></span></h2> <p>Οι γιγάντιες φράουλες, Fragaria ananassa L. Makimus, είναι αρκετά εύκολο να αναπτυχθούν! Είναι πολυετές, ανθεκτικό στο χειμώνα και ευδοκιμεί καλά στον ήλιο, όσο το έδαφος είναι εύφορο και καλά στραγγισμένο. Τα υγιή φυτά θα παράγουν πολλά φρούτα για χρόνια! Οι φράουλες είναι μεγάλες (150 γραμμάρια) όπως τα μήλα! Αυτός ο τυποποιημένος τύπος φράουλας "Giant" θα σας δώσει τη μεγαλύτερη καλλιέργεια!</p> <p>Οι φράουλες χρειάζονται φως για να βλαστήσουν και οι σπόροι τους δεν πρέπει να καλύπτονται από το υπόστρωμα. Αλλά η πρακτική έχει δείξει ότι οι ακάλυπτες σπόροι φράουλας στεγνώνουν πολύ γρήγορα κατά τη διάρκεια της βλάστησης. Επομένως, συνιστάται να καλύπτετε πολύ εύκολα τους σπόρους με ένα υπόστρωμα σποράς που έχει κοσκινιστεί. Μπορείτε να τοποθετήσετε έναν σπόρο ή διαφανές νάιλον στον σπόρο σποράς και έτσι να διατηρήσετε την υγρασία που απαιτείται για να γίνει η βλάστηση του σπόρου.</p> <p>Ο σπόρος χρειάζεται διαστρωμάτωση τουλάχιστον 60 ημερών.</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>
V 1 GS (0,06G)
Γίγαντας φράουλας σπόρους